Is the Iranian threat the Greavest Danger to World Peace ?


Noam Chomsky
Cross-posted with TomDispatch.com
Throughout the world there is great relief and optimism about the nuclear deal reached in Vienna between Iran and the P5+1 nations, the five veto-holding members of the U.N. Security Council and Germany. Most of the world apparently shares the assessment of the U.S. Arms Control Association that “the Joint Comprehensive Plan of Action establishes a strong and effective formula for blocking all of the pathways by which Iran could acquire material for nuclear weapons for more than a generation and a verification system to promptly detect and deter possible efforts by Iran to covertly pursue nuclear weapons that will last indefinitely.”

There are, however, striking exceptions to the general enthusiasm: the United States and its closest regional allies, Israel and Saudi Arabia. One consequence of this is that U.S. corporations, much to their chagrin, are prevented from flocking to Tehran along with their European counterparts. Prominent sectors of U.S. power and opinion share the stand of the two regional allies and so are in a state of virtual hysteria over “the Iranian threat.” Sober commentary in the United States, pretty much across the spectrum, declares... 

Πώς ένα πηγάδι έγινε ''Περιβόλι''


Για να σκάψει κανείς ένα πηγάδι, πρώτα πρέπει να βγάλει το χώμα και τις πέτρες κι ύστερα αρχίζει το νερό να τρέχει από τις πλευρές του πηγαδιού και να το γεμίζει. Το νερό βρισκόταν ήδη εκεί, δεν χρειαζόταν να μεταφερθεί από κάπου αλλού. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να μετακινηθούν οι πέτρες και το χώμα.

Υπήρχαν εμπόδια και μόλις αυτά μετακινήθηκαν, εμφανίστηκε το νερό. Δεν χρειαζόταν να μεταφερθεί νερό μέσα στο πηγάδι. Το νερό βρισκόταν ήδη εκεί, απλώς έπρεπε να απομακρυνθούν τα εμπόδια.

 Η γνώση βρίσκεται ήδη μέσα μας, δεν χρειάζεται να την πάρουμε από κάπου αλλού. Οι πηγές της είναι κρυμμένες μέσα μας, πρέπει απλώς...