''Πως Κερδίζεις τις Μάχες'', Συμβουλές από τον Θουκυδίδη

      Ο καλός σχεδιασμός

-. Ο πόλεμος δεν διεξάγεται τόσο με τα όπλα όσο με τα χρήματα (1.83 – Ομιλία του Αρχίδαμου)

-. Με τον πιο ασφαλή τρόπο ζει εκείνος που έχει μεταμεληθεί τις λιγότερες φορές επειδή χαρίστηκε στους εχθρούς του. (1.34 – Ομιλία των Κερκυραίων)

-. Ισχυρότερος είναι εκείνος που αντιμετωπίζει τον εχθρό του με σωφροσύνη από εκείνον που ασυλλόγιστα του επιτίθεται βίαια (3.48 – Ομιλία Διόδοτου)

-. Ο πόλεμος συμβαίνει όταν οι μεν θεωρούν το κέρδος από αυτόν μεγαλύτερο από τα δεινά που θα φέρει, οι δε προτιμούν να υποστούν τους κινδύνους του πολέμου από μία άμεση ζημιά. Αν όμως αυτές οι επιδιώξεις εμφανιστούν σε ακατάλληλη εποχή, τότε είναι ωφέλιμες οι συμβουλές για διαπραγματεύσεις.

-. Είναι στην ανθρώπινη φύση να θέλει κάποιος να εξουσιάζει εκείνον που μένει απαθής και να αμύνεται όταν δέχεται επίθεση (4.59,61 – Ερμοκράτης από τις Συρακούσες)

-. Κανείς δεν αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο τον σχεδιασμό και την εκτέλεση ενός έργου, αλλά όταν σχεδιάζουμε νιώθουμε ασφαλείς, ενώ κατά την εφαρμογή του σχεδίου εξ αιτίας του φόβου υστερούμε. (1.120 – Ομιλία των Κορινθίων)

-. Είναι ανοησία να εκστρατεύει κανείς εναντίον τέτοιων εχθρών που ακόμα και αν τους κατακτήσει δεν θα κατορθώσει να τους εξουσιάσει, ενώ αν δεν τους κατακτήσει δεν θα είναι πια στην ίδια θέση που ήταν πριν την επιχείρηση.

-. Εκείνα που προκαλούν περισσότερο τον θαυμασμό είναι όσα παραμένουν σε απόσταση και η φήμη τους δεν έχει επαληθευτεί. (6.11 – Ο Νικίας στην Εκκλησία του Δήμου)

      Ο ψυχολογικός παράγοντας

-. Πολλοί, ενώ ήταν ακόμα σε θέση να προβλέψουν σε τι κινδύνους πάνε να μπλέξουν, τους παρέσυρε η ισχύς μιας γοητευτικής λέξης, της λεγόμενης ντροπής, και αφού νικήθηκαν από αυτήν, με τη θέλησή τους έπαθαν συμφορές ανήκεστες και επέφεραν στον εαυτό τους ατίμωση, η οποία επειδή ήταν αποτέλεσμα της μωρίας τους, αποδείχθηκε πιο ταπεινωτική από εκείνη που θα προκαλούσε η κακοτυχία. (5.111 – Οι Αθηναίοι στους Μηλίους)

-. Δεν αληθεύει πως θυσιάζει ευκολότερα τη ζωή του εκείνος που είναι δυστυχής και δεν ελπίζει σε καλύτερη τύχη. Την θυσιάζουν εκείνοι που κινδυνεύουν να εξευτελιστούν περισσότερο, αν προσπαθώντας να σώσουν τη ζωή τους νικηθούν. Για τον άνδρα με γενναίο φρόνημα χειρότερος είναι ο εξευτελισμός της δειλίας από τον γενναίο και απρόσμενο θάνατο. (2.43– Ομιλία Περικλή)

-. Συνήθως, οι πολιτείες που αποκτούν αιφνιδίως ευημερία, γίνονται αλαζονικές. Πιο ασφαλές είναι να έρχεται η ευημερία με μέτρο και όχι ξαφνικά στους ανθρώπους, και θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ευκολότερη η αντίσταση στις δυσχέρειες από τη διαφύλαξη της ευτυχίας (3.39 – Ομιλία Κλέωνα)

-. Εκείνοι που φοβούνται εξαιτίας της καχυποψίας τους, παρασύρονται προσωρινώς από ευχάριστα λόγια, αλλά όταν φτάσει η ώρα της δράσης, ενεργούν σύμφωνα με το συμφέρον τους (6.83 – Εύφημος ο Αθηναίος στους Συρακούσιους)

-. Φαίνεται πως οι άνθρωποι όταν αδικούνται οργίζονται περισσότερο απ’ όταν δέχονται βία. Διότι στην πρώτη περίπτωση θεωρούν πως εξαπατήθηκαν από ισάξιό τους, ενώ στη δεύτερη υποτάσσονται σε ανώτερό τους. (1.77 – Ομιλία Αθηναίων)

- Από τη φύση τους οι άνθρωποι υποχωρούν ευκολότερα σε έναν μετριοπαθή εχθρό και να αγωνίζονται πεισματικά εναντίον εκείνου που είναι ανένδοτος, ακόμα κι αν αυτό είναι παράλογο. (4.19 – πρέσβεις των Σπαρτιατών)

      Η λήψη αποφάσεων

-. Στη λήψη ορθών αποφάσεων δύο είναι πιο βλαπτικά στοιχεία: η βιασύνη και η οργή. Η πρώτη συντροφεύεται από την ανοησία και η δεύτερη από την αμορφωσιά και την στενομυαλιά. (3.42 – Ομιλία Διοδότου)

-. Ο καλός πολίτης δεν πρέπει να εκφοβίζει εκείνους που έχουν αντίθετη γνώμη, αλλά να τους κερδίζει με επιχειρήματα. (3.42 – Ομιλία Διόδοτου)

-. Εκεί όπου προβλέπονται σπουδαία βραβεία για την ανδρεία, εκεί βρίσκονται οι άριστοι πολίτες. (2.46 – Επιτάφιος λόγος Περικλή)

-. «Εκείνος που γνωρίζει τι πρέπει να κάνει, αλλά δεν είναι ικανός να το εξηγήσει σαφώς στους άλλους, είναι σαν να μην έχει σκεφτεί τίποτα.

