Ένα Νησί που το έλεγαν Ιαπωνικό Θωρηκτό...




...έγινε Μουσείο ?
   Παρακολουθώντας στον κινηματογράφο, καρέ καρέ τα πανοραμικά πλάνα της ταινίας το έργο του Τζαίημς Μπόντ "Skyfall", όπως πλησιάζει ο φακός, το νησί Hashima με σκάφος, μας γίνεται σαφές για ποιο λόγο αυτή η "μεγάλη πλάκα" στη μέση του ωκεανού, με τα απαίσια πολυώροφα κτίρια έχει το προσωνύμιο «Θωρηκτό Νησί».


  Σίγουρα οι φωτογραφίες θα σας φανούν γνώριμες. 
  Θα θυμηθείτε, το συγκεκριμένο, κατασκευασμένο από σκυρόδεμα, νησί "Hashima" στην Ιαπωνία, – φωλιά του Ραούλ Σίλβα, του θανάσιμου τρομοκράτη του κυβερνοχώρου, που υποδύεται ο Javier Bardem.

   Σχεδόν σαράντα χρόνια μετά την εγκατάλειψη από τους ανθρώπους, το νησί Hashima στην Ιαπωνία, παραμένει άψυχο, και απολύτως μη κατοικήσιμο. 


   Στην πραγματικότητα, το νησί μοιάζει πάρα πολύ με ένα Ιαπωνικό θωρηκτό που πραγματικά τορπιλίστηκε κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου από τα αμερικανικά υποβρύχια.




   Τριάντα οκτώ χρόνια μετά την ανθρώπινη εγκατάλειψη, τίποτα δεν έχει παραμείνει εκτός από τα σαθρά κτίρια και τις αναμνήσεις. 

   Αλλά είτε το πιστεύεται είτε όχι στο νησί Hashima είχε καταγραφεί το ρεκόρ για την υψηλότερη καταγεγραμμένη πυκνότητα πληθυσμού στη γη !




   Μοντέρνα κτίρια που αποτελούνταν από μικρά διαμερίσματα, 10-τετραγωνικών μέτρων με κοινόχρηστη κουζίνα και μπάνιο, φύτρωναν σε όλη την έκταση του μικροσκοπικού νησιού. 

   Σύντομα το Hashima (επίσης γνωστό ως Gunkanjima) είχε πάνω από 30 συγκεκριμένα οικοδομικά τετράγωνα, 25 καταστήματα, ένα σχολείο, δύο πισίνες, ένα νοσοκομείο και ένα νεκροταφείο.


   Σίγουρα με το κείμενο μας, τις περιγραφές μας, έχουμε δημιουργήσει απορίες. 
   Τι μπορεί να συνέβη στο νησί; 
   Παρά το ότι θυμίζει εμπόλεμη ζώνη, δεν έγινε κανένας πόλεμος. Ούτε υπήρξε ποτέ ξέσπασμα κάποιας θανατηφόρου ασθένειας, ούτε σημειώθηκε κάποια βιοχημική καταστροφή. 
   Το νησί Hashima έπεσε θύμα της ταχείας εκβιομηχάνισης της χώρας. 




   Από το 1887, η Mitsubishi δραστηριοποιείτο στην εξόρυξη άνθρακα από τον πυθμένα της θάλασσας και συγκεκριμένα κάτω από το Hashima. Χιλιάδες εργάτες μεταφέρθηκαν στο τεχνητό νησί..

   Στο αποκορύφωμά αυτής της δραστηριότητας, είχε παράγει περισσότερα από 400.000 τόνους στις αρχές της δεκαετίας του 1940 (περίπου την ίδια περίοδο που Ιαπωνία και ναζιστική Γερμανία ήταν σύμμαχοι και μετά από αρκετά χρόνια σε πόλεμο με την Κίνα).


   Αν και δεν είναι ευρέως τεκμηριωμένη, υπάρχει μια ιστορία σύμφωνα με την οποία, κατά τη διάρκεια του πολέμου, η ιαπωνική κυβέρνηση και η Mitsubishi, ανάγκασαν Κορεάτες και Κινέζους κρατούμενους στην εξόρυξη άνθρακα περίπου 600 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας τα έτη μεταξύ 1943 και 1945.

   Περίπου 500 Κορεάτες και 200 Κινέζους έφερε η Mitsubishi με πλοία γνωστά ως «Hellships» που μετέφεραν κρατούμενους σε προορισμούς καταναγκαστικής εργασίας.  

   Πιστεύεται επίσης πως περισσότεροι από εκατό εργάτες έχασαν τη ζωή τους στο νησί.



   Το 1959, η πυκνότητα του πληθυσμού στο 480 x 160m νησί έφθασε της 139.100 ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο σε κατοικημένη περιοχή. Η αντίστοιχη πυκνότητα του πληθυσμού του Χονγκ Κονγκ το 2010, καταγράφηκε σε 6.782 άτομα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, για να καταλάβουμε το μέγεθος . Επί της ουσίας οι κάτοικοι στο Hashima ζούσαν κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλο. 


   Αλλά καθώς την επόμενη δεκαετία η Ιαπωνία άρχισε να ευνοεί την οικονομία του πετρελαίου, η άλλοτε ακμάζουσα παραγωγή άνθρακα του Hashima οδηγήθηκε στην παρακμή. 
   Μετά από σχεδόν έναν αιώνα, το 1974 η Mitsubishi έκλεισε το ορυχείο. 
   Η εταιρεία προσέφερε νέες θέσεις εργασίας μόνο σε ένα μικρό ποσοστό των ανθρώπων, και αυτές με σειρά προτεραιότητας. Μέσα σε λίγες εβδομάδες, η πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή που έχει καταγραφεί ποτέ στη γη ήταν εντελώς έρημη.

   Σε διαμερίσματα και αυλές, που παρά τον απαίσιο σχεδιασμό τους, αντηχούσαν παιδικά χαμόγελα, ξαφνικά έμειναν βουβά. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς στις μέρες μας πως αυτό θα μπορούσε ποτέ να είναι ένα τόπος διαμονής γονιών και παιδιών, κι όμως ήταν...

   Τώρα το μόνο που αντικρίζει κανείς είναι τα διαβρωμένα σκουριασμένα απομεινάρια των παιχνιδιών τους και τα παλιοσίδερα στις παιδικές χαρές του σχολείου τους.





   Ο χρόνος και η φύση είναι αμείλικτοι και έτσι η σημερινή εικόνα του Hashima είναι γεμάτη από σπίτια με ρωγμές κοντά σε κατάρρευση, καθώς ο θαλασσινός άνεμος και η αλμύρα τα διαβρώνουν. 
   Θα μπορούσε κανείς να πει πως η φύση ανακατέλαβε, όλα τα άψυχα υλικά του νησιού, όλα τα κομμάτια του παζλ που εγκατέλειψε ο άνθρωπος.

   Για πολλά χρόνια, η επίσκεψη στο νησί ήταν απαγορευμένη και τιμωρούταν με απέλαση από την Ιαπωνία. 
   Αλλά το 2008, το ενδιαφέρον για το μυστηριώδες νησί μεγάλωνε και το Hashima προτάθηκε για να χαρακτηριστεί ως μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.  
  Πάντως μέχρι σήμερα κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει, πιθανώς λόγω των διαμαρτυριών των αρχών της Νότιας Κορέας, που αντιτίθενται λόγω των όσων υπέφεραν οι Κορεάτες εργάτες κατά τη διάρκεια του πολέμου. Οι παραμένοντας επιζώντες μέχρι σήμερα δεν έχουν ακόμη αποζημιωθεί από την ιαπωνική κυβέρνηση και τη Mitsubishi.

   Το 2009, το Hashima άνοιξε και πάλι για το κοινό και μπορεί τώρα να το επισκεφθεί όποιος θέλει μέσα από τις οργανωμένες επισκέψεις της ομάδας Yamasa-Kaiun. Πολλές περιοχές εξακολουθούν να μην είναι ασφαλείς και δεν επιτρέπεται η είσοδος στους επισκέπτες. 

   Για το λόγο αυτό, μερικές από τις πιο επικίνδυνες σκηνές δράσης με τον Daniel Craig, τον Javier Bardem και το υπόλοιπο cast του Skyfall γυρίστηκαν στο περίφημο στούντιο Pinewood. 

πηγή

Scholeio.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: