ικανή να επικοινωνήσει με το ίδιο το Σύμπαν.
Η Ψυχοτρονική αποτελεί έναν τομέα, οι εφαρμογές του οποίου μπορούν, επίσημα πλέον, να απαντηθούν στο οπλοστάσιο μιας χώρας (ΗΠΑ, Ρωσία).
Η έρευνα και ανάπτυξη πάνω στις νευροεπιστήμες έχει συμβάλλει στην ανάπτυξη οπλικών συστημάτων, τα οποία μπορούν να πλήξουν τη συνείδηση και να μετατρέψουν τους ανθρώπους σε άβουλα όντα.
Η συγκεκριμένη έρευνα δεν αποσκοπεί σε ένα πόρισμα, το οποίο δεν θα διαφέρει από τα ήδη υπάρχοντα συνωμοσιολογικού και αυθαίρετου χαρακτήρα. Μέσα από την παρουσίαση στοιχείων, που μπορούν να πλήξουν την ανθρώπινη ψυχή, διαχωρίσαμε μεταξύ των στρατιωτικών πειραμάτων και μιας καθημερινότητας, η οποία γίνεται ολοένα και πιο απαιτητική σε όλους τους τομείς.
Είναι αλήθεια πως η κατάθλιψη αποτελεί την κυριότερη αιτία θανάτου στον κόσμο. Είναι επίσης αλήθεια πως τα ποσοστά ψυχαναγκασμού έχουν αυξηθεί με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου στον Δυτικό κόσμο, αλλά αυτό ενδεχομένως να μην οφείλεται (μόνο) σε εφαρμογές κάποιου state of the art υπερόπλου, το οποίο θέλει να μας μετατρέψει σε άβουλες μαριονέτες κάποιων διεθνικών κέντρων λήψης αποφάσεων.
Το ασυνείδητο και το συνειδητό αποτελούν μια συνέχεια, μια ενιαία γραμμή στο μεταίχμιο δύο κόσμων, του γήινου και του συμπαντικού. Μέχρι τώρα, εκείνο που κάναμε ήταν να ακολουθούμε τα πρότυπα κατά Φρόυντ και Γιούνγκ προκειμένου να "δικαιολογηθούμε", για κάποιες τάσεις, που ελλοχεύουν στο ασυνείδητο.
Συχνά ακούμε την έκφραση: “Είναι επιλογή μου”, αλλά υπό τις υπάρχουσες συνθήκες, η έννοια της επιλογής και της ελεύθερης βούλησης αμφισβητείται ευρέως. Τούτο συμβαίνει όχι μόνο γιατί κάποιες χώρες έχουν στο οπλοστάσιό τους τέτοιου είδους μέσα και τα χρησιμοποιούν.
Η συγκεκριμένη έρευνα δεν αποσκοπεί σε ένα πόρισμα, το οποίο δεν θα διαφέρει από τα ήδη υπάρχοντα συνωμοσιολογικού και αυθαίρετου χαρακτήρα. Μέσα από την παρουσίαση στοιχείων, που μπορούν να πλήξουν την ανθρώπινη ψυχή, διαχωρίσαμε μεταξύ των στρατιωτικών πειραμάτων και μιας καθημερινότητας, η οποία γίνεται ολοένα και πιο απαιτητική σε όλους τους τομείς.
Είναι αλήθεια πως η κατάθλιψη αποτελεί την κυριότερη αιτία θανάτου στον κόσμο. Είναι επίσης αλήθεια πως τα ποσοστά ψυχαναγκασμού έχουν αυξηθεί με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου στον Δυτικό κόσμο, αλλά αυτό ενδεχομένως να μην οφείλεται (μόνο) σε εφαρμογές κάποιου state of the art υπερόπλου, το οποίο θέλει να μας μετατρέψει σε άβουλες μαριονέτες κάποιων διεθνικών κέντρων λήψης αποφάσεων.
Ο όγκος των δεδομένων, που καλείται να αφομοιώσει το λογισμικό του εγκεφάλου ανέρχεται περίπου στα 34 Gb ημερησίως. Δηλαδή αν υπολογίσουμε μέσες άκρες πως μια ταινία που κατεβάσουμε από το ίντερνετ έχει όγκο 1 Gb, τότε καλούμαστε να αφομοιώσουμε το περιεχόμενο 34 ταινιών κάθε μέρα (!!!).
Το ασυνείδητο και το συνειδητό αποτελούν μια συνέχεια, μια ενιαία γραμμή στο μεταίχμιο δύο κόσμων, του γήινου και του συμπαντικού. Μέχρι τώρα, εκείνο που κάναμε ήταν να ακολουθούμε τα πρότυπα κατά Φρόυντ και Γιούνγκ προκειμένου να "δικαιολογηθούμε", για κάποιες τάσεις, που ελλοχεύουν στο ασυνείδητο.
Η εξέλιξη, όμως, μιλάει, εκ των πραγμάτων, από μόνη της, πιέζοντας για το επόμενο στάδιο, που δεν είναι άλλο από την ενοποίηση του συμπαντικού και γήινου κόσμου μέσα στα πλαίσια της λεγόμενης Μοναδικότητας. Ως μοναδικότητα ορίζεται ο ορίζοντας γεγονότων πέρα από τον οποίο καμία πρόβλεψη δεν μπορεί να γίνει για την περαιτέρω εξέλιξη του ανθρώπινου είδους.
Πρακτικά όμως τι σημαίνει αυτό και ποιες οι προεκτάσεις του στο δικό μας τον κόσμο;
Μέσα από την προσέγγιση της μοναδικότητας, υποβαλλόμαστε τόσο κοινωνικά όσο και ατομικά σε συνεχόμενες και διαρκείς πιέσεις. Τούτο, έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση της δραστηριότητας του κυτταρικού κύκλου και την επερχόμενη μεταφορά αυτής της πίεσης από το περιβάλλον στα γονίδια.
Μη γελιόμαστε, ο οργανισμός δε θέλει να πεθάνει, έτσι κάνει τα πάντα για να αντέξει τα νέα μέτρα και σταθμά, που του επιβάλλουν οι εξωγενείς παράγοντες. Συνεπώς μεταλλάσσεται και αναβαθμίζεται.
Με αυτή την αναβάθμιση το ασυνείδητο και το συνειδητό, αλλάζουν ριζικά και το ασυνείδητο έρχεται να λειτουργήσει σαν μια εφεδρική δύναμη στήριξης του μετώπου του συνειδητού.
Πληρώνουμε άραγε τις συνέπειες των εφαρμογών μιας πρώιμης και απαγορευμένης γνώσης; Θα δικαιωθούν όλοι από τον κοινωνικό αυτό Δαρβινισμό;
Προφανώς όχι, αλλά ακόμα και αν δομήσουμε στο μέλλον μια κοινωνία υπερανθρώπων, θα έχουμε ήδη δομήσει μια κοινωνία δούλων-άβουλων ανθρωποειδών πρώτα, τα οποία είτε θα εξαφανιστούν είτε θα ζουν υποδεέστερα στις υπηρεσίες των εξελιγμένων κατ’εικόνα και καθ’ομοίωσην πλασμάτων τους.
Και αυτό δεν είναι θεωρία συνωμοσίας ούτε σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
Είναι τα απόνερα της οπισθοδρόμησης και της ανθρώπινης μισαλλοδοξίας, που ακόμα και το πόσιμο νερό μπορεί να το χρησιμοποιήσει σαν όπλο προκειμένου να καταστρέψει το περιβάλλον και τους γύρω του.
Μέσα από την προσέγγιση της μοναδικότητας, υποβαλλόμαστε τόσο κοινωνικά όσο και ατομικά σε συνεχόμενες και διαρκείς πιέσεις. Τούτο, έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση της δραστηριότητας του κυτταρικού κύκλου και την επερχόμενη μεταφορά αυτής της πίεσης από το περιβάλλον στα γονίδια.
Μη γελιόμαστε, ο οργανισμός δε θέλει να πεθάνει, έτσι κάνει τα πάντα για να αντέξει τα νέα μέτρα και σταθμά, που του επιβάλλουν οι εξωγενείς παράγοντες. Συνεπώς μεταλλάσσεται και αναβαθμίζεται.
Με αυτή την αναβάθμιση το ασυνείδητο και το συνειδητό, αλλάζουν ριζικά και το ασυνείδητο έρχεται να λειτουργήσει σαν μια εφεδρική δύναμη στήριξης του μετώπου του συνειδητού.
Κρίνοντας από τα παραπάνω, οι γενιές που δημιουργούνται εφεξής, απαρτιζόμενες από εκείνα τα άτομα, που κατάφεραν να αντεπεξέλθουν στους νόμους της φυσικής επιλογής, έρχονται να δράσουν συνδυασμένα, χρησιμοποιώντας τόσο το συνειδητό όσο και το ασυνείδητο μέρος του εγκεφάλου τους. Είναι, μπορούμε να πούμε, μια συμβολική έκβαση των πραγμάτων, τα οποία επιτάσσουν να βγουν όλα στο φως.
Έτσι, οι φόβοι και τα απωθημένα, που ελλοχεύουν στο ασυνείδητο έρχονται να απαρτίσουν μια κβαντικά ολοκληρωμένη συνειδησιακή υπόσταση, ικανή να επικοινωνήσει με το ίδιο το σύμπαν.
Πληρώνουμε άραγε τις συνέπειες των εφαρμογών μιας πρώιμης και απαγορευμένης γνώσης; Θα δικαιωθούν όλοι από τον κοινωνικό αυτό Δαρβινισμό;
Προφανώς όχι, αλλά ακόμα και αν δομήσουμε στο μέλλον μια κοινωνία υπερανθρώπων, θα έχουμε ήδη δομήσει μια κοινωνία δούλων-άβουλων ανθρωποειδών πρώτα, τα οποία είτε θα εξαφανιστούν είτε θα ζουν υποδεέστερα στις υπηρεσίες των εξελιγμένων κατ’εικόνα και καθ’ομοίωσην πλασμάτων τους.
Και αυτό δεν είναι θεωρία συνωμοσίας ούτε σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
Είναι τα απόνερα της οπισθοδρόμησης και της ανθρώπινης μισαλλοδοξίας, που ακόμα και το πόσιμο νερό μπορεί να το χρησιμοποιήσει σαν όπλο προκειμένου να καταστρέψει το περιβάλλον και τους γύρω του.
* Ο Αλέξανδρος Μπούφεσης είναι συγγραφέας του ιστορικού μυθιστορήματος «Οι Θεοί του Πολέμου, το χρονικό δύο ηρώων και μιας εισβολής», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη στην Ελλάδα και στην Αμερική από τον οίκο Nimble Books LLC
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου