ΕΠΕΤΕΙΟΣ
Έφερα τη ζωή μου ως εδώ
Στο σημάδι ετούτο που παλεύει
Πάντα κοντά στη θάλασσα
Νιάτα στα βράχια επάνω, στήθος
Με στήθος προς τον άνεμο
Πού να πηγαίνει ένας άνθρωπος
Πού δεν είναι άλλο από άνθρωπος
Λογαριάζοντας με τις δροσιές τις πράσινες
Στιγμές του, με νερά τα οράματα
Της ακοής του, με φτερά τις τύψεις του
Ά, Ζωή
Παιδιού που γίνεται άντρας
Πάντα κοντά στη θάλασσα όταν ο ήλιος
Τον μαθαίνει ν' ανασαίνει κατά 'κεί που σβήνεται
Η σκιά του γλάρου.
ΡΗΣΕΙΣ Του ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ
1: Η συγχώρεση είναι ανώτερη απο την τιμωρία.
2: Τον κόσμο αυτό δεν τον έπλασε κανείς, ούτε θεός ούτε άνθρωπος, αλλά υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει πάντα: Είναι μιά φωτιά αιώνια ζωντανή που ανάβει και σβήνει σύμφωνα με ορισμένα μέτρα.
3: Μία είναι η σοφία: Να γνωρίζουμε τη σκέψη η οποία ρύθμισε τα πάντα για πάντα.
4: Να προσπαθούμε να σβήνουμε την ύβρη μάλλον, παρά την πυρκαγιά.
5: Ο λαός πρέπει να υπερασπίζεται το νόμο όπως ακριβώς τα τείχη.
