Η Ουτοπία της Αουροβίλ, Μακριά από τους τεχνητούς διχασμούς Θρησκείας, Έθνους, και Πολιτικής

Αούροβιλ Auroville σημαίνει ή «πόλη της Αυγής». Η έμπνευση ή μάλλον το όνειρο ότι μπορούσε κάτι τέτοια να πραγματοποιηθεί, ανήκει στους Σρι Αρουμπίντο και Μίρα Αλφάσα, τη συνεργάτιδά του. 

Η Μίρα Αλφάσα είναι Γαλλίδα ζωγράφος και οπαδός του μυστικισμού και έγινε γνωστή στην Ινδία ως «Μητέρα» και ο Αρουμπίντο είναι διάσημος Ινδός ποιητής, φιλόσοφος κι επαναστάτης του 20ού αιώνα, εμπνεύστηκαν τον παράδεισό τους, την Αουροβίλ, τη δεκαετία του ’60. Επιθυμία τους ήταν να γεννηθεί μια διεθνής πόλη όπου αρμονικά θα μπορούσαν να ζήσουν άνθρωποι διαφορετικών εθνοτήτων, θρησκειών, πολιτικών πεποιθήσεων και οικονομικής επιφάνειας. Κάπως έτσι αρχίζει η ιστορία, τόσο απλά.

Η UNESCO από το 1966 δίνει την πλήρη υποστήριξή της στην ιδέα, επιλέγεται μια ερημική τοποθεσία με έκταση 20 km και αρχίζει η εντατική της αναδάσωση. 

Βορειοδυτικά του Ποντιτσέρι, σε οκτώ χιλιόμετρα απόσταση σχεδιάζεται λοιπόν το 1968 ένα όνειρο, από τον Γάλλο αρχιτέκτονα Ροζέ Ανζέ, ένας ουτοπικός παράδεισος...

Μοιράστηκαν το όνειρό τους με τον Γάλλο αρχιτέκτονα Ροζέ Ανζέ κι εκείνος σχεδίασε την «Πόλη της Αυγής», το 1968. Δύο χρόνια νωρίτερα είχαν καταθέσει την ιδέα τους στην UNESCO που σχεδόν αμέσως έδωσε το «πράσινο φως» για την ίδρυση της Αουροβίλ. Ετσι, όταν ο Ανζέ ετοίμασε το σχέδιο της πόλης, είχε ήδη αναδασωθεί μια ερημική τοποθεσία έκτασης 20 τετραγωνικών χιλιομέτρων, βορειοδυτικά του Ποντιτσέρι στη νότια Ινδία, και όλα ήταν έτοιμα για να υποδεχτούν τους πρώτους οικισμούς. Σήμερα, στην πόλη ζουν περισσότερα από χίλια επτακόσια άτομα, από 35 χώρες, η πλειονότητα των οποίων είναι αρχιτέκτονες, συγγραφείς, καλλιτέχνες και υπέρμαχοι της γιόγκα.

Ανθρώπινη Ενότητα

Στο κέντρο της Αουροβίλ βρίσκεται η Περιοχή της Ειρήνης, η οποία περιλαμβάνει το Ματριμαντίρ, μια ατελή σφαίρα που μοιάζει με μπάλα του γκολφ, και τους κήπους του, το αμφιθέατρο με τις Τεφροδόχους της Ανθρώπινης Ενότητας, δηλαδή χώμα 121 εθνών και 23 ινδικών κρατιδίων καθώς και μια λίμνη που βοηθά στη δημιουργία ατμόσφαιρας ηρεμίας και ειρήνης. 
Βορειότερα, είναι η έδρα της Βιομηχανικής Ζώνης όπου όμως βρίσκονται μόνο «πράσινες» βιομηχανίες. Οι επιχειρήσεις αυτές καλύπτουν τις ανάγκες τις πόλεις. Στο ίδιο σημείο βρίσκονται επίσης κέντρα εκπαίδευσης και οι διοικητικές υπηρεσίες.

Ανατολικά της Περιοχής της Ειρήνης είναι η Ζώνη του Πολιτισμού που είναι αφιερωμένη στην εκπαίδευση και την καλλιτεχνική έκφραση. Γι’ αυτό κι εδώ υπάρχουν εγκαταστάσεις αθλητικής και καλλιτεχνικής έκφρασης. Η Διεθνής Ζώνη, στα δυτικά, φιλοξενεί εθνικά και πολιτιστικά events προωθώντας αποτελεσματικά την πολυπόθητη Ανθρώπινη Ενότητα.

Η Πράσινη Ζώνη είναι ο σιτοβολώνας της Αουροβίλ, όπου μπορεί κανείς να βρει φάρμες βιολογικών καλλιεργειών, γαλακτομεία, δεντρόκηπους, δάση, περιοχές με άγρια ζώα. Λέγεται ότι εδώ ζουν ζώα και φύονται φυτά που κινδυνεύουν από εξαφάνιση. 

Η μεγαλύτερη από τις ζώνες της πόλης είναι η οικιστική. Γύρω της υπάρχουν πάρκα και μόνο το 45% είναι χτισμένο. Εννοείται πως όλα τα κτίρια είναι εναρμονισμένα με το φυσικό περιβάλλον και αξιοποιούν στο έπακρο τις φυσικές πηγές ενέργειας.

Η πόλη διοικείται από το Ίδρυμα της Αουροβίλ και μέσω νόμου του Ινδικού Κοινοβουλίου. Οι κάτοικοί της απαγορεύεται να εξασκούν με ενοχλητικό τρόπο τα πολιτικά και θρησκευτικά τους καθήκοντα καθώς και να έχουν οποιαδήποτε μορφή ιδιοκτησίας. Ακόμη και τα σπίτια ανήκουν στην πόλη και όχι στους ενοίκους.

Το καλύτερο σε αυτή τη 40χρονη πόλη είναι πως δεν κυκλοφορούν χαρτονομίσματα ή κέρματα. Όλοι, εκτός των ξένων που πρέπει να έχουν μετρητά, πληρώνουν με ηλεκτρονικές κάρτες που είναι συνδεδεμένες με τον κεντρικό τους λογαριασμό. Για να ζήσει κάποιος στην Αουροβίλ πρέπει να έχει οικονομίες ύψους 35.000 δολαρίων, να είναι πρόθυμος να πληρώσει μηνιαία εισφορά και να βοηθά την κοινότητα με δουλειά ή χρήματα, όταν του ζητηθεί. Όσοι πολίτες έχουν οικονομική άνεση, όταν εργάζονται για την κοινότητα δεν αμείβονται.


Η Χάρτα της Αουροβίλ

- Η Αουροβίλ δεν ανήκει σε κανέναν συγκεκριμένα.
- Η Αουροβίλ ανήκει στην ανθρωπότητα, ως σύνολο.
- Για να ζήσει κάποιος στην πόλη πρέπει να είναι πρόθυμος υπηρέτης της Θείας Συνείδησης.
- Η Αουροβίλ θα είναι ο τόπος της αέναης εκπαίδευσης, της συνεχούς προόδου και της νεότητας που ποτέ δεν γερνάει.
- Η Αουροβίλ επιδιώκει να είναι η γέφυρα μεταξύ του παρελθόντος και του μέλλοντος. Να εκμεταλλεύεται όλες τις ανακαλύψεις εντός κι εκτός της Αουροβίλ, προς όφελος της ανθρωπότητας.
- Η Αουροβίλ θα είναι ο τόπος υλικών και πνευματικών ερευνών για μια ζωντανή ενσάρκωση της Ανθρώπινης Ενότητας.

Μια μικρή ουτοπία, μια διεθνής πόλη όπου αρμονικά θα μπορούσαν να ζήσουν άνθρωποι διαφορετικών εθνοτήτων, θρησκειών, πολιτικών πεποιθήσεων και οικονομικής επιφάνειας.

________________

Πόπη Παπαγεωργίου

Σήμερα στην Αούροβιλ, κατοικούν μόνιμα 1.700 άτομα από 30 χώρες –κυρίως Γάλλοι και Γερμανοί– σε 90 οικισμούς και πολλοί απ' αυτούς είναι αρχιτέκτονες, συγγραφείς και καλλιτέχνες. 
Η Αούροβιλ, με χρηματοδοτήσεις που παίρνει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την UNESCO, τη Διεθνή Τράπεζα και άλλους οργανισμούς, αναλαμβάνει έργα, με σκοπό την προστασία του περιβάλλοντος, την ενίσχυση των βιολογικών καλλιεργειών, την ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών ενέργειας και την διαχείριση των αποβλήτων, ενώ η δραστηριότητά της επεκτείνεται, όχι μόνον στα γειτονικά χωριά αλλά και ευρύτερα στη χώρα.
Ιδιαίτερη δραστηριότητα έχει αναπτύξει στον τομέα της εκπαίδευσης, όπου όπως μας πληροφορεί η Μπεβένα -Αμερικανίδα εδώ και 30 χρόνια εγκατεστημένη στην Ινδία- η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδοτεί ένα τρίχρονο πρόγραμμα για 250 έως 300 παιδιά σε τέσσερα σχολεία.

Ένα επαγγελματικό και δημιουργικό πρόγραμμα για ενήλικους, ένα επαγγελματικό πρόγραμμα για γυναίκες, ένα πρόγραμμα για την διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς των Ταμίλ Ναντού και ένα πρόγραμμα για παιδιά που έχουν εγκαταλείψει το σχολείο.
Όταν ξεκίνησαν τα προγράμματα, το 76% του πληθυσμού ήταν αναλφάβητοι και σήμερα ήδη 50 παιδιά φοιτούν σε πανεπιστημιακές σχολές. 

Ανθρώπινα δικαιώματα 

Μέχρι τώρα η έμφαση δινόταν στην καταπολέμηση της φτώχειας και ήδη υπάρχουν τα πρώτα αποτελέσματα. 
Οι άνθρωποι τρέφονται και ντύνονται καλύτερα, στα σπίτια τους χρησιμοποιούν καλύτερα οικοδομικά υλικά. 
Η έμφαση αποφασίστηκε να δοθεί στα ανθρώπινα δικαιώματα, την εδραίωση της δημοκρατίας στη βάση, στα χωριά, σαν κλειδί στην ανάπτυξή τους. 
Δημιουργήθηκαν γυναικείες οργανώσεις, που αντί για πανό και διαδηλώσεις έχουν ιδρύσει Ταμείο Αλληλεγγύης από δικούς τους πόρους και δίνουν υποτροφίες σε νέα κορίτσια για να σπουδάσουν. Ενίσχυσαν τις υποψήφιες τους στις τοπικές εκλογές και ήδη εξέλεξαν 19 από τις 23. 
Ιδιαίτερη φροντίδα και προσοχή έχει και στους ντάλιτς (dalits), τους ανέγγιχτους, που θεωρούντο η κατώτερη κοινωνική κάστα, οι «ακάθαρτοι», χωρίς δικαιώματα, που μπορούσε κανείς να τους σκοτώσει, χωρίς να χρειαστεί να απολογηθεί στη δικαιοσύνη. 
Αξιοσημείωτη είναι η προσπάθεια που γίνεται μέσα από κοινά προγράμματα να ενταχθούν και αυτοί στην κοινωνία.

Σκηνές της καθημερινότητας

____________________________________

* Υλικό γι αυτή τη μικρή ξενάγηση στη χώρα της ουτοπίας αντλήσαμε από το bbc.co.uk  και από μια παλαιότερη δημοσίευση της Espresso. 

  Scholeio.com  

Μια μικρή επανάσταση στην ''ψηφιακή μνήμη'' από την IBM

Έλληνες ερευνητές στο ερευνητικό κέντρο της IBM Research στην Ελβετία έκαναν ένα ακόμη βήμα βελτίωσης της επαναστατικής «μνήμης αλλαγής φάσης», (Phase-Change Memory - PCM)... 

Καταφέρνοντας να αποθηκεύσουν τρία μπιτ δεδομένων ανά κύτταρο αποθήκευσης (bit per cell), έναντι ενός μπιτ που ήταν έως τώρα το ρεκόρ.

Η μνήμη PCM είναι ένα είδος μη-πτητικής μνήμης RAM, που εκμεταλλεύεται τις ιδιότητες της υάλου από χαλκογονίδια και η οποία φιλοδοξεί να αποτελέσει το αποθηκευτικό μέσο του μέλλοντος, επιτρέποντας ταχεία και εύκολη αποθήκευση και προσπέλαση δεδομένων σε κινητές συσκευές, στο Διαδίκτυο των Πραγμάτων κ.α.

Τα τελευταία χρόνια, η μνήμη τύπου PCM έχει προσελκύσει τοδιεθνές ενδιαφέρον χάρη στις μεγάλες δυνατότητές της. Για παράδειγμα, αντίθετα με την μνήμη DRAM, δεν χάνει δεδομένα όταν απενεργοποιείται, ενώ αντέχει τουλάχιστον δέκα εκατομμύρια κύκλους επανεγγραφής, έναντι μόνο 3.000 κύκλων ενός μέσου USF flash.


Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Ευάγγελο Ελευθερίου, επικεφαλής του τμήματος τεχνολογιών αποθήκευσης της IBM Research στη Ζυρίχη, έκαναν τη σχετική ανακοίνωση σε διεθνή συνάντηση στο Παρίσι για τις νέες μνήμες. Στην ερευνητική ομάδα συμμετείχαν επίσης οι Χαλάραμπος Ποζίδης και Νικόλαος Παπανδρέου.

Η ΙΒΜ «ποντάρει» ιδιαίτερα στη μνήμη PCM, για την οποία οραματίζεται τόσο την αυτόνομη χρήση, όσο και την «υβριδική», δηλαδή σε συνδυασμό με μια μνήμη flash. Για παράδειγμα, το λειτουργικό σύστημα ενός «έξυπνου» κινητού τηλεφώνου θα μπορούσε να είναι αποθηκευμένο σε μνήμη PCM, ώστε η συσκευή να ξεκινά σε ελάχιστα δευτερόλεπτα.

Αλλά και σε μεγαλύτερη κλίμακα, ολόκληρες βάσεις δεδομένων επιχειρήσεων και οργανισμών θα μπορούσαν να αποθηκευθούν σε μνήμες PCM, επιτρέποντας την ταχύτερη αναζήτηση δεδομένων. Επίσης οι αλγόριθμοι μηχανικής μάθησης θα μπορούσαν να «τρέχουν» ταχύτερα χάρη στις εν λόγω μνήμες.

Οι ερευνητές της ΙΒΜ ανακοίνωσαν ότι για πρώτη φορά πέτυχαν να αποθηκεύσουν αξιόπιστα 3 bits per cell σε μια μνήμη PCM. Το πειραματικό «τσιπ» μνήμης PCM της ΙΒΜ συνδέεται με μια τυπική πλακέτα ολοκληρωμένου κυκλώματος.

Όπως δήλωσε ο Ποζίδης, «η μνήμη PCM αποτελεί την πρώτη ενσάρκωση μιας καθολικής μνήμης που έχει ιδιότητες τόσο της DRAM, όσο και της flash, δίνοντας έτσι λύση σε μια από τις μεγάλες προκλήσεις της βιομηχανίας μας.

Η αποθήκευση 3 bits per cell συνιστά σημαντικό ορόσημο, επειδή με αυτή τη χωρητικότητα το κόστος της PCM θα είναι σημαντικά μικρότερο της DRAM και θα προσεγγίσει εκείνο της flash".

Ποιοι είναι οι έλληνες ερευνητές της IBM

Ο Ε.Ελευθερίου αποφοίτησε από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών το 1979, πήρε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο Κάρλτον του Καναδά το 1985 και από το 1986 εργάζεται στην IBM Research.

Έχει πάνω από 100 πατέντες στο ενεργητικό του και θεωρείται ένα από τα πιο εφευρετικά «μυαλά» της ΙΒΜ, έχοντας τιμηθεί με τις σχετικές διακρίσεις (IBM Fellow).

Ο Χ.Ποζίδης αποφοίτησε από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών το 1994 και πήρε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο Ντρέξελ των ΗΠΑ το 1998.

Εργάζεται στην ΙΒΜ Research από το 2001, διευθύνοντας σήμερα την ομάδα συστημάτων μη-πτητικής μνήμης και έχοντας κατοχυρώσει πάνω από 55 πατέντες.

Ο Ν.Παπανδρέου αποφοίτησε επίσης από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών το 1998, από όπου και πήρε το διδακτορικό του το 2004, ενώ εργάζεται στην IBM Research από το 2008, με έμφαση στις μνήμες PCM.

_______________

πηγή

  Scholeio.com