-. Εκείνος που έχει και τα δύο, αλλά δεν αγαπά την πατρίδα του, επίσης δεν μπορεί να συμβουλέψει ορθά.

-. Αν αγαπά και την πατρίδα του, αλλά δεν μπορεί ν’ αντισταθεί στο χρήμα, για να το κερδίσει, μπορεί να πουλήσει τα πάντα.» (2.60 – Ομιλία Περικλή)

-. Η νεότητα και το γήρας, χωριστά το ένα απ’ το άλλο δεν κατορθώνουν τίποτα. Η δύναμη προέρχεται από την ανάμειξη της κρίσης του ανώριμου, του μέσου και του ακριβούς. (6.18 – Αλκιβιάδης στην Εκκλησία του Δήμου)

Ο Θουκυδίδης γεννήθηκε στον Άλιμο της Αθήνας, αλλά καταγόταν από τη Θράκη, όπου διέθετε μεγάλη πατρική περιουσία (κτήματα και χρυσωρυχεία). Ήταν συγγενής του ήρωα του Μαραθώνα, Μιλτιάδη και του Κίμωνα. Όταν ήταν 30 περίπου ετών, στα πρώτα χρόνια του πολέμου που περιγράφει, προσβλήθηκε και από τον μεγάλο λοιμό που οδήγησε στον θάνατο το 25% του πληθυσμού της Αθήνας. Επέζησε από τύχη. 
Το 424 π.Κ.Χ, όταν, ως στρατηγός, απέτυχε να σώσει την Αμφίπολη από τους Σπαρτιάτες οι Αθηναίοι τον εξόρισαν. Μεγάλη τύχη για εμάς, διότι στα είκοσι χρόνια της εξορίας του είχε όλο τον χρόνο να ταξιδέψει και να γράψει την πολύτιμη ιστορία του. Πέθανε από άγνωστη αιτία, το 399 π.Κ.Χ, τον ίδιο χρόνο που πέθανε ο Σωκράτης και ο βασιλιάς της Μακεδονίας Αρχέλαος. Μια άλλη εκδοχή θέλει το θάνατο του τέσσερα χρόνια αργότερα, ενώ δούλευε ακόμα το βιβλίο του. 
Η τελευταία φράση που έγραψε ήταν «Όταν τελειώσει ο χειμώνας, μετά από αυτό το καλοκαίρι, ολοκληρώνεται το 21ο έτος του πολέμου». Δεν πρόλαβε να περιγράψει εκείνον τον χειμώνα, τον οποίο μαζί με τα υπόλοιπα έξι χρόνια του πολέμου περιγράφει στην ιστορία του ο Ξενοφών.

Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος ήταν η μεγαλύτερη συμφορά που χτύπησε όλες τις πόλεις-κράτη της αρχαίας Ελλάδας. Η Αθήνα ηττήθηκε και κυριεύτηκε από τους Πελοποννήσιους, αλλά και η Σπάρτη δεν ωφελήθηκε από την νίκη της. Τόσο πολύ είχε εξαντληθεί από τον πολύχρονο πόλεμο που αναγκάστηκε να αποδεχτεί τη διαιτησία του μεγαλύτερου εχθρού των Ελλήνων, του Πέρση βασιλιά. Μέσα από τα γεγονότα αυτού του φρικτού εμφυλίου πολέμου, ο Θουκυδίδης καταγράφει τη συμπεριφορά των αντιπάλων και αντλεί πολύτιμα συμπεράσματα, χρήσιμα όχι μόνο στον πόλεμο, αλλά και στις καθημερινές μάχες της ζωής.

Ο Θουκυδίδης στην εξορία,

Ο Θουκυδίδης  ανήκε στη μερίδα των ολιγαρχικών αφού ο πατέρας, ιδιοκτήτης των ορυχείων χρυσού στην Σκαπτή Ύλη του Παγγαίου, ήταν πολύ πλούσιος. Χορηγός γενναιόδωρος του Δήμου και εξαιρετικού κύρους, ο Όλορος έχει στενές σχέσεις με Αθηναίους ηγέτες.

Παρά την ολιχαρχικήν και συντηρητικήν καταγωγήν του ο Θ. είναι διαποτισμένος από τις δημοκρατικές παραδόσεις. Γράφει την "Ιστορία" του σύμφωνα με μια αρχή, τον διαχωρισμό της Ηθικής από την Πολιτική. Εξιστορώντας κατ'ουσίαν πολεμικά γεγονότα, κατά βάθος αποδίδει τη Πολιτικήν Ιστορία της τότε Ελλάδος με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια γλαφυρότητα και ουδετερότητα.

