Για αυτές τις μοιραίες μούσες που τόσους έχουν εμπνεύσει να γράψουν αριστουργήματα....
Μια μικρή καταγραφή για τα δικά μας, τα Ελληνικά "γοητευτικά βράχια".
Ανάφη... από τα ομορφότερα νησιά της άγονης γραμμής, άγριο τοπίο, 40 τετραγωνικά χιλιομέτρα, πολλές φυσικές ομορφιές και αξιοθέατα.
Μονοπάτια που διατρέχουν το άγονο τοπίο και συναντούν ένα σπουδαίο αρχαίο παρελθόν.
Μια Χώρα αστραφτερή που δύσκολα ξεχνάς... Παρεΐστικη ατμόσφαιρα, άγνωστα τα κάλλη της για πολλούς, η Ανάφη, κλέβει τις εντυπώσεις ακόμα και από τη διάσημη Σαντορίνη !
Ανάφη
Η Ανάφη διατήρησε αναλλοίωτο το όνομά της από την αρχαιότητα και μάλιστα από την αρχαία μυθολογία. Είναι νύκτα κατασκότεινη, οι Αργοναύτες επιστρέφουν στη πατρίδα τους από την Κολχίδα, δίχως άστρα και φεγγάρι, πέφτουν πάνω σε σφοδρή κακοκαιρία.
Η άγρια θάλασσα και οι δυνατοί άνεμοι οδηγούν την Αργώ στην καταστροφή, καθώς οι Αργοναύτες δεν αδυνατούν να την κατευθύνουν.
Τότε ο Ιάσων ο αρχηγός των Αργοναυτών σήκωσε τα χέρια στον ουρανό και παρακάλεσε τον Απόλλωνα να τους σώσει τάζοντάς του.
Ο θεός έριξε ένα βέλος μπροστά τους, ο κόσμος ολόγυρα έλαμψε μεμιάς και οι Αργοναύτες είδαν ξαφνικά να αναφαίνεται ένα μικρό νησί, όπου και προσάραξαν. Με την ανατολή του ηλίου, στο πρώτο άλσος που συνάντησαν, ίδρυσαν βωμό για να τιμήσουν τον Απόλλωνα Αιγλήτη για τη σωτήρια αίγλη (λάμψη) που έριξε μέσα στην καταιγίδα. Το νησί ονομάστηκε Ανάφη γιατί αναφάνηκε μέσα στη θάλασσα και έκτοτε ο θεός λατρεύτηκε ως Αναφαίος ή Αιγλήτης (τω παρά προσδοκιών Αναφανήναι). Κάθε χρόνο οι αρχαίοι κάτοικοι του νησιού τιμούσαν τον Απόλλωνα με μια γιορτή που ονομαζόταν Υακίνθεια.
Η Χώρα, ο μοναδικός οικισμός του νησιού που κατοικείται χειμώνα - καλοκαίρι είναι. Κτισμένη αμφιθεατρικά, βρίσκεται στο κέντρο του νησιού και απέχει 3 χλμ. από το λιμάνι του Αγίου Νικολάου.
Το Κάστρο, που ίδρυσε στην ίδια θέση ο οίκος των Κρίσπι, ήταν παρατηρητήριο προς το Κρητικό Πέλαγος και τη Σαντορίνη.
Τα κατάλευκα σπιτάκια με τους θόλους, οι λουλουδιασμένες αυλές και τα στενά δρομάκια με τα ασβεστωμένα σκαλοπάτια, θυμίζουν τη συνοικία «Αναφιώτικα» κάτω από την Ακρόπολη της Αθήνας, η οποία κτίστηκε από κατοίκους της Ανάφης που μετοίκησαν εκεί τις δεκαετίες του 1860 και '70.
Στο ανατολικό τμήμα του νησιού, στην κορυφή του λόφου Καστέλι, βρέθηκαν ίχνη από την αρχαία πόλη της Ανάφης.
Η πόλη-κράτος των Αναφαίων ιδρύθηκε πιθανότατα τον 8ο π.Χ. αιώνα από Δωριείς αποίκους. Είναι ορατή η οχύρωσή της και εκτεταμένα τα κατάλοιπα του νεκροταφείου της. Στους πρόποδες του ίδιου λόφου, βρίσκεται το ξωκλήσι της Παναγίας του Δόκαρη, στον νότιο τοίχο του οποίου έχει ενσωματωθεί μαρμάρινη ρωμαϊκή σαρκοφάγος.
Νοτιότερα από το Καστέλι, στον όρμο Καταλυμάτσα, βρίσκεται το επίνειο της αρχαίας πόλης, το οποίο δεν έχει ανασκαφεί καθώς μεγάλο μέρος του είναι βυθισμένο στη θάλασσα. Συνδεόταν με την πόλη με δρόμο παρακλάδι της ιεράς οδού.
Επιτύμβια γλυπτά, πολλά από τα οποία σώζονται σε καλή κατάσταση και άλλα ευρήματα βρίσκονται στην Αρχαιολογική Συλλογή στη Χώρα. Για να προσεγγίσετε το Καστέλι, θα ακολουθήσετε το μονοπάτι που ξεκινά από τη σήμανση στον δρόμο Χώρας - Μοναστηρίου.
Η πιο διάσημη επίσκεψη στο νησί γίνεται στη Μονή Ζωοδόχου Πηγής, στους πρόποδες του βράχου Κάλαμος, που είναι κτισμένη στα ερείπια του ναού του Αιγλήτου Απόλλωνα.
Το καθολικό του μοναστηριού υψώνεται πάνω στα θεμέλια του αρχαίου ναού, ενώ το αρχαίο οικοδομικό υλικό, καλοδουλεμένοι πλίνθοι από μάρμαρο ή ντόπιο λίθο, είναι εμφανές στις εγκαταστάσεις του μοναστηριού.
Οι περισσότερες εικόνες είναι έργα του Νικολάου Καραβία από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, ανάμεσα στις οποίες και η σαφώς πρωιμότερη εικόνα της Καλαμιώτισσας με την αργυρεπίχρυση επένδυση.
Στην ανατολική άκρη του νησιού, δεσπόζει
ο Κάλαμος, ένας τεράστιος μονόλιθος
-ο μεγαλύτερος της Μεσογείου μετά το Γιβραλτάρ- που αποτελεί το
εντυπωσιακότερο φυσικό αξιοθέατο του νησιού και βέβαια πρόκληση για τους αναρριχητές.
Μάλιστα, ο Γάλλος περιηγητής του 18ου αι., Τουρνεφόρ, τον αποκαλεί τον πιο τρομακτικό βράχο του κόσμου.
Στην κορυφή του Καλάμου (460μ.), στην οποία οδηγεί μονοπάτι από τη Μονή Ζωοδόχου Πηγής, βρίσκεται η μονή της Παναγίας της Καλαμιώτισσας, που κτίσθηκε το 1715, δίπλα σε ερείπια μεσαιωνικού οχυρού. Η θέα είναι συγκλονιστική. Στον Κάλαμο βρίσκεται και το Δρακοντόσπηλο, ένα ενδιαφέρον σπήλαιο με σταλακτίτες και σταλαγμίτες, που όμως είναι πολύ δύσκολα προσβάσιμο.
Scholeio.com
