Με μία ανάλυση- «κόλαφο» για το ΥΠΕΚΑ απαντάει ο καθηγητής δρ. Γιώργος Ζουγανέλης, ένας από τους λίγους Έλληνες επιστήμονες που ζει και εργάζεται στο Τόκιο της Ιαπωνίας, καθηγητής Πανεπιστημίου, μέλος μεγάλων διεπιστημονικών project και μάλιστα από τους πρωτοπόρους σε θέματα τεχνολογίας αιχμής στην όλη υπόθεση διαχείρισης του ζητήματος των υδρογονανθράκων στην Ελλάδα.
Ο κ. Ζουγανέλης είναι και ένας από τους ελάχιστους Έλληνες επιστήμονες που ζήτησε για ανάλυση, με επίσημο αίτημά του στο ΥΠΕΚΑ, τα στοιχεία μετρήσεων της PGS, παρότι μέσω ιαπωνικών ερευνητικών κέντρων που μετέχουν σε πετρελαϊκά κονσόρτσιουμ τα έχει υπόψη του, ωστόσο μέχρι σήμερα εισπράττει την εκκωφαντική σιωπή του ΥΠΕΚΑ. Στην ανάλυσή του όχι μόνο αμφισβητεί τη μεθοδολογία και τα αποτελέσματα της PGS, αλλά επιβεβαιώνοντας πλήρως τα αποκαλυπτικά ρεπορτάζ της «Νέας Κρήτης» αναφέρεται στο πώς επιχειρείται να «βγει εκτός η Κρήτη» στα πιο σημαντικά σημεία αποθεμάτων υδρογονανθράκων, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι ήδη έχει ξεσπάσει «πόλεμος» μεταξύ συμφερόντων που προσδοκούν να βάλουν για λογαριασμό τους χέρι στα κοιτάσματα των υδρογονανθράκων.
Μάλιστα, στη μελέτη-ανάλυσή του παρουσιάζει χάρτες – κάποιους από τους οποίους είχε αποκαλύψει και μέσω της εκπομπής «Αντιθέσεις» της «ΚΡΗΤΗ TV» – στους οποίους όχι μόνο φαίνεται η ύπαρξη των υδρογονανθράκων, αλλά που, όπως σημειώνει βάσει της σύμβασης ΥΠΕΚΑ-PGS, αυτά τα στοιχεία όφειλε η νορβηγική εταιρεία και να τα επικαιροποιήσει και να τα παρουσιάσει στην ανάλυση δεδομένων-μετρήσεων που παρέδωσε στην ελληνική κυβέρνηση.
Ειδικότερα, ο καθηγητής δρ Γ. Ζουγανέλης στη ανάλυσή του για τα στοιχεία της PGS και τις μέχρι τώρα ανακοινώσεις, αλλά και τη στάση του ΥΠΕΚΑ, σημειώνει: «Σε προηγούμενα άρθρα μου στον ιστότοπο «zcode-gr. blogspot. Gr», αλλά και μέσα από την εκπομπή «Αντιθέσεις» της «ΚΡΗΤΗ TV», έχω αναφέρει:
1. Τις πλέον πιθανές θέσεις στις οποίες υπάρχουν κοιτάσματα υδρογονανθράκων σε όλη την Ελλάδα, όπως αυτές προκύπτουν από μετρήσεις MAD του 2007, που πήραν άλλοι είτε γιατί ενδιαφέρθηκαν είτε γιατί στην Ελλάδα τις «γνώσεις» τις έχουν για τα χαρτιά και για τις καρέκλες, αλλά όχι για την ουσία.
2. Ένα βαθυμετρικό χάρτη της Μεσογείου και αναφορές για το είδος πλατφορμών εξόρυξης που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ανά βάθος, για να μη βγει ποτέ κανείς από το ΥΠΕΚΑ να πει ότι είναι βαθιά να γίνει εξόρυξη.
3. Τον τρόπο με τον οποίο αναλύονται τα σεισμικά δεδομένα σε δύο φωτογραφίες σεισμικών δεδομένων που ανήρτησε από τον Ιανουάριο του 2014 η PGS στο διαδίκτυο και που αφορούν περιοχές πολύ κοντά στις ακτές της Ελλάδας, μία στο Ιόνιο και μια στην Πελοπόννησο. Αυτό γίνεται για πρώτη φορά.
4. Ανάλυση σεισμικών δεδομένων της περιόδου 1969-1980 από βιβλίο έκδοσης του 2005, όπου – όπως και στις προηγούμενες – δείχνω παραδείγματα για τα σημεία και για τα βάθη στα οποία πρέπει να φτάσουν τα τρυπάνια των γεωτρήσεων…
Σημειώστε ότι οι γεωτρήσεις μεγάλου βάθους μπορούν να ξεπεράσουν τα 3.000 μέτρα. Η σημερινή τεχνολογία μπορεί να ξεπεράσει τα 9.000 μέτρα συνολικού μήκους του αγωγού εξόρυξης από την επιφάνεια της θάλασσας και αν λέγονται σήμερα από το ΥΠΕΚΑ φράσεις του τύπου «σε άβυσσο δεν μπαίνουν τρυπάνια», τότε και στην κυβέρνηση αλλά και στους πολίτες θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι κάποιοι στο ΥΠΕΚΑ και ορισμένοι συνδεδεμένοι μαζί του δε συμβαδίζουν με την τεχνολογία, που στις μέρες μας θεωρεί παρελθόν τέτοια θέματα με τεχνολογικές απαντήσεις και εφαρμογές.
Αυτό που είναι σημαντικό πλέον είναι να γνωρίζει κανείς το μέγεθος του κοιτάσματος και την υφή του υπεδάφους, για να υπολογίσει το κόστος εξόρυξης, το κέρδος κ.λπ., άρα οι κάθε είδους προβλέψεις πρέπει να αφορούν το μέγεθος των κοιτασμάτων και να κοστολογούνται ανά περίπτωση. Η τεχνολογία προχωράει σήμερα, συνεχώς προς μεγαλύτερα βάθη και με διαφορετική φιλοσοφία. Στο μέλλον, μάλιστα, μπορεί να ευρεθούν κοιτάσματα σε περιοχές στις οποίες η εξόρυξη θα στοιχίζει λιγότερο. Συνεπώς, το γοργόν και χάριν έχει»…
Τα τεράστια κοιτάσματα της Κρήτης και της Κύπρου
Με μετρήσεις MAD: Ο χάρτης των κοιτασμάτων μας
«Στη συνέχεια», προσθέτει, «σας παρουσιάζω το χάρτη των κοιτασμάτων από μετρήσεις MAD για όλη την Ελλάδα και τα αντίστοιχα βάθη ανά περιοχή.
Παρατηρήστε (για τα βάθη μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και το Google, μέτρηση βάθους της θάλασσας από δορυφόρο):
1) Στην περιοχή της ΑΟΖ ανάμεσα στη Λιβύη, τη Μάλτα, την Κρήτη και την Ιταλία (γνωστή και σαν σημείο «13») το βάθος φτάνει από 3.000 μέχρι 3.600 μέτρα.
2) Στα νοτιοδυτικά της Πελοποννήσου το βάθος γίνεται πολύ μεγάλο 4.500+ μέτρα (κόκκινη περιοχή).
3) Στην περιοχή της ΑΟΖ, που ανήκει στην Τουρκία, δυτικά του Καστελόριζου, το βάθος φτάνει στα 4.500+ μέτρα.
4) Στην περιοχή του Αιγαίου, της βορειοανατολικής Κρήτης και της Λέσβου, το βάθος είναι περίπου 1.500 μέτρα…
5) Νότια του Καστελόριζου, στην ελληνική ΑΟΖ, τα κοιτάσματα είναι και πολλά και εκμεταλλεύσιμα, αφού το βάθος του βυθού δεν ξεπερνάει τα 2.500-2.700 μ.
6) Στα νοτιοανατολικά της ελληνικής ΑΟΖ, στο σημείο που συναντώνται οι ΑΟΖ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου, υπάρχουν κοιτάσματα στα οποία ο βυθός δεν ξεπερνάει τα 2.700 μέτρα (π.χ. κοιλάδα Ηροδότου)!
7) Οι έρευνες της Ελλάδας για υδρογονάνθρακες γίνονται σε περιοχές με τις μικρότερες πιθανότητες να ευρεθούν (και παρ’ όλα αυτά ευρίσκονται). Είναι παράλογο να μην ερευνώνται περιοχές στις οποίες οι πιθανότητες να ευρεθούν τεράστια κοιτάσματα είναι μεγάλες και αντί για αυτές να ερευνώνται περιοχές οι οποίες μπορεί στο τέλος να δώσουν μικρά κοιτάσματα.
8) Οι καθυστερήσεις στην εξόρυξη υδρογονανθράκων είναι κατά της ανάπτυξης της χώρας και υπέρ των δανειστών.
9) Αν η Ελλάδα περιμένει το θέμα της ΑΟΖ να επιλυθεί μέσω Γερμανίας και Ε.Ε., δε θα μας μείνει σταγόνα από πετρέλαιο για ανάπτυξη, παρά μόνο για να ξεπληρώνονται οι δανειστές. Συνεπώς, πρέπει να υπάρξουν γενναίες πολιτικές αποφάσεις. Το παράδειγμα της Ουκρανίας δείχνει ότι η Ευρώπη δεν είναι Ευρώπη των λαών αλλά μια τραμπαρίφα, που έγινε για να υπάρχει μετάβαση σε ένα μόρφωμα χωρίς αρχές και που τελικά θα αυτοκτονήσει μετά από αλλεπάλληλες κρίσεις».
«Χάνουν λάδια» στο ΥΠΕΚΑ: Και άλλος χάρτης κοιτασμάτων από μετρήσεις MAD..!
«Ακολουθεί άλλος ένας χάρτης MAD, που δείχνει θέσεις κοιτασμάτων στην περιοχή νότια της Κρήτης, νότια του Καστελόριζου και νότια της Κύπρου. Παρατηρήστε ότι και αυτός ο χάρτης δείχνει ύπαρξη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στις περιοχές που δείχνει και ο πιο ολοκληρωμένος χάρτης που αφορά όλη την Ελλάδα και τον οποίο σας παρουσίασα προηγουμένως δίπλα στο χάρτη που δείχνει τα βάθη της Μεσογείου. Ιεράπετρα, Γαύδος, κοιλάδα Ηροδότου, ωραία μέρη…! Παντού «βαθιά» είναι;».
Ο χάρτης με τα κοιτάσματα.
Ελλάδα και Κύπρος: Κοιτάσματα να φάνε και οι κότες…
«Δείτε μια ακόμη σεισμική μέτρηση από περιοχή εντός της ΑΟΖ της Κύπρου (στο ένθετο φαίνεται πού είναι η περιοχή αυτή). Παρατηρήστε τις θέσεις των μπλε γραμμών. Είναι τα σημεία που δείχνουν περιοχές με κοιτάσματα (μπλε ορθογώνια). Αν μου έδινε τις μετρήσεις της PGS το ΥΠΕΚΑ, στο οποίο υπέβαλα επίσημο αίτημα, θα σας έδειχνα και άλλα κοιτάσματα εκεί που αυτοί δεν περιμένουν να υπάρχουν ή δε θέλουν να λένε ότι υπάρχουν, με αποτέλεσμα τα δικαιώματα εξόρυξης σε κάποιες εταιρείες να πουληθούν μελλοντικά φτηνά (θα πληρωθούν άραγε δικαιώματα εξόρυξης στην Ελλάδα;). Αν υπάρχει δόλος δεν ξέρω. Αλλά η ιστορία δείχνει το χαρακτήρα του καθενός και αυτή δεν είναι με το μέρος του πολιτικού συστήματος και αυτών που κινούν τα νήματα στη χώρα.
Γιατί όμως η επιτροπή έρευνας επί των υδρογονανθράκων έλεγε αρχικά ότι η Ελλάδα δεν έχει κοιτάσματα; Το ξεχάσατε, ε; Δύο τινά υπάρχουν: Ή είναι άσχετοι ή τους λένε τι θα λένε. Άλλο λόγο δε βρίσκω», προσθέτει.
Το ΥΠΕΚΑ
«Ας δούμε μερικές περίεργες συμπεριφορές του ΥΠΕΚΑ μαζί με άλλες παρατηρήσεις:
1. Η επιλογή της εταιρείας PGS δεν είμαστε σίγουροι ότι είναι η καλύτερη, δεδομένου ότι η ποιότητα των δεδομένων της δεν είναι καλή.
– Οι θέσεις κοιτασμάτων σε χάρτες του 1980 είναι πολύ καλύτερες από αυτούς της επίδειξης από την PGS.
– Η PGS δεν έχει τη δυνατότητα χρήσης ηλεκτρομαγνητικών δεδομένων, που είναι νεότερη τεχνολογία.
-·Η αύξηση του έργου της PGS από 8.500 χιλιόμετρα στα 12.500 χιλιόμετρα λόγω ενδιαφέροντος από την «πετρελαϊκή βιομηχανία» αποτελεί ομολογία διαρροής πληροφοριών από το ΥΠΕΚΑ και θέτει υπό αμφισβήτηση την αξιολόγηση της επιτροπής διαχείρισης των υδρογονανθράκων του ΥΠΕΚΑ.
– Δεν έχει δικαιολογηθεί επαρκώς γιατί μόνο μία εταιρεία πρέπει να κάνει τις έρευνες.
2. Η πρόσκτηση των σεισμικών δεδομένων δεν έγινε μόνο από ένα πλοίο της PGS, αλλά από τρία, ενώ το χρονικό διάστημα στο οποίο ελήφθησαν και αναλύθηκαν οι μετρήσεις ήταν υπερβολικά μεγάλο. Πόσα άτομα άραγε στο ΥΠΕΚΑ γνωρίζουν να κάνουν αναλύσεις σεισμικών; Μήπως κανένα;
Χωρίς την πλήρη ανάλυση των σεισμικών και χωρίς τη χονδρική αναγνώριση του μεγέθους των κοιτασμάτων δεν μπορεί να γίνει χωρισμός της ελληνικής ΑΟΖ σε οικόπεδα.
3. H Ελλάδα έχει ανάγκη χρημάτων. Συνεπώς, η έρευνα για τους υδρογονάνθρακες πρέπει να προχωράει ταυτόχρονα σε όλη την ελληνική ΑΟΖ.
– Είναι αδιανόητο να γίνεται έρευνα από μία μόνο εταιρεία σε μια περιοχή και όχι από περισσότερες. Σχέσεις εμπιστοσύνης;
– Είναι αδιανόητο να μην έχει ξεκινήσει η έρευνα σε περισσότερες από μια περιοχές της ελληνικής ΑΟΖ και δη σε αυτές που αναμένεται από μετρήσεις MAD ότι υπάρχουν τα μεγαλύτερα κοιτάσματα.
-·Είναι αδιανόητο να μη δίνονται τα δεδομένα σε Έλληνες καθηγητές, όπως εγώ, για να τα αναλύσω, και ενώ ήδη τα έχω ζητήσει από το ΥΠΕΚΑ. Αυτό σημαίνει αδιαφάνεια και πολλά άλλα.
Δεν είναι λοιπόν μόνο ότι με μια εταιρεία το ΥΠΕΚΑ επιθυμεί να ερευνήσει όλη την ελληνική ΑΟΖ χωρίς προφανώς εξηγήσεις που να χρήζουν επιστημονικής και πολιτικής σοβαρότητας, αλλά τίθεται θέμα διαφάνειας και εγκυρότητας των μετρήσεων.
4. Ο χάρτης που έχει παρουσιαστεί στη σελίδα της εφημερίδας «Νέα Κρήτη» και που είχε παρουσιαστεί και σε εκπομπή της «ΚΡΗΤΗ ΤV» «Αντιθέσεις», από τους καθηγητές Νίκο Λυγερό και Αντώνη Φώσκολο, αποτελεί συλλογή δεδομένων, την οποία σίγουρα θα έπρεπε να γνωρίζει η PGS, όπως και το ΥΠΕΚΑ. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι σεισμικά δεδομένα των περιοχών αυτών που επιδεικνύονται στο χάρτη υπάρχουν σε βιβλία και δημοσιεύσεις πριν ξεκινήσει η PGS τις μετρήσεις της.
Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι ότι η PGS φαίνεται να μην έχει ερευνήσει το σημείο «13» του χάρτη, μια περιοχή με τεράστια κοιτάσματα πετρελαίων, τα οποία μάλιστα είναι γνωστά από το 1980, αλλά και αργότερα!.. Το ΥΠΕΚΑ γιατί δεν της το ζήτησε; Ήταν βαθιά τα «διεθνή ύδατα» στο σημείο «13»;
Ένας συνδυασμένος χάρτης προηγούμενων και νέων μετρήσεων, που έχουν γίνει στην περιοχή του Ιονίου, της Πελοποννήσου και της Κρήτης, αποτελεί πράγματι ένα στοιχείο που θα έπρεπε η PGS να έχει παραδώσει στο ΥΠΕΚΑ και να αποτελεί μέρος του φακέλου των μετρήσεων και των αναλύσεών της, αν είναι μια εταιρεία που σέβεται τον προϊστάμενό της, το ελληνικό κράτος, και που γνωρίζει να κάνει ολοκληρωμένες και αυτοσυνεπείς μελέτες.
Με την έννοια αυτή, ο χάρτης αυτός δεν πρέπει να θεωρείται μόνο ως επίσημο, αλλά και ως επιβεβλημένο στοιχείο που η PGS θα έπρεπε να έχει παραδώσει στο ΥΠΕΚΑ. Τον παρέδωσε ή το έκαναν άλλοι;.. Κάθε πόσους μήνες συναντιόντουσαν στο ΥΠΕΚΑ με την PGS;
Το δημοσίευμα της εφημερίδας «Νέα Κρήτη» έχει δίκιο να ισχυρίζεται ότι το ΥΠΕΚΑ δεν ασχολείται με σημαντικά κοιτάσματα. Η πρακτική που ακολουθεί το ΥΠΕΚΑ δείχνει μια τάση να «εξαφανίζει περιοχές».
Στο χάρτη του 1980 φαίνεται ότι στην περιοχή του σημείου «13» υπάρχει πολύ φυσικό αέριο και είναι προφανές το σημείο στο οποίο μπορεί να γίνει και η εξόρυξη!
5. Η Ελλάδα είναι γνωστό ότι έχει υδρογονάνθρακες, ίσως και από τα μέσα του προηγούμενου αιώνα. Η έρευνα των υδρογονανθράκων αφορά κυρίως την εφαρμοσμένη έρευνα. Συνεπώς ό,τι λέγεται στα συνέδρια δε θα πρέπει να αποτελεί αξίωμα το οποίο ένα κράτος θα πρέπει να ακολουθεί. Οι εταιρείες δουλεύουν με άλλο τρόπο και στα συνέδρια πηγαίνουν περισσότερο για να δημιουργήσουν επαφές, να συναντήσουν υπουργούς… και άλλα «φυτά» της ελληνικής κοινωνίας.
Η περιοχή νότια της Κρήτης δεν είναι τόσο παρθένα όσο θέλει πολλές φορές να την παρουσιάζει το ΥΠΕΚΑ, για κάποιους λόγους που δεν είναι αντιληπτοί. Μετρήσεις σαν αυτές στις οποίες αναφέρεται το ΥΠΕΚΑ έχουν ξαναγίνει ακόμη και πριν από 33 χρόνια. Ακόμη και οι θέσεις στις οποίες μπορούν να μπουν τρυπάνια είναι γνωστές από τότε.
Η περί παρθενίας άποψη του ΥΠΕΚΑ για την περιοχή νότια της Κρήτης, όπως και βορειοανατολικά, την οποία φαίνεται ότι επιθυμεί να αγνοεί με πολλή επιμονή, δημιουργεί εύλογες υποψίες που αφορούν τους λόγους της μυστικότητας των ερευνών και την ποιότητα της διαχείρισης του θέματος. Δείχνει ανυπαρξία, όχι μόνο εμπειρίας και γνώσης, αλλά και σαφή έλλειψη πολιτικής βούλησης και συνταγματικών «παραλείψεων», που θα μπορούσε να αποδοθεί σε παρεμβολές τρίτων.
Προφανώς, στο ΥΠΕΚΑ υπάρχει μειωμένη γεωστρατηγική αντίληψη και ανικανότητα κατανόησης των περιοχών προς τις οποίες προχωρά η σύγχρονη τεχνολογία, όπως το «Deep Sea Drilling». Αυτό αποδίδεται στην έλλειψη τεχνολογικής εμπειρίας. Δεν είναι μόνο η Λεκάνη του Ηροδότου, αλλά και πολλές άλλες περιοχές στην ελληνική ΑΟΖ που θα έπρεπε να διερευνηθούν και στις οποίες οι μετρήσεις MAD δείχνουν πολύ μεγάλες πιθανότητες να υπάρχουν υδρογονάνθρακες. Δυστυχώς, το ΥΠΕΚΑ δε διαθέτει το ύψος ή τη θέληση να τις δει. Κάποιος λόγος θα υπάρχει», κατέληξε ο καθηγητής.
Του Γιώργου Σαχίνη
Scholeio.com
Ο τίτλος του έργου έχει συγκεντρώσει αρκετές απορίες, καθώς δεν είναι σαφές σε τι αναφέρεται. Στην πραγματικότητα, ο Έκο έχει δηλώσει ότι πρόθεσή του ήταν να βρει έναν «τελείως ουδέτερο τίτλο». 