Η μόρφωσή του βασίζεται στη διδασκαλία του μεγάλου υλιστή φιλόσοφου Αναξαγόρα και στις αρχές του σοφιστή Αντιφώντα. Οι επικρατούσες αρχές του διαφωτισμού κόντρα στις συντηρητικές και ολιγαρχικές απόψεις της σχολής του Σωκράτη που μεσουρανεί τότε.

Το 424 π.Χ. εξελέγη στρατηγός, αυτό το αναφέρει ο ίδιος στην ιστορία του, όπου και τον έστειλαν στην Αμφίπολη της Θράκης, επειδή γνώριζε την περιοχή. Ο στρατηγός των Σπαρτιατών Βρασίδας, εμφανίστηκε ξαφνικά στην Αμφίπολη και σε διαπραγματεύσεις με τους ντόπιους και δίχως να δώσει μάχη, ειρηνικά κατέλαβε την πόλη.


Ο Θουκυδίδης βρισκόταν στην Θάσο όταν συνέβη αυτό, τον ειδοποίησε ο Φρούραρχος της Αμφίπολης Ευκλέας, έτρεξε αμέσως στην Αμφίπολη, αλλά η παράδοση είχε γίνει. Πολέμησε εναντίον περισσοτέρων Σπαρτιατών και κατόρθωσε να κρατήσει ελεύθερο το επίνειο της Αμφίπολης, Ηνιόνα.
Στην Αθήνα του απάγγειλαν κατηγορία, ότι δήθεν αυτός παρέδωσε την Αμφίπολη στον Βρασίδα, ο Θουκυδίδης καταλαβαίνει ότι η κατηγορία είχε γίνει από τους πολιτικούς του αντιπάλους, δεν παρουσιάστηκε στο δικαστήριο και προτίμησε να αυτοεξοριστεί, διότι η ποινή θα ήταν θάνατος. Στη Σκαπτή Ύλη της Θράκης μένει 20 χρόνια. 

Κατά διαστήματα επισκέπτεται τη Πελοπόννησο, τη Μακεδονία και τη Σικελία, δηλαδή τόπους του πολέμου, αυτού, που θα αργότερα περιγράψει, μετά την πτώση των Τριάκοντα Τυράννων. Το έργο ζωής του θουκυδίδη φτάνει μέχρι το 21ο έτος του Πελοποννησιακού πολέμου δηλαδή μέχρι το 411 π.Χ. Οι ιστορικοί την ονομάζουν Θουκιδίδου Ξυγγραφή ή Θουκυδίδου Ιστορίαι και την χωρίζουν σε 8 βιβλία-ενότητες.

Σε αντίθεση με τον Ηρόδοτο Ο Θ. δεν δέχεται στην ιστορία του την παρέμβαση των θεών στα ανθρώπινα δρώμενα...

"Οι ηθικοί κανόνες δι' αυτόν είναι άμοιροι της ιστορίας και των εξελίξεών της πολλά μάλα δε εις την πολιτικήν όπου η Ηθική και η Δικαιοσύνη δίδουν την θέσιν των εις το "δέον" δηλαδή εις το πρέπον γενέσθαι. Αυτός είναι ο Ορθολογισμός του Θ. δια την ερμηνείαν των ιστορικών γεγονότων και η παρέμβασις του τυχαίου εις την φύσιν των ανθρωπίνων πραγμάτων άτινα άλλοτε ακμάζουν και άλλοτε καταστρέφονται, εξ αιτίας ενός τυχαίου περιστατικού. Απέναντι εις το θείον και εις το μεταφυσικόν ο Θ. ίσταται αδιάφορος αλλ' ουχί πολέμιος της θρησκείας και των κανόνων της."

Εις δε το φιλολογικόν μέρος της συγγραφής του αλλά και εις το ύφος της παρουσιάζει σπανίαν εκφραστικήν δύναμιν εντυπωσιάζων με το δραματικόν στοιχείον κατά την αφήγησιν. Είναι λοιπόν πρότυπον πεζογραφίας και ποιητικής δράσεως σύγγραμμα ιδία εις την περίφημον περιγραφήν του λοιμού των Αθηνών. Ομιλών περί του πολέμου αποδίδει με εντέλεια το δράμα των ανθρώπων και της Ιστορίας. Η "ρητορική" δεινότης της γραφής του είναι το ίδιον τούτο όργανον της τέχνης του Γοργίου. Ούτω παρά το μονότονον εις την παρουσίασιν των πολεμικών γεγονότων, αι αναλυτικόταται παρατηρήσεις του δίδουν την πραγματικήν ερμηνείαν του ιστορικού περιβάλλοντος.   ________ Αρκυών 26/6/2002

  Scholeio.com  

Ένας Όλυμπος στον Κόκκινο Πλανήτη

  Αν σταθείς πάντως στην επιφάνεια του Άρη είναι αδύνατο να δεις από μακριά τη μεγάλη βουνίσια φιγούρα που κυριαρχεί, λόγω της καμπυλότητας του πλανήτη, της τεράστιας έκτασης του ηφαιστείου αλλά και της μικρής του κλίσης (2,5 μέχρι 5 μοίρες) το βουνό κρύβει το ίδιο του το σχήμα – μόνο οι γκρεμοί που το πλαισιώνουν θα ήταν ορατοί.

Ένας τρόπος που υπάρχει για να δει κανείς έστω μέρος του βουνού, είναι να σταθεί στο ψηλότερο σημείο της κορυφής του κρατήρα του... όμως και πάλι, το μεγαλύτερο μέρος του κρατήρα θα χάνεται πίσω από τον ορίζοντα.

Λέγεται και «κόκκινος πλανήτης» εξαιτίας του χρώματος που παρουσιάζει και που οφείλεται στο τριοξείδιο του σιδήρου (Fe2O3) στην επιφάνειά του. Είναι ο τέταρτος κοντινότερος πλανήτης στον Ήλιο και ο δεύτερος πιο κοντινός πλανήτης στη Γη.

Περιβάλλεται από λεπτή ατμόσφαιρα με μέση πίεση περίπου στο ένα εκατοστό αυτής της Γης. Έχει δύο μικρούς δορυφόρους: τον Φόβο και τον Δείμο.

Ο Όλυμπος, ένα ηφαιστειακό βουνό ύψους 27 χιλιομέτρων, είναι τρεις φορές ψηλότερο από το Έβερεστ. 

Αν το κοίταζε κανείς από το έδαφος, η κορυφή του δεν θα ήταν ορατή.

Το σύμπλεγμα της καλντέρας του έχει πλάτος 85 και βάθος 3 χιλιόμετρα, ενώ η βάση του βουνού έχει μήκος 550 χιλιόμετρα. 

Η ηλικία του βουνού- ηφαιστείου υπολογίζεται στα 2 εκατομμύρια χρόνια !

Όσο ψηλό πάντως κι αν είναι το ηφαιστειακό βουνό, η κορυφή του δεν φθάνει πάνω από τις παρυφές της ατμόσφαιρας του Άρη, όπως έχει λανθασμένα θεωρηθεί... και βέβαια δεν βρίσκεται μέσα στο διάστημα !

   Τα μορφολογικά «τμήματα» του πλανήτη είναι δύο και ανόμοια: 

το βόρειο ημισφαίριο αποτελείται από «πεδιάδες» που χαρακτηρίζονται από σχετικά μικρή πυκνότητα κρατήρων και μεγαλύτερη λευκαύγεια, ενώ 
το νότιο ημισφαίριο βρίσκεται σε μεγαλύτερο υψόμετρο και είναι εμφανώς πιο καταπονημένο από προσκρούσεις μετεώρων. Εδώ βρίσκεται και ο κρατήρας Hellas basin, ο μεγαλύτερος του πλανήτη, με διάμετρο 2.300 χιλόμετρα, σημάδι μιας εξαιρετικά βίαιης πρόσκρουσης περίπου 4 δις. χρόνια στο παρελθόν. 


Μια εξήγηση αυτής της διαφοράς μεταξύ των δυο ημισφαιρίων είναι ότι οι βόρειες «πεδιάδες» αποτελούσαν κάποτε τον πυθμένα ενός ωκεανού που κάλυπτε μεγάλο μέρος του πλανήτη. Πρόσφατες ανακαλύψεις δίνουν ενδείξεις που υποστηρίζουν μερικά αυτή την άποψη, χωρίς ωστόσο οριστικά συμπεράσματα.

   

Στον Άρη έχουν βρεθεί στοιχεία που αποτελούν ενδείξεις παλιότερης γεωλογικής ενεργότητας. 

Στον πλανήτη υπάρχουν τεράστια ηφαίστεια, ανάμεσά τους το (ανενεργό σήμερα) ηφαίστειο Όλυμπος, που είναι το ψηλότερο βουνό του ηλιακού συστήματος με ύψος περίπου εικοσιτέσσερα χιλιόμετρα. Το μεγάλο ύψος του ηφαιστείου οφείλεται στο γεγονός ότι στον Άρη, σε αντίθεση με τη Γη, δεν υπάρχει κίνηση τεκτονικών πλακών, κι έτσι η εκροή μάγματος συνεχίστηκε για εκατομμύρια χρόνια στο ίδιο σημείο ψηλώνοντας ολοένα τον Όλυμπο.

Σήμερα η γεωλογική ενεργότητα του Άρη ανήκει στο παρελθόν· ο πλανήτης μπορεί να θεωρηθεί γεωλογικά νεκρός, αν και η ύπαρξη μεθανίου σε ίχνη σε ορισμένες περιοχές υποστηρίζεται ότι προκαλείται από περιορισμένη ηφαιστειακή δραστηριότητα, όπως και η πιθανολογούμενη έκλυση υγρού νερού σε ίχνη.


Άφθονες είναι οι ενδείξεις για την ύπαρξη ροής νερού κατά το παρελθόν, κυρίως από την ύπαρξη φαραγγιών και φυσικά σχηματισμένων στραγγιστικών καναλιών. 

Το φαράγγι Valles Marineris, το μεγαλύτερο του ηλιακού συστήματος με μήκος περίπου 4.500 χιλιόμετρα, δεν προήλθε από αυτή τη διαδικασία αλλά από τη ρήξη του φλοιού του Άρη λόγω του βάρους των τεράστιων ηφαιστείων που βρίσκονται βορειότερα. Στις παρυφές του όμως, καθώς και σε πολλές άλλες περιοχές του πλανήτη, έχουν εντοπιστεί σχηματισμοί που έχουν προέλθει καθαρά από τη ροή κάποιου υγρού (νερού κατά πάσα πιθανότητα), όπως κοίτες αρχαίων ποταμών, mesas και άλλοι. Υποστηρίζεται ότι το νερό που προκάλεσε τη διάβρωση δεν έρρεε για πολύ μεγάλο (σε γεωλογική κλίμακα) χρονικό διάστημα στην επιφάνεια του πλανήτη, αλλά ότι μάλλον υπήρξαν περίοδοι «κατακλυσμών», κατά τις οποίες τεράστιες ποσότητες νερού έρρεαν για μικρότερα χρονικά διαστήματα, προκαλώντας αυτά τα αποτελέσματα.

* Ο Άρης γνωστός ήδη από την προϊστορία... είναι ο πρώτος πλανήτης που παρατηρούμενος με τηλεσκόπιο αποκάλυψε, λόγω εγγύτητας, τα γενικά χαρακτηριστικά της μορφολογίας του, τα οποία θεωρήθηκαν (σωστά ως ένα βαθμό) ότι είναι παρόμοια με αυτά της Γης. 

Η ομοιότητα αυτή έδωσε βάση αφενός σε μια εκτεταμένη συζήτηση για την ύπαρξη ζωής σε αυτόν, αφετέρου σε σκέψεις μελλοντικής αποίκισής του. Ακόμα, είναι εύκολα προσεγγίσιμος από τις εξερευνητικές μας διαστημοσυσκευές, καθώς ένα ταξίδι προς τον Κόκκινο Πλανήτη απαιτεί χρόνο περίπου έξι μηνών όταν οι θέσεις Γης και Άρη είναι ευνοϊκές, κάτι που συμβαίνει περίπου ανά δυο χρόνια. Για τους λόγους αυτούς ο Άρης είναι ο καλύτερα εξερευνημένος πλανήτης έως σήμερα.

  Scholeio.com  

Αξιοθαύμαστη η προσπάθεια όσων Ελλήνων επιμένουν στο "επιχειρείν με βάση την Ελλάδα"

«Χρειαζόταν θάρρος, θράσος, τρέλα και υποστήριξη από την οικογένεια για να σταθεί στα πόδια της η επιχείρηση.

Τα πρώτα χρόνια ήταν πέτρινα. Ήταν πολύ δύσκολο να περάσεις από το κομμάτι της έρευνας στην πράξη. Υπήρχε δυσπιστία για την πρώτη ιδέα...

τη δημιουργία ενός υλικού επίστρωσης για γυαλί, πλακίδια και επιφάνειες τσιμέντου».

Τα προϊόντα Νανοτεχνολογίας αποτελούν τη νέα επανάσταση με πρωτοποριακά υλικά στο χώρο της ιατρικής, των βιομηχανικών διεργασιών, των υλικών υψηλής αντοχής & ανθεκτικότητας, στην ενέργεια και το περιβάλλον.

Ακούγεται σχεδόν μαγικό, αλλά η επιστήμη της Νανοτεχνολογίας έχει δώσει τα απαραίτητα εργαλεία για τη δημιουργία ιδιαίτερων και λειτουργικών υλικών. 

Τα υλικά αυτά συχνά αποκαλούνται και "έξυπνα" καθώς ανταποκρίνονται σε εξωτερικούς παράγοντες. 

Ανάλογα με την εξωτερική μεταβολή, τα "έξυπνα" υλικά εμφανίζουν διαφορετικές μηχανικές, χημικές ή ηλεκτρικές ιδιότητες.

Το σύνθημα της NanoPhos είναι:

"Ρυθμίζουμε το Νανόκοσμο για να προσφέρουμε στο Μακρόκοσμο¨.
"Tune the nanoworld to serve the macroworld", ή απλούστερα τα νανοσωματίδια στην υπηρεσία των ανθρώπων.

   Η NanoPhos είναι η ελληνική εταιρία που εντυπωσίασε τον Μπιλ Γκέιτς με τα καινοτόμα προϊόντα της. και η οποία κάλλιστα μπορεί να αποτελέσει ένα από τα σύγχρονα παραδείγματα της ικανότητας των Ελλήνων όχι μόνο να επιβιώνουν στα δύσκολα, αλλά και να διακρίνονται.

Του Μηνά Τσαμόπουλου

   Η εταιρεία επένδυσε στη νανοτεχνολογία και έφτασε να βραβευθεί από τον Μπιλ Γκέιτς, ο οποίος έδειξε ενδιαφέρον γι' αυτήν. Η NanoPhos, λοιπόν, αξιοποιεί τα ευρήματα της νανοτεχνολογίας δημιουργώντας και εξάγοντας προϊόντα που κάνουν λειτουργικές και «έξυπνες» τις επιφάνειες στις οποίες εφαρμόζονται.

* Μία επίστρωση που κάνει τις επιφάνειες αυτοκαθαριζόμενες, αντιβακτηριαδιακές και αντιθαμβωτικές, χωρίς να τις αλλοιώνει. Ανάλογα με τις εξωτερικές συνθήκες, τα «έξυπνα» υλικά εμφανίζουν διαφορετικές μηχανικές, χημικές ή ηλεκτρικές ιδιότητες, ξεδιπλώνοντας ένα μεγάλο εύρος νέων επαναστατικών εφαρμογών για τον κλάδο της δόμησης και της κατασκευής.

   Ο Μολιέρος έγραψε: «Όσο μεγαλύτερο το εμπόδιο, τόσο μεγαλύτερη η δόξα στο ξεπέρασμά του»...

για να προσθέσει ο Όσκαρ Ουάιλντ: «Βρισκόμαστε όλοι στο λούκι, αλλά μερικοί από μας κοιτάζουμε τ' αστέρια». 

   H φράση τόσο του Γάλλου θεατρικού συγγραφέα όσο και αυτή του Ιρλανδού μυθιστοριογράφου και ποιητή αποτυπώνουν με τον πιο ανάγλυφο τρόπο τη γέννηση και την πορεία μιας καθ' όλα ελληνικής επιχείρησης, η οποία εν μέσω οικονομικής κρίσης έχει ανοίξει τα φτερά της και, παρά τις μεγάλες δυσκολίες, κατακτά τις ξένες απαιτητικές αγορές, από την Ανατολή έως τη Δύση με όπλο την καινοτομία, το ελληνικό πείσμα αλλά και το ελληνικό δαιμόνιο.

Η NanoPhos, βάζει τη νανοτεχνολογία και στη ναυτιλία... 

μέσω της NanoPhos Marine με προϊόντα θερμομονωτικά, ειδικά για εξειδικευμένες και έντονες συνθήκες, ενώ έφτιαξε και οικολογικά χρώματα βάσει της συγκεκριμένης τεχνολογίας, τα οποία δεν περιέχουν χαλκό, όπως απαιτούν οι κανονισμοί των ΗΠΑ για τα πλοία. Κανονισμοί οι οποίοι μέσω του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ) θα αποκτήσουν παγκόσμια ισχύ και εφαρμογή.

   Η πολυβραβευμένη παγκοσμίως για την καινοτομία της NanoPhos αλλά και η NanoPhos Marine έχουν επεκταθεί σε 25 χώρες, ενώ το 80% της παραγωγής τους εξάγεται στο εξωτερικό. 

   Εξάγει προϊόντα σε χώρες μεταξύ των οποίων η Κίνα, η Ιαπωνία, η Μαλαισία, το Κατάρ, το Ντουμπάι, το Ομάν, η Σαουδική Αραβία, η Νορβηγία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Αγγλία, η Ρουμανία, η Γερμανία, το Μεξικό, η Γουατεμάλα. Και όλα αυτά με έδρα την Ελλάδα και συγκεκριμένα το Λαύριο. Το επιστημονικό προσωπικό της εταιρείας (30 άτομα), όλοι Έλληνες, εκ των οποίων οι περισσότεροι είναι από το Λαύριο.
   Πως ξεκίνησαν όλα...

   Ένας νεαρός χημικός, πτυχιούχος του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, 11 χρόνια πριν, ανακάλυψε το πρωτογενές υλικό για την «έξυπνη» επίστρωση των επιφανειών στο πλαίσιο της εργασίας του για το διδακτορικό του στον «Δημόκριτο». 

Ο δρ Ιωάννης Αραμπατζής, σήμερα διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, πιστεύει στην ιδέα του.  Δεν θέλει να μείνει στο ερευνητικό κομμάτι και αποφασίζει να ρισκάρει.

   Την ίδια χρονιά, μαζί με την ομάδα του που αποτελούνταν συνολικά από πέντε άτομα, παρουσίασε το υλικό του και βραβεύτηκε με το European Business Plan της χρονιάς. Πίστεψε ότι η εργασία του θα είχε απήχηση στις εταιρείες, αλλά και στα funds για χρηματοδότηση. Τελικά, όμως, οι χρηματοδότες του ήταν τα τρία «f», όπως με χιούμορ αποκαλύπτει: «Family, friends, fools», ήτοι η οικογένειά του, οι φίλοι του και οι «τρελοί» που πίστεψαν σε αυτόν και στην πορεία του χρόνου δικαιώθηκαν. Πατεντάρισε το προϊόν του σε Ελλάδα και εξωτερικό και η περιπέτεια άρχισε...

   «Τα πρώτα χρόνια ήταν πέτρινα. Ήταν πολύ δύσκολο να περάσεις από το κομμάτι της έρευνας στην πράξη. Υπήρχε δυσπιστία για το νέο προϊόν», θυμάται ο δρ Αραμπατζής και συνεχίζει: «Η πρώτη ιδέα ήταν η δημιουργία ενός υλικού επίστρωσης για γυαλί, πλακίδια και επιφάνειες τσιμέντου. Μετά περάσαμε σε προϊόντα πιο απλά στη χρήση, όπως καθαριστικά. Τα χρώματα είναι το τελευταίο μας άνοιγμα».
   Η μοναδικότητα του ελληνικού προϊόντος άρχισε να προσελκύει το ενδιαφέρον ξένων εταιρειών, οι οποίες προσέγγισαν για συνεργασία τον Έλληνα επιστήμονα. Εκείνος όμως επέλεξε να συνεχίσει να πορεύεται ανεξάρτητα... και ελληνικά.
Χρειάστηκε να περάσουν τρία δύσκολα χρόνια για να έρθει η πρώτη μεγάλη παραγγελία από το εξωτερικό και συγκεκριμένα από τη Νορβηγία. Εκεί υπήρχε μεγάλη ζήτηση για το «Do It Yourself - DIY» (φτιάξ' το μόνος σου). 

   Μοιάζει... καρμικό το ότι όπως ο ίδιος έφτιαξε μόνος του το υλικό, στην πορεία κατάφερε να κάνει τα πρώτα βήματα μέσω ανθρώπων που τους άρεσε να φτιάχνουν πράγματα μόνοι τους. «Ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα. Χρειαζόταν θάρρος, θράσος, τρέλα και υποστήριξη από την οικογένεια για να σταθεί στα πόδια της η επιχείρηση. Όμως ο Γιάννης το είχε στο DNA του και ταυτόχρονα είχε και την οικογενειακή υποστήριξη», επισημαίνει η κυρία Αναστασία Κοπανάκη, ένα από τα πέντε μέλη της αρχικής ομάδας και σύζυγος του ιδρυτή της εταιρείας. Σήμερα κατέχει τη θέση της υπεύθυνης στο εμπορικό κομμάτι που ασχολείται με τη ναυτιλία: «Είναι πολύ σημαντικό να πιστέψεις πρώτα ο ίδιος ότι το προϊόν σου είναι καλό και αντέχει στον ανταγωνισμό. Αν το πιστέψεις, τότε μπορείς να το μεταδώσεις και στον άλλον».
   Ωστόσο, παρά την επιτυχία ο δρόμος δεν έγινε ευκολοδιάβατος για τη NanoPhos: 
«Υπάρχει δυσπιστία απέναντι στα ελληνικά προϊόντα. Και αυτό μας πεισμώνει και μας κάνει να δουλεύουμε περισσότερο και με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, με καινοτόμες ιδέες που μας διατηρούν ένα τουλάχιστον βήμα μπροστά από τους ανταγωνιστές μας», επισημαίνει ο δρ Αραμπατζής. 

