Ο μέγας σύγχρονος Έλλην αστρονόμος, ο αείμνηστος Κ. Χασάπης, είχε πει ότι το έργο του Κοπέρνικου "Περί της κίνησης των ουρανίων σωμάτων" (DE REVOLUTIONIBUS ORBIUM COELESTIUM) δείχνει ότι ήταν ένας επαγγελματίας συναρμολογητής έργων άλλων συγγραφέων και δείχνει ακόμα ότι δεν καταλάβαινε καλά καλά τι αντέγραφε.
Απορίας άξιον είναι ότι ενώ τον πήρε είδηση ο Κ. Χασάπης, πως δεν το πήραν είδηση τόσοι και τόσοι "μεγάλοι" επιστήμονες σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου, στη NASA και αλλού;
Πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν ότι βεβαίως και ''κατάλαβαν''... αλλά βόλεψε πολλούς από όλους αυτούς τους περιφερόμενος γιδοβοσκούς κατασκηνωτές των ερήμων, ώστε να σβήσουν από τη μνήμη των λαών αυτό που τους ενοχλεί πιο πολύ απ' όλα, το οποίο δεν είναι άλλο απ' το ότι "όλα τα βρήκαμε πρώτοι εμείς, οι Έλληνες".
γράφει ο φυσικός Δ. Δ. Λιακόπουλος
Το έργοΟ Κοπέρνικος στην εποχή μας δεν αναφέρεται ούτε για την προσφορά του στη νομική επιστήμη ούτε για την προσφορά του στην ιατρική. Το μοντέλο, δηλαδή η θεωρία "λειτουργίας" του ηλιακού μας συστήματος ονομάζεται στην εποχή μας "Κοπερνίκιο" προς... τιμήν του... μεγάλου αστρονόμου, που σπούδασε γιατρός στην Πάντοβα της Ιταλίας.
Σε ολόκληρη τη ζωή του δεν έκανε πάνω από 60 αστρονομικές παρατηρήσεις, τις οποίες θα έπρεπε ν' αμφισβητούμε (για το αν τις έκανε).
Αρχικά, θέλω να πω ότι εκείνο που με θλίβει είναι το ότι κατά τη δική μου ενασχόληση (ως φυσικός) με τη φυσική επιστήμη της αστρονομίας, μου έμαθαν για το "Κοπερνίκιο ηλιακό σύστημα" και όχι για το "Αρχιστάρχειο", αφού ο Κοπέρνικος - ως ανίκανος σφετεριστής της γνώσης - διάβασε Αρίσταρχο, όπως και άλλους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, αποκρύπτοντας όμως το γεγονός αυτό. Σ' αυτό τον βοήθησε η άριστη γνώση των αρχαίων Ελληνικών, αλλά και των Λατινικών, στα οποία είχαν μεταφραστεί και διασωθεί πολλά έργα αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων.
Η μόνη εργασία που από τον αρρωστημένο του εγωισμό προσπάθησε να κάνει μόνος του, ήταν ο υπολογισμός της περιόδου της μετάπτωσης, που την υπολόγισε σε 1.717 χρόνια αντί για 25.000 χρόνια, που είναι στην πραγματικότητα, πράγμα που δείχνει την αχαλίνωτη ανικανότητα του ανδρός.
Στα πανεπιστήμια που σπούδασε δεν είχε καμία διάκριση και όταν του έλεγαν οι σύγχρονοι του ότι οι Αλεξανδρινοί αστρονόμοι έκαναν πολύ μεγαλύτερες ανακαλύψεις και παρατηρήσεις (πού να ήξεραν και για τις κλοπές των αρχαίων ελληνικών κειμένων), δικαιολογούσε τον εαυτό του λέγοντας ότι αυτό οφείλεται στο ότι αυτοί είχαν τότε πιο διαυγή ουρανό (!), λες και ο αφιλότιμος ζούσε στο Λονδίνο με το "νέφος" του 20ου αιώνα.
Αφού λοιπόν διάβασε τους αρχαίους Έλληνες με πολύ προσοχή και αφού αντέγραψε αυτά που μπορούσε να καταλάβει, άρχιζε να παρουσιάζει τα πάντα για δικά του. Όσον αφορά τις αρχαίες ελληνικές αστρονομικές γνώσεις, είπε ότι αποτελούν ένα "ελεεινό πτώμα", έτσι για να μην πάει το μυαλό κανενός στην κλοπή που διέπραξε.
Ο Κοπέρνικος εκμεταλλεύτηκε το ότι οι Ελεύθεροι Έλληνες λόγιοι που ζούσαν στην Ευρώπη δεν ασχολήθηκαν σχεδόν καθόλου με την αστρονομία και βεβαίως το ότι ο αγώνας τους για την ενημέρωση των Φράγκων για την κατάσταση στην υπόδουλη Ελλάδα δεν τους επέτρεψε να εντοπίσουν τη συγκεκριμένη απάτη (που βέβαια δεν ήταν και μοναδική, αν αναλογιστεί κανείς το "μεγάλο φαγοπότι" που έκαναν οι "μεγάλοι" Εβραίοι φυσικοί επιστήμονες το 1900 περίπου, στις αρχές δηλαδή του 20ου αιώνα).
Ο Θεός όμως, όπως είναι γνωστό, αγαπάει τον κλέφτη, αλλ' αγαπάει και τον νοικοκύρη. Έτσι στο πολύ "μεγάλο" του έργο και συγκεκριμένα στην εισαγωγή, ο Κοπέρνικος έγραψε ότι ανέτρεξε βιβλιογραφικά και σε άλλους αστρονόμους (λες και ο ίδιος ήταν αστρονόμος) για να δει μήπως αναφέρει κανείς κάποιες άλλες κινήσεις των ουρανίων σωμάτων, εκτός απ' αυτές που ο ίδιος αναφέρει και δεν βρήκε πουθενά τη θεωρία του ηλιοκεντρικού συστήματος.Υπάρχουν όμως σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία, φίλοι μου, τρία σημεία που αποκαλύπτουν το ψεύδος:
α) Στο μουσείο της Βαρσοβίας υπάρχουν τα χειρόγραφα του βιβλίου του Κοπέρνικου, που η Τσεχία παρέδωσε επισήμως στην Πολωνία, στην πόλη της Πράγας, στις 2 Οκτωβρίου 1953. Φαίνεται λοιπόν εκεί και συγκεκριμένα στον πρόλογο ότι ο Πολωνός ιερωμένος - γιατρός - δικηγόρος, αλλά επ' ουδενί λόγω αστρονόμος, πήρε ολόκληρα τμήματα απ' τον Αρίσταρχο το Σάμιο. Το σημείο όμως αυτό του προλόγου έχει μουτζουρώσει πρόχειρα, αν και διαβάζεται, για να μην συμπεριληφθεί στο βιβλίο του. ΤΟ χειρόγραφο όμως σώθηκε.
β) Σαν καλός γνώστης της ελληνικής και της Λατινικής, ο Κοπέρνικος είχε μεταφράσει 30 αρχαία ελληνικά κείμενα στα Λατινικά, όπου περιλαμβάνονται όλα τα κλεμμένα χωρία.
γ) Οι Άγγλοι ιστορικοί συγγραφείς Χηθ και Μπαρνέτ στα έργα τους "Αρίσταρχος ο Σάμιος" και "Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία" αναφέρονται σε επιστολή του Κοπέρνικου στον τότε πάπα, όπου ομολογεί το ότι το ηλιοκεντρικό μοντέλο του ηλιακού συστήματος το ενεπνεύσθη από την ανάγνωση αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων.
Βέβαια, αυτό δείχνει τον φόβο του και όχι την τιμιότητά του και την επιθυμία του για αλήθεια, το κάνει για να αποποιηθεί τη ρετσινιά της αιρετικής γνώσης, αφού η καθολική εκκλησία δε συζητούσε καν το θέμα και η Ιερά Εξέταση περίμενε στη γωνία.
Βέβαια, αυτό δείχνει τον φόβο του και όχι την τιμιότητά του και την επιθυμία του για αλήθεια, το κάνει για να αποποιηθεί τη ρετσινιά της αιρετικής γνώσης, αφού η καθολική εκκλησία δε συζητούσε καν το θέμα και η Ιερά Εξέταση περίμενε στη γωνία.
Το βιβλίο του Κοπέρνικου είναι μια συρραφή από αποσπάσματα κατά λέξη αντεγραμμένα απ' τα εξής αρχαία ελληνικά έργα:
"Περί Ουρανού" (Αριστοτέλης), "Θέων ο Σμυρναίος" (Αλέξανδρος Αιτωλός), "Ψαμμίτης" (Αρχιμήδης), "Πυθαγόρας" (Διογένης Λαέρτιος), "Υπόμνημα εις Πτολεμαίον" (Θέων ο Αλεξανδρεύς), "Εις βασιλέα Ήλιον" (Ιουλιανός ο Παραβάτης), "Κυκλική θεωρία των μετεώρων" (Κλεομήδης), "Τίμαιος" (Πλάτων), "Μαθηματική Σύναξις" (Πτολεμαίος), "Φυσικά" (Στοβαίος) (πηγή Αλέξανδρος Λαγκαδάς).
Ο Κοπέρνικος όμως στο περιβόητο βιβλίο, που δεν τολμούσε να κυκλοφορήσει λόγω της Ιεράς Εξέτασης και του "Μαλέους Μαλεφικάρουμ", αντέγραψε και τη "μεταβολή της λοξώσεως της ελλειπτικής" (που είχε σωθεί από Άραβες), όπως αντέγραψε από τον Πτολεμαίο τα περί απόστασης Γης - Ήλιου και από τον Ίππαρχο τα περί απόστασης Γης - Σελήνης.
Κάποια στιγμή, το 1543, το βιβλίο του Κοπέρνικου κυκλοφόρησε και η Ιερά Εξέταση το χαρακτήρισε αιρετικό. Μερικά από αυτά που ο Κοπέρνικος παρουσιάζει για δικά του ήταν:
- Κοπέρνικος: "Ο κόσμος είναι σφαιροειδής". Διογένης Λαέρτιος (Πυθαγόρας 19): "Πυθαγόρας λέγει τον κόσμο σφαιροειδή".
- Κοπέρνικος: "Η σφαίρα αποτελεί το πολυχωρητότερον σχήμα" . Πλάτων (Τιμαίος Γ' 160F): "Η σφαίρα πολυχωρητότερον"
- Κοπέρνικος: "Η Γη έχει σφαιρικό σχήμα και αποδεικνύεται από τη σκιά της πάνω στη Σελήνη, που έχει περιφέρεια κύκλου". Αριστοτέλης (Περί Ουρανού Β 14,297): "Περί τας σεληνιακάς εκλείψεις όχι κυρτήν έχει την ορίζουσαν γραμμήν, ωστ' σ της Γης αν είη περιφέρειαν του σχήματος αιτία, σφαιροειδή ουσία".
- Κοπέρνικος: "Είναι αναγκαίο η γη να έχει τέτοιο σφαιρικό σχήμα". Αριστοτέλης (Περί Ουρανού Β 277α): "Σχήμα δ' έχειν σφαιροειδές αναγκαίον την Γην".
- Κοπέρνικος: "Ο Ήλιος, η Σελήνη και οι αστέρες είναι σφαιροειδής". Στοβαίος (Φυσικά Α.35): "Οι Πυθαγόρειοι σφαιροειδή είναι τον Ήλιον φασίν". Αριστοτέλης (Προβλήματα 15): "Σφαιροειδή την Σελήνην". Αριστοτέλης (Περί Ουρανού Β.δ. 290α): "Σφαιροειδή τα άστρα".
- Κοπέρνικος: "Το άπειρο επ' ουδενί λόγω μπορεί να κινείται". Αριστοτέλης (Περί Ουρανού Α.γ): "Ουδ' όλως γε το άπειρον ενδέχεται κινείσθαι".
Μετά από όλα αυτά, θέλω να τονίσω ότι δεν με πειράζει τόσο που όλοι οι Φράγκοι θεωρούν τον Κοπέρνικο πατέρα του ηλιοκεντρικού μοντέλου του ηλιοκεντρικού συστήματος, αλλά το ότι οι "δικοί μας" απλά τους ακούν και δεν κάνουν τίποτε για να μην τους πουν εθνικιστές, φασίστες, φαντασμένους, αντιεπιστημονικών απόψεων κτλ, κτλ, κτλ, λες και μια σωστή ενημέρωση των ξένων πανεπιστημίων και όχι μόνο, θα έβλαπτε (αφού δεν είναι μόνο τα πανεπιστήμια που πρέπει να ενημερωθούν, αλλά και οι βιβλιοθήκες, το διαδίκτυο - internet, οι εκδοτικοί οίκοι, τα περιοδικά, οι εφημερίδες, οι πολιτιστικοί σύλλογοι, οι σύλλογοι φίλων αστρονομίας, οι μαθηματικές εταιρείες και όλα αυτά σε πλανητική κλίμακα).
Πόσο θα το αφήσουμε αυτό να συνεχίζεται; Έχουμε ή όχι ''υποχρέωση'' να αποκαταστήσουμε την αλήθεια;
Σκεφτείτε όμως... όταν τα εκπαιδευτικά βιβλία μέσα στην ίδια την Ελλάδα μιλούν για το Κοπερνίκιο ηλιακό σύστημα και ούτε καν αναφέρουν το όνομα του Αρίσταρχου, πως να ελπίσουμε ότι κάποτε θα αποδοθεί στους αρχαίους Έλληνες επιστήμονες - ερευνητές, στοχαστές και εραστές της γνώσης, η τιμή που τους ''πρέπει'';
_____________________________________________________________
Δ.Δ.Λιακόπουλος, πηγή: "ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΤΡΩΓΑΝ ΒΑΛΑΝΙΔΙΑ" www.liako.gr
Δ.Δ.Λιακόπουλος, πηγή: "ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΤΡΩΓΑΝ ΒΑΛΑΝΙΔΙΑ" www.liako.gr
Συνεχίζοντας την έρευνά μας στις πηγές της αρχαίας γνώσης δεν μπορούμε να αγνοήσουμε κάποιες ''φωνούλες'' που κατηγορούν τους αρχαιολάτρες Έλληνες, όπως του αποκαλούν, για πολλά, κυρίως για την Έλληνική ''παρθενογέννηση'' σε πολλά.
Αν επιτρέπουν οι φωνούλες να προσθέσουμε ότι βάσει του: ΘΑΡΣΕΙΝ ΧΡΕΙ (χρειάζεται θάρρος), που μας συγχωρείτε αλλά κι αυτό Έλληνες το είπαν, με χαρά θα μεταφέρουμε τις δοξασίες τους... Η συνέχεια εναπόκειται στην κρίση του καθένα
Αν επιτρέπουν οι φωνούλες να προσθέσουμε ότι βάσει του: ΘΑΡΣΕΙΝ ΧΡΕΙ (χρειάζεται θάρρος), που μας συγχωρείτε αλλά κι αυτό Έλληνες το είπαν, με χαρά θα μεταφέρουμε τις δοξασίες τους... Η συνέχεια εναπόκειται στην κρίση του καθένα
Ο Αρίσταρχος όμως δεν ήταν ο πρώτος που έκανε την ανακάλυψη, ήταν ο πρώτος που τόλμησε να μιλήσει ανοιχτά γι' αυτήν και φυσικά καταδιώχθηκε για αθεΐα.
Η ιδεολογική απομόνωση του Αρίσταρχου φαίνεται ότι ήταν τόσο επιτυχής, που κανείς από τους σύγχρονους αλλά και μεταγενέστερους του δεν υποστήριξε την θεωρία του.
Αναφέρεται μόνο ο Σέλευκος ο Βαβυλώνιος, έναν αιώνα μετά τον Αρίσταρχο, να προσπαθεί να διαδώσει την ηλιοκεντρική θεωρία αλλά και αυτός χωρίς αποτέλεσμα.
 |
Στην επάνω αριστερή γωνία, ανάμεσα στις δύο φιγούρες, απεικονίζεται
ένας ήλιος, περιτριγυρισμένος από σφαιρικούς πλανήτες.
Είναι το μόνο ιστορικό ντοκουμέντο που υπάρχει, ονομάζεται «σφραγίδα
του Βερολίνου» και αποτελεί έργο των Σουμερίων. Η εικόνα είναι από
το περιοδικό Περισκόπιο της Επιστήμης Νο 279. Ιανουάριος 2004. σελ. 40.
|
Να τα πάρουμε όμως από την αρχή:
Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι πρώτοι που ασχολήθηκαν και πίστεψαν στο ηλιοκεντρικό σύστημα γύρω στο 2550 π.Χ. ήταν οι Σουμέριοι και οι Βαβυλώνιοι, που τους διαδέχτηκαν!
Γενικά, είχαν σημαντική ανάπτυξη στα μαθηματικά και στην αστρονομία.
Όσον αφορά τα μαθηματικά, είχαν αναπτύξει ένα αριθμητικό σύστημα με βάση το 60, που ακόμη και σήμερα το χρησιμοποιούμε (60 λεπτά η ώρα, 60 δευτερόλεπτα το λεπτό).
Στον τομέα της αστρονομίας, οι αστρονόμοι της Μεσοποταμίας ανακάλυψαν, τελικά, ότι εκτός από τον Ήλιο και τη Σελήνη υπάρχουν άλλοι πέντε λαμπροί αστέρες και ότι αυτοί κινούνται γύρω από τον Ήλιο, ο οποίος μένει σταθερός.
Η ύπαρξη εφτά πλανητών οδήγησε στην υιοθέτηση της εβδομάδας των επτά ημερών και έτσι η εβδομάδα ως μονάδα χρόνου καθιερώθηκε από τους Βαβυλωνίους.
Θεωρείται ότι οι γνώσεις αυτές στη Μεσοποταμία εξαφανίστηκαν από το παγανιστικό ιερατείο της Ανατολής.
Ο Πυθαγόρας ο Σάμιος, όπως ο συμπατριώτης του μεταγενέστερός του Αρίσταρχος, το 580 π.Χ. αναφέρεται και αυτός στη σφαιρικότητα τής γης και τής κίνησης της γύρω από άλλο ουράνιο σώμα.
Ο νεαρός Πυθαγόρας έγινε μαθητής του φιλόσοφου Φερεκύδη στη Λέσβο, του Ερμοδάμαντα στη Σάμο, και του μεγάλου Θαλή και του Αναξίμανδρου στη Μίλητο.
Ο τύραννος της Σάμου Πολυκράτης του έδωσε συστατικές επιστολές για τον Φαραώ Άμαση και ο Πυθαγόρας ταξίδεψε στην Αίγυπτο όπου έγινε δεκτός από τους αρχιερείς της Μέμφιδος και της Ηλιούπολης.
Μυήθηκε σε όλα τα αιγυπτιακά μυστήρια και έμεινε στην Αίγυπτο είκοσι ολόκληρα χρόνια, ώσπου όταν ο Πέρσης βασιλιάς Καμβύσης κατέλαβε τη χώρα, διαλύοντας τη δυναστεία των Φαραώ, ο Πυθαγόρας αιχμαλωτίστηκε μαζί με άλλους Αιγυπτίους λόγιους, και μεταφέρθηκε ως σκλάβος στη Βαβυλώνα.
Εκεί, ξεχωρίζει και διακρίνεται τόσο, που Πέρσες Μάγοι και σοφοί Χαλδαίοι, επιζητούν συναναστροφές μαζί του, για ανταλλαγές γνώσεων και διδασκαλιών.
Στη Βαβυλώνα μένει δώδεκα χρόνια... Τώρα πια οι γνώσεις του χαρακτηρίζονται αρκετά σημαντικές και ''κυκλοφορούν'' ελεύθερες.
Αφήνεται επιτέλους ελεύθερος με την βοήθεια και μεσολάβηση του Έλληνα Δημοκείδη, του προσωπικού γιατρού του Πέρση βασιλιά, με τον όρο να επιστρέψει στην πατρίδα του τη Σάμο και όχι στην Αίγυπτο.
Ο Πυθαγόρας όμως δεν γυρίζει πίσω. Ταξιδεύει σε όλη την Εγγύς Ανατολή, και λένε ότι έφτασε μέχρι και την Ινδία, πάντοτε αναζητώντας σπάνιες γνώσεις και σπάνιους ανθρώπους.
Ο Κικέρων και ο Στράβων μας βεβαιώνουν: "Τι να πει κανείς για τον Πυθαγόρα, τι για τον Πλάτωνα ή τον Δημόκριτο; Εξαιτίας του πόθου τους για μάθηση βλέπουμε ότι διέτρεξαν τις πιο μακρυνές χώρες."
"Quid de Pythagora? Quid de Platone aut Democrito loquar? A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas." (Κικέρων, De Fin. 5,50)
Ο Κικέρων και ο Στράβων μας βεβαιώνουν: "Τι να πει κανείς για τον Πυθαγόρα, τι για τον Πλάτωνα ή τον Δημόκριτο; Εξαιτίας του πόθου τους για μάθηση βλέπουμε ότι διέτρεξαν τις πιο μακρυνές χώρες."
"Quid de Pythagora? Quid de Platone aut Democrito loquar? A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas." (Κικέρων, De Fin. 5,50)
και ο Στράβων: "Εν δε τη ορεινή Σίλαν ποταμόν είναι ω μηδέν επιπλεί' Δημόκριτον μεν ουκ απιστείν άτε πολλήν της Ασίας πεπλανημένον." (Στράβων, Γεωγραφικά 15, 1, 38)
Αργότερα ο Πλάτωνας (428-348 π.Χ.) προσπάθησε να παρουσιάσει ένα ηλιοκεντρικό μοντέλο με την αντίληψη της ομαλής κυκλικής κίνησης των ουρανίων σωμάτων γύρω απ’ την κεντρική εστία, θέλοντας ίσως να δώσει μια νομοτελειακή και μαθηματικά αρμονική όψη του Σύμπαντος.
Επηρεασμένος απ’ τις πλατωνικές ιδέες ο Εύδοξος παρουσιάζει την υφήλιο σαν ένα σύστημα ομόκεντρων σφαιρών. Σε κάθε πλανήτη αποδίδει τέσσερις ομόκεντρες σφαίρες, ενώ στον Ήλιο και τη Σελήνη τρεις.
Σύμφωνα με τον Διογένη Λαέρτιο, ο Φιλόλαος ήταν ο πρώτος που υποστήριξε την κυκλική κίνηση της Γης (αν και αναφέρει και την πιθανότητα να ήταν ο Ικέτας ο Συρρακούσιος). Η ιδέα επομένως ότι η Γη μπορεί να κινείται γύρω από ένα άλλο κέντρο υπάρχει ήδη δύο αιώνες πριν από την εποχή που έζησε ο Αρίσταρχος.
Κατόπιν ο Ηρακλείδης ο Πόντιος, (4ος αιώνας π.Χ.), είχε θητεύσει στην Ακαδημία τού Πλάτωνα. Βρήκε ότι η γωνιακή απόσταση του Ερμή και της Αφροδίτης από τον Ήλιο είναι πάντα μικρότερη από κάποιο όριο, γεγονός που ορθώς ερμήνευσε ότι οφείλεται στο ότι οι δύο αυτοί πλανήτες περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο και όχι γύρω από την Γη.
Πάντως και γι’ αυτόν ο Ήλιος και οι υπόλοιποι πλανήτες περιστρέφονται γύρω απ’ τη Γη. Για να εξηγήσει δε τις ημερήσιες κινήσεις των ουρανίων σωμάτων δέχτηκε ότι η Γη περιστρέφεται και η ίδια γύρω απ’ τον άξονά της.
Από αυτούς επηρεάστηκε αργότερα (κατά το 280 π.Χ.) ο Αρίσταρχος ο Σάμιος, μαθητής τού μαθητή τού Αριστοτέλη, Στράτωνα, και τόλμησε να το πει δημόσια, κάτι που οι άλλοι δεν είχαν τολμήσει. Έτσι έδωσε το όνομά του στην ηλιοκεντρική θεωρία.
Ο Αρίσταρχος ο Σάμιος έζησε μεταξύ του 310 και του 230 πΧ. Είχε δάσκαλο τον Στράτωνα από την Λάμψακο, (λυκειάρχη του Λυκείου του Αριστοτέλη στην Αλεξάνδρεια το 287 π.Χ.).
Δυστυχώς δεν σώζεται το βιβλίο στο οποίο ανέφερε την ηλιοκεντρική θεωρία του ο Αρίσταρχος. Γνωρίζουμε για αυτή του την θεωρία μέσω του Αρχιμήδη, από το βιβλίο του "Ψαμμίτες".
Τη θεωρία της κίνησης της Γης γύρω από τον ήλιο και γύρω από τον εαυτό της, θα την είχαν διατυπώσει πρώτοι ο Πυθαγόρας και οι μαθητές του, οι οποίοι όμως με τον φόβο διώξεων, χρησιμοποιούσαν κώδικες και αλληγορίες και σύμβολα κατά τη διδασκαλία, και εξασκούσαν τους μαθητές τους στο «νόμο της σιγής».
____________________________________
από το http://oodegr.co/
Βιογραφικό του Νικολάου Κοπέρνικου
Το 1473 μ.Χ., στις 19 Φεβρουαρίου, γεννήθηκε στο Τορν της Πολωνίας ο Νικόλαος Κοπέρνικος, σ' ένα μικρό χωριό της περιοχής της Σιλεσίας, το Κόπερνικ, απ' όπου πήρε και τ' όνομα του.
Ο πατέρας του λέγεται ότι ήταν αρτοποιός, αλλά και περιστασιακός έμπορος χαλκού, η εξόρυξη του οποίου γινόταν στην περιοχή (Κόπερνικ). Η μητέρα του ανήκε σε εύπορη οικογένεια της περιοχής.
Από μικρός έμαθε Ελληνικά και Λατινικά και κατόπιν σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Κρακοβίας νομική, φιλοσοφία και αστρονομία. Με τη βοήθεια μάλιστα του επισκόπου θείου του Λουκά έγινε αργότερα κληρικός.
Γύρω στο 1500 πηγαίνει στην Ιταλία και σπουδάζει στα Πανεπιστήμια της Φερράρα, της Μπολώνια και της Πάντοβα. Πήρε, με τα μέτρα της εποχής βέβαια, εκπαίδευση στα νομικά και την ιατρική, οπότε και γύρισε στην Πολωνία στον επίσκοπο θείο του, έχοντας εξασφαλίσει - λόγω της ιατρικής του ιδιότητος - μια άνετη ζωή, χωρίς ουσιαστικά να δουλεύει, αφού ο "θείος" του εξασφάλισε ισόβιο παχυλό μισθό.
Βιογραφικό του Νικολάου Κοπέρνικου
Ο πατέρας του λέγεται ότι ήταν αρτοποιός, αλλά και περιστασιακός έμπορος χαλκού, η εξόρυξη του οποίου γινόταν στην περιοχή (Κόπερνικ). Η μητέρα του ανήκε σε εύπορη οικογένεια της περιοχής.
Από μικρός έμαθε Ελληνικά και Λατινικά και κατόπιν σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Κρακοβίας νομική, φιλοσοφία και αστρονομία. Με τη βοήθεια μάλιστα του επισκόπου θείου του Λουκά έγινε αργότερα κληρικός.
Γύρω στο 1500 πηγαίνει στην Ιταλία και σπουδάζει στα Πανεπιστήμια της Φερράρα, της Μπολώνια και της Πάντοβα. Πήρε, με τα μέτρα της εποχής βέβαια, εκπαίδευση στα νομικά και την ιατρική, οπότε και γύρισε στην Πολωνία στον επίσκοπο θείο του, έχοντας εξασφαλίσει - λόγω της ιατρικής του ιδιότητος - μια άνετη ζωή, χωρίς ουσιαστικά να δουλεύει, αφού ο "θείος" του εξασφάλισε ισόβιο παχυλό μισθό.
Scholeio.com
