Μόντυ Πάιθον, Η Ζωή του Μπράιαν, the movie

Μια ταινία που εξακολουθεί να ενοχλεί την Εκκλησία αλλά και.... την ευρωπαϊκή Αριστερά 

Απομυθοποιεί το Πάσχα; Η ταινία έχει κατηγορηθεί ότι στρέφεται κατά της μεγαλύτερης γιορτής της Χριστιανοσύνης (;).  

Καθώς όλοι ''επιστρέφουν'' στη θαλπωρή της οικογένειας και της εκκλησίας και παρακολουθούν τα πάθη του θεανθρώπου από κλασικά αριστουργήματα του κινηματογράφου όπως ο «Ιησούς από τη Ναζαρέτ» του Φράνκο Τζεφιρέλι... βρέθηκε και μια ιερόσυλη ταινία «η Ζωή του Μπράιαν» των Μόντι Πάιθον, εξίσου ιερόσυλων δημιουργών. 

Το BBC και το ITV αρνούνται να μεταδώσουν την ταινία, θεωρώντας ότι αποτελεί βλασφημία προς τον χριστιανισμό, καθώς και η ολοκληρωτική απαγόρευση προβολής που είχαν επιβάλει οι κυβερνήσεις της Νορβηγίας και της Ιρλανδίας, καθιστούσε την ταινία εκ των ων ουκ άνευ θέαμα για τις ημέρες του Πάσχα.

Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία τα τινάζει όλα στον αέρα.

Ο Ρίτσαρντ Μπάριτζ καθηγητής Θεολογίας και πρύτανης του King’s College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, υποστήριξε πριν από μερικά χρόνια ότι «Η ζωή του Μπράιαν αποτελεί εξαιρετικό φόρο τιμής στον Ιησού» και ιστορικά είναι πολύ πιο ακριβής από αρκετές άλλες ταινίες για τη ζωή του Χριστού».

Γενικότερα μάλλον δεν θα μπορέσουμε ποτέ να αποδείξουμε εάν υπήρξε ο Χριστός και πολύ περισσότερο εάν είχε τη μορφή ενός επαναστάτη, όπως τον αντιλαμβανόταν ο Ν. Καζαντζάκης ή ενός θεανθρώπου, όπως τον θέλει η χριστιανική θρησκεία, ή ενός… Μπράιαν...

Life of Brian (1979)

ή σε μία άθλια μετάφραση στα ελληνικά ως «Ένας προφήτης, μα τι προφήτης»

Mοnty Pythοn - Η ζωή του Μπράιαν από tvxorissinora

Μερικές ιστορικές ακρίβειες της ταινίας:

Η περίφημη σκηνή του λιθοβολισμού δεν θα μπορούσε να έχει πραγματοποιηθεί –τουλάχιστον όχι υπό την επίβλεψη Ρωμαίων στρατιωτών- καθώς δεν υπήρχε σχετική ποινή στο νομικό σύστημα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Ο λιθοβολισμός όμως ήταν ευρύτατα διαδεδομένος στον εβραϊκό ποινικό κώδικα –σε βαθμό που εφαρμοζόταν ακόμη και εναντίον πολύ κακών ηθοποιών. Για την ακρίβεια, ο λιθοβολισμός ήταν μία από τις τέσσερις τιμωρίες της εποχής: αν δεν είχες τη «χαρά» να λιθοβοληθείς μπορούσαν να σου κόψουν το κεφάλι με σπαθί, να σε στραγγαλίσουν ή να σε βάλουν να πιεις λιωμένο ατσάλι.

Επίσης, ιστορικά ακριβής, ώς ένα βαθμό, είναι και η στιγμή που ο άτυχος Μπράιαν καλείται να γράψει στον τοίχο το σύνθημα «Ρωμαίοι πηγαίνετε σπίτια σας», αλλά αντί για το σωστό Romanes eunt domus, γράφει Romani ite domum.

Σύμφωνα με έρευνα του «Guardian», στην εποχή του Ιησού ήταν σύνηθες να υπάρχουν λάθη ορθογραφίας, συντακτικού και γραμματικής στα πρώτα «γκράφιτι» αλλά ακόμη και σε επιγραφές. Τα περισσότερα παραδείγματα έχουν βρεθεί στην Πομπηία καθώς η λάβα κάλυψε και προστάτευσε τους τοίχους της πόλης.

Τις περισσότερες φορές πάντως που η συγκεκριμένη ταινία αναφέρεται σε μια σοβαρή συζήτηση είναι για τον σεχταρισμό που παρατηρούνταν στην επαναστατική και αντιιμπεριαλιστική Αριστερά της εποχής.

Το Ιουδαϊκό Λαϊκό Μέτωπο (JPF) βρισκόταν σε ανοιχτή σύγκρουση με το Λαϊκό Μέτωπο της Ιουδαίας (PFJ) αλλά και το Ιουδαϊκό Μέτωπο του Λαού, ενώ κανένας δεν ανεχόταν την παρουσία του (μονομελούς) Λαϊκού Μετώπου.

Ενδελεχείς μελέτες απέτυχαν να αποδείξουν αν υπήρχαν τόσο υψηλά επίπεδα σεχταρισμού στην επαναστατική Αριστερά της εποχής -γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι Μόντι Πάιθον απλώς προέβαλαν στο παρελθόν τις διασπάσεις της βρετανικής Αριστεράς της δεκαετίας του '70.

Μιλώντας πάντως για σοβαρές παραπομπές στη «Ζωή του Μπράιαν» δεν θα παραλείψω και μια αναφορά του σημερινού υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη σε πάνελ για την κρίση χρέους, στο οποίο είχαμε βρεθεί πριν από χρόνια. Αναφερόμενος στην Ευρωπαϊκή Ένωση έκλεισε την ομιλία του με την παρακάτω στιχομυθία από την ταινία:

Και τι έκαναν για εμάς οι Ρωμαίοι; αναρωτιόταν ο αρχηγός του Λαϊκού Μετώπου της Ιουδαίας.

«Υδραγωγείο», «αποχετευτικό σύστημα» «άρδευση», «δρόμους», «ασφάλεια τις νύχτες» είναι μερικές από τις απαντήσεις που λαμβάνει.

Ωραία, και εκτός από υδραγωγείο, αποχετευτικό σύστημα, άρδευση, δρόμους, ασφάλεια κ.λπ. τι άλλο έκαναν οι Ρωμαίοι για εμάς, επιμένει ο αρχηγός της οργάνωσης.

Εφεραν την ειρήνη, ακούγεται από το βάθος.

Ειρήνη; Σκασμός.

Ενας εύσχημος και αναμφίβολα ευφυέστατος τρόπος να εξωραΐσεις την Pax Romana και το ευρωπαϊκό imperium –το οποίο με το πέρασμα του χρόνου μεταφέρθηκε από τη Ρώμη προς το Βερολίνο.

___________________________________________________________

την ανάλυση και τα σχόλια για την ταινία τα βρήκαμε στο http://www.efsyn.gr/

* Δήλωση : Το Scholeio.com δεν είναι κάτοχος των πνευματικών δικαιωμάτων της ταινίας και η προβολή του βίντεο αποσκοπεί μόνο σε ψυχαγωγικούς λόγους, όπως και οι υπόλοιπες ταινίες που θα βρείτε στο μπλογκ.


  Scholeio.com  

Το Όνομα του Ρόδου, the movie

Από το βιβλίο του Ουμπέρτο Έκο

Ο τίτλος του έργου έχει συγκεντρώσει αρκετές απορίες, καθώς δεν είναι σαφές σε τι αναφέρεται. Στην πραγματικότητα, ο Έκο έχει δηλώσει ότι πρόθεσή του ήταν να βρει έναν «τελείως ουδέτερο τίτλο». 

Ο Έκο έγραψε ότι του άρεσε ο συγκεκριμένος τίτλος «γιατί το ρόδο είναι ένα σύμβολο τόσο πλούσιο σε νοήματα, που είναι ζήτημα εάν έχει μείνει κάποιο νόημα που να μην του έχει αποδοθεί». Σύμφωνα με τα γραφόμενά του στο «Επιμύθιο στο Όνομα του Ρόδου», ο τίτλος δεν έχει σχέση με το περιεχόμενο του έργου, καθώς ο τίτλος πρέπει να συγχέει τα νοήματα (του βιβλίου) και όχι να τα συγκροτεί.

Λίγα λόγια για το έργο


Το μυθιστόρημα μεταφέρει τον αναγνώστη σε ένα ιταλικό μοναστήρι των Βενεδικτίνων και, γύρω από την αναζήτηση ενός χειρογράφου του Αριστοτέλη, αναπτύσσεται η πλοκή του, με φόνους, άνομες σχέσεις μεταξύ μοναχών και το κυνήγι των αιρετικών εν έτει 1327.

Το όλο έργο παρουσιάζεται ως καταγραφή των αναμνήσεων ενός γηραιού βενεδικτίνου μοναχού, του αδελφού Άντσο (Adso) της Μελκ, ο οποίος έζησε τα περιγραφόμενα γεγονότα ως νεαρός δόκιμος μοναχός. Κεντρικό πρόσωπο στο έργο είναι ο αδελφός Γουλιέλμος της Μπάσκερβιλ, ο οποίος είναι φανταστικό πρόσωπο, υποκαθιστώντας, σύμφωνα με τον συγγραφέα, τον Γουλιέλμο Όκαμ. 

Στο έργο εμπλέκονται τόσο φανταστικά όσο και ιστορικά πρόσωπα, όπως ο ιεροεξεταστής Μπερνάρντο Γκι και ο μοναχός Ουμπερτίνο της Καζάλε. 

Μέσα από αυτό το έργο ο Έκο βρίσκει την ευκαιρία να κάνει μια εκτενή παρουσίαση της Σχολαστικής Μεθόδου, η οποία κυριαρχούσε στη μεσαιωνική σκέψη. Εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι στο έργο αυτό του Έκο γίνεται εκτενής αναφορά σε πρόσωπα όπως ο Φραγκίσκος της Ασίζης, ο Ρογήρος Βάκων (Roger Bacon) και ο Άγιος Θωμάς Ακινάτης, άνθρωποι που υπήρξαν όλοι στο παρελθόν μελετητές και υποστηρικτές του Σχολαστικισμού. 
Ταυτόχρονα, όμως, αυτά τα πρόσωπα υπήρξαν και άτομα με τα οποία ο Έκο ασχολήθηκε και σε ακαδημαϊκό επίπεδο με τα έργα και τις ιδέες τους - ιδιαίτερα στην περίπτωση του Θωμά Ακινάτη - συνδυάζοντας έτσι με αριστουργηματικό τρόπο την επιστημονική με τη λογοτεχνική εργασία του.

    Το όνομα του ρόδου από tvxorissinora



* Το Όνομα του Ρόδου (ιταλ. Il nome della rosa) είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Ουμπέρτο Έκο. Μετά από αρκετή επεξεργασία εκδόθηκε στην Ιταλία το 1980 (εκδόσεις Bompiani), η επιτυχία του δε ήταν τόση που το 1983 μεταφράστηκε στα Αγγλικά, ενώ το 1986 μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον σκηνοθέτη Ζαν-Ζακ Ανό (Jean-Jacques Annaud). Το έργο έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.
______________________________________________________________________________

* Δήλωση : Το Scholeio.com δεν είναι κάτοχος των πνευματικών δικαιωμάτων της ταινίας και η προβολή του βίντεο αποσκοπεί μόνο σε ψυχαγωγικούς λόγους, όπως και οι υπόλοιπες ταινίες που θα βρείτε στο μπλογκ.

  Scholeio.com