μια κρυμμένη προσευχή

Η κρυμμένη προσευχή  του Ελληνικού αλφαβήτου

Πανάρχαια προσευχή - επίκληση υπάρχει και λειτουργεί μυστικά μέσα 
στο Ελληνικό Αλφάβητο
από καταβολής του. 

Η διαδοχή των γραμμάτων στην πλήρη εκφώνησή τους (Άλφα, Βήτα, Γάμα κλπ.) δεν είναι καθόλου τυχαία, αλλά πίσω από αυτήν υπολανθάνει μια πλήρης γραμματική, συντακτική και νοηματική συνέχεια, ανώτερης σύλληψης. 

Σύμφωνα με αυτήν τη γνωστή μας εκφώνηση, τα ελληνικά γράμματα (αφού προσθέσουμε και το εξαφανισμένο σήμερα έκτο γράμμα: Στίγμα ή Δίγαμα F ) ακούγονται και γράφονται ως εξής:

ΑΛΦΑ - ΒΗΤΑ - ΓΑΜΑ - ΔΕΛΤΑ - ΕΨΙΛΟΝ - ΣΤΙΓΜΑ - ΖΗΤΑ - ΗΤΑ - ΘΗΤΑ - ΙΩΤΑ - ΚΑΠΠΑ - ΛΑΜΒΔΑ - ΜΙ - ΝΙ - ΞΙ - ΟΜΙΚΡΟΝ - ΠΙ - ΡΟ - ΣΙΓΜΑ - ΤΑΥ - ΥΨΙΛΟΝ - ΦΙ - ΧΙ - ΨΙ - ΩΜΕΓΑ.

Mια ταράτσα που κατάφερε να γίνει... αυλή !

                             

Με λένε Νίκο. 
Το όνομά μου είναι Νίκος. Ονομάζομαι Νίκος.

Περιμένω στην ουρά να πάρω φάρμακα. Φάρμακα για καρκίνο. Όχι για μένα. 

Για τη θεία μου είναι. Τραβιέται καιρό τώρα και περιμένω εγώ να της πάρω τα φάρμακα γιατί... 

Γιατί, τέλος πάντων, μου έχει σταθεί πολύ στη ζωή μου. 
Το κάνω κάθε μήνα. και  μετά  πάω για καφέ στην ταράτσα του "Μπέμπη" απέναντι -η μάλλον πήγαινα. 

Διήγημα του Γιώργου Ρομπόλα

Χτες έχασα τη σειρά μου για τα φάρμακα γιατί βγήκα έξω από κάτι φωνές που άκουσα. και σήμερα, να 'μαι πάλι εδώ. Ήταν τέσσερα γομάρια και έσερναν τον "Μπέμπη".  Αν είναι δυνατόν, γέρο άνθρωπο ! Ο "Μπέμπης" ήταν ένας ήρωας, ο "Μπέμπης" είναι ατομάρα, είναι γίγαντας !
 Ο "Μπέμπης" είναι οικογενειακός γνωστός. Είναι ένας γέρος, πρώην τσιλιαδόρος, που την αράζει ή την άραζε στο σπίτι-ταράτσα που έχει διαμορφώσει.