Η Σύγκρουση μεταξύ Επιστήμης και Θρησκείας, ''AGORA'',

Η σύγκρουση μεταξύ επιστήμης και θρησκείας είναι το θέμα αυτής της ''θαρραλέας'' ταινίας, που αγγίζει ευαίσθητα σημεία, με φόντο τη υστερορωμαϊκή Αλεξάνδρεια. Το σενάριο έχει πραγματικά γεγονότα από τη ζωή της φιλοσόφου και μαθηματικού Υπατίας, του έπαρχου της Αλεξανδρείας Ορέστη, του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Κύριλλου.

Η ταινία έλαβε εφτά βραβεία Γκόγια στην Ισπανία, συμπεριλαμβανομένου του βραβείου Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου. 

Τιμήθηκε επίσης με το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Χάμπτονς. 

Πήρε τον τίτλο της από την "ἀγορά", ένα θρησκευτικό χώρο της αρχαίας Ελλάδας, όμοιο με το ρωμαϊκό forum. 

Γυρίστηκε στο νησί της Μάλτας από τον Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο του 2008, με παραγωγό τον Fernando Bovaira και με τη βοήθεια του Justin Pollard στα ιστορικά σημεία της ταινίας. 

Προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού στο Φεστιβάλ Καννών το 2009 και στις αίθουσες της Ισπανίας στις 9 Οκτωβρίου 2009. Έγινε μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στη χώρα.

Η ταινία «Αγορά» είναι ένα αγγλόφωνο (αν και ισπανικής παραγωγής) ιστορικό, επικό, φιλοσοφικό δράμα. Σκηνοθετήθηκε από τον Alejandro Amenábar και το σενάριο γράφτηκε από τους Amenábar και Mateo Gil.

Η ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΥΠΑΤΙΑ με  Ελληνικούς Υπότιτλους,  from Ορέστης Πηλεύς on Vimeo.

Η Υπατία, που την υποδύεται η ηθοποιός Rachel Weisz, είναι μία γυναίκα μαθηματικός, φιλόσοφος και αστρονόμος στα τέλη του 4ου αι μ.Χ.. στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η οποία ανακάλυψε τις αδυναμίες του γεωκεντρικού συστήματος του Πτολεμαίου και του ηλιοκεντρικού μοντέλου του Πυθαγόρα. 

Προσπαθεί να σώσει τη γνώση της κλασικής αρχαιότητας παρά τις θρησκευτικές προκαταλήψεις και τις κοινωνικές αναταραχές. Στην ταινία συμπρωταγωνιστούν ο Max Minghella ως Davus (ο δούλος του πατέρα της Υπατίας) και ο Oscar Isaac ως Ορέστης, ένας από τους μαθητές της Υπατίας και αργότερα έπαρχος της Αλεξάνδρειας.

____________________________________________________________________

* Δήλωση: Το Scholeio.com δεν είναι κάτοχος των πνευματικών δικαιωμάτων της ταινίας και η προβολή του βίντεο αποσκοπεί μόνο σε ψυχαγωγικούς λόγους, όπως και οι υπόλοιπες ταινίες που θα βρείτε στο μπλογκ.

  Scholeio.com  

Υπατία, Θαύμα του Φωτός ή Απόστολος του Σκότους ?

Πολλοί φτάνουν στην Αλεξάνδρεια θέλοντας να γνωρίσουν την επιστημοσύνη της νεαρής γυναίκας, που η φήμη της ξεπέρασε τα όρια της πόλης.
Άλλοι είναι ερευνητές, άλλοι στοχαστές. Οι περισσότεροι όμως θέλουν να μαθητεύσουν κοντά της. Υπάρχουν και κάποιοι που έρχονται ειδικά για να παρακολουθήσουν τις διαλέξεις της για τα μαθηματικά, την αστρονομία, τη φιλοσοφία και τη μηχανική. 
Το σπίτι της έχει γίνει κέντρο διανοουμένων και συγκεντρώνει σχολαστικιστές που συζητήσουν επιστημονικά και φιλοσοφικά ερωτήματα. 

''Υπάρχουν αυτοί που τη θεωρούν θαύμα του φωτός... αλλά και αυτοί που τη βλέπουν σαν απόστολο του σκότους''  μας λέει ο Elbert Hubbard 

''Κρατώντας το μανδύα του φιλοσόφου και περπατώντας μέσα στην πόλη, εξηγούσε δημόσια τα γραπτά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη και άλλων φιλοσόφων σε όλους όσους ήθελαν να ακούσουν... 
Ή ακόμα για όσους ήθελαν να τη συμβουλευθούν στα θέματα διοίκησης της πόλης, ήταν πάντα πρόθυμη''.  βεβαιώνει ο μαθητής της Ησύχιος ο Εβραίος

Η θέση που βρίσκεται η νεαρή επιστήμων είναι πολύ επικίνδυνη, σε μια όλο και πιο χριστιανική πόλη. Ο τίτλος-μομφή της εποχής, παγανιστής-στρια,  που είχε επιβάλλει η νέα θρησκεία την ακολουθούσε τώρα αφού είχε ασπαστεί την ελληνική επιστημονική σκέψη και επηρέαζε την κοινωνία σαν πολιτικό πρόσωπο. 

   
4ος αιώνας, Αλεξάνδρεια 

Βρισκόμαστε το 370 μ.Χ. Τα μαθηματικά και η επιστήμη υπό διωγμόν. Η πνευματική ζωή της Αλεξάνδρειας υπό διωγμόν, σε κατάσταση  επικίνδυνης σύγχυσης. Ο χριστιανός ζηλωτής και όχι μόνο, βλέπει αιρέσεις και σατανισμό σε ότι θα λέγαμε εκείνη την εποχή έρευνα και επιστήμη. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μετατρέπεται σιγά σιγά σε χριστιανική.

"Οι μαθηματικοί έπρεπε να κατασπαραχθούν από θηρία ή να καούν ζωντανοί" (McCabe). 

Μερικοί από τους χριστιανούς Πατέρες αναβίωσαν τις θεωρίες της επίπεδης γης και του σύμπαντος ως στερέωμα. Στην Αλεξάνδρεια ο Θεόφιλος, Πατριάρχης Αλεξάνδρειας, υποκινούσε βίαιες συγκρούσεις μεταξύ παγανιστών, Εβραίων και Χριστιανών. Δεν ήταν μια και τόσο ευμενής εποχή για να είναι κανείς επιστήμονας, ή φιλόσοφος.

Αυτό το περιβάλλον διαλέγει η Υπατία να γεννηθεί, να ''μορφωθεί'', να βιώσει την δική της περιπέτεια. Διαλέγει τον Θέωνα για πατέρα, έναν αστρονόμο-μαθηματικό του Μουσείου και εκείνος μεγαλώνει την μικρή Υπατία με όνειρο να γίνει ένα 'τέλειο ανθρώπινο ον'. Τι κι αν είναι γυναίκα (ήταν η εποχή που οι γυναίκες θεωρούνταν κάτι παρακάτω από άνθρωποι!) 

Επιβλέπει από κοντά κάθε πλευρά της εκπαίδευσης της. Προσωπική μαθήτρια του μάγου Πλούταρχου και ανατρέφεται στις θεμελιώδεις αρχές της Πλατωνικής Σχολής. Ταξιδεύει στην Αθήνα και την Ιταλία. 

Στην Αθήνα οι νεοπλατωνικές σχολές έχουν τη φήμη ότι τονίζουν περισσότερο τη μαγεία και την απόκρυφη επιστήμη απ' ότι οι αντίστοιχες νεοπλατωνικές σχολές της Αλεξάνδρειας.
Βέβαια για τους Χριστιανούς, όλοι οι Πλατωνιστές ήταν επικίνδυνοι αιρετικοί.
Εκείνη όμως σπουδάζει στη νεοπλατωνική σχολή του Πλούταρχου του Νεότερου και της κόρης του Ασκληπιγένειας στην Αθήνα.

Όταν επιστρέφει στην Αλεξάνδρεια γίνεται δασκάλα των μαθηματικών και της φιλοσοφίας. Το Μουσείο είχε χάσει την υπεροχή του και η Αλεξάνδρεια τώρα είχε ξεχωριστά σχολεία για παγανιστές, για Εβραίους και για Χριστιανούς. 

Η Υπατία πρωτοτυπεί διδάσκει σε ανθρώπους κάθε θρησκείας. Αναλαμβάνει μια Έδρα Φιλοσοφίας στην πόλη. Σύμφωνα με τον βυζαντινό εγκυκλοπαιδιστή Σουίδα, ''Ήταν επίσημα διορισμένη να ερμηνεύει το δόγμα του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη κ.ά.". 

Τα περισσότερα από τα γραπτά της Υπατίας ξεκίνησαν σαν σημειώσεις για τους μαθητές της. Κανένα δεν έχει διασωθεί ολοκληρωμένο, αν και είναι πιθανό τμήματα του έργου της να έχουν ενσωματωθεί στις εκτενείς πραγματείες του Θέωνα. 
Μερικές πληροφορίες για τα επιτεύγματά της προέρχονται από δασωμένα γράμματα του μαθητή και φίλου της Συνέσιου του Κυρηναίου, που αργότερα έγινε ο πλούσιος και ισχυρός Επίσκοπος της Πτολεμαϊδας. Κάποτε ο Συνέσιος, Επίσκοπος και γνωστός για τη μόρφωσή του, της έγραψε ζητώντας τη βοήθειά της στην κατασκευή ενός αστρολάβου και ενός υδροσκοπίου, αναγνωρίζοντας τη μοναδική υπεροχή του νου της.

Αριθμητική του Διόφαντου

Το σημαντικότερο έργο της Υπατίας ήταν στην άλγεβρα. Έγραψε σχόλια στην Αριθμητική του Διόφαντου σε 13 βιβλία. Ο Διόφαντος έζησε και εργάσθηκε στην Αλεξάνδρεια τον τρίτο αιώνα και έχει ονομασθεί 'πατέρας της άλγεβρας'. Ανέπτυξε τις απροσδιόριστες (ή Διοφαντικές) εξισώσεις, δηλαδή εξισώσεις με πολλαπλές λύσεις. 

Ένα συνηθισμένο παράδειγμα προβλημάτων αυτού του τύπου είναι το πώς μπορούμε να μετατρέψουμε ένα κατοστάρικο σε νομίσματα χρησιμοποιώντας διαφορετικά νομίσματα, 50άρικα, 20άρικα κλπ.). Εργάσθηκε επίσης με δευτεροβάθμιες εξισώσεις. Τα σχόλια της Υπατίας περιελάμβαναν εναλλακτικές λύσεις και πολλά νέα προβλήματα που προέκυπταν σαν συνέπεια στα χειρόγραφα του Διόφαντου.

Κωνικές Τομές του Απολλώνιου της Πέργα

Η Υπατία έγραψε επίσης μια διατριβή Περί των Κωνικών του Απολλώνιου σε οκτώ βιβλία. Ο Απολλώνιος ο Πέργας ήταν ένας αλεξανδρινός γεωμέτρης του 3ου π.Χ. αιώνα, που προσπάθησε να εξηγήσει τις ασυνήθιστες τροχιές των πλανητών.

Το κείμενο της Υπατίας ήταν μια εκλαΐκευση της εργασίας του. Όπως οι έλληνες πρόγονοί της, η Υπατία γοητευόταν από τις κωνικές τομές (τα γεωμετρικά σχήματα που σχηματίζονται όταν ένα επίπεδο τέμνει ένα κώνο). 

Μετά το θάνατό της, οι κωνικές τομές αγνοήθηκαν μέχρι την αρχή του 17ου αιώνα όταν οι επιστήμονες συνειδητοποίησαν ότι πολλά φυσικά φαινόμενα, όπως οι τροχιές πλανητών, περιγραφόταν με τον καλύτερο τρόπο με τις καμπύλες που προκύπτουν από κωνικές τομές.

Αστρονομικός Κανόνας του Πτολεμαίου

Ο Θέων, ο πατέρας της Υπατίας, αναθεώρησε και εξέλιξε τα Στοιχεία της γεωμετρίας του Ευκλείδη και είναι η δική του έκδοση που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα. Πιθανότατα η Υπατία εργάσθηκε μαζί του σε αυτή την αναθεώρηση. Αργότερα έγραψε μαζί του τουλάχιστον μία διατριβή για τον Ευκλείδη. Η Υπατία επίσης έγραψε τουλάχιστον ένα βιβλίο από την εργασία του Θέωνα για τον Πτολεμαίο. 

Ο Πτολεμαίος είχε συστηματοποιήσει όλη τη σύγχρονη μαθηματική και αστρονομική γνώση σε ένα έργο 13 βιβλίων, το οποίο μετριόφρονα ονόμασε Μαθηματική Πραγματεία.  Άραβες Σχολαστικιστές το μετονόμασαν σε Almagest ('Μέγα Βιβλίο"). 

Το σύστημα του Πτολεμαίου παρέμεινε το κυρίαρχο αστρονομικό έργο μέχρι τον Κοπέρνικο τον 16ο αιώνα, που, μαζί με την ηλιοκεντρική θεωρία του Πυθαγόρα, αντιγράφει και ενσωματώνει στην δική του πραγματεία. Οι πίνακες της Υπατίας για τις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων, ο Αστρονομικός Κανών, ίσως ήταν μέρος των σχολίων του Θέωνα στον Πτολεμαίο, ή ήταν ξεχωριστό έργο.

Εκτός από τη φιλοσοφία και τα μαθηματικά, η Υπατία είχε ενδιαφέρον για τη μηχανική και την πρακτική τεχνολογία. Τα γράμματα του Συνέσιου περιέχουν σχέδια για αρκετά επιστημονικά όργανα περιλαμβάνοντας έναν αστρολάβο. Θυμίζουμε ότι ο αστρολάβος χρησιμοποιούνταν για τη μέτρηση των θέσεων του άστρων, πλανητών και του ήλιου και για τον υπολογισμό της ώρας και του ανερχόμενου ζωδίου του ζωδιακού.

Η Υπατία ανέπτυξε ακόμα μια συσκευή για τη διύλιση του νερού, ένα όργανο για τη μέτρηση της στάθμης του νερού και ένα διαβαθμισμένο υδρόμετρο από μπρούτζο για τη μέτρηση της ειδικής βαρύτητας (πυκνότητας) ενός υγρού.

Με τα επιχειρήματα της, τη δημόσια αναγνώριση και τον σεβασμό που ενέπνεε, η Υπατία επισκίαζε κάθε αντίπαλο των Χριστιανικών δογμάτων της Βόρειας Αιγύπτου. Ήταν φημισμένη για το βάθος της γνώσης της και τη γοητεία της προσωπικότητάς της και αγαπημένη των πολιτών της Αλεξάνδρειας. Συχνές ήταν οι προσκλήσεις που είχε από  τους άρχοντες της πόλης  που την επέλεγαν ως σύμβουλο τους.

Μια αποκάλυψη που καίει

Αρκετοί συγγραφείς μνημονεύουν τις διδασκαλίες της Υπατίας σαν Χριστιανικές στο πνεύμα. Πραγματικά, η Υπατία αφαίρεσε το πέπλο μυστηρίου με το οποίο είχε καλυφθεί αυτή η νέα θρησκεία, συζητώντας με τέτοια ευκρίνεια για τις πιο πολύπλοκες αρχές της ώστε πολλοί νεοφώτιστοι στη Χριστιανική πίστη εγκατέλειψαν το Χριστιανισμό για να γίνουν μαθητές της.

Αναλύοντας τους φυσικούς νόμους που διέπουν τα φαινόμενα, στηριζόμενη σε επιχειρήματα και με εργαλείο τη λογική, η Υπατία αποδεικνύει την παγανιστική καταγωγή της Χριστιανικής πίστης. 

Αναλύοντας τα υποτιθέμενα θαύματα, αποκαλύπτει αυτά που οι Χριστιανοί πρόβαλαν σαν σημάδια "θείας προτίμησης". Τα γραπτά της βέβαια καταστράφηκαν στην πυρκαγιά της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, βρίσκουμε όμως αρκετές πληροφορίες που να μπορούμε να σχηματίσουμε μια εικόνα του περιεχομένου τους σε αναφορές και σχόλια σύγχρονών της συγγραφέων.

Η Υπατία ήταν ο τελευταίος επιστήμονας του δυτικού κόσμου, ή ο τελευταίος παγανιστής επιστήμονας, όπως ''σοφά'' αποκαλείται, λες και ο προσδιορισμός του παγανισμού της αφαιρεί από τη μεγαλοσύνη της. Μετά πλήρες σκοτάδι στην ανθρώπινη σκέψη και στην έρευνα. 

Ο θάνατός της συνέπεσε με τα τελευταία χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Και αφού από τότε δεν υπήρξαν σημαντικές πρόοδοι στα μαθηματικά, την αστρονομία και τη φυσική σε όλο τη Δύση για άλλα 1000 χρόνια, η Υπατία έγινε σύμβολο του τέλους της αρχαίας επιστήμης... που έπρεπε να θαφτεί, για το καλό της θρησκείας ! Μετά την Υπατία ήρθε το χάος και ο βαρβαρισμός των Σκοτεινών Χρόνων.

Η Αλεξάνδρεια του 4ου αιώνα μ.Χ. ήταν ο χώρος μιας μικρής επιστημονικής αναγέννησης και αυτή φωτίστηκε από την πιο διάσημη ανάμεσα στις γυναίκες επιστήμονες και φιλοσόφους. Για δεκαπέντε αιώνες η Υπατία θεωρείται ότι ήταν η μόνη γυναίκα επιστήμονας στην ιστορία. Ακόμα και σήμερα συχνά είναι η μόνη γυναίκα που αναφέρεται στην ιστορία των μαθηματικών και της αστρονομίας. 

Πολλοί μαθητές έφθαναν στην Αλεξάνδρεια ειδικά για να παρακολουθήσουν τις διαλέξεις της για τα μαθηματικά, την αστρονομία, τη φιλοσοφία και τη μηχανική. Το σπίτι της έγινε κέντρο διανοουμένων και συγκέντρωνε σχολαστικιστές που συζητήσουν επιστημονικά και φιλοσοφικά ερωτήματα. 

"Η Υπατία ήταν ένα πρόσωπο που χώριζε την κοινωνία σε δύο μέρη:  αυτούς που την θεωρούσαν θαύμα του φωτός και αυτούς που την έβλεπαν σαν απόστολο του σκότους." (Elbert Hunnard)

Η Υπατία ανακατεύτηκε στα πολιτικά θέματα της Αλεξάνδρειας, το βεβαιώνει ο μαθητής της Ησύχιος ο Εβραίος που γράφει:

΄Κρατώντας το μανδύα του φιλοσόφου και περπατώντας μέσα στην πόλη, εξηγούσε δημόσια τα γραπτά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη και άλλων φιλοσόφων σε όλους όσους ήθελαν να ακούσουν... Ή σε όσους ήθελαν να συμβουλευθούν αυτήν πρώτα για τα θέματα διοίκησης της πόλης.'

Η Υπατία βρέθηκε σε πολύ επικίνδυνη θέση σε μια όλο και πιο χριστιανική πόλη. Ο τίτλος-μομφή της εποχής, παγανιστής-στρια,  που είχε επιβάλλει η νέα θρησκεία την ακολουθούσε τώρα αφού είχε ασπαστεί την ελληνική επιστημονική σκέψη και επηρέαζε την κοινωνία σαν πολιτικό πρόσωπο. 
   
Το 412 ο Κύριλλος, ένας φανατικός χριστιανός, έγινε Πατριάρχης της Αλεξάνδρειας και μεγάλη εχθρότητα αναπτύχθηκε μεταξύ του Κυρίλλου και του Ορέστη, του Ρωμαίου Κυβερνήτη της Αιγύπτου, ενός παλιού μαθητή και καλού φίλου της Υπατίας. 
Αμέσως μόλις πήρε την εξουσία, ο Κύριλλος άρχισε να διώκει τους εβραίους, διώχνοντας χιλιάδες από αυτούς από την πόλη. 

Ο Ορέστης βλέπει τον κίνδυνο,  προσπαθεί να εμποδίσει τον Κύριλλο, να μην προβεί στην εκκαθάριση της πόλης από τους νεοπλατωνιστές. 
Δεν τα καταφέρνει...  προσπαθεί να κάνει την Υπατία να δει αυτό που έρχεται... 
Εκείνη δεν ακούει τίποτα... Την εκλιπαρεί να φύγει μακριά ή να αρνηθεί τις ιδέες της και να ασπασθεί τον χριστιανισμό για να γλυτώσει. Εκείνη αρνείται.

Ο Κύριλλος, ο οποίος αργότερα αναγορεύτηκε ο πατέρας τους δόγματος της Χριστιανικής Τριάδας και αγιοποιήθηκε για το ζήλο του, έβλεπε στην Υπατία μια συνεχή απειλή για τη διάδοση της Χριστιανικής πίστης. Ο Κύριλλος άμεσα ή έμμεσα τουλάχιστον, ήταν η αιτία του τραγικού θανάτου της Υπατίας. 

Παρά κάθε επόμενη προσπάθεια να τον απαλλάξουν από το στίγμα του δολοφόνου, το αδιαμφισβήτητο γεγονός παραμένει ότι δεν έκανε καμία προσπάθεια να αποτρέψει το αποτρόπαιο και βίαιο έγκλημα. Το μόνο ελαφρυντικό που μπορεί κανείς να προσφέρει σαν υπεράσπισή του είναι το ότι, τυφλωμένος από τη μανία του φανατισμού, ο Κύριλλος θεωρούσε την Υπατία ως μάγισσα εκπρόσωπο του Κακού.  

Ο φόνος της Υπατίας περιγράφεται στα γραπτά του χριστιανού ιστορικού του 5ου αιώνα Σωκράτη του Σχολαστικού:

"Όλοι οι άνθρωποι την σεβόταν και την θαύμαζαν για την απλή ταπεινοφροσύνη του μυαλού της.  Ωστόσο, πολλοί με πείσμα την ζήλευαν και επειδή συχνά συναντούσε και είχε μεγάλη οικειότητα με τον Ορέστη, ο λαός την κατηγόρησε ότι αυτή ήταν η αιτία που ο Επίσκοπος και ο Ορέστης δεν γινόταν φίλοι. Ορισμένοι πεισματάρηδες και απερίσκεπτοι κοκορόμυαλοι με υποκινητή και αρχηγό τους τον Πέτρο, έναν οπαδό αυτής της Εκκλησίας, παρακολουθούσαν αυτή τη γυναίκα να επιστρέφει σπίτι της γυρνώντας από κάπου. Την κατέβασαν με τη βία από την άμαξά της, την μετέφεραν στην Εκκλησία που ονομαζόταν Caesarium, την γύμνωσαν εντελώς, της έσκισαν το δέρμα και έκοψαν τις σάρκες του σώματός της με κοφτερά κοχύλια μέχρι που ξεψύχησε, διαμέλισαν το σώμα της, έφεραν τα μέλη της σε ένα μέρος που ονομαζόταν Κίναρον και τα έκαψαν."

Οι δολοφόνοι της Υπατίας ήταν Παραβολικοί, φανατικοί μοναχοί της Εκκλησίας του Αγ. Κυρίλλου της Ιερουσαλήμ, πιθανώς υποβοηθούμενοι από Νιτριανούς μοναχούς. 
Ακόμα κι αν δεν διέταξε ο ίδιος το φόνο (παραμένει ανοικτό το ερώτημα), δημιούργησε το πολιτικό κλίμα που θα επέτρεπε μια τέτοια θηριωδία. Αργότερα η εκκλησία για να τιμήσει τον Κύριλλο και την συμπεριφορά του τον ονομάζει άγιο.

Ο Ορέστης αναφέρει τη δολοφονία στη Ρώμη και ζητάει από τις αρχές να ξεκινήσουν έρευνες. Μάταια περιμένει, η έρευνα αναβλήθηκε πολλές φορές λόγω 'έλλειψης μαρτύρων', παραιτείται  και φεύγει από την Αλεξάνδρεια...  Ο Κύριλλος τελικά αρνείται τα πάντα, τα αποκαλεί συκοφαντικά μυθεύματα και  ισχυρίζεται ότι η Υπατία είναι ζωντανή και ζούσε στην Αθήνα.

Οι ελάχιστες ιστορικές αναφορές σε αυτή την παρθένο φιλόσοφο βεβαιώνουν την αρετή της, την ακεραιότητά της και την απόλυτη αφοσίωσή της στα ιδεώδη της Αλήθειας και του Δίκαιου. 

O Αμερικάνος συγγραφέας Elbert Hubbard δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι με το μέρος της.  Ακολουθώντας τον Ιωάννη το Νίκιο, ένα κόπτη Επίσκοπο, που έχει διαστρεβλώσει την ιστορία γιατί μόνο μέσα από τους εχθρούς του ο χριστιανισμός θα γίνει δυνατός, ο Hubbard μας πληροφορεί ότι η Υπατία υπνώτιζε τους μαθητές της με σατανικές μεθόδους.  Άλλοι συγγραφείς την ανέφεραν σαν αλχημίστρια.

Ο Charles Kingsley ένας γνωστός μυθιστοριογράφος του 19ου αιώνα, την βάζει να σκοτώνεται στην ηλικία των 25 αντί των 45. Σύμφωνα με την δική του πλοκή την παρουσιάζει  σαν φανατική νεοπλατωνική που ανακατεύεται σε πολιτικές διαμάχες. 

Η Υπατία δεν παντρεύτηκε ποτέ και για αιώνες οι ιστορικοί αναρωτιόταν για την αγνότητά της.  Η μεγαλύτερη γυναίκα μύστης του αρχαίου κόσμου, χάνεται μ' αυτόν το βάρβαρο τρόπο από μία θρησκεία που κήρυττε την αγάπη το 415  και μαζί της τελειώνει και η Νεοπλατωνική Σχολή της Αλεξάνδρειας. 

Η μνήμη της Υπατίας πιθανώς τιμάται από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στο πρόσωπο της Αγ. Αικατερίνης της Αλεξάνδρειας. 

Κατά άλλους αυτή είναι διαφορετικό πρόσωπο, μια άλλη χριστιανή Αλεξανδρινή διανοούμενη που δολοφονήθηκε ένα μήνα πριν την Υπατία.

Με την εξάπλωση του Χριστιανισμού, η έρευνα έδωσε τη θέση της στην εμφάνιση πολλών θρησκευτικών λατρειών και μεγάλο θρησκευτικό χάος και ενδιαφέρον για την αστρολογία και το μυστικισμό. 

Το 640 εισέβαλαν οι Άραβες στην Αλεξάνδρεια και ό,τι είχε απομείνει από το Μουσείο καταστράφηκε. Αλλά αν και η Ευρώπη είχε μπει στους σκοτεινούς χρόνους του Μεσαίωνα, η ελληνική επιστήμη επρόκειτο να επιβιώσει στο Βυζάντιο και να ανθίσει στον Αραβικό κόσμο.

__________________________

* Ο Έλμπερτ Γκρην Χάμπαρντ (Elbert Green Hubbard, 19 Ιουνίου 1856 – 7 Μαΐου 1915) ήταν Αμερικανός συγγραφέας, εκδότης, φιλόσοφος και καλλιτέχνης. Χαρακτηριζόμενος και ως «ένθεος αναρχικός», σήμερα είναι περισσότερο γνωστός ως ο ιδρυτής της καλλιτεχνικής κοινότητας Roycroft στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης, μία πτυχή του Arts and Crafts Movement. 

Ανάμεσα στα πολλά γραπτά του ξεχωρίζουν το εννεάτομο έργο Little Journeys to the Homes of the Great (= «Μικρά ταξίδια στα σπιτικά των μεγάλων») και το ιστορικό διήγημα A Message to Garcia, ενώ είναι γνωστός και για τα αποφθέγματά του.

* Τσαρλς Κίνγκσλυ (Kingsley), Τσαρλς (1819 - 1875). ΄Αγγλος μυθιστοριογράφος και ανανεωτικός κληρικός. Γιος εφημέριου σε μια κωμόπολη, στην περιοχή του Ντέβονσαϊρ, ο Κίνγκσλυ πέρασε την παιδική του ηλικία στις ακτές της νότιας Αγγλίας από όπου και άντλησε το σκηνικό για πολλά επεισόδια στα ιστορικά του μυθιστορήματα. Διαβάζοντας και ερευνώντας τη ζωή ιστορικών προσώπων επενέβαινε στα πραγματικά γεγονότα δημιουργώντας φανταστική πλοκή. Αυτό ακριβώς κάνει και το 1853 με το Hypatia όπως και το 1856 με ένα βιβλίο για παιδιά βασισμένο πάνω στην Ελληνική Μυθολογία,  Greek mythology,

video: Η αντιστροφή των αξιών του μέχρι τότε κόσμου, οι 4 κανόνες του Χριστού που θανάτωσαν τον αρχαίο κόσμο,   απόσπασμα από ομιλία του καθηγητή Λιαντίνη 

  Scholeio.com