Η ''Ασκητική'' του Καζαντζάκη είναι μια Διαθήκη, είναι η τρίτη Διαθήκη μετά την Παλαιά και την Καινή

“Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβούμαι τίποτα, λυτρώθηκα από το νου κι από την καρδιά, ανέβηκα πιο πάνω, είμαι λεύτερος”  – “Ν΄ αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω.”    από την ''Ασκητική''


     Πριν γράψει τα μυθιστορήματά-του, για τα οποία καθιερώθηκε, πριν γράψει καν την “Οδύσσεια”, την οποία θεωρούσε κορυφαίο έργο-του, ο Καζαντζάκης ήταν φιλόσοφος και ως φιλόσοφος ξεχύθηκε στο χαρτί για να καταγράψει τον ωκεανό της σκέψης-του. 

     Η “Ασκητική” είναι το δοκίμιο που αποτυπώνει τα πιστεύω-του πριν τα κάνει λογοτεχνία. Είναι το μανιφέστο των ιδεολογιών-του που τις συγκέρασε σε μια (;) καζαντζακική κοσμοθεωρία.
     Ο Καζαντζάκης ξεκινά μηδενιστικά· τίποτα δεν υπάρχει εκτός από τη ζωή, ούτε πριν ούτε μετά, δεν υπάρχει άλλη πραγματικότητα. Και συνεχίζει βιταλιστικά.... 

Scientists... About Mystery Of Earth's Tectonic Plates

Researchers at the Victoria University of Wellington near the southern part
of New Zealand's North Island. | Victoria University of Wellingto

         Scientists have long known that the Earth's crust consists of at least 15 tectonic plates--continent-sized slabs of rock on the surface of the Earth that shift about to create mountains, volcanoes, and earthquake zones. But the exact mechanism by which the plates move has remained a mystery.

Until now.

         A new study suggests that the plates glide about on a six-mile-thick hidden channel of "soft" rock located between the base of the plates and the upper portion of the Earth's mantle (the layer of molten rock above the planet's core), Live Science reported.

“The idea that Earth’s surface consists of a mosaic of moving plates is a well-established scientific paradigm, but it had never been clear about what actually moves the plates around," study co-author Dr. Tim Stern, a professor of geography, environment and earth sciences at Victoria University of Wellington in New Zealand, said in a written statement. “To work this out requires an understanding of what happens at the bottom of a tectonic plate."

(Story continues below image.)

This map shows 15 of the largest plates.

         To glimpse the underbelly of a tectonic plate, the researchers used dynamite explosions to generate seismic waves across the southern part of New Zealand's North Island, which sits above the so-called Pacific Plate. The researchers mapped the waves as they traveled through the plate and then used the data to create what Stern called "the most detailed image yet of an oceanic tectonic plate."

The data showed that the seismic waves slowed abruptly at the base of the plate--which suggests that they must have hit a hidden layer of jelly-like rock, Cosmos magazine reported.

The researchers hypothesize that the soft rock creates a slippery base upon whichplates drift when they are pushed or pulled--though exactly what is doing the pushing or pulling is still up for debate.

According to Cosmos magazine, some scientists think that extruding magma or slowly creeping convection currents may push the plates apart. Others think that as a thick, heavy plate dives beneath a thinner plate, it pulls on the plate behind it--and the jelly-like rock found at the base of a tectonic plate may lend support to the pulling theory.

“Understanding this boundary between the base of cold, rigid tectonic plates and the underlying hot, convecting mantle underneath is central to our knowledge of plate tectonics and the very formation and evolution of our planet," Stern said in the statement.

The study was published online Feb. 5, 2015 in the journal Nature.

What else is happening beneath Earth's surface? Take a subterranean tour in the "Talk Nerdy To Me" video below.

πηγή

Scholeio.com

Πως οι Επιστήμονες Ερμηνεύουν την Κίνηση των Τεκτονικών Πλακών

Οι επιστήμονες από παλιά γνώριζαν ότι ο φλοιός της Γης αποτελείται από τουλάχιστον 

15 τεκτονικές πλάκες- βραχώδεις πλάκες μεγέθους ηπείρου στην επιφάνεια της 

Γης που μετακινούνται, δημιουργώντας βουνά, ηφαίστεια και σεισμογενείς ζώνες. 

Αλλά ο ακριβής μηχανισμός μετακίνησής τους παρέμενε άγνωστος. Τουλάχιστον, μέχρι τώρα.

Μια νέα μελέτη υποδεικνύει ότι οι πλάκες γλιστρούν πάνω σε ένα, πάχους περίπου 9,6 χιλιομέτρων κρυμμένο κανάλι «μαλακού» βράχου που βρίσκεται ανάμεσα στη βάση των πλακών και στο άνω τμήμα του μανδύα της Γης (το στρώμα λιωμένου βράχου πάνω από τον πυρήνα του πλανήτη), όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Live Science.

Νικ Μπράου, Η Ελευθερία Υπάρχει μέσα μας

Ο Άνθρωπος Χρησιμοποιεί,
περισσότερο, το Συναίσθημα

Επιδίωξη του Δρ. Μπράου, είναι να μας διδάξει -ολοφάνερη στο βιβλίο του-, 

ότι ο άνθρωπος για να κινείται ελεύθερα πρέπει να είναι ισορροπημένος σωματικά και πνευματικά.

 Αν από οποιαδήποτε αιτία επέλθει η ρήξη της ισορροπίας έχουμε ασθένεια και προκειμένου ο άνθρωπος να προλάβει αυτή τη ρήξη πρέπει να μάθει μόνος του να κρατά τις ισορροπίες αυτές. 
Για να μας το διδάξει αυτό έχει χωρίσει το βιβλίο του σε 3 μέρη.
Έτσι στο πρώτο μέρος του βιβλίου του μας κάνει μια εισαγωγή και μας αναφέρει τα εξής:

          Ο άνθρωπος αποτελείται από το νου -που είναι η γνώση-, την ψυχή  -που είναι το συναίσθημα-  και το πνεύμα  -που είναι ο μηχανισμός, που κατευθύνει την ανθρώπινη ύπαρξη, για την ανάληψη δράσης.
      Στην ανθρώπινη ζωή μας σπουδαία σημασία έχει η νηπιακή ηλικία όπου είναι τα πρώτα στάδια της συναισθηματικής μας ανάπτυξης.  Όσο καλύτερη είναι η συναισθηματική μας ανάπτυξη,τόσο μεγαλύτερη σταθερότητα θα εξασφαλίσουμε στη ζωή.                                 Στη νηπιακή ηλικία (μέχρι τα 6) συντελείται η συναισθηματική μόνο ανάπτυξη.        
Μέχρι τα 12 προστίθεται η γνώση με διαχωρισμένο όμως συναίσθημα και μέχρι τα 18 πραγματοποιείται η σύμμειξη συναισθημάτων και γνώσης μέσω του πνεύματος.Η συγχώνευση αυτή των τριών στο άτομο,δηλαδή του νου,του πνεύματος και της ψυχής αποτελεί την εφηβεία. 

         Από τα τρία αυτά περισσότερο ο άνθρωπος χρησιμοποιεί το συναίσθημα και κυρίως αν βρεθεί σε δύσκολη θέση.

        Αν προκύψει κάτι καινούριο στην πορεία του ανθρώπου και επειδή όλοι οι άνθρωποι δεν είναι κατάλληλα προετοιμασμένοι να το δεχτούν, παραμένουν άκαμπτοι, λόγω του φόβου τους προς την ελεύθερη βούληση και τη δυνατότητα ελεύθερης επιλογής.

        Αυτή όμως η ακαμψία μπορεί να προκαλέσει ρωγμές. Πρέπει να υπάρχει ευλυγισία και ελαστικότητα στον ανθρώπινο νου και να μην επιτρέπει στην κοινωνία με τις προκαταλήψεις της, να του δημιουργεί ακαμψία μέσα από κανόνες, νόμους και μοντέλα προσδοκιών. Μόνο οι κανόνες και οι νόμοι του κράτους πρέπει να είναι άκαμπτοι για να νιώθει ασφάλεια ο άνθρωπος, όχι όμως και οι άνθρωποι.

        Ο Δρ. Μπράου προκειμένου να βοηθήσει ασθενείς του, οδηγήθηκε σε μια προσέγγιση της ψυχής ως κέντρο της μοναδικής ανθρώπινης ύπαρξης συν τη μελέτη της σπονδυλικής στήλης που είναι ο κεντρικός ρυθμιστικός μηχανισμός για τα νεύρα και τις συνδέσεις τους με τον εγκέφαλο.  

         Με τη μελέτη αυτών απέκτησε τη γνώση του ψυχοκινητικού συστήματος δηλ. τη νοητική δραστηριότητα σε συνδυασμό με τη μυϊκή ενέργεια. Επειδή η βάση είναι τα θεμέλια,  γι’ αυτό πρέπει να κατανοήσουμε την ψυχολογική βάση της ανθρώπινης ύπαρξης ώστε να αντιληφθούμε τα όποια ρήγματα εμφανίζονται στην πορεία της ζωής, γιατί αν κατανοήσουμε τη βάση, μπορούμε να διορθώσουμε τη ζημιά.
Με τη λέξη ελευθερία ο Δρ. Μπράου εννοεί ότι ο καθένας πρέπει ν’ ανακτήσει τη βάση της δικής του αλήθειας, γιατί η ελευθερία υπάρχει μέσα μας. Ένα άτομο είναι ελεύθερο όταν είναι ισορροπημένο πνευματικά και σωματικά. 

   Το άτομο που δεν κινείται αρνείται τη ζωή.  Να ζεις σημαίνει να κινείσαι.  Η ασθένεια κατά τον Δρα. Μπράου είναι μια διαταραχή στα συστήματα ελέγχου.   Όλα τα συστήματα ελέγχου - χημικά, μηχανικά και ψυχολογικά –διαπλέκονται μεταξύ τους, γιατί αλληλοεπιδρούν.

    Η ασθένεια συνεπάγεται έλλειψη ελευθερίας στην κίνηση, στη δράση, στη σκέψη, αλλά ισχύει και το αντίθετο δηλ. η έλλειψη ελευθερίας της δράσης ή της σκέψης προκαλεί ασθένεια.
Κάθε άνθρωπος διαθέτει κάτι που είναι εγω- τυπικό (δηλ. η ψυχή του ή το alterego), που είναι η προσωπικότητά του ή ο χαρακτήρας του και είναι μοναδικό στον καθένα. 

    Επίσης η μυϊκή ένταση είναι μοναδική και διαμορφώνει το κινητικό σύστημα, συναρτάται όμως από τα συναισθήματα και έχουμε το ψυχοκινητικό σύστημα. Η στάση του σώματος καθορίζει αν ένα συναίσθημα κατευθύνεται εσωτερικά ή εξωτερικά, αλλά πίσω απ’ όλα αυτά βρίσκεται η ψυχή (η εγω-τυπική ψυχή), που αν βιαστεί αρχίζει η διαταραχή της ισορροπίας, διότι το άτομο παύει να είναι ελεύθερο, π.χ. επιμένουμε σ’ ένα ενεργητικό παιδί να μάθει βιολί ή του λέμε να κάθεται ήσυχο στο σχολείο ή όταν πάει στη θεία. 

         Η βούληση που του επιβάλλεται εξωτερικά είναι δυνατότερη από τη δική του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να επιλέγει ελεύθερα, τότε είναι δυνατό να παρεισφρήσει η ασθένεια στον οργανισμό. Αυτός που αρχίζει να δυσπιστεί απέναντι στις εγω-τυπικές ανάγκες του και στα συναισθήματά του, είναι ο μελλοντικός ασθενής. Όταν η ελευθερία κίνησης περιορίζεται από το σκελετικό σύστημα και τους μυς, η ψυχική ελευθερία περιορίζεται άρα οι μύες και το σκελετικό σύστημα θα πρέπει να είναι λειτουργικά ώστε να επιτρέπουν στο άτομο να εκφράσει τα συναισθήματά του με το δικό του τρόπο.
Ο Δρ. Μπράου επιμένει ότι είναι ξεκάθαρο πως η ψυχή και οι μύες σχετίζονται και το βλέπουμε σε πολλά παραδείγματα όπως στους χορούς των Ιθαγενών, στους Δερβίσηδες, στη Γιόγκα, στο βήμα της Χήνας κ.λπ., όπου οι χορευτές ή οι πολεμιστές φτάνουν σε έκσταση.

     Στο δεύτερο μέρος ο Δρ. Μπράου μας αναλύει τι είναι τα εγω-τυπικά μας συναισθήματα και πώς να τα βιώνουμε, για να μπορούμε να τα χρησιμοποιούμε.

      Τα συναισθήματά μας είναι δυο ειδών τα εγω-τυπικά και τα επίκτητα.
      Τα εγω-τυπικά είναι μέσα μας ένα αρχέτυπο, που μπορούμε να τα αποκαλέσουμε ασυναίσθητα συναισθήματα,  ενώ τα κοινωνικά συναισθήματα που είναι επίκτητα καθορίζονται από την κουλτούρα του κάθε λαού.
       Το πολιτιστικό μας περιβάλλον ασκεί έντονη επίδραση επάνω μας και πρέπει να είμαστε ικανοί να ξεχωρίσουμε τη διάκριση μεταξύ του εγω-τυπικού και των κοινωνικών προτύπων, π.χ. ο κοινωνικός μας εαυτός μας υπαγορεύει πότε κλαίμε, πότε γελάμε μ’ ένα αστείο και ο εγω-τυπικός μας εαυτός μας αποκαλύπτει τις πραγματικές μας ανάγκες. 

        Είναι πολύ δύσκολο να καταλάβουμε τι είναι αληθινό μέσα μας και τι είναι εξωτερικό και επίκτητο, αλλά  αν αυτό επιτευχθεί τότε αρχίζουμε να βιώνουμε μια αίσθηση ελευθερίας.

        Ο Δρ. Μπράου επισημαίνει ότι ο μόνος γνωστός σε μας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να έχουμε επαφή με τον κόσμο γύρω μας και να βιώσουμε συναισθήματα είναι μέσω της παρατήρησης, άρα πρέπει να διδαχθούμε να παρατηρούμε, να εκπαιδευτούμε γι’ αυτό, και να προσαρμόσουμε τις παρατηρήσεις μας στην ψυχολογική μας βάση. 

          Μόνο εμείς γνωρίζουμε τι χρειαζόμαστε και μόνο εμείς μπορούμε να επιλέξουμε το σωστό για τον εαυτό μας. Πολλοί χάνουν την εγω-τυπική αίσθηση εξαιτίας του κοινωνικού περιβάλλοντος που τους αντιμετωπίζει ως ενήλικες, γιατί προκειμένου ο ενήλικος να ανταποκριθεί αντάξια στη κοινωνία δηλ. όπως τον θέλει η κοινωνία, αναγκάζεται να καταστείλει τον εγω-τυπικό του εαυτό και αυτό μπορεί να αποτελέσει αιτία ασθένειας. 

          Για να διατηρήσουμε την ψυχική μας ισορροπία, πρέπει να κάνουμε χρήση των συναισθημάτων αυτών δηλ. των εγω-τυπικών. Όταν έχουμε αυτά τα συναισθήματα στη διάθεσή μας, είμαστε ικανοί να επιβιώσουμε.
Κατά τον Δρα. Μπράου τρία είναι τα εγω-τυπικά συναισθήματα, στα οποία δίνει τα εξής ονόματα: ΑΓΑΠΗ-  ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ-  ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ.

Οι ονομασίες αυτές δεν έχουν σχέση με την κοινωνική σημασία τους, π.χ. η λέξη αγάπη στην κοινωνική έννοια σημαίνει σεξ, ενώ στην εγω-τυπική είναι τελείως διαφορετικό συναίσθημα που δεν μπορεί να εκφραστεί με λόγια.
       Το συναίσθημα «αγάπη» είναι μια σύνθετη αίσθηση: δηλ. είμαστε χαρούμενοι και συνάμα βαθιά συγκινημένοι.  Υπάρχει ένα δημιουργικό στοιχείο στη σύνθετη επίγνωση των δυο συναισθημάτων της χαράς και της βαθιάς συγκίνησης, όταν μας εκδηλώνονται ταυτόχρονα, επομένως η «αγάπη» ως εγω-τυπικό συναίσθημα μπορεί να μεταφραστεί επίσης ως «δημιουργικότητα» που κατά τη δράση μας ξεπερνάμε τον εαυτό μας ή είναι αυτή η αίσθηση της ικανοποίησης του ''είναι'' μας. 

Η «αγάπη» αποτελεί συναισθηματική βάση σε κάθε μοναδικό άτομο και όλοι μπορούμε ν’ αποδείξουμε ότι είναι μια υψηλή μορφή ενέργειας.

        «Επιθετικότητα», κατά το Δρα Μπράου, είναι η δύναμη του ανθρώπου που οδηγείται σε μια μόνο κατεύθυνση ή η δύναμη του συναισθήματός του που διοχετεύεται προς μία μόνο κατεύθυνση: «τη δράση».

Ένα παράδειγμα που μας δίνει είναι: Το να τρέχει κανείς να προλάβει το τρένο ή να ποδηλατεί ασθμαίνοντας για να φτάσει στη δουλειά του έγκαιρα συνεπάγεται ένα σωματικό και ψυχολογικό συναίσθημα το οποίο αποκαλεί «επιθετικότητα».

        «Κατάθλιψη», ως εγω-τυπικό συναίσθημα είναι μια φυσική απάθεια του νου, μια φυσική ατονία των μυών μας, όπως η λίμνη και η ομίχλη είναι φυσικές εκδηλώσεις της επιβράδυνσης στη φύση.  Η κοινωνία μας δε διαθέτει χώρο για τη βίωση της νωχέλειας, εκτός ίσως από το ψάρεμα. 

          Η «κατάθλιψη» είναι ένα συναίσθημα που πρέπει να αποτελεί ένα βασικό συναίσθημα για το κάθε άτομο. Είναι ένα αρνητικό ενεργειακό δυναμικό όμως απαραίτητο, μπορούμε να την κατανοήσουμε σαν «παθητικότητα». Παρ’ όλο που τη μεταφράσαμε «παθητικότητα», η κατάθλιψη δεν είναι έλλειψη ενέργειας, τουναντίον, αποτελεί πηγή ενέργειας, είναι ένα δυναμικό για την ανανέωση της ενέργειας, όπως ένα ήρεμο βουνό είναι μια πηγή ενέργειας. 

