Μ. Μεσσήνης, Μαλακό υλικό η ψυχή του ανθρώπου

   

Μανώλης Μεσσήνης

Τις υποσχέσεις να προσέχεις
κι αυτές ακόμα που εσύ δίνεις
είναι σαν το ιστό της αράχνης
Τον υφαίνουμε για να παγιδεύσουμε τα όνειρα
μα εκείνα πάντα ξεφεύγουν
και μένει στο τέλος ο ιστός...


              Τα φτερά της ψυχής

       πρόσεξε της ψυχής σου τα φτερά
             Μ' αυτά πεσμένα
             ούτε να κινηθείς
             Πρέπει τρόπο να βρεις
             να τ' απλώσεις
             Κι όσο πιο πλατιά
             τόσο πιο ψηλά θα σηκωθείς
             τον ουρανό να σημαδέψεις

Ταξιδεύει ελεύθερος πια ο Οδυσσέας Χατζόπουλος

Δεν έχουμε 

άλλο χώρο

Ο Οδυσσέας Χατζόπουλος έφυγε. Έτσι απλά. 

   Έφυγε κυριολεκτικά από τη ζωή γιατί δεν ήθελε να συνεχίσει. 

Επειδή το τελευταίο μοντέλο που άλλοι είχαν επιλέξει για εκείνον δεν του άρεσε. 

   Επειδή δεν γούσταρε άλλο αυτή την συνεχιζόμενη υποχρεωτική υποβάθμιση της ανθρώπινης ζωής και των αξιών της.

   Είτε το πιστεύετε είτε όχι κι επειδή θα μου τα έχωνε εάν το έκρυβα, έφυγε επειδή βαρέθηκε όλο το φάσμα του πολιτικού γίγνεσθαι με το οποίο η ζωή του από διαφορετικούς δρόμους ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη.