Π. Κοέλο, Μην ξεχάσεις ποτέ τις δύο σταγόνες λάδι





Κάποιος έμπορος έστειλε το γιο του να μάθει το μυστικό της ευτυχίας με το σοφότερο των ανθρώπων. 

Το αγόρι βάδιζε σαράντα 
μέρες στην έρημο, ώσπου τελικά έφτασε σ΄ένα ωραίο
κάστρο, στην κορυφή ενός βουνού. 

Εκεί κατοικούσε ο σοφός που το αγόρι αναζητούσε.

Αντί όμως να συναντήσει έναν άγιο άνθρωπο, ο ήρωας μας μπήκε σε μια αίθουσα γεμάτη
κίνηση. Έμποροι μπαινόβγαιναν, άνθρωποι συζητούσαν στις γωνίες, μια μικρή ορχήστρα έπαιζε απαλές μελωδίες και υπήρχε ένα πλούσιο τραπέζι στρωμένο με τα πιο νόστιμα φαγητά εκείνης της περιοχής του κόσμου. 

Ελύτης, Έφερα τη ζωή μου ως εδώ




ΕΠΕΤΕΙΟΣ

Έφερα τη ζωή μου ως εδώ

Στο σημάδι ετούτο που παλεύει
Πάντα κοντά στη θάλασσα
Νιάτα στα βράχια επάνω, στήθος
Με στήθος προς τον άνεμο
Πού να πηγαίνει ένας άνθρωπος
Πού δεν είναι άλλο από άνθρωπος
Λογαριάζοντας με τις δροσιές τις πράσινες
Στιγμές του, με νερά τα οράματα
Της ακοής του, με φτερά τις τύψεις του
Ά, Ζωή
Παιδιού που γίνεται άντρας
Πάντα κοντά στη θάλασσα όταν ο ήλιος
Τον μαθαίνει ν' ανασαίνει κατά 'κεί που σβήνεται
Η σκιά του γλάρου.