Ο Ορυκτός πλούτος είναι Τύχη ή Ατυχία;
του Λάζαρου Ελευθεριάδη
Τι είναι η «σύμβαση cooper»... όπως συνηθίζεται να αποκαλείται ; Αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου. Η προσπάθεια των μεγάλων νικηφόρων γεωπολιτικών συμφερόντων του Β! Παγκοσμίου Πολέμου, να υποκλέψουν τον μοναδικό πλούτο μιας υπό κατοχή μικρής χώρας όπως η Ελλάδα.
Και βέβαια αρωγούς βρήκε, τούς «εφιάλτες» και «νενέκους», ένα πολιτικό προσωπικό το οποίο επέβαλλαν, δια διαφόρων μεθόδων, ως βασιλείς, ως δικτάτορες, ως κυβερνήσεις σε τούτη την χώρα.
Αυτή η μικρή χώρα δυστυχώς είχε την τύχη ή την ατυχία, να έχει στα σπλάχνα της πολύτιμο ορυκτό πλούτο, απαραίτητα για την στρατιωτική βιομηχανία παραγωγής σύγχρονων όπλων, την διαστημική τεχνολογία, της οποίας η βάση αποτελείται από υλικά παραγόμενα από τον μοναδικό ορυκτό πλούτο της Ελλάδος, την φαρμακευτική βιομηχανία, την βιομηχανία μετάλλων, και βέβαια τον χρυσό, το ουράνιο U 235, όπως και τούς υδρογονάνθρακες.
Και μία αθώα Σύμπτωση: Η Ελλάδα χρεοκόπησε το 2010, τον χρόνο κατά τον οποίον έληγε και τυπικά η σύμβαση cooper. Δεν ξέρουμε αν υπάρχει "Ανανέωση της Σύμβασης".
Ποια είναι η Σύμβαση
Όταν λέμε «σύμβαση cooper» εννοούμε:
Την παραχώρηση εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου σε εταιρεία η οποία κατείχε το προνόμιο της εκμεταλλεύσεως της παραγόμενης δύναμης του ρέοντος ύδατος του ποταμού Αχελώου με στόχο την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος και την εκμετάλλευσή του επί 70 χρόνια έως το έτος 2010, συγχρόνως παρεχωρείτο η αποκλειστική εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας.
Η εταιρεία ήταν η Hellenic Hydro-Electric and Metallurgical Corporation η οποία ήταν η βιτρίνα και ουσιαστικά η σύμβαση απευθυνόταν στην Hugh l. Cooper & Co inc. And Chemical Construction.
Παραθέτω αποσπάσματα του Α.Ν. 2220/1940 για του λόγου το αληθές.
Ανάλογες συμβάσεις σύναψε η εν λόγω εταιρεία και με άλλα αντικείμενα τα οποία ήταν αναλόγου είδους και μεγέθους ως και χρονικής διάρκειας.
Περί Κυρώσεως Συμβάσεως δια την Παραχώρησιν
Υδραυλικής Δυνάμεως Αχελώου Ποταμού
Αναγκαστικός νόμος υπ'. αριθ. 2220, του 1940
Εκτός από την κατασκευή και εκμετάλλευση από τον Ανάδοχο, για 70 χρόνια (άρθρο 30) των τριών φραγμάτων (Κρεμαστών, Πρεβέντζας και Κριεκουκιού) στον ποταμό Αχελώο προβλεπόταν και κατασκευή, ιδιοκτησία και εκμετάλλευση ηλεκτρικού δικτύου για την πώληση ή για ιδία χρήση «της παραχθησομένης ηλεκτρικής ενεργείας» σε εργοστάσια του Αναδόχου (άρθρο 52) για την επεξεργασία πρώτων υλών που το consortium θα ίδρυε όπου και όποτε ήθελε έχοντας μάλιστα και το δικαίωμα αποκλεισμού τρίτων (exclusion’s right).
Αλλά δεν φτάνουν αυτά, εντελώς αναπάντεχα (στο άρθρο 56, παράγραφος 2) δίδεται δικαίωμα στην Ανάδοχο να ιδρύσει παρόμοιες υδροηλεκτρικές εγκαταστάσεις και στους ποταμούς Αλιάκμονα, Μόρνο και Φείδαρι, παρά το ότι ο τίτλος της σύμβασης (και ο Α.Ν. 2220/1940) αναφέρεται μόνο στον Αχελώο.
Με απλά λόγια το Consortium είχε το δικαίωμα να στήσει σε όποιο σημείο της Ελληνικής Επικράτειας ήθελε δικά του εργοστάσια κάθε είδους και μάλιστα επεξεργασίας πρώτων υλών, που δεν θα τις έφερνε βέβαια από το εξωτερικό αλλά θα τις εξόρυσσε από το υπέδαφος της χώρας, και να τα τροφοδοτεί με ηλεκτρικό ρεύμα περνώντας δίκτυο από όπου ήθελε, και επί πλέον οι κεντρικές ή τοπικές αρχές ήταν υποχρεωμένες να του παράσχουν κάθε νομική και πρακτική βοήθεια με αστυνόμευση, απαλλοτριώσεις, απαγορεύσεις χρήσης από πρώην ιδιοκτήτες, όμορους, κλπ, αλλά επιπλέον αυτά όλα μπορούσε (άρθρο 56 παράγραφοι 2, 4, 5 και 6) να τα κάνει αποκλείοντας οποιονδήποτε άλλον ενδιαφερόμενο ανταγωνιστή από το να πράξει το ίδιο.
Αν αυτό δεν είναι πλήρης παράδοση σε αποικιοκρατικό μονοπώλιο, τότε θα πρέπει να επανακαθορίσουμε τον όρο αποικιοκρατία!!!
Η σύμβαση αυτή στην πραγματικότητα παρέχει το αποκλειστικό δικαίωμα στον ανάδοχο να κάνει όλα όσα προαναφέρθηκαν.
Οι Αμερικανοί έχοντας από το 1940 μέχρι και πρόσφατα άλλες πλουτοπαραγωγικές προτεραιότητες ανά τον κόσμο, από άλλες πιο «φτηνές» και πρόσφορες πηγές από άλλο μέρος του πλανήτη (Μέση Ανατολή-Ιράκ), απλώς «πάγωσαν» για το μέλλον κάθε εξόρυξη πλούτου από την Ελλάδα, εκτός από τις εξορύξεις του αλουμινιούχου βωξίτη.
Σήμερα επανερχόμενοι ζητούν μέσω της Τρόικας την αποκρατικοποίηση των εταιρειών παραγωγής αλουμινιούχου βωξίτη.
Όπως είναι γνωστό το αλουμίνιο αποκτάται ως καθαρό μέταλλο μόνο με την χρήση ηλεκτρικού ρεύματος αντίθετα από τον σίδηρο που η αναγωγή και ο διαχωρισμός του από τα σιδηρούχα μεταλλεύματα γίνεται με την καύση άνθρακος.
Αν γίνουμε πιο παρατηρητικοί:
Εξ ού και οι δημόσιες αρνήσεις εντός της βουλής των Ελλήνων, των ΓΑΠ, Θ. Πάγκαλου, και άλλων, περί της υπάρξεως υδρογονανθράκων στον Ελλαδικό χώρο. Είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη με σιδηρο-χρώμιο και νικέλιο και άλλα "βαρέα" μέταλλα, αλλά δεν παράγουμε ούτε γραμμάριο ανοξείδωτου χάλυβα, ούτε ξυραφάκι. Νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα.
Ο ακριβής τίτλος και το περιεχόμενο της "σύμβασης" μεταξύ του Ελληνικού δημοσίου και της Hugh Cooper & Co, απεκαλύφθη σε σύγγραμμα το οποίο δημοσίευσε, ο οικονομολόγος και δικηγόρος Δημήτρης Μπάτσης*, συγγραφέας του σημαντικού έργου «Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα» (εκδ. «Τα νέα βιβλία», το έτος 1947) στο οποίο αναλύει τους μηχανισμούς παράνομου πλουτισμού που συνδέθηκαν με την παραλαβή, κατεργασία και διανομή των εφοδίων της ΟΥΝΡΑ στη μεταπελευθερωτική Ελλάδα.
Και βέβαια μια τέτοιας μορφής εκμετάλλευση της συμμαχικής βοήθειας 45 Εθνών (ΟΥΝΡΑ), αποτελεί παράβαση θεμελιώδους διατάξεως του Καταστατικού Χάρτου της ΟΥΝΡΑ, που ορίζει ρητά και κατηγορηματικά ότι απαγορεύεται η χρησιμοποίηση των εφοδίων της για προνομιακή ωφέλεια, οικονομική ή πολιτική, ορισμένης μερίδας του πληθυσμού (τούς αντισυμβαλλόμενους δια της συμβάσεως cooper) και ότι η διανομή πρέπει να είναι δίκαιη και ίση στον πληθυσμό.
Αποτελεί ή δεν αποτελεί αυτή η σύμβαση (cooper) παράνομο πλουτισμό και αντίθετο προς τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη της ΟΥΝΡΑ σε βάρος του συμμάχου Ελληνικού Λαού;
Ναι ή όχι;
Η ανανέωση της σύμβασης "cooper" ίσως αποτελεί απάντηση στο γιατί η Ελλάδα "χρεοκόπησε" το 2010, τον χρόνο κατά τον οποίον έληγε και "τυπικά" η σύμβαση cooper.
Έχω πει αρκετές φορές σε αντίστοιχα άρθρα μου ότι η λεγόμενη “χρεοκοπία” της Ελλάδος, ή αλλιώς η σχεδιασμένη και ελεγχόμενη “πτώχευσή” της, αποτελούσε αντικείμενο ευρύτερων γεωπολιτικών οικονομικών συμφερόντων, δεν γνώριζα όμως το χρονικό βάθος και το οικονομικό εύρος αυτού του σχεδιασμού, ήταν αδύνατον άλλωστε, όπως πλέον προκύπτει από τα στοιχεία στα οποία εδράζω την πεποίθησή μου περί αυτού.
Έλεγε ο Δ. Μπάτσης στο εισαγωγικό του συγγράμματός του
Η οικονομική και Εθνική απεξάρτηση από ξένα οικονομικά κέντρα, είναι δυνατόν να γίνει μέσα από την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας, και αυτό θα πρέπει να αποτελεί ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΟΧΟ απαράβατο.
Ορυκτός Πλούτος
Τον Φεβρουάριο του 1998 έφτασε στην δημοσιότητα έρευνα που αφορούσε την μεγαλύτερη συγκέντρωση ραδονίου στον Ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στο χωριό Νεράιδα Θεσπρωτίας.
Η μέτρηση ήταν 9550 μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150.
Παρόμοιες υψηλές μετρήσεις είχαμε και στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μύκονου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδα, Λουτράκι, Νιγρίτα, Σουρωτή, κλπ.
Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο και για όσους γνωρίζουν, αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη στο υπέδαφος των άνω τουλάχιστον περιοχών, ΟΥΡΑΝΙΟΥ. Στο όρος Παγγαίο στην Καβάλα επίσης υπάρχει ήδη έντονο ενδιαφέρον από ξένο επενδυτή για την εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού.
Στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής ήδη έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του εκεί υπεδάφους από την TVX Gold του George Soros (ο συνομιλητής του ΓΑΠ), η οποία περιέχει αρκετό χρυσό, αλλά και ουράνιο !!!
Μία απόρρητη έκθεση που ήρθε στο φως με δημοσίευμα της εφημερίδας «Επενδυτής» στις 23/2/96, αναφέρει για τα αποτελέσματα των μετρήσεων του ΙΓΜΕ (Ίδρυμα Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών).
Γύρω στο ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δραχμών εκτιμάται η αξία των κοιτασμάτων ουρανίου και άλλων σπανίων μετάλλων για δορυφόρους και πυραύλους.
Το κείμενο της έρευνας υπογράφεται από επτά διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες και κάνει λόγο για κοίτασμα ουρανίου που περιέχει 300 εκατομμύρια τόνους με συμπύκνωμα ουρανίου 16%, καθώς και σπάνια άλλα ορυκτά όπως ρουτίλιο, λουτέσιο και λανθάνιο, που έχουν εξαιρετικά ειδικές χρήσεις στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων.
Αναφέρεται ΜΟΝΟΝ για την περιοχή του όρους “Σύμβολο” του νομού Καβάλας. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου ΔΙΕΘΝΩΣ.
Η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου (U 235), στην διεθνή αγορά το έτος 1998 ήταν 20.000 δολάρια το γραμμάριο!
O κοσμήτορας της πολυτεχνικής σχολής και πρόεδρος του τμήματος χημικών μηχανικών κ. Βασίλειος Παπαγεωργίου, πραγματοποίησε διάλεξη με θέμα «Η Βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα», η οποία είχε να κάνει με τα αποτελέσματα και της δικής του έρευνας 30 ετών.
Εντυπωσιακό ήταν το ότι σε όλα τα σημεία η έρευνά αυτή συμφώνησε με τα αποτελέσματα παλαιοτέρας αντίστοιχης έρευνας της δεκαετίας του 1940 που τυχαία είχε φτάσει στα χέρια του.
Ο εν λόγω καθηγητής αναρωτιέται πως είναι δυνατόν η Ελλάδα να μην έχει αυτή τη στιγμή ήδη στημένη βαριά βιομηχανία την στιγμή που διαθέτει όχι μόνον ΟΛΕΣ τις απαραίτητες πρώτες ύλες (στρατηγικά ορυκτά) και μάλιστα σε αφθονία, αλλά και για ορισμένα από αυτά, είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ παραγωγός χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
συγκεκριμένα:
1. Λιγνίτης: Ως ορυκτό για την παραγωγή ενέργειας από την καύση του με λιγοστή μόλυνση του περιβάλλοντος. Η Ελλάδα διαθέτει τόσο πολύ λιγνίτη, που εάν τον εκμεταλλευόταν από νωρίς, θα είχε γλιτώσει πολλά δισεκατομμύρια από την εισαγωγή πετρελαίου.
2. Αλουμίνιο: Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουμίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινίου, με χιλιάδες εφαρμογές.
3. Βωξίτης: Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και αλλού.
4. Μαγγάνιο: Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που περιέχει στο υπέδαφός της κοιτάσματα μαγγανίου. Τα κυριότερα κοιτάσματα έχουν εντοπισθεί στο νομό Δράμας.
5. Νικέλιο: Και για αυτό το στρατηγικό ορυκτό όπως ανέφερε ο κύριος Παπαγεωργίου, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφός της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, του μεγαλυτέρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.
6. Σμηκτίτες: Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά και άλλα.
7. Μαγνήσιο: Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.
8. Χρωμίτης: Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει στο υπέδαφός της σημαντικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα χρωμίτη. Τα σημαντικότερα κοιτάσματα βρίσκονται στο Μπούρινο Κοζάνης και χρησιμοποιούνται κυρίως για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα.
9. Ουράνιο: Όπως ανέφερα ήδη, τα ουρανιούχα μεταλλεύματα έχουν εντοπισθεί στην Κεντρική Μακεδονία και στην Θράκη. Το τεύχος της 28ης Απριλίου 1999 της εφημερίδας «Αθηναϊκή» είχε ως τίτλο «Θησαυροφυλάκιο η Βόρεια Ελλάδα» και αναφερόταν σε αυτό ακριβώς το θέμα.
Η Θράκη λοιπόν είναι ένας στρατηγικός κόμβος, διότι εκτός των πλουσίων κοιτασμάτων ουρανίου, χρυσού και πετρελαίου, επιπλέον από εκεί πρόκειται να περάσουν στο μέλλον και οι αγωγοί φυσικού αερίου και πετρελαίου.
ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ: Υπάρχει άφθονο στο Αιγαίο. Στην ίδια διάλεξη για τα στρατηγικά ορυκτά του κυρίου Παπαγεωργίου έγινε εκτενής λόγος για τα πετρέλαια στο Αιγαίο. Καμία κυβέρνηση δεν είχε μέχρι τώρα το θάρρος να παραδεχθεί την ύπαρξη πλουσιοτάτων κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο και ότι το παιχνίδι με την Τουρκία στην ουσία εκεί παίζεται.
Υπάρχουν εδάφια του αρχαίου ιστορικού Ηροδότου που κάνει λόγο για την «εύφλεκτη πίσσα». Είναι ακόμη γεγονός γνωστό ότι οι Γερμανοί επί κατοχής είχαν ήδη χαρτογραφήσει όλη την Ελλάδα, αφού άμεσα τους ενδιέφεραν και τότε οι όποιες πηγές ενέργειας για την στρατιωτική τους μηχανή.
Με την πτώση του Χίτλερ, οι σχετικοί χάρτες και πληροφορίες έφτασαν και στα χέρια των Αμερικανών της εποχής.
Τα τελευταία χρόνια και με την βοήθεια ειδικών δορυφορικών φωτογραφήσεων είναι γεγονός ότι ήδη υπάρχουν ασφαλή στοιχεία για την ύπαρξη πλουσίων πετρελαϊκών κοιτασμάτων στο Αιγαίο.
Ο πρώην πρεσβευτής της Αμερικής στην Ελλάδα Nicholas Burns σε ζωντανή εκπομπή στο κανάλι MEGA είχε κι αυτός επισήμως παραδεχθεί ότι υπάρχει όντως πετρέλαιο στο Αιγαίο και ότι αυτό ουσιαστικά δημιουργεί την ένταση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.
Σύμφωνα με αποτελέσματα ερευνών που στηρίχτηκαν σε δορυφορικούς χάρτες είναι πλέον γεγονός αναμφισβήτητο ότι: Τα πλουσιότερα κοιτάσματα πετρελαίου στον Ελληνικό χώρο υπάρχουν ανατολικά της νήσου Θάσου, στον Θερμαϊκό Κόλπο, στην περιοχή των Δωδεκανήσων και συγκεκριμένα στην περιοχή κοντά στα Ίμια, στην Ζάκυνθο και στην Φλώρινα.
Επίσημη δήλωση του καθηγητή πυρηνικής φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κυρίου Παπαστεφάνου, αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:
«Από παλιά διέβλεπα ότι, όπως και στην υπόθεση των κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο, έτσι και στην υπόθεση του ουρανίου, ίσως να μην δόθηκαν ποτέ στις ελληνικές κυβερνήσεις τα πλήρη αποτελέσματα των γεωλογικών ερευνών που έκαναν στην Δράμα και τη Θράκη οι Αμερικανοί ερευνητές !!!»
Αρχίζοντας από το περίφημο ΟΣΜΙΟ (σκληρό, άμορφο, μεταλλικό χημικό στοιχείο της ομάδος του λευκοχρύσου) που εντοπίζεται, σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, σε μεγάλες μάλιστα ποσότητες, στα Ίμια και γενικώς στο Αιγαίο ΜΑΣ. Και διερωτώμεθα γιατί οι προηγούμενες αλλά και η νυν πολιτική ηγεσία της Χώρας, σιωπούν επί του θέματος.
Η Ελλάδα επίσης μόνο από το απόθεμα του »μεθανίου» που έχει στην μια άκρη μόνο της Κρήτης φτάνει για 10.000 χρόνια τα αυτοκίνητα του πλανήτη γη να τα τροφοδοτεί με καύσιμα δωρεάν.
Υπάρχουν βάσιμες υποψίες και για άλλα «περίεργα» και πανάκριβα συστατικά στο υπέδαφός μας, όπως το ΟΣΜΙΟ, ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ, κ.ά. για τα οποία η έρευνα συνεχίζεται. Ουσιαστικά πρόκειται για 10.000 τόνους Όσμιο και 100.000 τόνους Κόκκινο υδράργυρο !!!
Μέσα στα άρθρα του αναγκαστικού νόμου Α.Ν. 2220/1940, κατά την άποψή μου, υποκρύπτεται και μία “δεύτερη” σύμβαση, η οποία σαφώς αναφέρεται στην εκμετάλλευση ορυκτού πλούτου και στην ίδρυση συναφών βιομηχανιών από την ανάδοχο εταιρεία, δηλ. την HUGH L. COOPER & Co.
Στα άρθρα που αναφέρονται στην σύμβαση που αφορά στην κατασκευή και εκμετάλλευση υδροηλεκτρικού έργου, υπάρχει σαφής αναφορά σε αυτό.
Στα υπόλοιπα, υπάρχει μία επιτηδευμένη γενικότητα, ενώ όπου εξυπηρετεί την ανάδοχο εταιρία υπάρχει σαφής αναφορά σε ορυκτό πλούτο και μεταλλεύματα.
Οι επίμαχες αναφορές είναι στα παρακάτω άρθρα και εδάφια της σχετικής σύμβασης-αναγκαστικού νόμου Α.Ν. 2220/1940 με ΦΕΚ 65/Β/ 17-2-1940.
Στο Α Μέρος της Σύμβασης, Κεφάλαιο Ι άρθρο 1 παράγραφος 1, εδάφιο (στ),
Στο Β΄Μέρος της σύμβασης, άρθρο 52 σελ. 421), άρθρο 56 παράγραφος 1
και άρθρο 56 παράγραφοι 4 & 5, πάλι στο Α΄Μέρος της Σύμβασης, άρθρο 30, παράγραφοι 1 και 5.
Το άξιο ερεύνης και συγχρόνως επιτηδευμένα παράδοξο, είναι ότι εδώ και αρκετά χρόνια την εκμετάλλευση της υδροηλεκτρικής ενέργειας του Αχελώου την έχει η ΔΕΗ.
Ποια η σχέση λοιπόν της ΔΕΗ με την ανάδοχο εταιρεία του μεγαλύτερου υδροηλεκτρικού έργου στην Ελλάδα, με σύμβαση η οποία λήγει ή έληξε το 2010 κατά τον Α.Ν. 2220/1940 ;;;
Ανανεώθηκε αυτή η σύμβαση και πότε ;;;
Παραθέτω εδώ τις συμβάσεις με την εταιρεία HUGH L. COOPER & Co και τους αντιπροσώπους της στην Ελλάδα:
1. ΦΕΚ Α` 65/17.2.1940, Αναγκαστικός νόμος 2220/1940, "Περί κυρώσεως συμβάσεως δια την παραχώρησιν υδραυλικής δυνάμεως Αχελώου ποταμού".
2. ΦΕΚ Α` 481/30.10.1936, Βασιλ. Διάταγμα "Περί παροχής αδείας επί προθεσμία δια την εκπόνησιν μελέτης υδροηλεκτρικών εγκαταστάσεων δια την εκμετάλλευσιν των πτώσεων των ποταμών Αλιάκμονος και Αχελώου και των χειμάρρων Μόρνου και Φείδαρι".
Ο μακαρίτης Δ. Μπάτσης, υποστήριζε ότι με τον Α.Ν. 2220/1940, ιδιοκτήτες των εφοδίων τα οποία προμήθευε η ΟΥΝΡΑ, και των πρώτων υλών δηλ. του ορυκτού πλούτου του τόπου, γίνονται αυτόματα οι εμποροβιομήχανοι και τα αφεντικά τους (εταιρεία Cooper), εις βάρος της πλειοψηφίας του πληθυσμού της Ελλάδος στον οποίον και απευθύνετο η βοήθεια της ΟΥΝΡΑ και επομένως τα εφόδια και οι πρώτες ύλες, οι οποίες αποτελούσαν πλούτο του Έλληνα πολίτη.
Να σε τι μεταφράζεται το οικονομικό αυτό πραξικόπημα:
Οι εμποροβιομήχανοι θα διαχειρίζονται και θα βιομηχανοποιούν με τον τρόπο που τους συμφέρει καλύτερα τα εφόδια και τις ύλες. Θα είναι ελεύθεροι να διοχετεύουν τις ποσότητες εκείνες που θα τους εξασφαλίζουν άνετη πραγματοποίηση του κέρδους τους. Θα είναι ακόμα ελεύθεροι ν’ αναμιγνύουν με δικές τους ύλες τις πρώτες ύλες της ΟΥΝΡΑ, χωρίς κανέναν περιορισμό στην τιμή διάθεσης.
Αυτό το οποίο λέει ξεκάθαρα και μας βροντοφωνάζει η σύμβαση “Cooper”, οι αντίστοιχες συμβάσεις για τούς υδρογονάνθρακες, τα μεσοπρόθεσμα, τα μνημόνια, οι εσπευσμένες αποκρατικοποιήσεις, και οι εκάστοτε “Εφιάλτες” αυτού του τόπου το ότι : ΕΙΣΤΕ ΜΙΑ ΝΕΟΑΠΟΙΚΙΑ !!!
ΕΜΕΙΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΚΥΒΕΡΝΟΥΜΕ ΕΣ ΑΕΙ !!!
ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΟΕΔΡΕΥΕΤΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ, ΕΙΣΤΕ ΑΠΛΑ ΚΑΤΟΙΚΟΙ, ΑΝΕΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΩΣ ΛΑΟΣ, ΩΣ ΕΘΝΟΣ !!!
Αυτό το μήνυμα εκπέμπουν χρόνια τώρα οι “ιδιοκτήτες” αυτού του τόπου, και δυστυχώς εμείς αρνούμεθα να το ακούσουμε, να το κατανοήσουμε, να το αποκωδικοποιήσουμε, να το μεταφράσωμεν εις την Ελληνικήν και να πράξωμεν τα απαραίτητα, ΔΥΣΤΥΧΩΣ !!!
Και το επιμύθιο στην περιβόητη πλέον σύμβαση “Cooper”
Σε περίπτωση λήξης της σύμβασης (Cooper) το Δημόσιο «υποκαθίσταται μεν» στα δικαιώματα του αναδόχου, υποχρεώνεται όμως να πληρώσει σε αυτόν, τις μη αποσβεσθείσες δαπάνες του.
Δε φτάνει δηλαδή ότι η ξένη επιχείρηση (consortium), θα έχει στο μεταξύ πραγματοποιήσει αμύθητα κέρδη, αλλά θα ζητάει και απόσβεση (αποπληρωμή-αποζημίωση) των εγκαταστάσεών της από την εθνική οικονομία.
Δεν γνωρίζω τί απέγινε με τις αποζημιώσεις πρός το consortium (Hellenic Hydro-Electric and Metallurgical Corporation, Hugh l. Cooper & Co inc. And Chemical Construction) των εταιρειών απο το Ελληνικό δημόσιο, όμως αποτελεί αντικείμενο έρευνάς μου και θα επανέλθω όταν έχω αρκετά στοιχεία περί αυτών των αποζημιώσεων.
Αλλά δεν φτάνουν αυτά, εντελώς αναπάντεχα (στο άρθρο 56, παράγραφος 2) δίδεται δικαίωμα στην Ανάδοχο να ιδρύσει παρόμοιες υδροηλεκτρικές εγκαταστάσεις και στους ποταμούς Αλιάκμονα, Μόρνο και Φείδαρι, παρά το ότι ο τίτλος της σύμβασης (και ο Α.Ν. 2220/1940) αναφέρεται μόνο στον Αχελώο.
Με απλά λόγια το Consortium είχε το δικαίωμα να στήσει σε όποιο σημείο της Ελληνικής Επικράτειας ήθελε δικά του εργοστάσια κάθε είδους και μάλιστα επεξεργασίας πρώτων υλών, που δεν θα τις έφερνε βέβαια από το εξωτερικό αλλά θα τις εξόρυσσε από το υπέδαφος της χώρας, και να τα τροφοδοτεί με ηλεκτρικό ρεύμα περνώντας δίκτυο από όπου ήθελε, και επί πλέον οι κεντρικές ή τοπικές αρχές ήταν υποχρεωμένες να του παράσχουν κάθε νομική και πρακτική βοήθεια με αστυνόμευση, απαλλοτριώσεις, απαγορεύσεις χρήσης από πρώην ιδιοκτήτες, όμορους, κλπ, αλλά επιπλέον αυτά όλα μπορούσε (άρθρο 56 παράγραφοι 2, 4, 5 και 6) να τα κάνει αποκλείοντας οποιονδήποτε άλλον ενδιαφερόμενο ανταγωνιστή από το να πράξει το ίδιο.
Αν αυτό δεν είναι πλήρης παράδοση σε αποικιοκρατικό μονοπώλιο, τότε θα πρέπει να επανακαθορίσουμε τον όρο αποικιοκρατία!!!
Η σύμβαση αυτή στην πραγματικότητα παρέχει το αποκλειστικό δικαίωμα στον ανάδοχο να κάνει όλα όσα προαναφέρθηκαν.
Οι Αμερικανοί έχοντας από το 1940 μέχρι και πρόσφατα άλλες πλουτοπαραγωγικές προτεραιότητες ανά τον κόσμο, από άλλες πιο «φτηνές» και πρόσφορες πηγές από άλλο μέρος του πλανήτη (Μέση Ανατολή-Ιράκ), απλώς «πάγωσαν» για το μέλλον κάθε εξόρυξη πλούτου από την Ελλάδα, εκτός από τις εξορύξεις του αλουμινιούχου βωξίτη.
Σήμερα επανερχόμενοι ζητούν μέσω της Τρόικας την αποκρατικοποίηση των εταιρειών παραγωγής αλουμινιούχου βωξίτη.
Όπως είναι γνωστό το αλουμίνιο αποκτάται ως καθαρό μέταλλο μόνο με την χρήση ηλεκτρικού ρεύματος αντίθετα από τον σίδηρο που η αναγωγή και ο διαχωρισμός του από τα σιδηρούχα μεταλλεύματα γίνεται με την καύση άνθρακος.
Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι οι βιομηχανίες καθαρισμού του αλουμινίου είναι εξαιρετικά ηλεκτροβόρες. Στον λόγο αυτόν οφείλεται και η πρόβλεψη (πολύ σωστά) της κατασκευής ηλεκτροπαραγωγών μονάδων.
Η διάσπαση και κατάτμηση της ΔΕΗ είναι προτεραιότητα στις αποκρατικοποιήσεις του κ. Σαμαρά!!!
Η διάσπαση και κατάτμηση της ΔΕΗ είναι προτεραιότητα στις αποκρατικοποιήσεις του κ. Σαμαρά!!!
Αν γίνουμε πιο παρατηρητικοί:
Ο ακριβής τίτλος και το περιεχόμενο της "σύμβασης" μεταξύ του Ελληνικού δημοσίου και της Hugh Cooper & Co, απεκαλύφθη σε σύγγραμμα το οποίο δημοσίευσε, ο οικονομολόγος και δικηγόρος Δημήτρης Μπάτσης*, συγγραφέας του σημαντικού έργου «Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα» (εκδ. «Τα νέα βιβλία», το έτος 1947) στο οποίο αναλύει τους μηχανισμούς παράνομου πλουτισμού που συνδέθηκαν με την παραλαβή, κατεργασία και διανομή των εφοδίων της ΟΥΝΡΑ στη μεταπελευθερωτική Ελλάδα.
Και βέβαια μια τέτοιας μορφής εκμετάλλευση της συμμαχικής βοήθειας 45 Εθνών (ΟΥΝΡΑ), αποτελεί παράβαση θεμελιώδους διατάξεως του Καταστατικού Χάρτου της ΟΥΝΡΑ, που ορίζει ρητά και κατηγορηματικά ότι απαγορεύεται η χρησιμοποίηση των εφοδίων της για προνομιακή ωφέλεια, οικονομική ή πολιτική, ορισμένης μερίδας του πληθυσμού (τούς αντισυμβαλλόμενους δια της συμβάσεως cooper) και ότι η διανομή πρέπει να είναι δίκαιη και ίση στον πληθυσμό.
Αποτελεί ή δεν αποτελεί αυτή η σύμβαση (cooper) παράνομο πλουτισμό και αντίθετο προς τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη της ΟΥΝΡΑ σε βάρος του συμμάχου Ελληνικού Λαού;
Ναι ή όχι;
Η ανανέωση της σύμβασης "cooper" ίσως αποτελεί απάντηση στο γιατί η Ελλάδα "χρεοκόπησε" το 2010, τον χρόνο κατά τον οποίον έληγε και "τυπικά" η σύμβαση cooper.
Έχω πει αρκετές φορές σε αντίστοιχα άρθρα μου ότι η λεγόμενη “χρεοκοπία” της Ελλάδος, ή αλλιώς η σχεδιασμένη και ελεγχόμενη “πτώχευσή” της, αποτελούσε αντικείμενο ευρύτερων γεωπολιτικών οικονομικών συμφερόντων, δεν γνώριζα όμως το χρονικό βάθος και το οικονομικό εύρος αυτού του σχεδιασμού, ήταν αδύνατον άλλωστε, όπως πλέον προκύπτει από τα στοιχεία στα οποία εδράζω την πεποίθησή μου περί αυτού.
Έλεγε ο Δ. Μπάτσης στο εισαγωγικό του συγγράμματός του
“Η Ελλάδα θα γίνει οικονομικά και εθνικά πραγματικά ελεύθερη, τότε και μόνο τότε, όταν η ανοικοδόμηση αυτή γίνει από τον λαό της. Θα σπάσουν τα δεσμά και θα αλλάξει ριζικά η διάρθρωση της σημερινής οικονομίας μας, θα ανοίξει δηλαδή ο δρόμος για να λυτρωθούν οι πιο ενεργές παραγωγικές και άξιες δυνάμεις της νεοελληνικής κοινωνίας μας”.
Η οικονομική και Εθνική απεξάρτηση από ξένα οικονομικά κέντρα, είναι δυνατόν να γίνει μέσα από την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας, και αυτό θα πρέπει να αποτελεί ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΟΧΟ απαράβατο.
Ορυκτός Πλούτος
Τον Φεβρουάριο του 1998 έφτασε στην δημοσιότητα έρευνα που αφορούσε την μεγαλύτερη συγκέντρωση ραδονίου στον Ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στο χωριό Νεράιδα Θεσπρωτίας.
Η μέτρηση ήταν 9550 μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150.
Παρόμοιες υψηλές μετρήσεις είχαμε και στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μύκονου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδα, Λουτράκι, Νιγρίτα, Σουρωτή, κλπ.
Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο και για όσους γνωρίζουν, αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη στο υπέδαφος των άνω τουλάχιστον περιοχών, ΟΥΡΑΝΙΟΥ. Στο όρος Παγγαίο στην Καβάλα επίσης υπάρχει ήδη έντονο ενδιαφέρον από ξένο επενδυτή για την εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού.
Στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής ήδη έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του εκεί υπεδάφους από την TVX Gold του George Soros (ο συνομιλητής του ΓΑΠ), η οποία περιέχει αρκετό χρυσό, αλλά και ουράνιο !!!
Μία απόρρητη έκθεση που ήρθε στο φως με δημοσίευμα της εφημερίδας «Επενδυτής» στις 23/2/96, αναφέρει για τα αποτελέσματα των μετρήσεων του ΙΓΜΕ (Ίδρυμα Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών).
Γύρω στο ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δραχμών εκτιμάται η αξία των κοιτασμάτων ουρανίου και άλλων σπανίων μετάλλων για δορυφόρους και πυραύλους.
Το κείμενο της έρευνας υπογράφεται από επτά διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες και κάνει λόγο για κοίτασμα ουρανίου που περιέχει 300 εκατομμύρια τόνους με συμπύκνωμα ουρανίου 16%, καθώς και σπάνια άλλα ορυκτά όπως ρουτίλιο, λουτέσιο και λανθάνιο, που έχουν εξαιρετικά ειδικές χρήσεις στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων.
Αναφέρεται ΜΟΝΟΝ για την περιοχή του όρους “Σύμβολο” του νομού Καβάλας. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου ΔΙΕΘΝΩΣ.
Η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου (U 235), στην διεθνή αγορά το έτος 1998 ήταν 20.000 δολάρια το γραμμάριο!
O κοσμήτορας της πολυτεχνικής σχολής και πρόεδρος του τμήματος χημικών μηχανικών κ. Βασίλειος Παπαγεωργίου, πραγματοποίησε διάλεξη με θέμα «Η Βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα», η οποία είχε να κάνει με τα αποτελέσματα και της δικής του έρευνας 30 ετών.
Εντυπωσιακό ήταν το ότι σε όλα τα σημεία η έρευνά αυτή συμφώνησε με τα αποτελέσματα παλαιοτέρας αντίστοιχης έρευνας της δεκαετίας του 1940 που τυχαία είχε φτάσει στα χέρια του.
Ο εν λόγω καθηγητής αναρωτιέται πως είναι δυνατόν η Ελλάδα να μην έχει αυτή τη στιγμή ήδη στημένη βαριά βιομηχανία την στιγμή που διαθέτει όχι μόνον ΟΛΕΣ τις απαραίτητες πρώτες ύλες (στρατηγικά ορυκτά) και μάλιστα σε αφθονία, αλλά και για ορισμένα από αυτά, είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ παραγωγός χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
συγκεκριμένα:
1. Λιγνίτης: Ως ορυκτό για την παραγωγή ενέργειας από την καύση του με λιγοστή μόλυνση του περιβάλλοντος. Η Ελλάδα διαθέτει τόσο πολύ λιγνίτη, που εάν τον εκμεταλλευόταν από νωρίς, θα είχε γλιτώσει πολλά δισεκατομμύρια από την εισαγωγή πετρελαίου.
2. Αλουμίνιο: Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουμίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινίου, με χιλιάδες εφαρμογές.
3. Βωξίτης: Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και αλλού.
4. Μαγγάνιο: Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που περιέχει στο υπέδαφός της κοιτάσματα μαγγανίου. Τα κυριότερα κοιτάσματα έχουν εντοπισθεί στο νομό Δράμας.
5. Νικέλιο: Και για αυτό το στρατηγικό ορυκτό όπως ανέφερε ο κύριος Παπαγεωργίου, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφός της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, του μεγαλυτέρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.
6. Σμηκτίτες: Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά και άλλα.
7. Μαγνήσιο: Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.
8. Χρωμίτης: Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει στο υπέδαφός της σημαντικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα χρωμίτη. Τα σημαντικότερα κοιτάσματα βρίσκονται στο Μπούρινο Κοζάνης και χρησιμοποιούνται κυρίως για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα.
9. Ουράνιο: Όπως ανέφερα ήδη, τα ουρανιούχα μεταλλεύματα έχουν εντοπισθεί στην Κεντρική Μακεδονία και στην Θράκη. Το τεύχος της 28ης Απριλίου 1999 της εφημερίδας «Αθηναϊκή» είχε ως τίτλο «Θησαυροφυλάκιο η Βόρεια Ελλάδα» και αναφερόταν σε αυτό ακριβώς το θέμα.
Η Θράκη λοιπόν είναι ένας στρατηγικός κόμβος, διότι εκτός των πλουσίων κοιτασμάτων ουρανίου, χρυσού και πετρελαίου, επιπλέον από εκεί πρόκειται να περάσουν στο μέλλον και οι αγωγοί φυσικού αερίου και πετρελαίου.
ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ: Υπάρχει άφθονο στο Αιγαίο. Στην ίδια διάλεξη για τα στρατηγικά ορυκτά του κυρίου Παπαγεωργίου έγινε εκτενής λόγος για τα πετρέλαια στο Αιγαίο. Καμία κυβέρνηση δεν είχε μέχρι τώρα το θάρρος να παραδεχθεί την ύπαρξη πλουσιοτάτων κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο και ότι το παιχνίδι με την Τουρκία στην ουσία εκεί παίζεται.
Υπάρχουν εδάφια του αρχαίου ιστορικού Ηροδότου που κάνει λόγο για την «εύφλεκτη πίσσα». Είναι ακόμη γεγονός γνωστό ότι οι Γερμανοί επί κατοχής είχαν ήδη χαρτογραφήσει όλη την Ελλάδα, αφού άμεσα τους ενδιέφεραν και τότε οι όποιες πηγές ενέργειας για την στρατιωτική τους μηχανή.
Με την πτώση του Χίτλερ, οι σχετικοί χάρτες και πληροφορίες έφτασαν και στα χέρια των Αμερικανών της εποχής.
Τα τελευταία χρόνια και με την βοήθεια ειδικών δορυφορικών φωτογραφήσεων είναι γεγονός ότι ήδη υπάρχουν ασφαλή στοιχεία για την ύπαρξη πλουσίων πετρελαϊκών κοιτασμάτων στο Αιγαίο.
Ο πρώην πρεσβευτής της Αμερικής στην Ελλάδα Nicholas Burns σε ζωντανή εκπομπή στο κανάλι MEGA είχε κι αυτός επισήμως παραδεχθεί ότι υπάρχει όντως πετρέλαιο στο Αιγαίο και ότι αυτό ουσιαστικά δημιουργεί την ένταση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.
Σύμφωνα με αποτελέσματα ερευνών που στηρίχτηκαν σε δορυφορικούς χάρτες είναι πλέον γεγονός αναμφισβήτητο ότι: Τα πλουσιότερα κοιτάσματα πετρελαίου στον Ελληνικό χώρο υπάρχουν ανατολικά της νήσου Θάσου, στον Θερμαϊκό Κόλπο, στην περιοχή των Δωδεκανήσων και συγκεκριμένα στην περιοχή κοντά στα Ίμια, στην Ζάκυνθο και στην Φλώρινα.
Επίσημη δήλωση του καθηγητή πυρηνικής φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κυρίου Παπαστεφάνου, αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:
«Από παλιά διέβλεπα ότι, όπως και στην υπόθεση των κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο, έτσι και στην υπόθεση του ουρανίου, ίσως να μην δόθηκαν ποτέ στις ελληνικές κυβερνήσεις τα πλήρη αποτελέσματα των γεωλογικών ερευνών που έκαναν στην Δράμα και τη Θράκη οι Αμερικανοί ερευνητές !!!»
Αρχίζοντας από το περίφημο ΟΣΜΙΟ (σκληρό, άμορφο, μεταλλικό χημικό στοιχείο της ομάδος του λευκοχρύσου) που εντοπίζεται, σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, σε μεγάλες μάλιστα ποσότητες, στα Ίμια και γενικώς στο Αιγαίο ΜΑΣ. Και διερωτώμεθα γιατί οι προηγούμενες αλλά και η νυν πολιτική ηγεσία της Χώρας, σιωπούν επί του θέματος.
Η Ελλάδα επίσης μόνο από το απόθεμα του »μεθανίου» που έχει στην μια άκρη μόνο της Κρήτης φτάνει για 10.000 χρόνια τα αυτοκίνητα του πλανήτη γη να τα τροφοδοτεί με καύσιμα δωρεάν.
Υπάρχουν βάσιμες υποψίες και για άλλα «περίεργα» και πανάκριβα συστατικά στο υπέδαφός μας, όπως το ΟΣΜΙΟ, ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ, κ.ά. για τα οποία η έρευνα συνεχίζεται. Ουσιαστικά πρόκειται για 10.000 τόνους Όσμιο και 100.000 τόνους Κόκκινο υδράργυρο !!!
Μέσα στα άρθρα του αναγκαστικού νόμου Α.Ν. 2220/1940, κατά την άποψή μου, υποκρύπτεται και μία “δεύτερη” σύμβαση, η οποία σαφώς αναφέρεται στην εκμετάλλευση ορυκτού πλούτου και στην ίδρυση συναφών βιομηχανιών από την ανάδοχο εταιρεία, δηλ. την HUGH L. COOPER & Co.
Στα άρθρα που αναφέρονται στην σύμβαση που αφορά στην κατασκευή και εκμετάλλευση υδροηλεκτρικού έργου, υπάρχει σαφής αναφορά σε αυτό.
Στα υπόλοιπα, υπάρχει μία επιτηδευμένη γενικότητα, ενώ όπου εξυπηρετεί την ανάδοχο εταιρία υπάρχει σαφής αναφορά σε ορυκτό πλούτο και μεταλλεύματα.
Οι επίμαχες αναφορές είναι στα παρακάτω άρθρα και εδάφια της σχετικής σύμβασης-αναγκαστικού νόμου Α.Ν. 2220/1940 με ΦΕΚ 65/Β/ 17-2-1940.
Στο Α Μέρος της Σύμβασης, Κεφάλαιο Ι άρθρο 1 παράγραφος 1, εδάφιο (στ),
Στο Β΄Μέρος της σύμβασης, άρθρο 52 σελ. 421), άρθρο 56 παράγραφος 1
και άρθρο 56 παράγραφοι 4 & 5, πάλι στο Α΄Μέρος της Σύμβασης, άρθρο 30, παράγραφοι 1 και 5.
Το άξιο ερεύνης και συγχρόνως επιτηδευμένα παράδοξο, είναι ότι εδώ και αρκετά χρόνια την εκμετάλλευση της υδροηλεκτρικής ενέργειας του Αχελώου την έχει η ΔΕΗ.
Ποια η σχέση λοιπόν της ΔΕΗ με την ανάδοχο εταιρεία του μεγαλύτερου υδροηλεκτρικού έργου στην Ελλάδα, με σύμβαση η οποία λήγει ή έληξε το 2010 κατά τον Α.Ν. 2220/1940 ;;;
Ανανεώθηκε αυτή η σύμβαση και πότε ;;;
Παραθέτω εδώ τις συμβάσεις με την εταιρεία HUGH L. COOPER & Co και τους αντιπροσώπους της στην Ελλάδα:
1. ΦΕΚ Α` 65/17.2.1940, Αναγκαστικός νόμος 2220/1940, "Περί κυρώσεως συμβάσεως δια την παραχώρησιν υδραυλικής δυνάμεως Αχελώου ποταμού".
2. ΦΕΚ Α` 481/30.10.1936, Βασιλ. Διάταγμα "Περί παροχής αδείας επί προθεσμία δια την εκπόνησιν μελέτης υδροηλεκτρικών εγκαταστάσεων δια την εκμετάλλευσιν των πτώσεων των ποταμών Αλιάκμονος και Αχελώου και των χειμάρρων Μόρνου και Φείδαρι".
Ποιος λόγος της εμπλοκής του οικονομολόγου και
δικηγόρου Δ. Μπάτση* και τι υποστήριζε ;;;
δικηγόρου Δ. Μπάτση* και τι υποστήριζε ;;;
Να σε τι μεταφράζεται το οικονομικό αυτό πραξικόπημα:
Οι εμποροβιομήχανοι θα διαχειρίζονται και θα βιομηχανοποιούν με τον τρόπο που τους συμφέρει καλύτερα τα εφόδια και τις ύλες. Θα είναι ελεύθεροι να διοχετεύουν τις ποσότητες εκείνες που θα τους εξασφαλίζουν άνετη πραγματοποίηση του κέρδους τους. Θα είναι ακόμα ελεύθεροι ν’ αναμιγνύουν με δικές τους ύλες τις πρώτες ύλες της ΟΥΝΡΑ, χωρίς κανέναν περιορισμό στην τιμή διάθεσης.
Τί σήμαινε η σύμβαση “Cooper”, και όλες οι ανάλογες συμβάσεις για την Ελλάδα, τί σήμαινε η υπερβολική χρέωση της χώρας με δάνεια από την ημέρα δημιουργίας του Ελληνικού κράτους, τί σηματοδοτούσαν, και εμείς δεν είχαμε αντιληφθεί ώς Έλληνες εδώ και 180 χρόνια ;;;
Αυτό το οποίο λέει ξεκάθαρα και μας βροντοφωνάζει η σύμβαση “Cooper”, οι αντίστοιχες συμβάσεις για τούς υδρογονάνθρακες, τα μεσοπρόθεσμα, τα μνημόνια, οι εσπευσμένες αποκρατικοποιήσεις, και οι εκάστοτε “Εφιάλτες” αυτού του τόπου το ότι : ΕΙΣΤΕ ΜΙΑ ΝΕΟΑΠΟΙΚΙΑ !!!
ΕΜΕΙΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΚΥΒΕΡΝΟΥΜΕ ΕΣ ΑΕΙ !!!
ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΟΕΔΡΕΥΕΤΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ, ΕΙΣΤΕ ΑΠΛΑ ΚΑΤΟΙΚΟΙ, ΑΝΕΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΩΣ ΛΑΟΣ, ΩΣ ΕΘΝΟΣ !!!
Αυτό το μήνυμα εκπέμπουν χρόνια τώρα οι “ιδιοκτήτες” αυτού του τόπου, και δυστυχώς εμείς αρνούμεθα να το ακούσουμε, να το κατανοήσουμε, να το αποκωδικοποιήσουμε, να το μεταφράσωμεν εις την Ελληνικήν και να πράξωμεν τα απαραίτητα, ΔΥΣΤΥΧΩΣ !!!
Και το επιμύθιο στην περιβόητη πλέον σύμβαση “Cooper”
Σε περίπτωση λήξης της σύμβασης (Cooper) το Δημόσιο «υποκαθίσταται μεν» στα δικαιώματα του αναδόχου, υποχρεώνεται όμως να πληρώσει σε αυτόν, τις μη αποσβεσθείσες δαπάνες του.
Δε φτάνει δηλαδή ότι η ξένη επιχείρηση (consortium), θα έχει στο μεταξύ πραγματοποιήσει αμύθητα κέρδη, αλλά θα ζητάει και απόσβεση (αποπληρωμή-αποζημίωση) των εγκαταστάσεών της από την εθνική οικονομία.
Δεν γνωρίζω τί απέγινε με τις αποζημιώσεις πρός το consortium (Hellenic Hydro-Electric and Metallurgical Corporation, Hugh l. Cooper & Co inc. And Chemical Construction) των εταιρειών απο το Ελληνικό δημόσιο, όμως αποτελεί αντικείμενο έρευνάς μου και θα επανέλθω όταν έχω αρκετά στοιχεία περί αυτών των αποζημιώσεων.
* Ο Δ. Μπάτσης στο βιβλίο που είχε γράψει το 1947 με τίτλο "Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα", αποκάλυψε την ύπαρξη της λεγόμενης "σύμβασης Cooper" και τούς αντισυμβαλλόμενους αυτής, (υπεγράφη το 1940 και έληξε το 2010).
Υπάρχει στο υπουργείο βιομηχανίας και παραδίδεται κάτι σαν "ιερό κείμενο", από υπουργό σε υπουργό, βάσει της οποίας τα λεγόμενα "στρατηγικά ορυκτά" της Ελλάδος, καθώς και ο υδάτινος μας πλούτος (με ότι αυτός συμπεριλαμβάνει), τίθενται υπό την αποκλειστική αιγίδα και διαχείριση, ενός Αμερικάνικου consortium εταιρειών, τού οποίου υψηλά ιστάμενα στελέχη αφίχθησαν προσφάτως εν Αθήναις. Το αποτέλεσμα αυτής της αποκάλυψης ήταν να εκτελεστεί ο Δημήτρης Μπάτσης μαζί με τον Νίκο Μπελογιάννη το έτος 1952.
Από τους "12", που ήταν για "ντουφέκι", επέλεξαν μόνον τούς "3", ένας εκ των οποίων ήταν και ο Δ. Μπάτσης. Έκτοτε κανένας πολιτικός δεν αποτόλμησε να ακουμπήσει τα παρθένα κοιτάσματα ορυκτού πλούτου που βρίσκονται στην Ελλάδα.
Υπάρχει στο υπουργείο βιομηχανίας και παραδίδεται κάτι σαν "ιερό κείμενο", από υπουργό σε υπουργό, βάσει της οποίας τα λεγόμενα "στρατηγικά ορυκτά" της Ελλάδος, καθώς και ο υδάτινος μας πλούτος (με ότι αυτός συμπεριλαμβάνει), τίθενται υπό την αποκλειστική αιγίδα και διαχείριση, ενός Αμερικάνικου consortium εταιρειών, τού οποίου υψηλά ιστάμενα στελέχη αφίχθησαν προσφάτως εν Αθήναις. Το αποτέλεσμα αυτής της αποκάλυψης ήταν να εκτελεστεί ο Δημήτρης Μπάτσης μαζί με τον Νίκο Μπελογιάννη το έτος 1952.
Από τους "12", που ήταν για "ντουφέκι", επέλεξαν μόνον τούς "3", ένας εκ των οποίων ήταν και ο Δ. Μπάτσης. Έκτοτε κανένας πολιτικός δεν αποτόλμησε να ακουμπήσει τα παρθένα κοιτάσματα ορυκτού πλούτου που βρίσκονται στην Ελλάδα.
Έρευνα σε τρία μέρη του Λάζαρου Ελευθεριάδη
See more at: http://www.aegeantimes.gr
Scholeio.com
See more at: http://www.aegeantimes.gr
Scholeio.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου