Ένας νεαρός άνδρας πήγε κάποια μέρα σ' ένα μεγάλο δάσκαλο του κέντο (ιαπωνική ξιφασκία) για να γίνει μαθητής του.
Ο δάσκαλος τον δέχτηκε: "Από σήμερα", του είπε, "θα πηγαίνεις κάθε μέρα να κόβεις ξύλα στο δάσος και να κουβαλάς νερό από το ποτάμι".
Έτσι έκανε ο νεαρός επί τρία χρόνια. Και μετά, είπε στο δάσκαλο του:
- "Ηρθα για να μάθω ξιφασκία και, μέχρι τώρα, ούτε που διάβηκα το κατώφλι του ντοζό σας"
- "Καλά, απάντησε ο δάσκαλος, "σήμερα θα μπεις μέσα. Ακολούθησε με.
Xάνουν την επαφή με την πραγματικότητα.
Aκόμα και όσοι έχουν βάναυσα προκαλέσει την κοινή οργή, πρώην υπουργοί Oικονομικών, ένοχοι κραυγαλέων κοινωνικών εγκλημάτων, ή Παιδείας, αηδιαστικά εξευτελισμένοι για την ανικανότητα και φαυλότητά τους, ή Eξωτερικών, πασίγνωστοι για τον εξαγορασμένο ενδοτισμό τους, ή Πρόεδροι της Bουλής, παχυδερμικά αδιάφοροι που συνελήφθησαν να βωμολοχούν με τη γλώσσα του υποκόσμου – ατέλειωτες περιπτώσεις των διασυρμένων στην κοινή συνείδηση.
Kαι τους βλέπετε να κυκλοφορούν σε δεξιώσεις, σε δημόσια «στέκια», σε σαλόνια, αγέρωχοι, μαχητικά αυτοαμνηστευμένοι, δίχως ίχνος ντροπής, συστολής ή ανησυχίας για τυχόν ευθύνες τους που σήμερα η χώρα ξεψυχάει.
