Ένας παλαίμαχος κλέφτης προσπαθεί να κερδίσει χρόνο ή ακόμα αν τα καταφέρει, ν' αποφύγει να ...διδάξει στο γιο του την τέχνη !
Κινδύνεψε αρκετές φορές να πιαστεί όμως η τύχη τον ευνόησε να μην δοκιμάσει το μενού της φυλακής.
Και τώρα σκέπτεται πολύ σοβαρά να συνταξιοδοτηθεί !
Ο γιος είναι φιλόδοξος και βιαστικός να ξεκινήσει τη δική του καριέρα. Πιστεύει ότι ο πατέρας του, ένας τόσο ταλαντούχος και τυχερός επαγγελματίας, σίγουρα θα είχε πολλά να πει και να δείξει στο βλαστάρι του... Σκέπτεται καιρό τον πρώτο που θα του το ζητήσει, θέλει να είναι σίγουρος ότι η απάντηση θα είναι θετική. Ένα βραδάκι που κρίνει ότι είναι κατάλληλη η ατμόσφαιρα...
Ο δάσκαλος ήταν γνωστός σχεδόν σ' όλο τον κόσμο.
Η επίσκεψή του στη χώρα
ήταν γεγονός.
Είχαν κλειστεί 4-5 διαλέξεις
και σεμινάρια από δύο
πολύ γνωστές σχολές εναλλακτικών σπουδών.
Αυτό το απόγευμα ήταν η δεύτερη μέρα της συνάντησης με τον διάσημο δάσκαλο και μετά το τέλος της ομιλίας του θ' ακολουθούσαν ερωτήσεις, από τους θιασώτες συμμετέχοντες του σεμιναρίου αυτογνωσίας και επίγνωσης.
Ο καθοδηγητής επιλέγει στη τύχη ένα σηκωμένο χέρι. Με κεφάλι του δίνει το σύνθημα στον συγκεκριμένο μαθητή να κάνει την ερώτηση.
«Θα ήθελα να μάθω, αν θα μπορούσατε να πληροφορήσετε, τι συμβαίνει σ’ έναν φωτισμένο άνθρωπο, μετά θάνατο;»
«Πως να ξέρω;» αποκρίθηκε δάσκαλος.
«Μα είσαι δάσκαλος, είσαι ένας φωτισμένος...» ακούστηκε ν' απαντάει η φωνή και κάποια κεφάλια γύρισαν...
«Βεβαίως αγαπητέ μου, τουλάχιστον έτσι μου λένε... όλοι, ίσως και φωτισμένος... έχετε δίκιο είμαι δάσκαλος, αλλά όχι νεκρός δάσκαλος!»
Scholeio.com
