Από τη Νάπολη σ' έναν πύργο στην πλ. Αμερικής

Φωτό: Αλέξανδρος Ακρίβος/ LIFO

Τι δουλειά έχει ένας πύργος μέσα στη θάλασσα του μπετόν; 

Ποιος τον δημιούργησε, με τι σκεπτικό και πού είναι οι ιδιοκτήτες του; 

Ο πύργος στέκει εγκαταλελειμμένος εδώ και χρόνια. Σκοτεινός, με κλειστά παράθυρα και άγρια φύση να τον περιβάλει, δίνει αφορμή για χίλιες δυο εικασίες στους κατοίκους της περιοχής.

Τον Πύργο τον έφτιαξε ο Τζώρτζης Αλφονσάτος Τυπάλδος, εισαγωγέας φαρμάκων με καταγωγή από το Ληξούρι της Κεφαλονιάς, το 1914. 

Το κτήριο αντανακλά αφενός το ενδιαφέρον του για τον Εραλδισμό* και αφετέρου την μεγάλη ιστορία της οικογένειας. 

Οι Τυπάλδοι έχουν ρίζες της στη Νάπολη της Ιταλίας, απ΄όπου φαίνεται ότι μετανάστευσαν στην Κεφαλονιά τον 15ο αιώνα.

Όπως μας είπε η κυρία Καλλιμάνη, ο Τζώρτζης είχε ερευνήσει ακόμα περισσότερο την ιστορία της οικογένειας και φαίνεται να ανακάλυψε ότι υπήρξαν απόγονοι Ιπποτών... Το σπίτι κατοικούνταν ως το 1993 από τους θείους της κυρίας Καλλιμάνη Άγγελο και Ρόζα Τυπάλδου Ξυδιά, δύο βαθύτατα καλλιεργημένους ανθρώπους. Μια ληστεία στο εσωτερικό του σπιτιού τους οδήγησε να εγκαταλείψουν την περιοχή και στη συνέχεια ο πύργος αφέθηκε στην τύχη του.

Tου εξηγούσα γιατί δεν μπορούσα να τον υποστηρίξω ποτέ ξανά..., είπε ο Γιάνης Βαρουφάκης

  

...είπε ο Βαρουφάκης στην 

Σίσσυ Αλωνιστιώτου για τον 

Γιώργο Παπανδρέου

Η Συνέντευξη δεν είναι καινούργια. 

Δυστυχώς όμως, λόγω  πρόσφατων πολιτικών κινήσεων θράσους,  γίνεται πολύ επίκαιρο. 

Το ημερολόγιο έχει γυρίσει αρκετές σελίδες από εκείνη την εποχή,  την εντυπωσιακά δραματική περίοδο της εθνικής μας τραγωδίας. Ομολογώ ότι αρκετοί από μας υποψιαζόμαστε διάφορα για "τότε" ! 

   Όμως η πραγματικότητα για μια ακόμα φορά ξεπέρασε τη μυθοπλασία. Φαίνεται ότι ή ζωή, στην Ελλάδα, δεν έχει ανάγκη τη φαντασία για να γράψει προχωρημένα σενάρια, τόσο προχωρημένα, που μόνο με τη μυθοπλασία του Ιουλίου Βερν, θα μπορούσαν να συγκριθούν. 

   Η συνέντευξη του Γιάνη (δεν είναι λάθος γραφή) Βαρουφάκη, καθηγητή οικονομικής θεωρίας στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη  δημοσιογράφο Σίσσυ Αλωνιστιώτου, στο Έψιλον της Κυριακάτικης  Ελευθεροτυπίας.

Ο κ. Βαρουφάκης περιγράφει την ιστορία της σχέσης του με τον Γ. Παπανδρέου:

-  "Ξεκίνησε από κοινωνική σχέση στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, όσο ήταν στο ΥΠΕΞ. Κάποια στιγμή όταν άρχισε να έχει βλέψεις προς την προεδρία του ΠΑΣΟΚ
ζήτησε τη συνδρομή μου, όπως έκανε και με πολλούς άλλους....

-  Του εξήγησα ότι δεν μπορούσα να υποστηρίξω το ΠΑΣΟΚ (της εποχής εκείνης τουλάχιστον), ότι δεν θα το ψήφιζα, αλλά λόγω της φιλικής σχέσης δεν μπορούσα
να αρνηθώ συμβουλές.

-  Μου είπε ότι γι’ αυτό με θέλει.  Αυτή η “ανοιχτοσύνη” του Γιώργου σε ρίχνει,
λες ότι εδώ υπάρχει ενδιαφέρον. Έτσι ξεκίνησα ως λογογράφος στην προεκλογική εκστρατεία του 2004 και λίγο πριν, στις συζητήσεις περί συμμετοχικής δημοκρατίας,
η οποία με ενδιέφερε πολύ.

   Όπως αποδείχτηκε, δεν ενδιέφερε εκείνον, ήταν απλώς ένα σύνθημα, ή τουλάχιστον δεν τον ενδιέφερε αρκετά ώστε να ασχοληθεί.   
Συμμετείχα πολύ ενεργά με τον Αλέκο Παπαδόπουλο στη συγγραφή του οικονομικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ του 2004.

   Οι δυο μας καθίσαμε και το βγάλαμε βασικά, κάτι που αποδεικνύει και πόσο σαθρή ήταν εκείνη η προεκλογική καμπάνια.  

Λόγω της αλλαγής από την προεδρία του Σημίτη
στον Παπανδρέου, ενώ το ΠΑΣΟΚ ήταν κυβέρνηση λειτουργούσε ως ένα μικρό κόμμα.



   Αν και σύντομα άρχισα να απογοητεύομαι με τον τρόπο που δούλευε ο Γιώργος Παπανδρέου, που οργάνωνε τους συνεργάτες του, δηλαδή εμάς.

   Ήταν ό,τι πιο σαθρό και χαοτικό μπορεί να φανταστεί άνθρωπος και τελικά
απωθούσε τους ανιδιοτελείς ανθρώπους και συσπείρωνε τους ιδιοτελείς.

   Δεν ήταν εσκεμμένο.   
   Δεν ήταν εις θέσιν να οργανώσει την πολιτική δουλειά, δεν ήταν εις θέσιν να οργανώσει τίποτα ! 

   Από το 2005 άρχισα να απομακρύνομαι και τον Δεκέμβριο του 2006 παραιτήθηκα επισήμως.  Όταν έχασε τις εκλογές, του έστειλα επιστολή όπου του εξηγούσα γιατί δεν μπορούσα να τον υποστηρίξω ποτέ ξανά.   Του είπα ότι οποιοσδήποτε άλλος θα ήταν καλύτερος στη θέση του προέδρου.   Ο οποιοσδήποτε !".
_____________________________________

   Μα δεν είναι κρίμα....!
   Δεν χρειάζονται άλλα σχόλια....  Μόνο μια πονεμένη ερώτηση μέσα από την ψυχή μου...
   Γιατί δεν σταματάμε αυτόν τον κατήφορο χρόνια τώρα...;  
   Γιατί δεν θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι ;  Μήπως δεν ξέρουμε ότι από μας ξεκινάει...  Δεν έχουμε συνεισφορά; Δεν είναι λίγο βρόμικη συνεισφορά όταν επιβραβεύεις και υποστηρίζεις κάτι που είναι ολοφάνερα προβληματικό; 
   Και το χειρότερο, όταν το κάνεις, για το μικρό, μπροστά στο όφελος του συνόλου, προσωπικό σου συμφέρον;! 
   
   Η μόνη μας ελπίδα, είναι να κοιτάξουμε με θάρρος "μέσα μας",  να παραδεχτούμε τα λάθη μας...  ας το κάνουμε κάποτε... κάποιοι από μας.... να σταματήσουμε να κρυβόμαστε, να μας δούμε στις πραγματικές διαστάσεις και όχι πάντα να φταίει κάποιος άλλος...
   Τι λέτε έχουμε ελπίδα;   
   Άντε καλή χρονιά νάχουμε

Scholeio.com