Είναι Επιστήμη το Διάβασμα του Προσώπου ?

Πόσο ''προδίδει'' το 

πρόσωπό μας, το Χαρακτήρα, τις Προθέσεις μας.. ή το συναίσθημα μας ?  

Οι Επιστήμονες λένε πως Όχι.

Πόσο πρόθυμοι είμαστε να ''δείξουμε'' το ''εσωτερικό'' μας στον άλλον ?
  

Το συναίσθημα που μας δημιούργησε μια άσχημη εικόνα ? 

 Ή μυρωδιά...  ή το τραγούδι που παίζει το ραδιόφωνο... ή τελευταία φράση που λέει ο φίλος μας.... και  μας δημιουργεί μια σκέψη που δεν σκοπεύουμε να τη μοιραστούμε μαζί του. 

Που θέλουμε να κρύψουμε. 

Αν εμείς δεν είμαστε πρόθυμοι να ''φανερωθούμε'' σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε, το ίδιο θα νιώθουν φυσικά και αυτοί για μας.  Μακάρι να μπορούσαμε να καταλάβουμε τι άνθρωπος, τι τύπος, είναι ο συγκεκριμένος άνθρωπος που έχουμε απέναντι μας... σαν πελάτη, σαν υποψήφιο φίλο, σαν μεγάλο έρωτα (αν μπορούσε), σαν εχθρό ακόμα... μόνο και μόνο κοιτάζοντάς τον.   Μπορούμε ! ; 

Είναι Αντιμαχόμενες, oι Δύο Θεμελιώδεις Θεωρίες για το Σύμπαν ?

Δύο, οι θεωρίες για το Σύμπαν... προς το παρόν !

   Θεωρία πρώτη:  Η Θεωρία Της Βαρύτητας του Άιστάιν, προβλέπει το σχηματισμό των μαύρων οπών. 

   Θεωρία δεύτερη:  Ο Θεμελιώδης Νόμος της Κβαντικής Θεωρίας αναφέρει, ότι δεν μπορεί να "χαθεί" καμία πληροφορία από το Σύμπαν.

Το Μοντέλο που είχε ο Καποδίστριας στο Μυαλό του...

...ήταν να δημιουργήσει 
μια "άλλη  Ελλάδα" 

   Χωρίς τον Ζακυνθινό ζωγράφο Διονύσιο Τσόκο δεν θα είχαμε αυτήν την αναπαράσταση της δολοφονίας του Καποδίστρια. 
   Ο Τσόκος παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στη Βενετία και είχε δάσκαλο τον ιταλό Λουδοβίκο Λιππαρίνι.  
   Ήταν ένας από τους πρώτους εθνικούς ζωγράφους της μεταοθωμανικής Ελλάδας. 
   Την δολοφονία του Καποδίστρια την ολοκλήρωσε το 1850.

    Χωρίς τον Κερκυραίο Ιωάννη Καποδίστρια  σταμάτησε  η προσπάθεια να δημιουργήσουμε ένα δημοκρατικό συγκροτημένο κράτος δικαίου.  
   Ίσως  ποτέ δεν το θελήσαμε. Ίσως ποτέ δεν το πράξαμε.  

The first American who took part in the Greek Revolution.

Captain “Zervos,  the American.”   (George Jarvis)

Remeber me !   my friends,

Who here from freedom's cause remains

In Grecian seas, in Grecian plain

To break the most  inglorius chains,

And seeks humanity. 

__________________________________________ George Jarvis         

An ardent lover and supporter of the ideals of freedom  

in the Greek revolution*

    George Jarvis was the son of Benjamin Jarvis, an American diplomat on assignment in Europe.   Jarvis exemplifies a true philhellene who endangered his life to come to the aid of Greece and her people.    He was an ardent lover and supporter of the ideals of freedom. 

Upon his arrival in Greece in 1822, he shed his fashionable, European clothes and put the uniform of the Greek fighter, the "fustanela".  He taught himself to read and write Greek and changed his name to Captain “George Zervis, the American.”  Under his new name, he fought alongside the other Greek soldiers and shared in their struggle against the Ottoman Empire.  

Jarvis departed for Greece with Hastings, a Royal Navy officer, arriving on the island of Hydra in the Saronic Gulf on April 3, 1822.  He lives on the island from 1822 to 1824, serving as an officer in the Greek Navy with Manolis Tobazis, a most distinguished officer.

When Jarvis heard about Lord Byron’s arrival in Greece, he left Hydra for the town of Missolonghi, in western Greece, and served as Lord Byron’s adjutant until his death in April 18, 1824. Under guidance of Greek engineer M.Kokkinis he also helped fortify in both Missolonghi and Aitolico.

In August 1824 under Prince Mavrocordato’s leadership, he took part in the expedition to the northern Turkish strongholds of Kravassaras and Makrinoros, in the province of Epirus. In November of that same year, he returned to Missolonghi, only to meet up with Jonathan Peckham Miller.

In 1825, he found himself marching along with the soldiery to the towns of Nafplion and Tripolis in the Peloponnese. During the invasion of Egyptian Pasha Ibrahim, he assumed the expenses for the 45 soldiers sent to Methoni, a town situated in the Messinia, a prefecture of the southern Peloponnese.

From 1827 until his death on August 11, 1828, Jarvis along with Samuel Gridley Howe and Jonathan Peckam Miller, continue to contribute as members of the Philhellene committee of America by distributing much needed medication, clothing and food to Greeks who had suffered during this time. He was buried in the city of Argos, in the Peloponnese with the rank of Lieutenant General.

Washington faces with satisfaction

 the revolutionary full action

of the Greeks for independence

after the American transcendence

to defeat the British Empire

with courage, sword and fire.

Hymn to Freedom, verse 22  Dionysios Solomos, National poet of Greece

__________________________________________________________ 

Language attribute by P.V.Mataragas

* Greek War of Independence, Following the fall of the Roman Empire to the Ottoman Empire in 1453, most of Greece came under Ottoman rule. During this time, there were some revolt attempts by Greeks to gain independence from Ottoman control.

In 1814, a secret organization called the Filiki Eteria was founded with the aim of liberating Greece. The Filiki Eteria planned to launch revolts in the Peloponnese, the Danubian Principalities, and in Constantinople and its surrounding areas. The first of these revolts began on 6 March 1821 in the Danubian Principalities, but was soon put down by the Ottomans. The events in the north urged the Greeks in the Peloponnese into action and on 17 March 1821, the Maniots declared war on the Ottomans. This declaration was the start of a "Spring" or revolutionary actions from other controlled states against the Ottoman Empire.

By the end of the month, the Peloponnese was in open revolt against the Turks and by October 1821, the Greeks under Theodoros Kolokotronis had captured Tripolitsa. The Peloponnesian revolt was quickly followed by revolts in Crete, Macedonia, and Central Greece, which would soon be suppressed. Meanwhile, the makeshift Greek navy was achieving success against the Ottoman navy in the Aegean Sea and prevented Ottoman reinforcements from arriving by sea.
Tensions soon developed among different Greek factions, leading to two consecutive civil wars. Meanwhile, the Ottoman Sultan negotiated with Mehmet Ali of Egypt, who agreed to send his son Ibrahim Pasha to Greece with an army to suppress the revolt in return for territorial gain. Ibrahim landed in the Peloponnese in February 1825 and had immediate success: by the end of 1825, most of the Peloponnese was under Egyptian control, and the city of Missolonghi—put under siege by the Turks since April 1825—fell in April 1826. Although Ibrahim was defeated in Mani, he had succeeded in suppressing most of the revolt in the Peloponnese and Athens had been retaken.

Following years of negotiation, three Great Powers, Russia, Britain and France, decided to intervene in the conflict and each nation sent a navy to Greece. Following news that combined Ottoman–Egyptian fleets were going to attack the Greek island of Hydra, the allied fleet intercepted the Ottoman–Egyptian fleet at Navarino. Following a week long standoff, a battle began which resulted in the destruction of the Ottoman–Egyptian fleet. With the help of a French expeditionary force, the Greeks drove the Turks out of the Peloponnese and proceeded to the captured part of Central Greece by 1828. As a result of years of negotiation, Greece was finally recognized as an independent nation in May 1832.
The Revolution is celebrated by the modern Greek state as a national day on 25 March.

 ________________________________________________________________________________________

sources:

http://www.americanphilhellenessociety.com/
http://Wikipedia, the free encyclopedia
http://www.tovima.gr/ reportaz: Fotene Tomae

πηγή

  Scholeio.com    

Monsanto, the movie

Ο κόσμος σύμφωνα με τη Monsanto, είναι μια ευκαιρία για ένα μεγάλο γενετικό πείραμα στην παραγωγή τροφίμων - και μια επιχειρηματική «βουτιά» σε έναν πακτωλό χρημάτων.

   Στο ντοκιμαντέρ της η Μαρί-Μονίκ Ρομπέν εξετάζει την επικράτηση στη βιομηχανία των αγροτοχημικών μιας από τις πιο δόλιες και ισχυρότερες επιχειρήσεις στον κόσμο. 

   Παρακολουθεί τον παρασκηνιακό κόσμο της διατροφικής βιομηχανίας και την ανέλιξη της Monsanto στο επίπεδο της παγκόσμιας εμπορικής κυριαρχίας, καθώς κρατά τα «κλειδιά» για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας (πατέντες) στη μερίδα του λέοντος της προμήθειας τροφίμων.
   Το 91% των μεταλλαγμένων σπόρων παγκοσμίως, κατασκευάζεται και ανήκει στη Monsanto. Την πολυεθνική που από την ίδρυσή της, πριν 108 χρόνια, έχει τον τίτλο της πιο ρυπογόνας και επικίνδυνης στην ιστορία της βιομηχανίας.

   Η εταιρεία κατέχει ένα ακόμη ρεκόρ: των περισσότερων δικαστικών αγωγών και μηνύσεων που έχουν ασκηθεί ποτέ σε βιομηχανία. Για αιτίες που αφορούν απόκρυψη και αλλοίωση στοιχείων για τα προϊόντα της, ψευδείς πληροφορίες, για μόλυνση ολόκληρων περιοχών ακόμη και πόλεων, όπως και για δωροδοκίες σε κυβερνητικούς αξιωματούχους για να παραβλέψουν τους νόμους και τους κανονισμούς.

    Ο κόσμος σύμφωνα με τη Μονσάντο από tvxorissinora

   Τα πειστήρια για τα εγκλήματα της Monsanto βρίσκονται όλα στο αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ της Marie--Monique Robin. Κι όμως η Monsanto αναπτύσσεται διαρκώς και τα κέρδη της αυξάνονται. 

   Για πολύ καιρό προσπαθεί να εισέλθει και στην ευρωπαϊκή αγορά, μέσα από δημοφιλή προϊόντα όπως το επικίνδυνο φυτοφάρμακο Roundup, που χρησιμοποιείται ευρέως και στην Ελλάδα. 

   Είναι το μπεστ-σέλερ της Monsanto και ενοχοποιείται για συμμετοχή στην ανάπτυξη καρκίνων. Το επόμενο βήμα της είναι οι μεγάλες μονοκαλλιέργειες με μεταλλαγμένους σπόρους αμφίβολης ποιότητας και ασφάλειας για τη δημόσια υγεία και για το περιβάλλον.

Ο κόσμος σύμφωνα με τη Monsanto, είναι ένας κόσμος απρόσωπος, χωρίς ηθική, χωρίς κανόνες, ένας κόσμος όπου μετράει μόνο το κέρδος.

Scholeio.com

Η Δημοκρατία δεν είναι Σύμβαση Κατεργαραίων

Με την ευτελέστερη 
δυνατή ανθρώπινη ποιότητα.

γράφει ο Χρήστος Γιανναράς

   Σχολιάστηκαν πολυμερώς και πολυτρόπως οι αποκαλύψεις των Financial Times και του πρώην υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ Timothy Geithner, για τα όσα συνέβησαν τον Νοέμβριο του 2011 στις Κάννες, στη συνάντηση του G20:

   Πώς καθυβρίστηκε, εξευτελίστηκε και υποχρεώθηκε σε παραίτηση ο τότε ολίγιστος πρωθυπουργός της Ελλάδας, επειδή τόλμησε να εξαγγείλει δημοψήφισμα, για να κρίνει ο λαός το διαβόητο «Μνημόνιο» (τους όρους που επέβαλαν οι δανειστές για τη «σωτηρία» της χώρας).

Απόφαση ΟΗΕ 68/304, Δικαίωμα ενός Κράτους η Αναδιάρθρωση Χρέους

Δημιουργία ενός Νομικού Πλαισίου για τις Διαδικασίες Αναδιάρθρωσης

Κρατικού Χρέους

Εκατόν είκοσι τέσσερις χώρες απ’ όλον τον κόσμο  αναγνώρισαν με απόφασή τους ότι η αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα ενός κράτους, που δεν μπορεί ούτε να ματαιωθεί ούτε να εμποδιστεί από ένα άλλο κράτος ή ιδιώτες πιστωτές, όπως οι γνωστοί μας «γύπες».

Του Μπάμπη Μιχάλη

Δηλαδή, τα ακραία κερδοσκοπικά hedge funds, που αγοράζουν σε εξευτελιστικές τιμές «σκοτωμένα» κρατικά ομόλογα στις δευτερογενείς αγορές και διεκδικούν την αποπληρωμή τους στο ακέραιο μέσω δικαστικών αγωγών. Funds όπως αυτά οδήγησαν νωρίτερα φέτος την Αργεντινή στη δεύτερη χρεοκοπία της την τελευταία 12ετία, ενώ έπαιξαν και κέρδισαν τα μαλλιοκέφαλά τους στην ελληνική κρίση χρέους.

Μπαρόχα, Για να είναι κανείς εγωιστής, πρέπει να γνωρίζει...

...για να διαμαρτύρεται, πρέπει να συλλογίζεται.

Αντί προλόγου ...

«.. Αν θελήσουμε να εξετάσουμε συνολικά τις φύσεις των ανθρώπων, θα βρούμε τους πιο πολλούς απ’ αυτούς να μην χαίρονται ούτε με τις υγιεινότερες τροφές ούτε με τις ωραιότερες ενασχολήσεις ούτε με τα καλύτερα πράγματα ούτε με τα ωφελιμότερα μαθήματα, αλλά να καταγίνονται με ηδονές εντελώς αντίθετες προς το συμφέρον τους, θεωρώντας καρτερικούς και φιλόπονους όσους κάνουν κάτι από τα δέοντα. 

Memphis, The home town of Elvis Presley..

...and the Capital of Egypt during the Old Kingdom 3.100 B.C


Memphis in Tennessee

The area around Memphis, Tennessee, was first settled by the Mississippian Culture and then by the Chickasaw Indian tribe. European exploration came years later, with Spanish explorer Hernando de Soto and French explorers led by René-Robert Cavelier, Sieur de La Salle.

In the early 20th century, Memphis grew into the world's largest spot cotton market and the world's largest hardwood lumber market. During the 1960s the city was at the center of civil rights issues. Martin Luther King, Jr. was assassinated on April 4, 1968 at the Lorraine Motel.

Many notable blues musicians grew up in and around the Memphis and northern Mississippi area.These included such musical greats as Muddy Waters, Robert Johnson, B.B. King, Howlin' Wolf and Isaac Hayes.

Graceland  is a mansion on a 13.8-acre (5.6 ha) estate in Memphis, Tennessee that was home to Elvis Presley. From 1956 until 1957, Elvis and his family lived at 1034 Audubon Drive in Memphis. It wasn't long, however, before it became apparent that the Presleys needed more privacy and security than the Audubon Drive home could provide. So in 1957, Elvis bought Graceland for $102,000 from Ruth Brown Moore. Graceland was Elvis' final home in Memphis and it is where he died in 1977. 

The modern city of Memphis was founded in 1819, the city was named after the ancient capital of Egypt on the Nile River.

Memphis in Egypt  

                    
One of the mythical lost cities with advanced technology, among many other.                    
Memphis, Greek: Μέμφις) was the ancient capital of Aneb-Hetch, the first nome of Lower Egypt. Its ruins are located near the town of Mit Rahina, 20 km (12 mi) south of Cairo.

According to legend related by Manetho, the city was founded by the pharaoh Menes. Capital of Egypt during the Old Kingdom, it remained an important city throughout ancient Mediterranean history. It occupied a strategic position at the mouth of the Nile delta, and was home to feverish activity. 

Its principal port, Peru-nefer, harboured a high density of workshops, factories, and warehouses that distributed food and merchandise throughout the ancient kingdom. During its golden age, Memphis thrived as a regional centre for commerce, trade, and religion.



Memphis was believed to be under the protection of the god Ptah, the patron of craftsmen. 

Its great temple, Hut-ka-Ptah (meaning "Enclosure of the ka of Ptah"), was one of the most prominent structures in the city. 

The name of this temple, rendered in Greek as Aί γυ πτoς (Ai-gy-ptos) by the historian Manetho, is believed to be the etymological origin of the modern English name Egypt.

The history of Memphis is closely linked to that of the country itself. Its eventual downfall is believed to be due to the loss of its economic significance in late antiquity, following the rise of coastal Alexandria. Its religious significance also diminished after the abandonment of the ancient religion following the Edict of Thessalonica.

The ruins of the former capital today offer fragmented evidence of its past. They have been preserved, along with the pyramid complex at Giza, as a World Heritage Site since 1979. The site is open to the public as an open-air museum.

The Greek historian Herodotus, relates that during his visit to the city, the Persians, at that point the suzerains of the country, paid particular attention to the condition of dams so that the city was saved from the annual flooding. Herodotus dates the founding of the city at around 3100 BC, over 2500 years prior to his visit.

Hellenistic period

In 332 BCE, Alexander the Great was crowned pharaoh in the Temple of Ptah, ushering in the Hellenistic period.  The city retained a significant status, especially religious, throughout the period following the takeover by one of his generals, Ptolemy.  On the death of Alexander in Babylon (323 BCE), Ptolemy took great pains in acquiring his body and bringing it to Memphis. 

Alexander’s Funeral Carriage

Claiming that the king himself had officially expressed a desire to be buried in Egypt, he then carried the body of Alexander to the heart of the temple of Ptah, and had him embalmed by the priests. 

By custom, kings in Macedon asserted their right to the throne by burying their predecessor. 

Ptolemy II later transferred the sarcophagus to Alexandria, where a royal tomb was constructed for its burial. The exact location of the tomb has been lost since then. According to Aelian, the seer Aristander foretold that the land where Alexander was laid to rest "would be happy and unvanquishable forever".

πηγή

  Scholeio.com    

Ένας κόσμος που Αλλάζει Ότι Ξέρουμε ή μας Μαθαίνει αυτά που Δεν Ξέρουμε

Αλήθειες και Θεωρίες για τον Εαυτό Μας, την Ύλη και την Πραγματικότητα. 

Ασχολήθηκαν, Μελέτησαν, Πειραματίστηκαν με τον Μικρόκοσμο, τα Σωματίδια και τις Συμπεριφορές τους... και είπαν: 

  . Νομίζω ότι μπορώ να πω 
με σιγουριά ότι κανείς δεν καταλαβαίνει κβαντική μηχανική... 
-Ρίτσαρντ Φεϋνμαν, Βραβείο Νόμπελ Φυσικής 1956 για τη δουλειά του στην Κβαντική Ηλεκτροδυναμική, ειδικά για τη συμβολή του στην ανάπτυξη της κβαντικής ηλεκτροδυναμικής.

. Αυτοί που δεν παθαίνουν σοκ, όταν ακούν για πρώτη φορά σχετικά με την κβαντική θεωρία δεν είναι δυνατόν να την έχουν καταλάβει  -Νιλς Μπορ, Βραβείο Νόμπελ 1922 για την δομή του Ατόμου

Οικουμενική Συνειδητότητα πέρα από Χώρο και Χρόνο στο φως της κβαντικής φυσικής

Υπάρχει μια οικουμενική συνειδητότητα, πέρα από χώρο και χρόνο. 

Η συνειδητότητα αυτή εκδηλώνεται σαν ένα 
κβαντικό πεδίο με 
υποατομικά σωματίδια 
που είναι επίσης πέρα 
από χώρο και χρόνο.  

Όλα αλληλοσυνδέονται και δεν υπάρχει χωρισμός ή πράξη ή κίνηση.

   Το πεδίο περιέχει όλες τις πιθανότητες της εκδήλωσης και της έκφρασης.  Μπορεί να μορφοποιηθεί σαν οποιοδήποτε ον, αντικείμενο, γεγονός.

   Μοιάζει με το λευκό, άμορφο φως σε μια άδεια οθόνη τηλεόρασης χωρίς καμιά εικόνα. 

Βαρουφάκης, Eλληνική Eφευρετικότητα ή Πως Μεταμφιέζεις ένα σκάνδαλο σε succes story

Η Eurobank είναι αντιπροσωπευτικό παράδειγμα της ελληνικής εφευρετικότητας. 

Το όνομά της είναι από μόνο του ένα πραξικόπημα.[1] 

Πέρα από τη σημασιολογία ωστόσο και ερχόμενοι στις πρόσφατες εξελίξεις, η Eurobank είναι ένα θαυμάσιο παράδειγμα των δαιμόνιων προσπαθειών του ελληνικού κατεστημένου να εξαπατήσει τους Έλληνες και Ευρωπαίους φορολογούμενους και στη συνέχεια να διακηρύξει ένα λαμπρό ελληνικό success story, εβδομάδες πριν τις ευρωεκλογές. (Έχετε ήδη δει την άλλη συνιστώσα αυτής της καμπάνιας, γνωστής και ως πρωτογενές «πλεόνασμα»...)

Του Γιάννη Βαρουφάκη, 17 Ιουνίου 2014

   Ας ξεκινήσουμε με έναν ζοφερό λογαριασμό [2]της δημόσιας συμμετοχής, προκειμένου να μείνουν ανοιχτές οι πόρτες της Eurobank και να συνεχίσουν να λειτουργούν τα ΑΤΜ της, μετά από την πλήρη και απόλυτη πτώχευση της τράπεζας. 

Καθώς οι ιδιοκτήτες της δεν συνέβαλαν ούτε ένα ευρώ στη σωτηρία της και κανένας ιδιώτης επενδυτής δεν τόλμησε να συμβάλει στην ανακεφαλαιοποίηση της τράπεζας, το πτωχευμένο ελληνικό κράτος ενεπλάκη και χάρισε στην Eurobank απλόχερα χρήματα, τα οποία οι έλληνες φορολογούμενοι δανείστηκαν από το ευρωπαϊκό αρχικό κεφάλαιο διάσωσης, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF). Εν ολίγοις:

    Πέντε δώρα στη Eurobank

   1. Το 2013 το ελληνικό κράτος ήταν ο μόνος αγοραστής της εσπευσμένης έκδοσης μετοχών. Μέσω του ελληνικού EFSF (το επονομαζόμενο Ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας-ΕΤΧΣ), το κράτος επένδυσε 5,8 εκατομμύρια ευρώ, πληρώνοντας 1,54 ευρώ ανά μετοχή και κατά συνέπεια αποκτώντας το 95% των ιδίων κεφαλαίων της τράπεζας.

   2. Το κράτος αγόρασε επιπλέον προνομιούχες μετοχές αξίας 1,25 δισεκατομμυρίων ευρώ.

   3. Το κράτος παραχώρησε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο στη Eurobank, αφού είχε χορηγήσει 4,06 δισεκατομμύρια στο ΤΤ για να καλύψει το «χρηματοδοτικό κενό» του και ακόμα 550 εκατομμύρια νέων κεφαλαίων για την ανακεφαλαιοποίησή του.

   4. Για να «συνδράμει» τη Eurobank να απορροφήσει τη μικρή χρεοκοπημένη λόγω διαφθοράς Proton Bank, το κράτος δώρισε στη Eurobank 760 εκατομ. για να καλύψει το «χρηματοδοτικό κενό» και ακόμα 550 εκατομ. ως νέο κεφάλαιο.

   5. Επιπλέον 760 εκ δωρήθηκαν, πάλι από το κράτος, στη Eurobank, για τους σκοπούς τής κάλυψης του χρηματοδοτικού κενού μιας άλλης μικρής τράπεζας (Aspis) που ανέλαβε η Eurobank.

   Λεφτά υπάρχουν;

   Συνολικά, το χρεωκοπημένο ελληνικό κράτος παρέδωσε στη Eurobank το σύνολο των 13,3 δις ή το 7,3% του ΑΕΠ. Λίγους μήνες αργότερα, στη νέα έκδοση μετοχών που έγινε πριν περίπου δύο εβδομάδες, αποκαλύφθηκαν τα εξής, με την έγκριση της κυβέρνησης και της τρόικας:

   1. Το κράτος δεν επιτράπηκε να συμμετέχει (μέσω του ΕΤΧΣ) στη νέα έκδοση μετοχών.

   2. Οι ιδιώτες επενδυτές επιτράπηκε να αγοράσουν τις νέες μετοχές με 80% έκπτωση από την τιμή που το κράτος είχε πληρώσει για τις μετοχές μόλις πριν λίγους μήνες -πλήρωσαν ένα ευτελές 31 σεντς ανά μετοχή, όταν το κράτος είχε καταβάλει 154 σεντς ανά μετοχή.

   3. Η τιμή που πληρώθηκε ανά μετοχή από τους ιδιώτες επενδυτές (31 σεντς/μετοχή) ήταν, όχι μόνο πολύ χαμηλότερη από την τιμή που είχε πληρώσει το κράτος λίγους μήνες νωρίτερα, αλλά επίσης χαμηλότερη ακόμα κι από την τιμή εισαγωγής στο Χρηματιστήριο Αθηνών κατά τον χρόνο έκδοσης των μετοχών.

   4. Για να καλύψει τα νώτα της, η κυβέρνηση πέρασε μια νομοθετική πράξη στο Κοινοβούλιο, το οποίο, αναίσχυντα, χορήγησε διαρκή ασυλία από δίωξη γι’ αυτό το θέμα στο συμβούλιο του ΕΤΧΣ -για το ότι συμφώνησε, ενάντια στα συμφέροντά του, να μη συμμετάσχει στη νέα έκδοση μετοχών.
   Ως αποτέλεσμα της νέας έκδοσης μετοχών, οι ιδιώτες επενδυτές (περιλαμβανομένων των συνήθων αμοιβαίων αντισταθμιστικών κεφαλαίων) πλήρωσαν 2,86 δισ. και απέκτησαν 65% μιας τράπεζας, στην οποία το ελληνικό κράτος είχε τόσο πρόσφατα συνεισφέρει 13,3 δισ. 
   Δεδομένου ότι η κρατική χρηματοδότηση στη Eurobank έχει απομειωθεί στο 35% των μετοχών, οι οποίες υποτιμήθηκαν ως αποτέλεσμα αυτής της πώλησης φωτιά, το υπόλοιπο μετοχικό κεφάλαιο της κυβέρνησης έχει πέσει σε μόλις 2 δισ.
   Για να ανακεφαλαιώσουμε, το κράτος διέσωσε τη Eurobank με ένα κόστος για τους έλληνες και ευρωπαίους φορολογούμενους, με τουλάχιστον 13,3 δισεκατομ. ευρώ. Λίγους μήνες αργότερα παρέδωσε τα κλειδιά της τράπεζας σε μια κοινοπραξία που αποτελείται από τους υφιστάμενους ιδιοκτήτες και ξένα (κυρίως αντισταθμιστικά) κεφάλαια, κρατώντας μετοχικό κεφάλαιο 2 δισεκατομμυρίων.

              Υπήρχε άλλος δρόμος

   Θα μπορούσε το κράτος να είχε δράσει διαφορετικά, χωρίς να θέσει σε κίνδυνο την τράπεζα και χωρίς να επιβαρύνει με επιπλέον 10 δισ. επιπλέον χρέους το δύσμοιρο  Έλληνα  φορολογούμενο, ο οποίος τώρα δεν έχει εναλλακτική (εξαιτίας της αφερεγγυότητάς  του/της), παρά να μεταφέρει κάποιες από τις απώλειες σε άλλους  Ευρωπαίους φορολογούμενους (μέσω της αναπόφευκτης αναδιάρθρωσης χρέους που αναμένεται πολύ, πολύ σύντομα);
   Μια λύση, που επιπλέον συνάδει με τις δεσμεύσεις λόγω του σχεδίου διάσωσης της Ελλάδας, θα ήταν το κράτος να επενδύσει το ίδιο 2,86 δισ. ευρώ που προήλθαν από τη νέα (2014) έκδοση μετοχών, αντλώντας το από τα εναπομείναντα δάνεια που το ελληνικό κράτος έχει ακόμα αποταμιευμένα στο ΕΤΧΣ. 

   Με αυτόν τον τρόπο το κράτος θα είχε διατηρήσει τον έλεγχο της τράπεζας και ο φορολογούμενος θα είχε ωφεληθεί πλήρως από οποιαδήποτε ανάκαμψη μεσοπρόθεσμα. Από τη στιγμή που η κυβέρνηση διοχέτευσε 13,3 δισ. στη Eurobank και δεδομένης της δικής της πρόβλεψης για βελτίωση τιμών των τραπεζικών μετοχών, πληρώνοντας επιπλέον 2,86 δισ. για να διατηρήσει τον έλεγχο και να αποσβέσει την τεράστια επένδυσή της, θα αποτελούσε προτεραιότητα για μια ενάρετη κυβέρνηση που βάζει τα συμφέροντα των πολιτών πάνω από εκείνα των τραπεζιτών.

   Είναι ενδιαφέρον να δούμε ένα επιχείρημα που χρησιμοποίησε η κυβέρνηση, για να μην το κάνει αυτό και, αντίθετα, να προχωρήσει σε τόσο βαθύ κούρεμα και με τόσο απρεπή βιασύνη, στην επένδυση στη Eurobank. Το επιχείρημά τους ήταν ότι, επειδή οι τράπεζες Πειραιώς και Alpha επέστρεψαν σε ιδιωτική ιδιοκτησία, «η διατήρηση της Eurobank σε δημόσια ιδιοκτησία για λίγο περισσότερο χρόνο, θα κατέστρεφε τη φήμη της στην αγορά!»
   Μπορείτε να φανταστείτε τη Royal Bank of Scotland, να την ξεφορτώνεται η βρετανική κυβέρνηση σε αμοιβαία αντισταθμιστικά κεφάλαια, με τεράστιο κόστος για το  Βρετανό  φορολογούμενο, ώστε να αποφύγει το στίγμα της δημόσιας ιδιοκτησίας; Ειλικρινά, εγώ δεν μπορώ.  

             Ευθύνη έναντι των...τραπεζών

   Ένα άλλο συναρπαστικό, μέσα στην θρασύτητά του, επιχείρημα για την υποστήριξη της πώλησης φωτιά της Eurobank, είναι ότι η απώλεια του κράτους (περισσότερα από 10 δισ. ευρώ) είναι της ίδιας τάξης με την απώλεια της Eurobank στο PSI του 2012, από το οποίο η τράπεζα έχασε 9,4 δισ. 

   Σαφώς, η ελληνική κυβέρνηση δεν κατανοεί την έννοια των αμετάκλητων δαπανών και δεν έχει καμμία αίσθηση ότι η πρωταρχική ευθύνη της είναι έναντι των πολιτών της και όχι έναντι των τραπεζιτών (οι οποίοι, εξάλλου, επέλεξαν να εφοδιαστούν με κρατικά ομόλογα πριν το 2012).

   Σε μια τελική σημείωση, που απευθύνεται στους ιρλανδούς αναγνώστες μου, μπορεί να ενδιαφέρεστε να σημειώσετε ότι οι επενδυτές στους οποίους δόθηκαν τα κλειδιά της Eurobank από την ελληνική κυβέρνηση, περιλαμβάνονται οι Fairfax, WLR (ενδιαφερόντων του Wilbur Ross), Fidelity [σ.τ.μ. εταιρίες επενδύσεων και συμμετοχών] κλπ. Με άλλα λόγια, οι σημαντικότεροι μέτοχοι στην Τράπεζα της Ιρλανδίας, από την οποία αποκόμισαν μια ωραία απόδοση του 280%. Υπό αυτή την έννοια, το ιρλανδικό και το ελληνικό success story του σχεδίου διάσωσης αρχίζουν να ενώνονται.


Σημειώσεις:

[1] Έχοντας προβλέψει πριν από όλους στην Ευρώπη, ότι το κοινό νόμισμα της Ευρώπης θα έπρεπε να ονομάζεται «ευρώ», η πανούργα εφοπλιστική ελληνική οικογένεια, καταχώρησε το όνομα της νεογέννητης τράπεζάς της πριν η ΕΕ μπορέσει να αποκλείσει την ονομασία μιας ιδιωτικής τράπεζας όπως το επίσημο νόμισμα.

[2] Αυτό το άρθρο βασίζεται σε έρευνα του Ηλία Καραβόλια.
Από το: http://yanisvaroufakis.eu/
2014/05/04/eurobank-another-scandal-re-packaged-as-part-of-the-greek-success-story/#more-5523
_______________   Μετάφραση: Ελισάβετ Πετρίδου


Scholeio.com

DR. COSWAMI, Να Δείξουμε στον Κόσμο μια Νέα Κοσμοθέαση

Πως Εξηγούνται τα Ανεξήγητα  Φαινόμενα

Συνέντευξη  του 
DR. AMIT COSWAMI 

στον Νικόλαο Κουμαρτζή

Δεν σου δίνεται συχνά η ευκαιρία 
να συζητήσεις με έναν κβαντικό φυσικό, 
πόσο μάλλον έναν πρωτοπόρο στην 
επιστήμη του και παράλληλα μεγαλωμένο 
με τις πνευματικές διδασκαλίες της Ινδίας. 

   It’s one chance in your lifetime, 
όπως θα έλεγε ένας Βρετανός.

   Και όταν αρχίζει να σου εξηγεί τον κόσμο της κβαντικής φυσικής –έναν κόσμο δηλαδή απείρων πιθανοτήτων, όπου υπάρχει χώρος για την ύπαρξη ψυχικών φαινομένων, η ύπαρξη του Θεού έχει αποδειχθεί, θρησκεία με επιστήμη επιτέλους συγκλίνουν και η συνείδηση κυριαρχεί πάνω στην ύλη μορφοποιώντας την κατά το δοκούν- τότε πραγματικά μένεις ενεός, μιας και συνειδητοποιείς πως η στέρεη και αμετάβλητη πραγματικότητα που νομίζεις ότι σε περιτριγυρίζει δεν είναι παρά μια ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ.

Οι Κατακτητές είναι τώρα Δικαιούχοι του Αναλογούντος Κλήρου

Είναι καιρός τώρα που ένιωσα την ανάγκη να κάνω μια άτυπη καταγραφή των βυζαντινών θησαυρών που εκλάπησαν από την Πόλη όταν "πάρθηκε" από τους ομόθρησκους Σταυροφόρους. 

Δεν θέλω να αναφερθώ σε λόγους, αιτίες... και οποιαδήποτε άλλη 

αναφορά σε σκοτεινά συμφέροντα 

και μικροπολιτικές συνωμοσίες, 

που υπάρχουν καταγραμμένες από πολλούς ιστορικούς, και που μπορεί κάποιες φορές να έχουν και "υποκειμενικό χρώμα". 

Από την άλλη υπάρχουν μερικές βεβαιότητες... όπως για τον πόλεμο της ιερατικής εξουσίας ποιος θα είναι "πάνω από τον άλλον".  Ανατολή η Δύση, Πατριάρχης ή Πάπας.
Όπως για το "θάμπωμα" από τον (υπερβολικό;) πλούτο της Πόλης και την απληστία της "φτωχής" Δύσης.    Όπως για την τιμωρία του πάπα στους ανυπάκουους της Ανατολής.

Άντε, τέλος και για να λευτερωθούν οι ...Άγιοι Τόποι !  
Το σχέδιό μου είναι φιλόδοξο έως και τολμηρό θα έλεγα. Μα, ας αρχίσουμε μαζί μια γοητευτική περιπλάνηση...

Η Νίκη στις αρματοδρομίες 'ανήκει' στον πλούσιο ιδιοκτήτη

... και όχι από την δεξιότητα του ιππέα 

-  Ανάχαρσις: Για ποια έπαθλα αγωνίζεσθε;

-  Σόλων: Στην Ολυμπία για ένα στεφάνι αγριελιάς, στα Ίσθμια για ένα στεφάνι πεύκου, 
    στη Νεμέα για ένα στεφάνι σέλινου, στα Πύθια για τους καρπούς των ιερών δένδρων 
    του θεού και στα Παναθήναια για το λάδι της ιερής ελιάς.  (Λουκιανός, Ανάχαρσις, 9-14)

Οι Ιπποδρομίες

Λαοφιλές αγώνισμα στους Ολυμπιακούς αγώνες οι ιπποδρομίες, γίνονταν την έκτη μέρα και  ήταν αφιερωμένο στον προστάτη των ιππικών αγώνων Ποσειδώνα.

Οι συγκινήσεις που πρόσφερε ήταν πολλές και η δόξα μεγάλη. 

Οι Ιπποδρομίες περιελάμβαναν τους ιππικούς αγώνες, όπου τα άλογα έτρεχαν με τους αναβάτες τους και τις αρματοδρομίες,  οι οποίες προκαλούσαν και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. 

Στις αρματοδρομίες υπήρχαν τα εξής αγωνίσματα: Το τέθριππο, δηλαδή άρμα που το έσερναν τέσσερα άλογα, η συνωρίδα αλόγων, άρμα που το έσερναν δύο άλογα, το τέθριππο πόλων, άρμα που το έσερναν τέσσερα νεαρά άλογα, η συνωρίδα πόλων, άρμα που το έσερναν δύο νεαρά άλογα και για λίγο διάστημα υπήρχε και το αγώνισμα της απήνης, άρμα που το έσερναν δύο μουλάρια.

Οι οδηγοί των αρμάτων έπρεπε να έχουν μεγάλη πείρα και ικανότητα. Προσπαθούσαν στη στροφή του ιπποδρόμου να πάρουν το εσωτερικό μέρος κι εκεί γίνονταν πολλές ανατροπές και συγκρούσεις, με αποτέλεσμα μερικές φορές, να υπάρχουν και θύματα.

Η αρματοδρομία διεξάγονταν σε ιδιαίτερο στάδιο, το «ιπποδρόμιο», αγνώστων σήμερα διαστάσεων. Το μοναδικό ιπποδρόμιο που διασώζεται σήμερα στην Ελλάδα βρίσκεται στο Λύκαιο όρος (βουνό  στα σύνορα των νομών Αρκαδίας και Μεσσηνίας).  Το όνομα Λύκαιο πιστεύεται ότι βγαίνει από την ρίζα Λυκ που σημαίνει φως.  Το βουνό οριοθετείται από τον Αλφειό ποταμό έως τα παράλια της Κυπαρισσίας,  και έχει μήκος 300 μέτρα, ή ενάμιση σταδίου, και πλάτους εκατό μέτρων. Το ιπποδρόμιο της Ολυμπίας πρέπει κατά τα λεγόμενα του Παυσανία να είχε μεγαλύτερο πλάτος. 

Ο μηχανισμός εκκίνησης ήταν εφεύρεση του Κλεοίτα,*  την οποία τελειοποίησε ο Αριστείδης. Στο ένα άκρο του ιπποδρομίου ήταν κτισμένος ο στρογγυλός βωμός του Ταράξιππου,* αφού τα άλογα πάθαιναν απροσδόκητα πανικό όταν περνούσαν από το σημείο αυτό.

Ο Παυσανίας περιγράφει το ολυμπιακό στάδιο και τον ιππόδρομο, για τον οποίο αναφέρει: 

«Περνώντας το στάδιο, όπου κάθονται οι ελλανοδίκες, υπάρχει ο χώρος του ιπποδρόμου και η αφετηρία των αλόγων. Η αφετηρία αυτή έχει το σχήμα της πλώρης ενός πλοίου με το έμβολο στραμμένο προς το διάδρομο... 

Στην άκρη τον εμβόλου βρίσκεται ένα δελφίνι φτιαγμένο από χαλκό και προσαρμοσμένο πάνω σε ξύλινο δοκάρι... 

Σε κάθε Ολυμπιάδα κατασκευάζεται από άψητους πλίνθους ένας βωμός, επιχρισμένος εξωτερικά με κονίαμα, τοποθετημένος περίπου στη μέση της πλώρης. Πάνω στο βωμό βρίσκεται χάλκινος αετός, με απλωμένα σε όλο τους το μήκος τα φτερά του. 

Ο Αφέτης, ο υπεύθυνος για την εκκίνηση των άλογων, βάζει σε κίνηση το μηχάνημα (μηχάνημα είναι και αρχαίος όρος), που βρίσκεται μέσα στο βωμό. Και είναι φτιαγμένο με τέτοιο τρόπο, ώστε να κάνει τον αετό να αναπηδά και να πετάγεται τόσο ψηλά, που να γίνεται ορατός από τους θεατές, ενώ (ταυτόχρονα) το δελφίνι πέφτει στο έδαφος». 

(Παυσανίας, κεφάλαιο 20 του 6ου βιβλίου τους έργου «Ελλάδος περιήγησις»  «Ηλιακά Β΄»

6, 20, 10)

Κυνίσκα η Πρώτη γυναίκα Ολυμπιονίκης

Η αρματοδρομία στους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν το λαμπρότερο αγώνισμα και επίσης το δημοφιλέστερο ανάμεσα στους αριστοκράτες, εφόσον νικητής δεν ήταν ο ηνίοχος αλλά ο ιδιοκτήτης του άρματος και των αλόγων. 

Οι κρίσιμες στιγμές του αγώνα ήταν η εκκίνηση, οπότε οι αρματηλάτες έπρεπε να παραμείνουν στο διάδρομό τους, και προπαντός κάθε στροφή γύρω από τους στύλους που βρίσκονταν στα δύο άκρα του στίβου.  Λάθη ή αντικανονικές ενέργειες μπορούσαν να προκαλέσουν ατυχήματα τα οποία καθιστούσαν αυτό το δημοφιλές αγώνισμα ακόμα πιο θεαματικό.   Οι γυναίκες μπορούσαν να συμμετάσχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες μόνο ως ιδιοκτήτριες ίππων για τα ιππικά αγωνίσματα ή τις αρματοδρομίες και δι' αντιπροσώπων...

Οι αντιπρόσωποι φυσικά δεν ήταν άλλοι από τους Ηνίοχους. Οι ηνίοχοι δεν ήταν ιδιοκτήτες αλόγων, αλλά εμπειρότατοι στην ιππική που πληρώνονταν και αγωνίζονταν για λογαριασμό των ιδιοκτητών.  Η νίκη ανήκε στον ιδιοκτήτη που στεφόταν νικητής και το βραβείο στον ηνίοχο ήταν ΜΙΑ ΜΑΛΛΙΝΗ ΤΑΙΝΙΑ την οποία έδενε στο μέτωπό του. Την ίδια μάλλινη ταινία έδεναν και στα άλογα που κέρδιζαν .

Η Κυνίσκα  (Σπαρτιάτισσα ευγενής, 5ος-4ος αι. π.χ.)  είναι η πρώτη γυναίκα που έθρεψε άλογα για να πάρει μέρος στους αγώνες και νίκησε στο τέθριππο....

Ο Πλούταρχος γράφει πως ο αδελφός της Αγησίλαος ήταν αυτός που την ώθησε να συμμετάσχει στο τέθριππον της Ολυμπίας, με το πειστικώτατο επιχείρημα 

'ΟΥΔΕΜΙΑΣ ΕΣΤΙΝ ΑΡΕΤΗΣ ΑΛΛΑ ΠΛΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΔΑΠΑΝΗΣ Η ΝΙΚΗ'  [Αγησ. 20.1]. ...

Μ' άλλα λόγια, ο Αγησίλαος ήθελε ν' αποδείξει στην αδελφή του πως η νίκη στα Ιππικά δεν εξαρτάται απ' τη δεξιότητα ιππέων και ηνιόχων, αλλά κυρίως από την αξία των ίππων και τον πλούτο του ιδιοκτήτη. 

Διαφωνών μ' αυτή τη θεωρία ο Παυσανίας είχε τη γνώμη πως το κίνητρο της Κυνίσκας ήταν η φιλοδοξία  "να κερδίσει τους άνδρες".  

Κόρη κι' αδελφή δυο βασιλέων της Σπάρτης, του Αρχίδαμου Α’ και του Αγησίλαου η Κυνίσκα,  κατόρθωσε να γίνει πασίγνωστη από τα επιτεύγματά της στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Υπήρξε η πρώτη γυναίκα της εποχής της που ασχολήθηκε με την ιππασία. Παρακινημένη από τον Αγησίλαο, συμμετείχε στους Ολυμπιακούς αγώνες νικώντας δύο φορές στο τέθριππο.
Ενώ της απαγορευόταν σαν γυναίκα που ήταν να εισέλθει στο στάδιο, στην Αλτι, όπου διεξάγονταν τα αθλήματα και τα σύγχρονα πολεμικά αθλήματα, της επιτρεπόταν να εισάγει τις ομάδες της με το τέρθιππό της στους ιππικούς αγώνες δυο φορές – εφόσον δεν αγωνιζόταν η ίδια...

Άσχετα με προσωπικά αισθήματα η Κυνίσκα πέτυχε το σκοπό της, όπως ίσως και κάθε φιλόδοξη γυναίκα στην ανθρώπινη ιστορία.   Μάλιστα η νεαρή Σπαρτιάτισσα στεφανώθηκε όχι μιά, αλλά δυο φορές για τις νίκες των αρμάτων της μέσα σε τέσσερα χρόνια, δηλ. στην 96η και 97η Ολυμπιάδα (396 και 392).
Το κορίτσι της Σπάρτης ήταν πρώτο στην ιστορία που ανακάλυψε "κενά" σε ανδρικούς κανόνες που γελοιοποίησε.  Έτσι, απέδειξε στους τότε και τωρινούς-άνδρες ότι τα άλογα κάνουν τη διαφορά μεταξύ νίκης και ήττας και όχι η "ανδροπρέπεια".

Έδειξε ακόμα πως ήταν αρκετά γενναία ν' ανταγωνισθεί τ' αρσενικά στον πιο σκληρό ιππικό αγώνα και να βγεί νικήτρια.  Πάνω απ' όλα, η Κυνίσκα έγινε ένα μοναδικό παράδειγμα θηλυκής υπεροχής στην καλύτερη της μορφή,τον αθλητισμό.

Μετά τη μία από τις νίκες της, η Κυνίσκα χρηματοδότησε την κατασκευή μνημείου από τον Απελλή, στο οποίο εικονιζόταν και η ίδια με το τέθριππο και τον ηνίοχό της. Έστησε δύο χάλκινα μνημεία στην Ολυμπία, κοντά στο άγαλμα του Θάσιου Θεαγένη, στον πρόναο του ναού του Δία, που δεν διασώθηκαν, αλλά είναι γνωστό ότι ήταν έργα του τεχνίτη Απελλού.

Η επιγραφή του Απελλέα στη βάση του πιό μεγάλου μνημείου (με 4 χάλκινα άλογα σχεδόν φυσικού μεγέθους) που σώθηκε απ' το μεθοδικό Παυσανία βρέθηκε 24 αιώνες αργότερα.
Το τετράστιχο αποτελεί ύμνο στα γρήγορα άτια και τις γενναίες γυναίκες :
ΣΠΑΡΤΑΣ ΜΕΝ [ΒΑΣΙΛΗΕΣ ΕΜΟΙ] ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ Α[ΡΜΑΤΙ Δ ΩΚΥΠΟΔΩΝ ΙΠΠΩΝ] ΝΙΚΩΣΑ ΚΥΝΙΣΚΑ ΕΙΚΟΝΑ ΤΑΝΔ ΕΣΤΑΣΕ ΜΟΝ[ΑΝ] Δ ΕΜΕ ΦΑΜΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΚ ΠΑΣΑΣ ΤΟ[Ν] ΔΕ ΛΑΒΕ[Ι]Ν ΣΤΕΦΑΝΟΝ...ΑΠΕΛΛΕΑΣ ΚΑΛΛΙΚΛΕΟΣ ΕΠΟΗΣΕ. [δες και Ξενοφ. Αγησίλαος 9.6] 

"Βεβαιώνω ότι είμαι η μοναδική γυναίκα σε όλη την Ελλάδα 

που κέρδισε αυτό το στεφάνι"

Βάθρο του αναθήματος της Κυνίσκας

Τμήμα κυκλικής βάσης του αγάλματος της Κυνίσκας.
Πάνω στην επιφάνειά της είναι χαραγμένο τετράστιχο επίγραμμα, στο οποίο η Κυνίσκα καυχιέται ότι είναι κόρη και αδελφή βασιλιάδων και η μόνη γυναίκα ολυμπιονίκης στην Ελλάδα (396 και 392 π.Χ).

Στο βάθρο είχε στηθεί το άγαλμά της με το τέθριππο και τον ηνίοχο, που δεν διασώθηκαν, αλλά είναι γνωστό ότι ήταν έργα του τεχνίτη Απελλού. Το εντυπωσιακό ανάθημα βρισκόταν στο ναό του Δία στην Ολυμπία.
____________

Καλλιπάτειρα

Ξένοι, βάρβαροι, ακόμη και δούλοι μπορούσαν να παρακολουθούν τους Ολυμπιακούς Αγώνες.  Απαγορευόταν όμως ρητά να εισέρχονται στο στάδιο και να παρακολουθούν τους αγώνες οι γυναίκες.  Η μόνη ενήλικη γυναίκα που μπορούσε να παρακολουθήσει τους αγώνες ήταν η ιέρεια της θεάς Δήμητρας....

Οι κανονισμοί απαγόρευαν την είσοδο και την παρακολούθηση των γυμνικών αγώνων για τις γυναίκες, αλλιώς τιμωρούνταν σε θάνατο με κατακρήμνιση από το βραχώδες όρος Τυπαίο.    Η μοναδική γυναίκα που τόλμησε να παραβιάσει το άβατο της Ολυμπίας ήταν 

η Καλλιπάτειρα από τη Ρόδο.Η Καλλιπάτειρα, ήταν κόρη του Ολυμπιονίκη Διαγόρα του Ρόδιου και σύζυγος ενός επίσης μεγάλου ολυμπιονίκη, του Καλλιάνακτος, ενώ τα αδέρφια της και ο γιος της κέρδισαν κι αυτά σημαντικές νίκες στους  Ολυμπιακούς Αγώνες και στα Ίσθμια. 

Ήταν η πρώτη γυναίκα της αρχαιότητας που μπήκε μέσα σε αθλητικό χώρο και παρακολούθησε τους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Όταν έμεινε χήρα, η Καλλιπάτειρα ανέλαβε η ίδια την εκγύμναση και την προετοιμασία του γιου της Πεισιρόδου, για να λάβει μέρος στο αγώνισμα της πυγμαχίας κατά την 96η Ολυμπιάδα (396 π.Χ.). 

Η Καλλιπάτειρα, θέλοντας να θαυμάσει το γιο της Πεισίροδο που αγωνιζόταν στην πάλη, πήρε την τόλμη και περιφρονώντας τη σχετική απαγόρευση και την επαπειλούμενη ποινή, μεταμφιέστηκε σε γυμναστή όπου και εισήλθε και παρακολούθησε τον αγώνα.

Και η απειλή του θανάτου ακόμη δεν εμπόδισε τη λαχτάρα της μάνας να αντικρίσει το παιδί της νικητή. 

Όταν ο γιος της τελικά κατάφερε να νικήσει, η μητέρα του συγκινήθηκε τόσο πολύ που έτρεξε να τον αγκαλιάσει με λατρεία.

Ο μανδύας της έπεσε και αποκαλύφθηκε η γυναικεία της φύση. Αμέσως τότε συνελήφθη. Η τιμωρία θα έπρεπε να είναι θάνατος. 

Δεν της επιβλήθηκε όμως, η θανατική ποινή, καθώς η οικογένειά της είχε βγάλει σειρά Ολυμπιονικών (πατέρα, σύζυγο, αδέλφια, γιο και ανιψιό).

Της δώσανε χάρη, επειδή η οικογένεια της ήταν φημισμένη. Η Καλλιπάτειρα γλίτωσε από βέβαιο θάνατο. Ακόμη και οι νόμοι λύγισαν μπροστά σε μία τόσο καταξιωμένη οικογένεια, μια οικογένεια Ολυμπιονικών.

ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ

[Κατὰ δὲ τὴν ἐς Ὀλυμπίαν ὁδὸν ἔστιν ὄρος πέτραις ὑψηλαῖς ἀπότομον, Τυπαῖον καλούμενον.  Κατὰ τούτου τὰς γυναῖκας Ἠλείοις ἐστὶν ὠθεῖν νόμος, ἤν φωραθῶσιν ἐς τὸν ἀγῶνα ἐλθοῦσαι τὸν Ὀλυμπικὸν ἤ καὶ ὅλως ἐν ταῖς ἀπειρημέναις σφίσιν ἡμέραις διαβᾶσαι τὸν Ἀλφειόν.  Οὐ μὴν οὐδὲ ἁλῶναι λέγουσιν οὐδεμίαν, ὅτι μὴ Καλλιπάτειραν μόνην, ἥ ὑπό τινων καὶ Φερενίκη καλεῖται. Αὕτη προαποθανόντος αὐτῇ τοῦ ἀνδρός, ἐξεικάσασα αὑτὴν τὰ πάντα ἀνδρὶ γυμναστῇ, ἤγαγεν ἐς Ὀλυμπίαν τὸν υἱὸν μαχούμενον· νικῶντος δὲ τοῦ Πεισιρόδου, τὸ ἔρυμα ἐν ᾧ τοὺς γυμναστὰς ἔχουσιν ἀπειλημμένους, τοῦτο ὑπερπηδῶσα ἡ Καλλιπάτειρα ἐγυμνώθη. Φωραθείσης δὲ ὅτι εἴη γυνή, ταύτην ἀφιᾶσιν ἀζήμιον καὶ τῷ πατρί καὶ ἀδελφοῖς αὐτῆς καὶ τῷ παιδί αἰδῶ νέμοντες - ὑπῆρχον δὴ ἅπασιν αὐτοῖς Ὀλυμπικαὶ νῖκαι - ἐποίησαν δὲ νόμον ἐς τὸ ἔπειτα ἐπὶ τοῖς γυμνασταῖς γυμνοὺς σφᾶς ἐς τὸν ἀγῶνα ἐσέρχεσθαι.]

(Παυσανίας, Ελλάδος Περιήγησις. Ηλιακά V, 6.7-8, μετ. Ν. Παπαχατζής)
_________________________________________________________

*  Κλεοίτας,  «Ο Κλεοίτας, γιος του Αριστοκλέους, ήταν ο πρώτος που σκέφτηκε, εφεύρε και κατασκεύασε τους μηχανισμούς της αφετηρίας τον Ολυμπιακού ιπποδρόμου, και ένας δεύτερος  μηχανικός, ο Αριστείδη, βελτίωσε το ίδιο μηχάνημα με δικές του καινοτομίες», αναφέρει ρητά ο Παυσανίας.

Η μηχανή εκτόξευσης χάλκινου αετού στην αφετηρία του ολυμπιακού ιπποδρόμου, έργο του μηχανικού Κλεοίτα.   Σχέδιο Δ. Καλλιγερόπουλος.

Μέσα σε ένα πολύπλοκο σύστημα συγχρονισμένης εκκίνησης αλόγων, στο οποίο δεν θα αναφερθούμε εδώ, ο μηχανικός Κλεοίτας δημιουργεί μια μηχανή για να κάνει έναν χάλκινο αετό να πετάξει. Το είδος της μηχανής αυτής δεν είναι γνωστό. Μπορούμε όμως, από την περιγραφή του Παυσανία, να συμπεράνουμε και εν μέρει να υποθέσουμε τα εξής:

Η απαιτούμενη ενέργεια για την κίνηση του μηχανισμού ήταν εδώ μηχανική, προερχόταν δηλαδή από την πτώση του χάλκινου δελφινιού, που ήταν ίσως γεμάτο μολύβι. 

Τέτοιου είδους εξάλλου εσωτερική ενέργεια προερχόμενη από την πτώση ενός μολύβδινου βάρους έχουν πάμπολλα ελληνικά αυτόματα. Η ενέργεια αυτή μεταβιβαζόταν στο «μηχάνημα» μέσω του κανόνα και ενισχυόταν ίσως από την «ύσπληγγα», που το συγκρατούσε, ένα σύστρεμμα νεύρων δηλαδή, προσαρμοσμένο στην άρθρωση του, όμοιο με αυτό που είχαν οι καταπέλτες και οι μηχανισμοί στις αφετηρίες των δρομέων. 

Σε τέτοιες «ύσπληγγες» αναφέρεται εξάλλου και ο Παυσανίας για τις εδώ αφετηρίες των αλόγων. Το ίδιο «μηχάνημα» θα μπορούσε να είναι ένα μηχανικό-πνευματικό σύστημα, όπου η απαιτούμενη πίεση για την εκτόξευση του αετού θα παραγόταν μέσα σε έναν τορνεμένο θάλαμο συμπίεσης, μια καταθλιπτική αντλία, εφοδιασμένη με μια κατάλληλα ρυθμισμένη βαλβίδα εξόδου. Αυτή η μηχανική τεχνική αντίληψη είναι προάγγελος των μεγάλων επινοήσεων, που οδήγησαν αιώνες αργότερα στην ευρωπαϊκή βιομηχανική επανάσταση.


*  Ταράξιππος,  σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία ήταν Δαίμονας των αρχαίων που ενέδρευε κυρίως στους ιπποδρόμους  και ειδικά στη "σφενδόνη" αυτών, στις καμπές, όπου τ΄ άρματα έκαναν στροφή. Πίστευαν οι αρχαίοι πως στους αγώνες ακριβώς στη κρίσιμη στιγμή της στροφής παρουσιαζόταν αιφνίδια ο Ταράξιππος, η εμφάνιση του οποίου, αν και αόρατη στους αρματοδρόμους, προκαλούσε το τρόμο των αλόγων με συνέπεια τη συντριβή των αρμάτων και τον όλεθρο των αγωνιζομένων. Για τον λόγο αυτό οι αρχαίοι ίδρυαν βωμούς από αναχώματα στα σημεία εκείνα των ιπποδρόμων προς τιμή του Ταράξιππου καθώς τελούνταν και ιδιαίτερες θυσίες από τους ηνιόχους.

Βέβαια όλοι αυτοί οι μύθοι, κάτω από τη γοητεία της Ελληνικής Μυθολογίας, αναφέρονται στη αρχική παρατήρηση της "φυγόκεντρης δύναμης"  όπου με την κατασκευή των αναχωμάτων (βωμούς) στις στροφές των ιπποδρόμων και της προσοχής αναβατών και ηνιόχων επ΄ αυτών, έπαυαν πλέον τα άρματα να εξέρχονται ή να συγκρούονται μεταξύ τους, προς χάριν πλέον της γνώσης αυτής, (του Ταράξιππου).
_________________________________________________


Για να ολοκληρώσουμε την Ανάρτηση αντλήσαμε γνώση από:

. Την Αισθητική των Αρχαίων Ελλήνων, εκδόσεις Ζήτρος

.  http://odysseus.culture.gr/

.  http://www.ime.gr/

.  http://diadrastiko.blogspot.gr/
.  http://www.istoria.gr/
.  http://wikipedia.org

Scholeio.com