Scholeio.com: Συγχώνευση Κόκκινου Γίγαντα με Αστέρι Νετρονίων

Συγχώνευση Κόκκινου Γίγαντα με Αστέρι Νετρονίων

το Αστέρι "Χίμαιρα"

Πρωτοφανές διαστημικό φαινόμενο
Ανακάλυψη Αμερικανών ερευνητών, Αστέρι-χίμαιρα

Έχουν περάσει σχεδόν 40 χρόνια από τότε που ο καθηγητής Κιπ Θορν και η Δρ. Αννα Ζίτκοβ πρότειναν για πρώτη φορά ότι είναι δυνατό ένας κόκκινος γίγαντας και ένα αστέρι νετρονίων να συγχωνευθούν. Τώρα αυτή η θεωρητική, σχεδόν μυθική χίμαιρα, εντοπίζεται για πρώτη φορά.

Τα αστέρια νετρονίων είναι το αποτέλεσμα μιας έκρηξης σουπερνόβα, ενώ οι Κόκκινοι γίγαντες είναι το μεταγενέστερο στάδιο της ζωής για τα αστέρια με μάζα από 0,3 έως και 8 φορές τη μάζα του Ηλιου μας.

Εχοντας ξεμείνει από υδρογόνο στον πυρήνα τους, οι κόκκινοι γίγαντες ξεκινούν μία διαδικασία σύντηξης, η οποία προκαλεί τα εξωτερικά στρώματα τους να επεκταθούν χιλιάδες φορές σε μέγεθος. Συχνά μπορεί να φτάσουν σε μέγεθος τη τροχιά της Γης, και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα μεγαλύτερα μεγέθη.
Εάν το αστέρι νετρονίων είναι σε στενή τροχιά με το κόκκινο γίγαντα, αυτός θα το «καταπιεί» καθώς τα εξωτερικά στρώματα του επεκτείνονται. Η οπισθέλκουσα τριβή θα μπορούσε να προκαλέσει το πυκνότερο αντικείμενο να κινείται σπειροειδώς αργά προς το κέντρο του γίγαντα μέχρι να γίνει μέρος του πυρήνα.

Μάλιστα ο Θορν και η Ζίτκοβ σημείωσαν ότι ένα τέτοιο αστέρι θα έχει μια πολύ διαφορετική χημική υπογραφή από ένα συνηθισμένο κόκκινο γίγαντα, και θα μπορούσε επίσης να τροφοδοτείται με έναν ασυνήθιστο τρόπο.

Τώρα μια ομάδα, με επικεφαλής την ίδια τη Ζίτκοβ, ανακοίνωσε ότι εντόπισε το πρώτο τέτοιο αντικείμενο στο Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου (SMC).

Το SMC είναι ένας γαλαξίας νάνος, γειτονικός με τον δικό μας και ένας από τους μόλις τρεις άλλους γαλαξίες που είναι ορατοί από τη Γη με γυμνό μάτι. Μια πρόσφατη έκρηξη του σχηματισμού των αστεριών άφησε το SMC πλούσιο σε μεγάλα αστέρια και υπολείμματά τους, όπως παρατήρησαν οι ερευνητές χρησιμοποιώντας συστήματα ακτίνων X.

Εξετάζοντας τους κόκκινους γίγαντες του SMC, ο Φίλιπ Μάσεϊ του Παρατηρητηρίου Lowell, σημείωσε τα ασυνήθιστα χαρακτηριστικά ενός εξ' αυτών, του HV 2112, σχολιάζοντας: «Δεν ξέρω τι είναι αυτό, αλλά ξέρω ότι μου αρέσει!»

Οι φασματικές γραμμές του HV 2112 δεν έμοιαζαν με τίποτα απ' όσα ο Μάσεϊ είχε δει μέχρι τότε και σε μια πιο προσεκτική εξέταση έδειξε υψηλές συγκεντρώσεις ρουβιδίου, λιθίου και μολυβδαίνιου. Κάθε ένα από αυτά εμφανίζεται μερικές φορές σε μεγάλες ποσότητες από μόνο του, αλλά ο συνδυασμός λιθίου και τα βαρέων μετάλλων που παρατηρήθηκε για πρώτη φορά ταίριαζε με το θεωρητικό μοντέλο μίας τέτοιας Χίμαιρας.

- «Είμαι πολύ χαρούμενη που η παρατήρηση επιβεβίωσε τις θεωρητικές μας προβλέψεις» αναφέρει η Ζίτκοβ και προσθέτει: «Φυσικά, υπάρχουν ορισμένες μικρές ασυνέπειες μεταξύ ορισμένων από τις λεπτομέρειες του τι βρήκαμε και του τι είχαμε προβλέψει.
Αλλά οι θεωρητικές προβλέψεις είναι αρκετά παλιές και έχουν υπάρξει πολλές βελτιώσεις στη θεωρία από τότε. Ας ελπίσουμε ότι η ανακάλυψή μας θα δώσει ώθηση σε πρόσθετες μελέτες σχετικά με τη θεωρητική πλευρά»