«Εμείς προτάσσουμε την ποιότητα των προϊόντων μας, ενώ το ότι βρισκόμαστε στην Ε.Ε. μας δίνει κύρος. Θέλουμε να προσφέρουμε και όντως προσφέρουμε καλά προϊόντα και αποτελεσματικά. Γι' αυτό πείθουμε, εξάλλου, με τις έξυπνες λύσεις που δίνουμε. Και πιστέψτε με, είναι πολύ δύσκολο να πείσεις κάποιον μέσα σε ένα άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον». 
Όμως το επιχειρείν με βάση την Ελλάδα έχει δυσκολίες και αυτό κάνει αξιοθαύμαστη την προσπάθεια όσων Ελλήνων έχουν επιλέξει να δώσουν τον αγώνα τους έχοντας ως έδρα την πατρίδα: 

   «Είναι δύσκολο. Όταν έγινε το δημοψήφισμα, τον Ιούλιο του 2015, ο Γιάννης έφυγε αμέσως για να συναντήσει από κοντά τους αντιπροσώπους της εταιρείας και να τους πείσει ότι η NanoPhos συνεχίζει τη δραστηριότητά της και την παραγωγή της. Αυτή η δυσπιστία σήμερα διακρίνει και τους νέους πελάτες, αλλά με το δείγμα της δουλειάς μας καταφέρνουμε και την κάμπτουμε», δηλώνει η κυρία Κοπανάκη και προσθέτει: «Αντιμετωπίζουμε δυσκολίες στην εισαγωγή πρώτων υλών. Οι ξένοι οίκοι δυσπιστούν απέναντι στους Ελληνες και δεν πουλάνε εύκολα πρώτες ύλες. Χρειάζεται χρηματοδότηση. Σκεφτείτε ότι πληρώνουμε για τις πρώτες ύλες μέσα σε 30 ημέρες, ενώ οι πελάτες μας μάς πληρώνουν σε δυο-τρεις μήνες. Όμως τα καταφέρνουμε γιατί έχουμε μηδενικό δανεισμό. Διαφορετικά δεν θα μπορούσαμε να επεκταθούμε στη ναυτιλία».

   Άνοιγμα στη ναυτιλία

   Το 2014 έγινε το άνοιγμα στη ναυτιλία, τομέας με τον οποίο ασχολείται η κυρία Κοπανάκη: «Αρχικά κάναμε έρευνες για τα προϊόντα που χρειάζεται η ναυτιλία. Καταλήξαμε σε μία συλλογή με βάση τη νανοτεχνολογία. Θερμομόνωση, αντιρρυπαντικά χρώματα τα οποία δεν εμπεριέχουν χαλκό και είναι φιλικά στο περιβάλλον, όπως απαιτεί ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός, είναι αντισκουριακά και διαθέτουν στρώσεις με υλικό για επιφάνειες που εκτίθενται σε δύσκολες συνθήκες», επισημαίνει η κυρία Κοπανάκη. «Στο άνοιγμά μας αυτό μάς βοήθησε η HEMEXPO, όπως κάνει και για άλλες εταιρείες που είναι εκτός ναυτιλιακού κλάδου».

Η αρχή έγινε όταν τη NanoPhos εμπιστεύτηκαν ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος και ο αντιπρόεδρος της Tsakos Group, Βασίλης Παπαγεωργίου, που είναι από τους μπροστάρηδες στη στήριξη των ελληνικών προϊόντων στη ναυτιλία και στον εξοπλισμό των πλοίων με ελληνικά προϊόντα, τα οποία, να σημειωθεί, έχουν αρχίσει να γίνονται ανταγωνιστικά σε ποιότητα και τιμές. «Ήταν μία σημαντική εξέλιξη για εμάς γιατί μέχρι τότε δεν υπήρχε ελληνική εταιρεία που να έχει δώσει χρώματα σε πλοία της ποντοπόρου ναυτιλίας», τονίζει η κυρία Κοπανάκη.

Επίσης, από την ελληνική ακτοπλοΐα, και η Hellenic Seaways εμπιστεύτηκε τη νανοτεχνολογία της NanoPhos και ειδικότερα για την ανακατασκευή του «Νήσος Σάμος». Άνοιγμα στις ελληνικές εταιρείες που ασχολούνται με τον εξοπλισμό πλοίων κάνουν και οι πλοιοκτήτες Πέτρος Παππάς, Ιωάννης Αγγελικούσης, Συμεών Παληός, ο όμιλος Λάτση 

αλλά και η οικογένεια Μαρτίνου.

   Τα μεγάλα deals στην Κίνα

   Τον περασμένο Ιούλιο η NanoPhos A.E. υπέγραψε τέσσερις επιχειρηματικές συμφωνίες με εταιρείες κινεζικών συμφερόντων, στο πλαίσιο της πρόσφατης επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στην Κίνα. Οι συμφωνίες περιλαμβάνουν τα πρωτοποριακά υλικά νανοτεχνολογίας SurfaShield, τα οποία, μετά την εφαρμογή τους, προσδίδουν αυτοκαθαριζόμενες, αντιβακτηριακές και αντιστατικές ιδιότητες.

   Οι εταιρείες GCL New Energy Holdings Ltd, Qingdao New Energy Solutions Inc (NESI) και Zhongli Talesun Solar Co. δεσμεύτηκαν για την εφαρμογή του SurfaShield G σε φωτοβολταϊκά στοιχεία, συνολικής ισχύος μεγαλύτερης των 3GW, μέχρι το τέλος του 2017. Πρόκειται για πρωτοπόρες εταιρείες στον χώρο τους. Η GCL είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός ημιαγωγών για φωτοβολταϊκά παγκοσμίως, η NESI εξειδικεύεται σε αγροτικές εφαρμογές φωτοβολταϊκών, ενώ η Zhongli Talesun αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς φωτοβολταϊκών της Κίνας.

   Από την άλλη πλευρά, ο παγκόσμιος κολοσσός σε υπηρεσίες φιλοξενίας (ξενοδοχεία, θέρετρα, θεματικά πάρκα, κινηματογραφικές αίθουσες και παραγωγές) Dalian Wanda Group επέλεξε το SurfaShield C για την αποκατάσταση και βελτιστοποίηση της ποιότητας αέρα εσωτερικών χώρων (Indoor Air Quality) στα 80 πολυτελή ξενοδοχεία που διαθέτει στην Κίνα.
Η μοναδική τεχνολογία SurfaShield βασίζεται στο φωτοκαταλυτικό φαινόμενο νανοσωματιδίων τιτανίας (TiO2). 

Το SurfaShield ενεργοποιείται απλά από τo περιβάλλον φως και καθαρίζει ρύπους και βακτήρια που επικάθονται στην τροποποιημένη επιφάνεια. Δρα ασταμάτητα χωρίς να χρησιμοποιεί επικίνδυνα χημικά ή να αναλώνεται το ίδιο. Είναι μοναδική σύνθεση παγκοσμίως, η οποία «αγκυρώνει» στην επιφάνεια εφαρμογής, χωρίς να απαιτεί θερμική κατεργασία. 

Στην επιφάνεια των φωτοβολταϊκών στοιχείων αποτρέπει την επικάθιση ρύπων και σκόνης που «σκιάζουν» τον συλλέκτη και ταυτόχρονα βελτιώνει τη συλλογή φωτός σε συνθήκες χαμηλού, διάχυτου φωτισμού, όπως με συννεφιά ή νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα.

Έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι σε ετήσια βάση η εφαρμογή του SurfaShield αποφέρει επιπλέον παραγωγή ενέργειας και σχετικών εισοδημάτων, κατά 5%, σε σχέση με ένα συμβατικό φωτοβολταϊκό στοιχείο χωρίς επικάλυψη νανοτεχνολογίας. Το ποσοστό επιπλέον παραγόμενης ενέργειας είναι εγγυημένο σε βάθος δεκαετίας, ενώ η σχετική απόσβεση της επένδυσης είναι εξασφαλισμένη σε λιγότερο από 12 μήνες. Από την άλλη πλευρά, η μείωση των εσωτερικών αέριων ρύπων κατά 90% εντός τριών ημερών από την εφαρμογή του SurfaShield C αποτέλεσε το βασικό κριτήριο επιλογής υλικών από το Wanda Group.

«Η υπογραφή των συμφωνιών αποτελεί εθνική επιτυχία αν αναλογιστεί κανείς ότι για πρώτη φορά προϊόντα υψηλής (νανο)τεχνολογίας εξάγονται από την Ελλάδα σε μία χώρα υψηλών προοπτικών και μεγάλης έντασης γνώσης, όπως η Κίνα. Τα προϊόντα αναπτύχθηκαν αμιγώς από μία ελληνική εταιρεία και τους Ελληνες επιστήμονες που τη στελεχώνουν. Η προστιθέμενη αξία για την Ελλάδα αναμένεται να ξεπεράσει τα 10 εκατ. ευρώ εντός 18 μηνών από την υπογραφή της συμφωνίας», επισημαίνει ο δρ. Αμπατζής.

   Διεθνής οικογένεια«Πιστεύω ότι η χημική τεχνολογία δεν έχει φανερώσει ακόμη το μέγεθος των ωφελειών της στην καθημερινή ζωή μας και δεσμευόμαστε η NanoPhos να πρωταγωνιστήσει στον χώρο αυτό. Σε μία εποχή που η εξοικονόμηση ενέργειας πρωταγωνιστεί, μόνο μέσα από τη συνεχή ερευνητική αναζήτηση και την καινοτομία μπορεί μια επιχείρηση να αναπτυχθεί στο παγκόσμιο απαιτητικό περιβάλλον. Με συνεχείς και έντονες επενδύσεις σε έρευνα και ανάπτυξη αλλά πάντα με γνώμονα τις ανάγκες των πελατών της, η NanoPhos προσφέρει state of the art προϊόντα που εξοικονομούν χρόνο, χρήματα και ενέργεια. Και όλα αυτά με απλό και πολύ φιλικό στη χρήση τρόπο», καταλήγει ο δρ Αραμπατζής.

____________________________________________________


* οι φωτογραφίες είναι από τα:

__________________________ 

http://www.newmoney.gr/

http://www.pacificnanotech.co.nz/

πηγή

  Scholeio.com