Κεφαλλονιά, Ο σεισμός του '53



Αύγουστος 1953, ο σεισμός της Κεφαλλονιάς  
οι  πρώτες μέρες,  χρονικό  της  καταστροφής  και της αρωγής. 

Kυριακή 9 Aυγούστου, ώρα 10 
Σημειώνεται η πρώτη σεισμική δόνηση και καταγράφονται οι πρώτες ζημιές.

Tρίτη 11 Aυγούστου, ώρα 5.35':
Ισχυρότατη σεισμική δόνηση το μέγεθος της οποίας προσδιορίζεται στους 6.8 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ συγκλονίζει το νησί προκαλώντας μεγάλες ζημιές και τραυματίζοντας πολλούς κατοίκους. Σύμφωνα με τηλεγραφήματα των τεχνικών υπηρεσιών της Νομαρχίας το 75% των σπιτιών κατέστησαν ετοιμόρροπες και στο σύνολό τους τα σπίτια έγιναν ακατοίκητα λόγω της πτώσης των σοφάδων. 
Από το σεισμό αυτό πέφτει τμήμα του Κόκκινου Βράχου και κλείνει ο δρόμος του Κρυονερίου. Από τη δόνηση αυτή δεν υπήρξαν θύματα αλλά μόνο εννέα τραυματίες.
Το βράδυ φτάνει από την Πάτρα το πετρελαιοκίνητο πλοίο Αγιος Μηνάς (1) με γιατρούς, νοσοκόμες και υγειονομικό υλικό.


Tετάρτη 12 Aυγούστου ώρα 11.30'
Στο αποκορύφωμά της η σεισμική δραστηριότητα με μιά δόνηση που υπολογίσθηκε στα 
7,2 R προκαλεί την μεγαλύτερη καταστροφή στην ιστορία του νησιού. Όλοι οι δρόμοι κλείνουν από τα ερείπια, σκηνές φρίκης απ' άκρο σε άκρο της πόλης αλλά και στα χωριά. Μέσα από τα χαλάσματα ακούγονται κραυγές πόνου και βογγητά. 

Με αυτοθυσία πολλοί συμπολίτες εφορμούν στα χαλάσματα για την διάσωση εγκλωβισμένων. Στο πλοίο Αλκυονίς  που βρίσκεται στο λιμάνι επιβιβάζονται οι πρώτοι 40 τραυματίες που εντοπίζονται και φεύγουν για το νοσοκομείο της Πάτρας.
Συνεχείς και αλλεπάλληλες σεισμικές δονήσεις ακολουθούν. Μία από αυτές γίνεται αιτία να πέσει και το άγαλμα του Σολωμού στην κεντρική πλατεία.
Η πρώτη φωτιά προβάλλει στο κέντρο της πόλης από το ζυθοπωλείο του Σ. Καρδιανού ή Μπούκιου κοντά στον Άγιο Μάρκο. Η δεύτερη από γκαζιέρα στην πλατεία των Αγίων Πάντων. Η τρίτη στον Άγιο Λάζαρο.

Tετάρτη 12 Aυγούστου ώρα 14.30'
Η χαριστική βολή στην ήδη κατεστραμμένη πολιτεία δίνεται με μια δόνηση που ρίχνει όσα κτίρια δεν είχαν ακόμα καταρρεύσει. Ανάμεσά τους και το επιβλητικό καμπαναριό του Αγίου Διονυσίου. Κανένα σπίτι στην πόλη δεν μένει όρθιο παρά μόνο η εκκλησία του Αγίου Διονυσίου, το σχολείο του 'Αμμου, η Εθνική τράπεζα και η οικία Σαρακίνη στη σημερινή οδό Ελ. Βενιζέλου. 

Κόβεται κάθε επικοινωνία του νησιού με τον έξω κόσμο και ο Λιμενάρχης του νησιού αναγκάζεται να φύγει εσπευσμένα για την Κυλλήνη και αποκεί ενημερώνει πρώτος τις κρατικές αρχές για το μέγεθος της καταστροφής. Το σήμα του μεταδίδεται στις αθηναϊκές εφημερίδες οι οποίες εκδίδουν τα πρώτα έκτακτα παραρτήματα.
Στο κέντρο της πόλης η φωτιά σιγά σιγά κατακαίει τα πάντα. Στις πλατείες και τα πλατώματα μεταφέρουν τους τραυματίες.

Το βράδυ φτάνει στη Ζάκυνθο το αρματαγωγό του Β.Ν. ΛΗΜΝΟΣ  με εφόδια και υλικό. Στο πλοίο επιβαίνουν ο βουλευτής Γκίγκης Βούλτσος και ο Δήμαρχος Νίκος Φιλιώτης.
Αργά το βράδυ φτάνει στο νησί ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Παν. Κανελλόπουλος με τορπιλάκατο του Β.Ν. που πήγαινε προς την Κεφαλλονιά. 
Καθοδόν και χάρη στην παρουσία του ζακυνθινού κυβερνήτη της, Σπ. Πετρόπουλου, προσέγγισε τη Ζάκυνθο. 

Ο αείμνηστος πολιτικός άφησε στις αρχές του νησιού όλα τα εφόδια που διέθετε το πλοίο με ένα ποσό 100.000 δρχ. για τις πρώτες δαπάνες και αφού περιόδευσε την καιόμενη πολιτεία ενημέρωσε την κυβέρνηση και την επομένη ημέρα το πρωΐ ανεχώρησε.
Η φωτιά μέχρι την επόμενη ημέρα το πρωΐ είχε κάψει το μεγαλύτερο μέρος της πόλης.


Πέμπτη 13 Αυγούστου
Η πρώτη ουσιαστική βοήθεια φτάνει το πρωΐ της Πέμπτης με τα πλοία "Κωστάκης Τόγιας" και "Γλάρος"  και περιλαμβάνει υγειονομικό και χειρουργικό υλικό μαζί με γιατρούς και νοσοκόμες. Μαζί τους και οι απεσταλμένοι του αθηναϊκού τύπου Ελένη Βλάχου, Λάμπρος Κορομηλάς και Αλέκος Σακελάριος. Στο πλοίο επιβαίνει και ο έτερος βουλευτής του νησιού Διον. Καρρέρ.
Στις 9 το πρωΐ φτάνει το βρεττανικό καταδρομικό Γκάμπια.  Λίγη ώρα αργότερα αφικνείται ο αρχηγός των μεσογειακών βρετανικών δυνάμεων στη Μεσόγειο λόρδος Μαουντμάντεν που στο πρώτο του τηλεγράφημα χαρακτηρίζει την κατάσταση στην πόλη της Ζακύνθου χειρότερη και απ' αυτή της Χιροσίμας μετά τον βομβαρδισμό της. 

Από το πλοίο κατεβαίνουν πυροσβεστικές δυνάμεις με τα αναγκαία μέσα και αρχίζουν την κατάσβεση των πυρκαγιών.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρα έρχεται από την Κεφαλλονιά ο υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας Κ. Αδαμόπουλος. Το βράδυ έρχεται το πλοίο ΠΙΝΔΟΣ  και παραλαμβάνει μεγάλο αριθμό τραυματιών.
Λίγη ώρα αργότερα ο ηγούμενος της μονής του Αγίου Διονυσίου και ιερομόναχοι μεταφέρουν το λείψανο του Αγίου στο μετόχι του Καλιτέρου καθώς βλέπουν τη φωτιά να πλησιάζει προς την εκκλησία.
Στην Αθήνα ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος Παπάγος μετά την ενημέρωση που είχε από τους αρμόδιους υπουργούς συγκάλεσε το Συντονιστικό κυβερνητικό συμβούλιο και αποφάσισε την παροχή βοήθειας στους σεισμόπληκτους. Παράλληλα συγκροτήθηκε μεγάλη επιτροπή εράνου από την αρχιεπισκοπή Αθηνών και ο Πρωθυπουργός με διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό κάνει έκκληση για βοήθεια.


Παρασκευή 14 Αυγούστου
Το πρωΐ φτάνει στη Ζάκυνθο το αρματαγωγό Αλφειός  με σκηνές, εφόδια και φαρμακευτικό υλικό.  Μία διμοιρία του Μηχανικού αναλαμβάνει την κατεδάφιση των καιόμενων κατοικιών. 'Ενα ακόμα επιταγμένο πλοίο, το ΑΝΔΡΟΣ, έρχεται και παραλαμβάνει τραυματίες. 
Με το πλοίο έρχεται και ο τότε 'Εφορος βυζαντινών αρχαιοτήτων Μανώλης Χατζηδάκης, που προσπαθεί να διασώσει ότι μπορεί από τα ερείπια των εκκλησιών. 
Λίγη ώρα αργότερα έρχεται το αμερικάνικο οπλιταγωγό Ροκπριντζ  με υγειονομικό υλικό, τρόφιμα και μηχανήματα διανοίξεως. 
Νεοζηλανδοί στρατιώτες αναλαβάνουν το δύσκολο έργο της περισυλλογής των νεκρών. Ανοίγουν το δρόμο κατά μήκος του ποταμιού του Αγίου Χαραλάμπη μέχρι το κεντρικό νεκροταφείο. 
Στην είσοδο του νεκροταφείου δημιουργούν τον πρώτο μαζικό τάφο. Εκεί ρίχνονται τα πρώτα περισυλλεγέντα πτώματα. 

Φτάνει επίσης και το Γαλλικό καταδρομικό Μοντκάλμ  με 100 τόνους τρόφιμα και υγειονομικό υλικό.  Στο πλοίο επιβαίνει και ο Γάλλος πρέσβης στην Αθήνα.
Στις 10 συγκαλείται σύσκεψη στο καταδρομικό Κάμπια υπό την προεδρία του Βρεττανού ναυάρχου Μάουνμπάντεν και των τοπικών αρχών. 

Στη σύσκεψη αποφασίζεται η δημιουργία επιτροπής για τον συντονισμό και την κατανομή της ξένης βοήθειας. Στόχος των ελληνικών και ξένων δυνάμεων ο περιορισμός της φωτιάς, η ανεύρεση επιζώντων και η αποφυγή επιδημιών.
Η τραγωδία των νησιών συγκινεί την διεθνή κοινότητα. Ο αρχηγός του 6ου αμερικάνικου στόλου Ναύαρχος Κάσσιντυ εγκαθίσταται στην Πάτρα και εφοδιάζει με τρόφιμα και φάρμακα τα τρία νησιά που υπέστησαν καταστροφή. Σιγά σιγά αρχίζει και οργανώνεται ο διοικητικός μηχανισμός. Απλώνονται παντού σκηνές. Το μεσημέρι φτάνουν στη Ζάκυνθο ο τότε βασιλεύς Παύλος με τη σύζυγό του Φρειδερίκη και τον διάδοχο Κωνσταντίνο. 
Το απόγευμα από μια αναζωπύρωση της φωτιάς καίγεται και η ιστορική εκκλησία της Φανερωμένης με όλους τους θησαυρούς που έκρυβε μέσα στα ερείπια

Σάββατο 15 Αυγούστου
Συνεργεία Ελλήνων, 'Αγγλων και Αμερικάνων στρατιωτών προσπαθούν να σβήσουν τις φωτιές και να βρούν τυχόν ζωντανούς κάτω από τα ερείπια.
'Ερχονται τρία ακόμα επιταγμένα πλοία και το αμερικάνικο πολεμικό Ροκμπριντζ γεμάτα με φάρμακα, τρόφιμα και άλλο χρήσιμο υλικό. 
Το απόγευμα μπαίνει στο λιμάνι και το βρετανικό καταδρομικό ΒΕΡΜΟΥΔΑΙ (14) με είδη πρώτης βοήθειας και ελικόπτερο προς αντικατάσταση του καταδρομικού Γκάμπια. 
Αρχίζει η συγκέντρωση από τον Μανώλη Χατζηδάκη των διασωθέντων εικόνων των εκκλησιών. 

Κυριακή 16 Αυγούστου
'Ερχεται το νεοζηλανδικό πλοίο "Μαύρος πρίγκηψ"  με κομάντος για την εκκαθάριση των ερειπίων. Από μιά λάθος ενέργειά τους να κάψουν ένα ερειπωμένο κτίριο στο κέντρο της πόλης, τελικά καίγονται και οι θησαυροί της βιβλιοθήκης.

Δευτέρα 17 Αυγούστου
Ο ηγούμενος της μονής Αγίου Διονυσίου επαναφέρει το ιερό λείψανο απο τον Καλιτέρο στην πόλη.  Το μεσημέρι αποχωρούν από τη Ζάκυνθο οι Αμερικάνικες και Bρετανικές στρατιωτικές δυνάμεις. Τη συνέχιση του έργου της παροχής βοήθειας, αναλαμβάνουν καθ' ολοκληρίαν Έλληνες αξιωματικοί.

Τρίτη 18 Αυγούστου
Συστήνονται πέντε κέντρα εγκατάστασης και περίθαλψης σεισμοπαθών στο Σταυρό της Μπόχαλης, στους Κήπους, στην καμάρα του Αγίου Λαζάρου, στο Κρυονέρι και στην πλατεία Σολωμού.

Τετάρτη 19 Αυγούστου
Καταπλέουν στο λιμάνι τα πλοία ΙΤΕΑ  και Συντ/άρχης ΔΑΒΑΚΗΣ  με εφόδια.
Στο Παρίσι μεταδίδεται ραδιοφωνικά ανακοίνωση του Βορειοαταλαντικού συμφώνου (ΝΑΤΟ) με το οποίο εκφράζεται η συγκίνηση για τις απώλειες από τους σεισμούς και η ικανοποίηση για την συμπαράσταση των κρατών μελών του προς την κυβέρνηση και το λαό της Ελλάδος. Το κυβερνητικό συντονιστικό συμβούλιο στην Αθήνα αποφασίζει την ίδρυση Υφυπουργείου αποκατάστασης σεισμοπλήκτων.
Το έργο της αποκατάστασης στη Ζάκυνθο συντονίζει πλέον ο στρατιωτικός διοικητής. Στους κατοίκους διανέμονται εκτός από τρόφιμα, ρούχα και είδη πρώτης ανάγκης.
Παρασκευή 21 Αυγούστου
Διενεργείται από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών πανελλήνιος έρανος υπέρ των σεισμοπλήκτων.

Κυριακή 23 Αυγούστου
Φθάνει στη Ζάκυνθο ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος Παπάγος με το αντιτορπιλικό ΛΕΩΝ  και περιοδεύει στους καταυλισμούς στην πόλη και τα χωριά.  Αποσύρεται με εντολή η απαγορευτική διάταξη μετακινήσεως του πληθυσμού. 

Δευτέρα 24 Αυγούστου
Η πληγωμένη Ζάκυνθος εορτάζει τον Άγιό της. Το σεπτό λείψανο περιφέρεται στην καθιερωμένη λιτανεία μέσα από τα χαλάσματα της πόλης.

Δευτέρα 25 Αυγούστου
Για δεύτερη φορά επισκέπτεται τη Ζάκυνθο το βασιλικό ζεύγος, ο Παύλος και η Φρειδερίκη. Τους ανέμεναν τα άλλα μέλη της βασιλικής οικογένειας που είχαν έλθει νωρίτερα στο νησί. Περιοδεύουν όλοι μαζί σε καταυλισμούς στην Πόλη, στο Καταστάρι και σε διάφορα άλλα χωριά.
Στο μεταξύ αρχίζει να φτάνει η ξένη βοήθεια σε ξυλεία, οικοδομικά υλικά και λυόμενα. Πολύ σημαντικά για την αποκάτασταση των σεισμοπλήκτων είναι τα αποτελέσματα των διενεργηθέντων εράνων από την εκκλησία. 

Ξένες κυβερνήσεις αποστέλουν χρηματική βοήθεια και μεγάλο αριθμό λυόμενων κατοικιών. Η ζωή σιγά σιγά αρχίζει να επανέρχεται και οι κάτοικοι του πληγωμένου μας νησιού επαναδραστηριοποιούνται και αρχίζουν τα πάντα από την αρχή.
Ο φρικτός απολογισμός της σεισμικής δραστηριότητας σύμφωνα με το βιβλίο του Διονυσίου Χρ. Στραβόλεμου είναι:

Νεκροί: 82
Τραυματισθέντες: 108
Άστεγοι: 38.440
Ολοκληρωτικά κατεστραμμένα κτίρια και σπίτια: 11.688
Κτίρια με σοβαρές ζημιές: 1157

Scholeio.com

Έλαβα όσα χρειαζόμουν




Μια ημέρα,  ένας άντρας κάθισε και παρακολουθούσε την πεταλούδα για ώρες 

καθώς πάλευε για να περάσει το σώμα της 
μέσα από την μικρή οπή, ένα μικρό άνοιγμα 
που εμφανίστηκε στο κουκούλι που παρακολουθούσε...
   Κάποια στιγμή του φάνηκε σαν η πεταλούδα να είχε σταματήσει κάθε προσπάθεια. Έμοιαζε σαν να είχε προχωρήσει όσο μπορούσε και να μην μπορούσε να πάει παραπέρα. 


   Τότε ο άντρας αποφάσισε να βοηθήσει την πεταλούδα, πήρε ένα ψαλίδι και άνοιξε το κουκούλι.  
   Η πεταλούδα τότε ξεπρόβαλε εύκολα. Αλλά είχε ένα μαραμένο σώμα και ζαρωμένα φτερά. 
   Ο άντρας συνέχισε να παρακολουθεί γιατί περίμενε, από στιγμή σε στιγμή, ότι τα φτερά θα άνοιγαν, θα μεγάλωναν και θα επεκτείνονταν, ότι θα ήταν ικανά να στηρίξουν το σώμα της πεταλούδας και ότι θα γίνονταν γερά.