          Αν δεν επιτρέψουμε στον εαυτό μας την παύση, την πολυτέλεια αυτή, θα αισθανθούμε πολύ περισσότερη ένταση στο τέλος της μέρας. Αν θέλουμε να ζήσουμε, θα πρέπει να διαθέτουμε τη δυνατότητα επιλογής του να είμαστε ελεύθεροι, οπότε και θα είμαστε ισορροπημένοι σωματικά και πνευματικά. 

         Όταν παραμελούμε τα συναισθήματά μας, η ισορροπία μας διαταράσσεται με αποτέλεσμα να προκύπτουν δυσαρέσκεια και ασθένεια. Για να τα χρησιμοποιούμε όμως πρέπει να παρατηρούμε τα συναισθήματα μέσα μας. Τα γνωστά μέσα παρατήρησης είναι τα μάτια, τα αυτιά, το δέρμα, η όσφρηση και η γεύση. Επιπρόσθετα έχουμε τους μυς, τους συνδέσμους και τις αρθρώσεις που καθορίζουν τη στάση του σώματος σε σχέση με την αίσθηση της ισορροπίας μας. Πρέπει να παρατηρούμε τον εαυτό μας συνειδητά και αντικειμενικά, χρησιμοποιώντας ως αφετηριακό σημείο την εσωτερική αντικειμενικότητα, επικοινωνία δηλ. με τα εγω-τυπικά συναισθήματά μας, τα οποία ορίζουν την ισορροπία μας. Το να αισθανόμαστε καλά είναι μία αίσθηση στους μυς μας, μια αίσθηση αρμονίας. Για να βιώσουμε αυτό το αίσθημα ικανοποίησης, χρειαζόμαστε κάποιες φορές το συναίσθημα «επιθετικότητα», άλλες φορές το συναίσθημα «αγάπη».

           Το να τροφοδοτούμε τον εαυτό μας με συναισθήματα μεθοδευμένα σκόπιμα και όχι επειδή μας αρέσει είναι ο μόνος τρόπος να ανακτήσουμε έναν υγιή αυτοματισμό ο οποίος μας προσφέρει τη μοναδική δυνατότητα να αναλύσουμε άμεσα για ποιο λόγο κάτι μας εκνευρίζει, για ποιο λόγο οι σκέψεις μας ανακυκλώνονται, γιατί αντιμετωπίζουμε προβλήματα στην καριέρα μας, είτε με τα παιδιά μας και τα ξεκαθαρίζουμε άμα μάθουμε να ψάχνουμε τη βάση, το κέντρο μας σε όλα αυτά που κάνουμε.
           Ο Δρ. Μπράου υποστηρίζει ότι η μέθοδος αυτή όχι μόνο βοήθησε ανθρώπους στην καριέρα τους, αλλά και ασθενείς των οποίων οι αρρώστιες είχαν χαρακτηριστεί ως ανίατες.
Παρατηρούμε τα συναισθήματά μας (αγάπη, επιθετικότητα, κατάθλιψη), εναλλάσσοντας το σκύψιμο που κατευθύνεται στον εαυτό μας με το τέντωμα που κατευθύνεται μακριά από εμάς.                  Για να διατηρήσουμε τη σωστή ισορροπία πρέπει να παίρνουμε τόσο συναίσθημα όσο δίνουμε.   Ίση ποσότητα εκροής- εισροής.  Για κάθε άτομο οι αναλογίες των βασικών συναισθημάτων είναι διαφορετικές.  

           Εάν κατά την εκροή των συναισθημάτων έχουμε μεγαλύτερη ποσότητα απ’ ότι εισροή τότε χάνεται η ισορροπία όχι μόνο στο ψυχολογικό σύστημα ελέγχου, αλλά και στα άλλα συστήματα ελέγχου, οπότε έχουμε σοβαρές βλάβες. Μικρά σήματα στο σώμα μας προειδοποιούν, όταν μια κατάσταση προκαλεί κάποια ανισορροπία. Αν δεν τα ακούσουμε ή δεν τους δώσουμε σημασία η κατάσταση ανισορροπίας θα επιδεινωθεί. Το επόμενο στάδιο είναι η απώλεια ελέγχου οπότε θα προκύψει ολική διαταραχή ισορροπίας και διάρρηξη του ψυχολογικού συστήματος ελέγχου. Το σώμα και ο νους συνδέονται και αλληλεπιδρούν άψογα. Αν παραμελήσουμε το σώμα, η ψυχή θα ασθενήσει και αν παραμελήσουμε την ψυχή, το σώμα θ’ ασθενήσει.
Η τελική θεραπεία που είναι η υπέρτατη επιβίωση πρέπει να προέλθει από το ίδιο το άτομο, εφόσον το άτομο είναι και ο δημιουργός της ασθένειάς του.

         Στο τρίτο μέρος, ο Δρ. Μπράου μας εισάγει από τη θεωρία στην πράξη. 

         Aναλύοντας με απλές φόρμες ώστε να κατανοήσουμε ότι η εισροή και η εκροή των συναισθημάτων εναλλάσσονται συνεχώς και μόνο μέσω αυτών, ακριβώς, της εισροής και της εκροής των συναισθημάτων μπορούμε να λειτουργούμε με ιδανικό τρόπο. 

         Η υπερβολικά υψηλή εκροή συναισθημάτων μπορεί να αδειάσει την μπαταρία μας, οπότε κάποια στιγμή θα αναγκαστούμε να σταματήσουμε. Τα χρώματα επιδρούν στους ανθρώπους ανάλογα π.χ. το μπλε έχει σχέση με την αγάπη, το κόκκινο με την επιθετικότητα και το πράσινο με την κατάθλιψη. Η συναισθηματική αίσθηση που συνδέεται με τα χρώματα ο άνθρωπος είναι κεντρικής σημασίας για όλους μας, ακόμα κι όταν ο καθένας μας έχει μια υποκειμενική αίσθηση.           Κάθε αντικείμενο και κάθε παρατήρηση έχουν το δικό τους περιεχόμενο, το οποίο μπορούμε να παρατηρήσουμε σκυφτοί (εισροή) ή τεντωμένοι (εκροή). Αν η ισορροπία μας είναι σωστή, ενστικτωδώς θα το κάνουμε σωστά. Είμαστε ελεύθεροι κάθε φορά να παρατηρήσουμε ακριβώς αυτό που χρειαζόμαστε για να ανακτήσουμε την ισορροπία μας, να νιώσουμε καλά και πάλι, να ξανανιώσουμε την αίσθηση αρμονίας στους μυς μας.
           Πολλοί άνθρωποι είναι συνεχώς κουρασμένοι ακόμα και το πρωί όταν σηκώνονται. Μια διαταραχή ισορροπίας οδηγεί σε παράλυση μιας ξεχωριστής κατεύθυνσης, του σκυψίματος (εισροής) ή του τεντώματος (εκροής). 

           Μόλις θεραπευτεί η σπονδυλική τους στήλη εξαλείφονται τα μπλοκαρίσματα και λειτουργεί πάλι ομαλά τότε ο ασθενής νιώθει λιγότερο κουρασμένος, διότι οι σπασμοί που εμφανίζονται γύρω από την εστία του μπλοκαρίσματος στη σπονδυλική στήλη αντιπροσωπεύουν μια συνεχή απώλεια ενέργειας σε χημικό επίπεδο. Όταν η σπονδυλική μας στήλη έχει μπλοκαρίσματα, η ψυχική μας λειτουργία μπορεί να εμφανίσει μπλοκαρίσματα και σπασμούς, οπότε αναγκαζόμαστε να καταναλώνουμε πιο πολύ σωματική ενέργεια, για να διατηρήσουμε την ισορροπία μας, να καθίσουμε, να σταθούμε όρθιοι ή να ξαπλώσουμε.

            Μετά από μια δραστηριοποίηση δεκάξι ωρών σε μια μέρα δε θα πρέπει να πάμε αμέσως στο κρεβάτι διότι η ισορροπία μας βρίσκεται σε διαταραχή. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την παράκαμψη της κατάθλιψης μιας και η κατάθλιψη είναι μια ενεργειακή δίοδος που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ανεξάρτητα από το πόσο κουρασμένοι είμαστε και μετά απ’ αυτό ο ύπνος μας θα είναι πολύ πιο παραγωγικός. 

            Αναλογιστείτε λέει ο Δρ. Μπράου το άτομο με τη συνεχή εκροή, εκτός ελέγχου, το οποίο αρνείται τη σωματική του κόπωση. Δεν αισθάνεται κουρασμένος παρά μόνο όταν παθαίνει έμφραγμα. Τότε ξαφνικά νιώθει πόσο εξαντλημένος είναι. Και αυτή είναι μια πραγματική κούραση, επειδή υπήρξε έλλειψη εισροής. Η μπαταρία είναι άδεια. Καθώς τα συναισθήματα είναι ενέργεια, μια μεγάλη δημιουργική εκροή μπορεί να μας αχρηστεύσει σε σύντομο χρονικό διάστημα. Το συναίσθημα της κατάθλιψης δεν είναι άχρηστο αντίθετα, περιέχει ένα μεγάλο δυναμικό ανανέωσης της ενέργειας. Η ασθένεια είναι πάντα μια διαταραχή ισορροπίας των συστημάτων ελέγχου μας. Αυτό ισχύει επίσης και στην περίπτωση μιας ασθένειας που οφείλεται σε εξωτερικό παράγοντα π.χ. η γρίπη.  Προσβάλλει μόνο εκείνους που είναι επιρρεπείς εκείνους των οποίων ο αμυντικός μηχανισμός, το σύστημα ελέγχου δεν λειτουργεί κανονικά.

           Πρέπει να αφιερώσουμε χρόνο σε αυτό που αισθανόμαστε, αλλά χωρίς υπερβολές. Όπως υπάρχουν τρεις φάσεις στην εξέλιξη της παρατηρητικότητας ενός μωρού: η παρατήρηση χωρίς νόημα, η παρατήρηση με νόημα και η παρατήρηση με συναίσθημα, αυτή είναι και η πορεία που πρέπει ν’ ακολουθήσουμε όταν θα αποφασίσουμε να κάνουμε συνειδητή χρήση του συστήματος για τον έλεγχο της ισορροπίας μας. Όσο υψηλότερο είναι το επίπεδο παρατηρητικότητάς μας, τόσο μεγαλύτερη είναι η ελευθερία.

           Το σύστημα αυτό μπορεί να έχει εφαρμογή για τον πόνο, το φόβο, την αϋπνία, και τη σεξουαλικότητα.
            Ο πόνος έχει τα ίδια ακριβώς συστατικά: αγάπη, επιθετικότητα, κατάθλιψη και κατεύθυνση. Η αποδοχή του πόνου ως μέρους του εαυτούς μας είναι ένα μέσο για να επισπεύσουμε τη θεραπευτική διαδικασία και εφ’ όσον ο πόνος έχει κατεύθυνση είναι εισροή ή εκροή, η οποία πρέπει να εξομαλύνει την ισορροπία μας.
Με το σύστημα αυτό έχουμε τη δυνατότητα να αναλύσουμε και το περιεχόμενο του άγχους. Τα άγχη και οι φόβοι είναι ψυχολογικοί πόνοι. 

           Τα άγχη επίσης αποτελούνται από τα στοιχεία: αγάπη, επιθετικότητα, κατάθλιψη. Όταν γνωρίζουμε το περιεχόμενο του άγχους μας είμαστε σε θέση να διορθώσουμε την έλλειψη του συναισθήματος και να αποκαταστήσουμε την ισορροπία μας.
            Ο ανέλπιδος φόβος και ο φόβος της αποτυχίας είναι επιθετικοί φόβοι. Αν ο φόβος παραμείνει και εκτείνεται, τότε μιλάμε για απώλεια ελέγχου, η οποία μπορεί να διορθωθεί με την επιστροφή αυτού του ατόμου στην κατάσταση της ισορροπίας. Ο πόνος και ο φόβος είναι ρωγμές στα θεμέλιά μας. Μόνο αν ξαναχτίσουμε τα θεμέλιά μας θα καταφέρουμε να λύσουμε τα προβλήματα αυτά.
Όσα προαναφέρθηκαν για τον πόνο και τον φόβο ισχύουν για την αϋπνία. Η αϋπνία εμφανίζεται με πολλές μορφές. Μια καλή ανάλυση του είδους της αϋπνίας μπορεί να μας βοηθήσει να αποκτήσουμε επίγνωση για τον τρόπο που λειτουργεί ένα άτομο σ’ αυτούς τους έξι άξονες: την εισροή και την εκροή αγάπης, επιθετικότητας και κατάθλιψης.
Επίσης η σεξουαλικότητα εκδηλώνεται με πολλούς και διάφορους τρόπους. Όσο πιο σοβαρή είναι η διαταραχή ισορροπίας,  τόσο περισσότερο δυσκολεύεται το άτομο να ανταποκριθεί στη δημιουργικότητα ή αντίστροφα, να εκφράσει δημιουργικότητα. Η καταθλιπτική μορφή του εκβιασμού είναι να κρυβόμαστε πίσω από τον πονοκέφαλο ή την κούραση ενώ ένα παράδειγμα επιθετικότητας είναι να πιέζουμε σωματικά τον σύντροφο.
Όλος ο κόσμος γύρω μας περιλαμβάνει τα τρία συναισθήματα τα οποία εναλλάσσονται συνεχώς για να διατηρήσουν την κατάλληλη ισορροπία. Μπορούμε να δούμε το ρυθμό αυτό της εισροής και της εκροής αγάπης, επιθετικότητας και κατάθλιψης στην ίδια την κοινωνία, στην πολιτική, στην οικονομία, σε κάθε πλευρά της ζωής που μπορούμε να φανταστούμε.
______________________________
Γράφει η Γιόλα Πετρίτση*

* Η Γιόλα Πετρίτση -την οποία ευχαριστώ θερμά για την ιδιαιτέρως διαφωτιστική προσέγγιση αυτού του ξεχωριστού βιβλίου- είναι εκπαιδευτικός και ενεργό μέλος της Λέσχης Ανάγνωσης Degas και της Λέσχης Ανάγνωσης των εκδόσεων Καλέντη.

"Pierrette's Wedding",Pablo Picasso ,1905

Ένας έξοχος πίνακας του Πάμπλο Πικάσσο. Οι θολές φιγούρες,που σύμφωνα με τον τίτλο του έργου παρευρίσκονται σ΄έναν γάμο, είναι εκπληκτικές. Οι συσχετισμοί με τον τίτλο του βιβλίου του Νικ Μπράου, εδώ, συνιστώνται. Αν δεχτούμε ότι ο γάμος ως πράξη σηματοδοτεί την εκκίνηση και την δημιουργία νέας ζωής τότε η θολότητα των μορφών στον πίνακα του Πικάσσο θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε επιστρατεύοντας  την αυθαιρεσία του θεατή-αναγνώστη πως συμβολίζει, ίσως, και το άγνωστο που έρχεται μαζί με το νέο τουλάχιστον από άποψη συν-αισθημάτων όπως αυτά θα αναπτυχθούν ή θα αλλοιωθούν σε κοινωνικώς αποδεκτά και καθορισμένα πλαίσια. 

πηγή

  Scholeio.com    

Ένας Άδικος Πόλεμος για την Ελλάδα, και Το Δίκαιο του Ισχυροτέρου

Οι Πόλεμοι θα είναι πάντα 
ηλίθιοι και καταστροφικοί... 

Λονδίνο 1953, Μία εξαιρετικής σημασίας Συνάντηση. 

Έχουν περάσει σχεδόν εξήντα χρόνια από τότε. 

Εκεί σε κείνη την  Συνδιάσκεψη του Λονδίνου διαγράφηκε το ήμισυ του χρέους της μεταπολεμικής Γερμανίας.
   Αυτή η διαγραφή και ο τρόπος που έγινε ήταν ζωτικής σημασίας για την ανοικοδόμηση της Ευρώπης από τον πόλεμο.
   Ακόμα και μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η Γερμανία εξακολουθούσε να χρωστάει χρήματα στους δανειστές της καθώς της είχαν επιβληθεί τεράστιες οικονομικές κυρώσεις από τη διάσκεψη ειρήνης των Βερσαλλιών το 1919.    Σημειώνεται ότι μεγάλο τμήμα του χρέους της Γερμανίας μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο διαγράφηκε τρεις φορές, το 1924, 1929 και 1932, ενώ ο Χίτλερ κήρυξε παύση πληρωμών το 1934.

Με Εντολή ή όχι... υπήρξε Καταστροφή Σπάνιων Αρχαίων Ευρημάτων

Αρχαίο Θέατρο Σπάρτης

Σε ποιόν Οφείλεται η Εξαφάνιση της Αρχαίας Σπάρτης, 
της Τροιζήνας και της Ερμιόνης.

   Η αποστολή είναι σημαντική και φυσικά μυστική, όσο λιγότεροι ξέρουν τόσο καλύτερα. Έμπιστοι του βασιλιά ο Μισέλ Φουρμόν Michel Fourmont (1690/1746), Γάλλος ιερωμένος που δίδασκε στο Γαλλικό Κολλέγιο του Παρισίου και ο Φρανσουά Σεβίν, επίσης ιερωμένος και φιλόλογος. Τον χειμώνα του 1724 οι δύο άντρες φτάνουν στην Κωνσταντινούπολη, απεσταλμένοι του Λουδοβίκου 15ου. 

   Η βασιλική εντολή είναι σαφής. Η συλλογή αρχαίων συγγραμμάτων και επιγραφών από τον ελλαδικό χώρο. Δεν δυσκολεύτηκαν καθόλου να εξασφαλίσουν τις απαραίτητες άδειες που θα τους επέτρεπαν να εξερευνήσουν τις αρχαιότητες. Οι Τούρκοι δεν τα θεωρούσαν κληρονομιά τους και δεν ήταν δύσκολοι, αρκεί το μπαξίσι να ήταν γενναίο. 

   Ο Σεβίν ήρθε σε επαφή με τον Πατριάρχη, ο οποίος τον κατεύθυνε προς τις πλουσιότερες βιβλιοθήκες της Κωνσταντινούπολης και στρώθηκε στη δουλειά. 

   Ο Φουρμόν, όμως, δεν αρκέστηκε στα βυζαντινά χειρόγραφα... 

Texas Revolution....Battle of Gonzales.....Molon labe

   ''Molon labe'' (Greek: μολὼν λαβέ), meaning "come and take them", is a classical expression of defiance. 

   When the Persian armies demanded that the Greeks surrender their weapons at the Battle of Thermopylae, King Leonidas I responded with this phrase.

   ''Molon labe'' has been repeated by many generals and politicians in order 
to express an army's or nation's determination not to surrender. 

   The motto ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ is on the emblem of the Greek First Army Corps, and is also the motto of United States Special Operations Command Central (SOCCENT). 
   The expression "Come and take it" was a slogan in the Texas Revolution.

 The first military engagement 

of the Texas Revolution

   The Battle of Gonzales was the first military engagement of the Texas Revolution. It was fought near Gonzales, Texas, on October 2, 1835, between rebellious Texian settlers and a detachment of Mexican army troops.

   In 1831, Mexican authorities gave the settlers of Gonzales a small cannon to help protect them from frequent Comanche raids. 

   Over the next four years, the political situation in Mexico deteriorated, and in 1835 several states revolted. As the unrest spread, Colonel Domingo de Ugartechea, the commander of all Mexican troops in Texas, felt it unwise to leave the residents of Gonzales a weapon and requested the return of the cannon.
   When the initial request was refused, Ugartechea sent 100 dragoons to retrieve the cannon. The soldiers neared Gonzales on September 29, but the colonists used a variety of excuses to keep them from the town, while secretly sending messengers to request assistance from nearby communities. Within two days, up to 140 Texians gathered in Gonzales, all determined not to give up the cannon. 

   On October 1, settlers voted to initiate a fight. Mexican soldiers opened fire as Texians approached their camp in the early hours of October 2. After several hours of desultory firing, the Mexican soldiers withdrew.

   Although the skirmish had little military significance, it marked a clear break between the colonists and the Mexican government and is considered to have been the start of the Texas Revolution. 

   News of the skirmish spread throughout the United States, where it was often referred to as the "Lexington of Texas". The cannon's fate is disputed. It may have been buried and rediscovered in 1936, or it may have been seized by Mexican troops after the Battle of the Alamo.

πηγή

Scholeio.com

Power is never really won, You earn it and win it by caring

   When citizens interested create culture. 

   The ancient theater Aharnon definitely showed patience until affectionately by the Greek light and perseverance to "become" a desire to have a place among similar findings. Eventually the ancient theatre of Acharnes slowly reveals his size, his past ... 

   The ancient theatre of Acharnes was found in February 2007 accidentally in a building foundation work, which was then Salaminos street, now renamed Ancient theatre street in the urban site of municipality of Acharnes by archaeologist Maria Platonos Giota. It received global interest due to the great historical, archaeological, social and cultural importance. 

   The existence of the theatre is indicated by two important inscriptions of the second half of the 4th century B.C. 

A votive inscription reports the income from renting the theatre for private tragedy or comedy performances, the money of which was used for the religious needs of the municipality. The second inscription bearing two decrees was used as a tube cover and was found in 1987 by Mrs Maria Platonos in the excavation of a Roman bath in close proximity to the point of the site of the theatre. 

   The so far excavations have brought to light an entire kerkis (cuneus) 5 m. wide at their west section and 22 m. wide at their east section with 11 rows of limostone blocks in semi-circular arrangement that had apparently been transferred from a local stone quarry.

   Also a small part of another kerkis has been excavated to the north of the first one which probably continues intact, as Mrs Platonos believes, under the foundation of the new building. A small part of the orchestra was also revealed at a depth of 2.3 m. 

   It is obvious that the rest of the Koilon, the parodoi (passageways), the orchestra and the scene building are to be found under the building to the north and down the road. 

   It is hoped that they will be revealed as soon as the excavation starts again. This was left off in the summer of 2007 , but it will restart when the compulsory purchase of the nearby plots is complete (now under judicial determination ).

   Keeping the initial enthusiasm and expectations, which arose from the discovery of the theatre and motivated by the association 's "DIAZOMA" – Citizens movement for the Ancient Theaters around Greece- president Mr Stavros Benos, it was established a cultural institution with the legal form of a non-profit company named "EPISKINION" -Citizens Movement for the emergence of the Ancient Theatre of Acharnes-, an entity, purely voluntary and purely non-profit, non-funded and non-sponsored with a specific cultural purpose: the promotion and protection of the Ancient Theatre of Acharnes which is of unique value, presided by Mrs. Maria Micha, honoured member of DIAZOMA. 

   Under no circumstances will it substitute the state or relevant government agencies, which have the legal and institutional responsibility for the complete revelation and enhancement of this archaeological treasure. 
   Since it was founded, EPISKINION I has been working closely with DIAZOMA. In order to achieve the purpose mentioned above, EPISKINION with its members (including archaeologist Maria Platonos Giota, the mayor of Acharnes Mr Sotiris Douros, the local folk painter Christos Tsevas, presidents of local clubs, many distinguished archaeologists including the B Prehistoric and classical Antiquities and entities such as the Mountaineering club of Acharnes and the Art club of Acharnes, with a passion for the ancient theatre and love for the city of Acharnes without personal benefit by taking a variety of actions embraced by many people. 

   Through these actions it is achieved the awareness of residents for culture and the multiple benefits that will accrue to the local community by using the monument to the social and economic development (tourism, industry, cultural content service). 

   On the other hand pressure is put on competent bodies to accelerate time-consuming bureaucratic procedures, concerning the revelation of the ancient theatre. 

   Since EPISKINION was founded in 2010, in cooperation with DIAZOMA and together with the effective presence in all social media, it created an electronic coin bank account which remains first nationwide in terms of citizen participation. 

   This, among other things, is a powerful message to the institutions which are typically responsible for the expropriation, pavement construction, excavations and restoration of the theatre that the citizens of Acharnes are active and present. 

