Το Μυστήριο του Διαλογισμού

          
Τι είναι Διαλογισμός...

Osho, 
αποσπάσματα

Ο Διαλογισμός δεν είναι μια Ινδική μέθοδος. 

Δεν είναι απλώς μια τεχνική. 

Δεν μπορείς να τον μάθεις. 

Είναι μια ωρίμανση, μια ωρίμανση ολόκληρης της ζωής σου. 

Ο διαλογισμός δεν είναι κάτι που μπορεί να προστεθεί σ' εσένα, έτσι όπως είσαι.  Μπορεί να έρθει σ' εσένα, μόνο μέσα από μια βασική μεταμόρφωση.  Δεν είναι κάτι που πρέπει να προσθέσεις στη ζωή σου.  Πρέπει να ωριμάσεις προς το διαλογισμό.

Ο Νους πρέπει να είναι εργαλείο, όχι ο Κύριος

Ο Νους, έτσι όπως είναι, δεν είναι διαλογιστικός. Πριν μπορέσει να συμβεί ο διαλογισμός, πρέπει να αλλάξει το σύνολο του νου. Τι είναι ο νους, έτσι όπως είναι τώρα; Και πως λειτουργεί;

Ο νους μετατρέπει τα πάντα σε λέξεις. Μπορεί να γνωρίζεις τις λέξεις, μπορεί να γνωρίζεις τη γλώσσα, μπορεί να γνωρίζεις την εννοιολογική δομή της σκέψης, αυτό όμως δεν είναι σκέψη.

Βλέπεις ένα λουλούδι και το μετατρέπεις σε λέξεις. Ο νους μπορεί να μεταμορφώσει κάθε υπαρκτό πράγμα σε λέξεις. Τότε, οι λέξεις γίνονται εμπόδιο, γίνονται φυλακή. Αυτή η συνεχής μετατροπή της ύπαρξης σε λέξεις, είναι το εμπόδιο για το διαλογιστικό νου.

Η πρώτη προϋπόθεση προς το διαλογιστικό νου είναι αυτή ακριβώς η επίγνωση της συνεχούς μετατροπής και το να είσαι σε θέση να τη σταματήσεις.

Απλώς βλέπε τα πράγματα. έχε επίγνωση της παρουσίας τους, μην τα μετατρέπεις όμως σε λέξεις.

Άφησε τα πράγματα να υπάρχουν, χωρίς γλώσσα.

Άφησε τους ανθρώπους να υπάρχουν, χωρίς γλώσσα.

Άφησε τις καταστάσεις να υπάρχουν, χωρίς γλώσσα.

Η ανατολή του ήλιου βρίσκεται εκεί. Η ανατολή του ήλιου δεν είναι λέξεις. Είναι ένα γεγονός, είναι μια παρουσία. Ο νους μετατρέπει αυτόματα τα βιώματα  σε λέξεις. Τότε, αυτές οι λέξεις μπαίνουν ανάμεσα σ' εσένα και στο βίωμα.

Διαλογισμός σημαίνει να ζεις χωρίς λέξεις, να ζεις μη γλωσσικά. Μερικές φορές συμβαίνει αυθόρμητα. Όταν είσαι ερωτευμένος, νιώθεις την παρουσία, όχι τη γλώσσα. Όποτε δυο εραστές νιώθουν βαθιά οικειότητα ο ένας για τον άλλον, γίνονται σιωπηλοί.

Δεν σημαίνει ότι δεν έχουν τίποτα να εκφράσουν. Αντίθετα, η έκφραση τους ξεχειλίζει, όμως οι λέξεις δεν υπάρχουν. Δεν μπορούν να υπάρξουν. Οι λέξεις έρχονται μόνο όταν ο έρωτας έχει φύγει. 

Ο διαλογισμός είναι η κορύφωση του έρωτα -έρωτας όχι μόνο για έναν άνθρωπο, αλλά για ολόκληρη την ύπαρξη. Αν μπορείς να είσαι ερωτευμένος με οποιαδήποτε κατάσταση, τότε βρίσκεσαι σε διαλογισμό.

Η κοινωνία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς γλώσσα. Η ύπαρξη όμως δεν χρειάζεται τη γλώσσα. Δεν λέω ότι θα έπρεπε να ζεις χωρίς γλώσσα. Θα πρέπει να τη χρησιμοποιείς, πρέπει όμως να είσαι σε θέση να ανοίγεις και να κλείνεις το μηχανισμό της μετατροπής σε λέξεις.

Όταν υπάρχεις ως κοινωνικό ον, χρειάζεται ο μηχανισμός της γλώσσας. Όταν όμως είσαι μόνος με την ύπαρξη, πρέπει να είσαι σε θέση να κλείνεις αυτό το μηχανισμό. Αν δεν μπορείς να τον κλείσεις, αν εξακολουθεί να μετατρέπει τα πάντα σε λέξεις και είσαι ανίκανος να τον σταματήσεις, τότε έχεις γίνει σκλάβος του. Ο νους πρέπει να είναι εργαλείο, όχι ο κύριος.

Όταν ο νους είναι ο κύριος, υπάρχει μια μη διαλογιστική κατάσταση. Όταν είσαι εσύ ο κύριος, όταν η συνειδητότητα σου είναι ο κύριος, υπάρχει μια διαλογιστική κατάσταση. Έτσι, διαλογισμός σημαίνει να γίνεις κύριος του μηχανισμού του νου.

Ο νους και η γλωσσική του λειτουργία δεν είναι το υπέρτατο. Εσύ είσαι πέρα από αυτόν. Η ύπαρξη είναι πέρα από αυτόν. Η συνειδητότητα είναι πέρα από τη γλωσσική λειτουργία. Η ύπαρξη είναι πέρα από τη γλωσσική λειτουργία. Όταν η συνειδητότητα και η ύπαρξη είναι ένα, βρίσκονται σε κοινωνία. Αυτή η κοινωνία είναι διαλογισμός.

Όταν περπατάς, χρειάζεται να κινείς τα πόδια σου. Αν όμως τα πόδια συνεχίζουν να κινούνται όταν κάθεσαι, τότε είσαι τρελός. 

Με τον ίδιο τρόπο, όταν δεν μιλάς με κανέναν, η γλώσσα δεν πρέπει να βρίσκεται εκεί.

Αν είσαι σε θέση να το κάνεις αυτό, μπορείς να ωριμάσεις μέσα στο διαλογισμό. Ο Διαλογισμός είναι μια διαδικασία ωρίμανσης, δεν είναι τεχνική. Η τεχνική είναι πάντοτε νεκρή, οπότε μπορεί να προστεθεί σ' εσένα. Η διαδικασία όμως είναι πάντοτε ζωντανή. Μεγαλώνει διευρύνεται.

Η γλώσσα είναι αναπόφευκτο να είναι επαναληπτική, οπότε προκαλεί πλήξη. Όσο πιο σημαντική είναι για σένα η γλώσσα, τόσο πιο πληκτικά θα νιώθεις. 
Η ύπαρξη δεν είναι ποτέ επαναληπτική. Κάθε τριαντάφυλλο είναι ένα καινούργιο τριαντάφυλλο, θα υπάρξει εντελώς καινούργιο. Δεν υπήρξε ποτέ πριν και δεν υπάρξει ποτέ ξανά. Εμείς όμως το ονομάζουμε τριαντάφυλλο. Η λέξη "τριαντάφυλλο" είναι επαναληπτική. πάντοτε εκεί υπήρχε και πάντοτε εκεί θα υπάρχει. Έχεις σκοτώσει το καινούργιο, με μια παλιά λέξη.

Η ύπαρξη είναι πάντοτε νέα και η γλώσσα είναι πάντοτε παλιά. Μέσα από τη γλώσσα, διαφεύγεις από την ύπαρξη, διαφεύγεις από τη ζωή, επειδή η γλώσσα είναι νεκρή. Όσο περισσότερο ασχολείσαι με τη γλώσσα, τόσο περισσότερο θα νεκρώνεσαι. Ο λόγιος είναι εντελώς νεκρός, επειδή δεν είναι τίποτε άλλο παρά γλώσσα, λέξεις.

Ο Σατρ έχει ονομάσει την αυτοβιογραφία του "Οι Λέξεις". Ζούμε με τις λέξεις και στην πραγματικότητα δεν ζούμε. Στο τέλος υπάρχει απλώς μια σειρά από συσσωρευμένες λέξεις και τίποτε άλλο.

Οι λέξεις είναι σαν φωτογραφίες. Βλέπεις κάτι ζωντανό και το φωτογραφίζεις. Η φωτογραφία όμως είναι νεκρή. Ύστερα φτιάχνεις ένα άλμπουμ από νεκρές φωτογραφίες. Ο άνθρωπος που δεν έχει ζήσει μέσα στο διαλογισμό είναι σαν νεκρό άλμπουμ. Μόνο λεκτικές φωτογραφίες βρίσκονται εκεί, μόνο αναμνήσεις.
Τίποτα δεν έχει βιωθεί. Το κάθε τι έχει μετατραπεί σε λέξεις.

Διαλογισμός σημαίνει να ζεις ολοκληρωτικά. Μπορείς όμως να ζήσεις ολοκληρωτικά μόνο όταν είσαι σιωπηλός. Με το να είσαι σιωπηλός, δεν εννοώ να είσαι ασυνείδητος. Μπορείς να είσαι σιωπηλός και ασυνείδητος, αυτή όμως δεν είναι μια ζωντανή σιωπή. 

Με τα μάντρα μπορείς να αυτοϋπνωτιστείς. Με το να επαναλαμβάνεις απλώς μια λέξη, μπορείς να προκαλέσεις τόση πλήξη στο νου, που θα το κοιμήσεις. Κοιμάσαι, πέφτεις στην ασυνειδησία. Αν ψέλνεις συνέχεια "Ραμ, Ραμ, Ραμ" ο νους θα αποκοιμηθεί. Τότε, ναι μεν δεν βρίσκεται το εμπόδιο της γλώσσας, εσύ όμως είσαι ασυνείδητος.

Η αυτοΰπνωση δεν είναι διαλογισμός.

Τι μπορεί λοιπόν να γίνει; Στην πραγματικότητα, δεν μπορείς να κάνεις τίποτε άλλο, εκτός από το να κατανοήσεις. Βρίσκεσαι σε σύγχυση, δεν βρίσκεσαι σε διαλογισμό.

Ο νους σου δεν είναι σιωπηλός, οπότε οτιδήποτε βγαίνει από σένα, θα προκαλέσει απλώς περισσότερη σύγχυση. Το μόνο που μπορεί να γίνει για την ώρα, είναι ν' αρχίσεις να συνειδητοποιείς πως λειτουργεί ο νους. Αυτό είναι όλο. Απλώς έχε επίγνωση. Η επίγνωση δεν έχει καμία σχέση με τις λέξεις. Είναι μια πράξη υπαρξιακή, δεν είναι διανοητική. 

        Επίγνωση
Τη στιγμή που συνειδητοποιείς τη λειτουργία του νου σου, δεν είσαι ο νους. Η ίδια η επίγνωση σημαίνει ότι βρίσκεσαι πιο πέρα σε απόσταση, παρατηρητής. 
Όσο πιο συνειδητός γίνεσαι, τόσο περισσότερο θα είσαι σε θέση να βλέπεις τα κενά ανάμεσα στο βίωμα και στις λέξεις. 
Τα κενά βρίσκονται εκεί, εσύ όμως δεν έχεις επίγνωση τους, οπότε δεν τα βλέπεις ποτέ. 

Ανάμεσα σε δύο λέξεις, υπάρχει πάντοτε ένα κενό, όσο ανεπαίσθητο, όσο μικρό κι αν είναι. Διαφορετικά, οι δύο λέξεις δεν μπορούν να παραμείνουν δύο, θα γίνουν μία. Ανάμεσα σε δύο νότες μουσικής, υπάρχει πάντοτε ένα κενό, μια σιωπή. Δύο λέξεις ή δύο νότες δεν μπορούν να είναι δύο, εκτός αν υπάρχει ένα διάλειμμα ανάμεσά τους. Η σιωπή βρίσκεται πάντοτε εκεί, πρέπει όμως να είσαι αληθινά συνειδητός για να τη νιώσεις. 

Όσο πιο συνειδητός γίνεσαι, τόσο πιο αργός γίνεται ο νους. Όσο λιγότερο συνειδητός είσαι, τόσο πιο γρήγορος είναι ο νους. Όσο πιο συνειδητός είσαι, τόσο πιο αργή είναι η διαδικασία του νου. Όταν έχεις μεγαλύτερη επίγνωση του νου, ο νους επιβραδύνεται και πλαταίνουν τα κενά ανάμεσα στις σκέψεις. Τότε μπορείς να τα δεις.

Είναι σαν την κινηματογραφική ταινία. Όταν ο προβολέας κινείται σε αργή κίνηση, μπορείς να δεις τα κενά. 
Ο νους είναι σαν κινηματογραφική ταινία. Τα κενά βρίσκονται εκεί. Όσο περισσότερο συνειδητοποιείς το νου σου, τόσο περισσότερο θα τα βλέπεις. Είναι σαν μια διπλή εικόνα, μια εικόνα που περιέχει ταυτόχρονα δύο ξεχωριστά θέματα. 

Μπορείς να δεις είτε το ένα θέμα είτε το άλλο, μα δεν μπορείς να δεις ταυτόχρονα και τα δύο. Ακόμα κι αν γνωρίζεις πως έχεις δει δύο θέματα, δεν μπορείς να δεις ταυτόχρονα και τα δύο.

Το ίδιο συμβαίνει και με το νου. Αν βλέπεις τις λέξεις δεν μπορείς να δεις τα κενά κι αν βλέπεις τα κενά, δεν μπορείς να δεις τις λέξεις. Κάθε λέξη ακολουθείται από ένα κενό και κάθε κενό ακολουθείται από μια λέξη, εσύ όμως δεν μπορείς να δεις ταυτόχρονα και τα δύο. 
Το ίδιο συμβαίνει και με το νου. Αν βλέπεις τις λέξεις, δεν μπορείς να δεις τα κενά κι αν βλέπεις τα κενά, δεν μπορείς να δεις τις λέξεις. Κάθε λέξη ακολουθείται από ένα κενό και κάθε κενό ακολουθείται από μια λέξη, εσύ όμως δεν μπορείς να δεις ταυτόχρονα και τα δύο. Αν είσαι επικεντρωμένος στα κενά, οι λέξεις θα χαθούν και θα εκσφενδονιστείς μέσα στο διαλογισμό. 
Όταν έχεις επίγνωση των κενών, οι λέξεις χάνονται. Μπορείς να νιώσεις τη διαφορά ανάμεσα σε δύο λέξεις, μα δεν μπορείς να νιώσεις τη διαφορά ανάμεσα σε δύο κενά.  Το κενό είναι πάντοτε ένα. 

         Ο νους δεν αντέχει τη στασιμότητα
Ο νους δεν μπορεί να επικεντρώνεται συνεχώς για πολύ. Πρέπει ν' αλλάξει ή πρέπει να κοιμηθεί. Αυτές είναι οι δύο δυνατότητες.
Αν συνεχίσεις να επικεντρώνεσαι σε ένα πράγμα, ο νους θα αποκοιμηθεί. Δεν μπορεί να παραμείνει σταθερός. Είναι μια ζωντανή διαδικασία. Αν το αφήσεις να βαρεθεί, θα πάει για ύπνο, προκειμένου να διαφύγει από τη στασιμότητα. Τότε μπορεί να συνεχίσει να ζει μέσα στα όνειρα.

Αυτός είναι ο  διαλογισμός του Μαχαρίσι Μαχές Γιόγκι. Είναι ειρηνικός, ανανεωτικός, μπορεί να σε βοηθήσει στη σωματική σου υγεία και τη νοητική σου ισορροπία, όμως αυτό δεν είναι διαλογισμός. Το ίδιο πράγμα μπορεί να γίνει με την αυτοΰπνωση. 
Η ινδική λέξη μάντρα σημαίνει υποβολή. Το να θεωρήσεις ότι το μάντρα είναι διαλογισμός, είναι σοβαρό λάθος.

Δεν είναι διαλογισμός. Κι αν νομίζεις πως είναι, δεν θα αναζητήσεις ποτέ τον αυθεντικό διαλογισμό. Αυτή είναι η πραγματική ζημία, που γίνεται από τέτοιες τεχνικές. Απλώς ναρκώνεις ψυχολογικά τον εαυτό σου. 

Σ' αυτό το σημείο, αφού έχω αναλύσει τόσο αναλυτικά, τις μικρές παγίδες "παραπλάνησης",  επιχειρώ έναν ορισμό:

Διαλογισμός είναι, το να είσαι ένα με την ύπαρξη, το να είσαι εντελώς μέσα της και ταυτόχρονα να είσαι συνειδητός. Αυτή είναι η αντίφαση, αυτό είναι το παράδοξο. Τώρα έχεις γνωρίσει μια κατάσταση στην οποία είσαι συνειδητός και ταυτόχρονα είσαι ένα μ' αυτήν.

Η Ανατολή εκμεταλλεύεται την "αναζήτηση" της Δύσης. Εξάγονται.... γκουρού. Μόνο κόλπα όμως μπορείς να μάθεις από αυτούς τους γκουρού. Η κατανόηση έρχεται μέσα από τη ζωή, μέσα από τα βιώματα. Η κατανόηση δεν μπορεί να δοθεί, δεν μπορεί να μεταβιβαστεί.

Δεν μπορώ να σου δώσω την κατανόηση μου. Μπορώ να μιλήσω για αυτήν, μα δεν μπορώ να σου τη δώσω. Θα πρέπει να τη βρεις εσύ ο ίδιος. Θα πρέπει να μπεις μέσα στη ζωή, θα χρειαστεί να κάνεις λάθη, θα χρειαστεί να αποτύχεις, θα χρειαστεί να περάσεις μέσα από πολλές απογοητεύσεις.

Μόνο μέσα από τις αποτυχίες όμως, τα λάθη και τις απογοητεύσεις, μόνο μέσα από την αντιμετώπιση της αληθινής ζωής, θα έρθεις στο διαλογισμό. Γι αυτό λέω πως είναι μια ωρίμανση. Κάτι μπορεί να κατανοηθεί, η κατανόηση όμως που έρχεται μέσα από τον άλλον, δεν μπορεί να είναι τίποτα περισσότερο από μια διανοητική κατανόηση.

Όμως...
Αν μπορείς να κατανοήσεις διανοητικά αυτά που λέω, μπορείς επίσης να κατανοήσεις κι αυτό που δεν έχει ειπωθεί. Μπορείς επίσης να κατανοήσεις και τα κενά - αυτά που δεν λέω, αυτά που δεν μπορώ να πω. 
Η πρώτη κατανόηση είναι αναπόφευκτο να είναι διανοητική, επειδή η διάνοια είναι η πόρτα. Δεν μπορεί ποτέ να είναι πνευματική. Η πνευματικότητα είναι ο εσωτερικός ναός.

Μπορώ να επικοινωνήσω μαζί σου μόνο διανοητικά. Αν μπορείς να κατανοήσεις στ' αλήθεια αυτά που λέω, τότε θα μπορέσεις να νιώσεις κι αυτό που δεν έχει ειπωθεί. Δεν μπορώ να επικοινωνήσω χωρίς λέξεις, όταν όμως χρησιμοποιώ λέξεις, χρησιμοποιώ επίσης και σιωπές.

Θα πρέπει να έχεις επίγνωση και των δύο. Αν κατανοείς μόνο τις λέξεις, τότε υπάρχει επικοινωνία. Αν όμως μπορείς να έχεις επίγνωση και των κενών, τότε είναι κοινωνία. 

      Από κάπου πρέπει να' αρχίσει κανείς. 

Κάθε αρχή είναι αναπόφευκτο να είναι λανθασμένη, αλλά από κάπου πρέπει να αρχίσει κανείς. Μέσα από το ψηλάφισμα, βρίσκεται η πόρτα. Εκείνος που νομίζει ότι θα αρχίσει μόνο όταν υπάρχει η σωστή αρχή, δεν θα αρχίσει ποτέ. 
Ακόμα κι ένα λάθος βήμα είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, επειδή είναι ένα βήμα, μια αρχή. Αρχίζεις να ψηλαφίζεις μέσα στο σκοτάδι και μέσα από το ψηλάφισμα, βρίσκεται η πόρτα. Θα υπάρξουν στιγμές, που δεν θα υπάρχει καμία συνειδητή προσπάθεια από μέρους σου και θα έχεις επίγνωση των κενών.  Αυτή είναι η συνάντηση 
με τη θεΐκότητα, η συνάντηση με την ύπαρξη. 

Όποτε υπάρχει μια τέτοια συνάντηση, μη διαφεύγεις από αυτήν. μείνε μαζί της. Στην αρχή, θα υπάρχει φόβος, είναι αναπόφευκτο. Όποτε συναντάς το άγνωστο, προκαλείται φόβος, επειδή για μας το άγνωστο είναι θάνατος. Έτσι, όποτε υπάρχει ένα κενό, θα νιώσεις ότι έρχεται ο θάνατος. τότε πέθανε!
Απλώς μείνε μέσα στο κενό και πέθανε εντελώς μέσα σ' αυτό το κενό. Και θα αναστηθείς. Βιώνοντας το θάνατο σου μέσα στη σιωπή, ανασταίνεται η ζωή. Είσαι για πρώτη φορά ζωντανός, αληθινά ζωντανός. 

Ο διαλογισμός δεν είναι μια μέθοδος, αλλά μια διαδικασία. Ο διαλογισμός δεν είναι τεχνική, αλλά κατανόηση. Δεν μπορεί να διδαχθεί, μπορεί μόνο να υποδειχθεί.
Δεν μπορείς να πληροφορηθείς γι αυτό, επειδή καμία πληροφορία δεν είναι αληθινή.
Η πληροφορία έρχεται απ' έξω και ο διαλογισμός έρχεται από τα ίδια σου τα εσωτερικά βάθη. 

Αναζήτησε λοιπόν. Τότε θα είσαι μαθητής ολόκληρης της ζωής. τότε δεν θα μαθαίνεις απλώς λέξεις. Η πνευματική μάθηση δεν μπορεί να έρθει από τις λέξεις, αλλά από τα κενά, από τις σιωπές που σε περιβάλλουν πάντοτε. Βρίσκονται εκεί, μέσα στο πλήθος, μέσα στην αγορά. Αναζήτησε τις σιωπές, αναζήτησε τα κενά μέσα κι έξω σου και μια μέρα θα βρεις ότι είσαι μέσα στο διαλογισμό.
Ο διαλογισμός έρχεται σ' εσένα. πάντοτε έρχεται. Δεν μπορείς να τον φέρεις εσύ. Πρέπει όμως να τον αναζητάς, γιατί μόνο όταν τον αναζητάς, θα είσαι ανοιχτός σ' αυτόν, θα είσαι ευάλωτος σ' αυτόν. Εσύ είσαι ο οικοδεσπότης του. Ο διαλογισμός είναι ο επισκέπτης κι έρχεται σε όποιον είναι ανοιχτός και αναζητάει...

Μην το μάθεις όμως από κάπου, αλλιώς θα ξεγελαστείς. Ο νους αναζητά πάντοτε το ευκολότερο. Αυτό, γίνεται η πηγή της εκμετάλλευσης. Τότε υπάρχουν γκουρού και η πνευματική ζωή δηλητηριάζεται.
Ο πιο επικίνδυνος άνθρωπος είναι εκείνος που εκμεταλλεύεται την πνευματική δίψα του άλλου. Αν κάποιος σε ληστέψει, αυτό δεν είναι τόσο σοβαρό. Αν κάποιος σε προσβάλλει, αυτό δεν είναι τόσο σοβαρό, αν όμως κάποιος σε κοροϊδέψει και σκοτώσει ή έστω δηλητηριάσει τη δίψα σου για το διαλογισμό, για το θεϊκό για την έκσταση  τότε το αμάρτημα είναι μεγάλο και ασυγχώρητο.
Δυστυχώς όμως, συμβαίνει. Έχε επίγνωση του γεγονότος και μη ρωτάς κανέναν: 
"Τι είναι διαλογισμός; "Πως να διαλογιστώ;" 
Αντίθετα, ρώτα ποια είναι τα εμπόδια, ρώτα γιατί είμαστε πάντοτε σε διαλογισμό...
Μην αναζητά γκουρού, επειδή οι γκουρού σε σακατεύουν.  Όποιος σου δίνει έτοιμες συνταγές, δεν είναι φίλος, είναι εχθρός.

Ψηλάφισε μέσα στο σκοτάδι. Δεν μπορεί να γίνει τίποτε άλλο. Το ίδιο το ψηλάφισμα θα γίνει η κατανόηση, που θα σε απελευθερώσει από το σκοτάδι. Ο Ιησούς λέει: "Η αλήθεια είναι ελευθερία". Κατανόησε αυτή την ελευθερία. Η αλήθεια έρχεται πάντοτε μέσα από την κατανόηση. 
Όσο περισσότερο κατανοείς, τόσο πιο κοντά βρίσκεσαι στην αλήθεια. Και σε μια άγνωστη, απροσδόκητη στιγμή, όταν κορυφώνεται η κατανόηση, βρίσκεσαι μέσα στην άβυσσο. Εσύ δεν υπάρχεις πια και υπάρχει ο διαλογισμός.
Όταν εσύ δεν υπάρχεις πια, είσαι σε διαλογισμό. 
Τότε το εγώ δεν υπάρχει. τότε εσύ δεν υπάρχεις. Τότε υπάρχει το είναι.

Εξακολούθησε να ψηλαφίζεις και μη φοβάσαι την αποτυχία. Αποδέξου τις αποτυχίες, αλλά μην τις ξανακάνεις.
Μια φορά είναι αρκετή. Ο άνθρωπος που κάνει λάθη, αναζητώντας την αλήθεια, συγχωρείται πάντοτε. Αυτή είναι μια διαβεβαίωση από τα βάθη της ύπαρξης. 

Osho, αποσπάσματα από "Ατομική Εξέλιξη" εκδόσεις Ρέμπελ

Scholeio.com