Ο Αυτοκράτορας είναι αφοσιωμένος Βουδιστής...
Μια χρονιά κάλεσε έναν φημισμένο Δάσκαλο Ζεν
στο παλάτι του, θα τον φιλοξενούσε
όσο ήθελε εκείνος....
Οι απορίες του σχετικά με
την εξέλιξη του στο Ζεν
ήταν αρκετές.
Είχε λοιπόν αρκετές ερωτήσεις να του θέσει σχετικά με τον Βουδισμό.
Ο νεαρός έχει ακούσει πολλά για την ανατολική φιλοσοφία. Τον γοητεύει...
Αρχίζει να το ψάχνει το θέμα. Προμηθεύεται βιβλία... Διαβάζει... Ερευνά...
Γράφεται σε μια σχολή Γιόγκα...
Μαθαίνει για το ζεν, τη συγκέντρωση, το διαλογισμό....
Πέρασαν δυο-τρεις μήνες... Μια μέρα αποφασίζει
να ζητήσει βοήθεια από το δάσκαλο....
"Δάσκαλε", του λέει, "ξέρεις πόσο σε σέβομαι, με πόση προσοχή ακούω και εφαρμόζω αυτά που
μας διδάσκεις... αλλά, νομίζω ότι έχω πρόβλημα
και πρέπει να στο πω..."
Παίρνει μια ανάσα...
"Δάσκαλε θέλω να σ' ενημερώσω ότι ο διαλογισμός μου είναι απαίσιος! Μου αποσπάται συνέχεια η προσοχή, τα πόδια μου πονάνε και συχνά με παίρνει ο ύπνος!
Είναι απαίσιος!»
