....σαν πρόλογος για τις ιστορίες της θάλασσας
...στο Ναύτη του Σπασμένου Κάβου
Έχω ένα φίλο βουτηγμένο στην αλμύρα,
στα ξένα γύρευε θησαυρό για να νάχει.
H ζωή του πέρασε με μάινα* και βίρα* *άφηνε *τράβα
άδεια τα χέρια του... που γύρισε,
μα η καρδιά γεμάτη.
Στο λόγο του, πάντα μια άγρια χαρά,
σαν την πρωτόφερτη φωτιά,
που καίει, και τσουρουφλίζει....
αυτούς πούναι κοντά, αλλά
και τους φωτίζει....
Όπως τις νοιώθω στοιβαγμένες,
μυστικά, μόνο για κείνον ειπωμένες,
εμπειρίες, κι ιστορίες,
ζωές άλλων, ξεχασμένες,
στην άμμο της μνήμης βυθισμένες.
Παρέα λες μου κάνουν,
μου μιλούν, μου ζητούν,
μ' ενοχλούν....
Μέσ' απ' το στίχο τώρα, πάλι ζουν....
Αν θέλει κάποιος για ναρθεί
παρέα να μπαρκάρει,
ευπρόσδεκτος είναι σίγουρα,
να εγγυηθώ όμως, δύσκολα,
τι θα καταλάβει....
__________________
* Ο "Σπασμένος Κάβος" είναι μια συλλογή γραπτών σε έμμετρο λόγο. Ένα βιωματικό έργο ενός ναυτικού όπως καταγράφεται από τη ματιά και το συναίσθημα του.
Scholeio.com
