Αυτοί που Αγάπησαν τα Βιβλία... είπαν

   Χρυσοί τόμοι! Θησαυροί μου! 
   Με σας χαίρεται η ψυχή μου. 
   Με χαρά σας αντικρίζω, 
   με λαχτάρα σας αγγίζω! 
   Πνεύμα! Χάρη και σοφία, 
   φως για κάθε ηλικία. 
   ω σοφοί δάσκαλοί μου, 
   μου μιλάτε στην ψυχή μου.
________________________  Ντισραέλι  

Η ''Ασκητική'' του Καζαντζάκη είναι μια Διαθήκη, είναι η τρίτη Διαθήκη μετά την Παλαιά και την Καινή

“Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβούμαι τίποτα, λυτρώθηκα από το νου κι από την καρδιά, ανέβηκα πιο πάνω, είμαι λεύτερος”  – “Ν΄ αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω.”    από την ''Ασκητική''


     Πριν γράψει τα μυθιστορήματά-του, για τα οποία καθιερώθηκε, πριν γράψει καν την “Οδύσσεια”, την οποία θεωρούσε κορυφαίο έργο-του, ο Καζαντζάκης ήταν φιλόσοφος και ως φιλόσοφος ξεχύθηκε στο χαρτί για να καταγράψει τον ωκεανό της σκέψης-του. 

     Η “Ασκητική” είναι το δοκίμιο που αποτυπώνει τα πιστεύω-του πριν τα κάνει λογοτεχνία. Είναι το μανιφέστο των ιδεολογιών-του που τις συγκέρασε σε μια (;) καζαντζακική κοσμοθεωρία.
     Ο Καζαντζάκης ξεκινά μηδενιστικά· τίποτα δεν υπάρχει εκτός από τη ζωή, ούτε πριν ούτε μετά, δεν υπάρχει άλλη πραγματικότητα. Και συνεχίζει βιταλιστικά....