O Γλάρος Ιωνάθαν είναι ένα πουλί που δεν είναι ικανοποιημένο με το να είναι απλώς ένας γλάρος.
Οι άλλοι γλάροι τον αντιμετωπίζουν ως απόβλητο επειδή βγαίνει έξω από τα συνηθισμένα.
του Ρίτσαρντ Μπαχ
Σε ένα σμήνος όπου η ατομικότητα είναι παρακινδυνευμένη, ο Ιωνάθαν βρίσκει τον εαυτό του ως μοναχικός και απόβλητος.
Στην επιφάνεια φαίνεται να είναι ένας απλός μύθος ζώων για ένα γλάρο που μαθαίνει πώς να γίνει ο καλύτερος ιπτάμενος όλων των εποχών. Ωστόσο, το βιβλίο είναι πραγματικά για την αυτο-τελειότητα και την αυτοθυσία.
Μετά την εκτέλεση κατορθωμάτων με τεράστιο θάρρος και επιδεξιότητα, ο Ιωνάθαν εκδιώκεται από το σμήνος.
Αυτό του δίνει την ελευθερία να αναπτύξει τις ικανότητές του, και έτσι να φτάσει στο ανώτερο επίπεδο των επιτευγμάτων, ένα παράδεισο των ειδών.
Τα μαθήματα που ο Ιωνάθαν μαθαίνει στα ταξίδια του, αντανακλούν τόσο την μεγαλύτερη ηρεμία όσο και την ελευθερία να είναι ο εαυτός του.
Βρήκε έναν τρόπο για να επιτύχει περισσότερα. Και μετά γύρισε πίσω για να διδάξει τους άλλους.
«Ο άνεμος έγινε ένα ψιθύρισμα στο πρόσωπό του…».
«Οι γλάροι, δεν χάνουν ποτέ τη σταθερότητα, δεν χάνουν ποτέ τον έλεγχό τους. Αν χάσουν τον έλεγχο της πτήσης τους είναι γι’ αυτούς ντροπή, είναι εξευτελισμός».
«Η θέση ενός γλάρου τη νύχτα είναι στη στεριά».
«Τέτοιες υποσχέσεις είναι μόνο για τους γλάρους που αποδέχονται τα συνηθισμένα. Όποιος αρίστευε μαθαίνοντας, δεν χρειάζεται τέτοιες υποσχέσεις».
«Μπορούμε να ξεπεράσουμε την άγνοια, μπορούμε ν’ αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας σαν όντα ξεχωριστά, έξυπνα και επιδέξια. Μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι! Μπορούμε να μάθουμε να πετάμε!».
«Δεν θέλω τιμές. Δεν επιθυμώ να γίνω αρχηγός. Θέλω μόνο να μοιραστώ ότι ανακάλυψα, να δείξω τους ορίζοντες που απλώνονται μπροστά μας».
«Ήταν θλιμμένος όχι από μοναξιά, αλλά γιατί οι γλάροι αρνήθηκαν να πιστέψουν στο μεγαλείο της πτήσης που τους περίμενε. Αρνήθηκαν ν’ ανοίξουν τα μάτια τους και να δουν».
«Διαλέγουμε τον επόμενό μας κόσμο μέσα από τα όσα μαθαίνουμε σε τούτον. Αν δεν μάθεις κάτι, τότε ο επόμενος θα είναι όμοιος με τούτον, με τους ίδιους φραγμούς και τα ίδια ασήκωτα βάρη που θα πρέπει να ξεπεράσεις».
«Ο παράδεισος δεν είναι τόπος και δεν είναι χρόνος. Παράδεισος είναι το να είσαι τέλειος».
«Κάθε αριθμός είναι ένα όριο και η τελειότητα δεν έχει όρια. Η τέλεια ταχύτητα είναι να βρίσκεσαι εκεί».
«Για να πετάξεις με την ταχύτητα της σκέψης, δηλαδή οπουδήποτε, πρέπει ν’ αρχίσεις γνωρίζοντας πως έχεις κιόλας φτάσει…».
«Βλέπει μακρύτερα εκείνος ο γλάρος που πετάει ψηλότερα».
Ακόμη κι όταν έγινε απόβλητος από το υπόλοιπο σμήνος, λόγω της επιμονής του, ακόμη κι όταν ο συλλογικός τρόπος σκέψης, τον έκανε να αισθάνεται προβληματικός, ούτε τότε δεν τα παράτησε.
Τελειοποίησε το πέταγμά του και εκείνοι που τον χλέυαζαν… εκείνοι που τον έδιωξαν από το σμήνος, απλά επειδή είχε βάλει το όνειρό του πάνω από την κοινωνική επιταγή, κάποια στιγμή τον ζήλεψαν για ότι είχε καταφέρει.
Και ο Ιωνάθαν επέστρεψε. Όχι με διάθεση εκδίκησης. Αλλά με τη βαθύτερη επιθυμία να δείξει το δρόμο. Να κάνει και τους άλλους γλάρους να καταλάβουν -όσους το επιθυμούσαν- ότι το θέμα δεν είναι να πετάς για το φαγητό.
Το θέμα είναι να πετάς για τη χαρά του πετάγματος. Το θέμα είναι να κρατήσεις το όνειρό σου και να παλεύεις γι αυτό, αδιαφορώντας για τις κατευθύνσεις που σου δίνουν γλάροι, που έμαθαν να κάθονται στα βράχια μαλλώνοντας μεταξύ τους για το φαγητό.
Ο γλάρος Ιωνάθαν, ποτέ δεν έχασε την επαφή με το όνειρο..
Ποτέ δεν έχασε την επαφή με το συναίσθημά του....
Ποτέ δεν έχασε την επαφή με το αληθινό του Είναι.
Όλοι θα μπορούσαμε να είμαστε εν δυνάμει σαν το γλάρο Ιωνάθαν. Αρκεί να πιστέψουμε στο καλό που υπάρχει μέσα μας και να αναζητούμε την αλήθεια με βάση αυτό.
Στο δρόμο θα βρεθούν πολλοί γλάροι...
Να μας βεβαιώσουν πως το όνειρο δεν έχει σημασία....
Πως αρκεί να εξασφαλίζεις την τροφή και τα υπόλοιπα δε μετράνε.
Και είναι πολλοί αυτοί οι γλάροι και τεράστια η πίεση που ασκούν.
* Ο Γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον απορρίφθηκε από 18 εκδότες πριν τελικά εκδοθεί. Αποτέλεσε το εκδοτικό φαινόμενο των τελευταίων δεκαετιών και συντροφεύει το Όσα Παίρνει ο Άνεμος στο Πάνθεον των Best Sellers όλων των εποχών, μετά την Αγία Γραφή.
'... Είμαστε της γνώμης ότι ο χαρακτήρας ενός γλάρου που μπορεί και μιλάει δεν θα είχε ενδιαφέρον στη σημερινή αγορά του βιβλίου. Γι' αυτό με λύπη σε πληροφορούμε ότι δεν μπορούμε να προχωρήσουμε στην έκδοση αυτών των χειρογράφων, τα οποία και σου επιστρέφουμε...'.
Αυτή ήταν η απάντηση των 18 εκδοτών που απέρριψαν το βιβλίο. 'Γιατί κανείς από αυτούς δεν μπορεί να καταλάβει το νόημα αυτής της αλληγορικής ιστορίας;' αναρωτιόταν ο Ρίτσαρντ Μπαχ.
Το να βρούμε αυτό που θα θέλαμε να κάνουμε περισσότερο από κάθε άλλο πράγμα στη ζωή μας και να τραβήξουμε προς τα εκεί με θάρρος, ακλόνητη αποφασιστικότητα και επιμονή, όπως αλληγορικά περιγράφεται στις περιπέτειες του Ιωνάθαν, είναι ο δρόμος όλων όσων τολμούν να ζουν ευτυχισμένοι.
Σαν αντάλλαγμα γι' αυτή μας την προσπάθεια θα μας περιφρονήσουν, θα μας χλευάσουν και θα μας εξοστρακίσουν από τον κύκλο τους φίλοι και συγγενείς. Αν επιμείνουμε όμως, αν αντέξουμε τη μοναξιά μας και μείνουμε αφοσιωμένοι σε αυτό που με τόση αγάπη αποφασίσαμε να κάνουμε, τότε θα ανακαλύψουμε ότι έχουμε καινούριους φίλους και καινούριους συγγενείς, οι οποίοι ήδη συμμερίζονται τις αξίες και τα ιδανικά που έχουμε επιλέξει, κι ότι μαζί τους θα πετάξουμε πολύ πιο μακριά και πιο ψηλά από όσο μπορούμε ποτέ να ονειρευτούμε.
O Γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον (Jonathan Livingston Seagull), το μυθιστόρημα που γράφτηκε από τον Richard Bach το 1970, είναι σχετικό με τις προσπάθειες ενός νεαρού γλάρου να υψωθεί πάνω από το συνηθισμένο. Στην ιστορία του Richard Bach «O Γλάρος Ιωνάθαν», ο συγγραφέας παρουσιάζει τη φιλοσοφία της ζωής του.
Scholeio.com
.jpg)