   That was the reason that although our country faces an unprecedented economic crisis, because of our presence and pressures a compensation for the first plot was issued in October 2011. 
   That was also the cause that in May 2012 it was declared the expropriation for another three properties (including buildings), but only after the completion of their compensation the excavations can be included in ESPA programs. 
   Already approaching the end of a lengthy and highly bureaucratic trial phase, means that when this is over then what follows is the judicial determination of the amount of compensation to owners. 
   The facts so far show that the disclosure -where permitted- and use of ancient theatres takes many decades. Take the Little Theatre of Epidaurus for example. The excavations began in 1971 and the expropriations were completed last year. 
   There is also the ancient theatre of Delos, which, although excavations began in 1882, it hasn't been restored yet. The goal of EPISKINION through actions and supervision is to reveal the ancient theatre with no delays in the processes of revelation contrary to the adverse economic condition of our country. 

EPISKINION intends to keep the theatre of Acharnes in the spotlight through actions. It conducts educational tours in other ancient theatres in Greece, informing about the theatre of Acharnes and at the same time the members of EPISKINION are getting informed about the stage of restoration and enhancement of other ancient theatres. 
   It has established an annual essay contest for high school students and also an annual bike ride which has a starting point to the Acharnean Gates at Kotzia square in the centre of Athens and through the vaulted Tomb and the tomb of Sophocles ends at the ancient theatre of Achanres. 
   There is also the adoption of the theatre by high schools and an educational program called "young archaeologist of Acharnes", which has been applied by two elementary schools. Theatrical performances are organized with the participation of distinguished professional actors and also the donation of books to the Library of the Department of Archaeology and Historical Research of Acharnes. 
   Finally Mrs. Aikaterini Kafi has voluntarily accepted to compose a musical play for the ancient theatre and the organizing of concerts with the voluntary participation of major Greek artists. 
   In addition, EPISKINION through actions and expenditures of its own posted an information sign at the site of the theatre and through pressures Salaminos street was renamed Ancient Theatre Street. 
   In the meantime there are actions to put information signs for the theatre at key locations. An immediate plan is to release a historical narrative for the ancient theatre of Acharnes. 

   The aim of EPISKINION remains, the soonest possible revelation of the theatre, to raise public awareness about the tremendous value of this monument, the production of a model culture that doesn't derive from introversion or elitism but sustained dialogue, which will lead to the effective management of the monument - that is - the archaeological evidence, the linking with the other archaeological monuments in Acharnes and the integration in the local community with sustainability rules.


EPISKINION,  CITIZENS MOVEMENT FOR THE EMERGENCE OF THE ANCIENT THEATRE OF ACHARNES   www.episkinion.org

 A non profit entity is a citizens movement for the promotion of the ancient theatre of Acharnes, which is a monument of unique cultural value .It was found in February 2007 in the urban site of municipality of Acharnes. 

Episkinion through various cultural activities so as to arouse public interest aims at the full revelation enhancement and promotion of this archaeological treasure



BIBLIOGRAPHY

Maria Platonos  ''The antiquities of the Municipality of ancient Aharnon and disclosure of theater, Museum of Cycladic Art, Archaeological contributions''  Part I, page.137

www.diazoma.gr
www.episkinon.org

πηγή

Scholeio.com

The Archimedes Palimpsest, is a Byzantine prayer book

Pages from the Archimedes Palimpsest.

   LOST for centuries. FOUND by the Walters Art Museum. Discover how an international team of experts resurrected the hidden manuscript of the ancient world's greatest thinker, Archimedes of Syracuse.
   In Jerusalem in 1229 AD the greatest works of the Greek mathematician Archimedes were erased and overwritten with a prayer book by a priest called Johannes Myronas. 

   In the year 2000 a project was begun by a team of experts at the Walters Art Museum to read these erased texts. 

   By the time they had finished, the team that worked on the book had recovered Archimedes' secrets, rewritten the history of mathematics and discovered entirely new texts from the ancient world. 

   This exhibition will tell that famous story. It will recount the history of the book, detail the patient conservation, explain the cutting-edge imaging and highlight the discoveries of the dogged and determined scholars who finally read what had been obliterated.

   Known as The Archimedes Palimpsest, the manuscript is a Byzantine prayer book from the 13th century which was assembled using pages from several earlier manuscripts – one of which contained several treatises by the Greek mathematician Archimedes that were copied in 10th-century Constantinople. 

   These were first discovered in 1906 by the Danish Archimedes scholar Johan Ludwig Heiberg, but as the text had been scraped away to make room for the prayer book he was only able to partially read them, and the book then went missing until it was auctioned – in a much more damaged state – at Christie's in New York in 1998. 

Archimedes palimpsest, 1229, Walters Art Museum in Baltimore.

   Bought by an anonymous American collector for $2m (£1.25m), it was deposited at Baltimore's Walters Art Museum, where scientists, conservators, classicists and historians have been working on uncovering the secrets of oldest surviving copy of Archimedes' works.
   Since that date (1998) the manuscript has been the subject of conservation, imaging and scholarship, in order to better read the texts. The Archimedes Palimpsest project, as it is called, has shed new light on Archimedes and revealed new texts from the ancient world. It has also generated a great deal of public curiosity, as well as the interest of scholars throughout the world.

   Left, an image of folio XXX. Right, IR image which succeeded in separating the Archimedes ink (carbon black ink) from the parchment underneath it, and from the prayer book ink (ferro-gallic ink) on top of it. 

   Using multispectral imaging and an x-ray technique which picked up the iron in the ink that had been scraped away, they discovered that Archimedes, working in the third century BC, considered the concept of actual infinity, something thought to have only been developed in the 19th century, and anticipated calculus. 

   As well as seven treatises by the ancient Greek mathematician, including the only surviving copy of his The Method of Mechanical Theorems and Stomachion, new speeches by the classical Athenian orator Hyperides and a lost commentary on Aristotle's Categories from the second or third century AD were also found beneath the text of the prayer book.

   After centuries of mistreatment, the Archimedes palimpsest is in bad shape. During its thousand-year life, it has been scraped, singed by fire, dribbled with wax, smeared with glue, and ravaged by a deep purple fungus, which in places has eaten through its pages. 

   Without the use of computer technology, the Archimedes palimpsest would be largely illegible. But modern imaging technologies, similar to those that helped experts read portions of the Dead Sea Scrolls in 1996, allow for astonishingly precise views of faded text. 

Image source: Nova.

  
   The exhibition Lost and Found: The Secrets of Archimedes will conclude with two galleries that ask "What will we discover next?" 

   In six interactive learning stations, conservation staff will present artworks from the Walters' collection to illustrate the very real questions that start the process of learning and discovery through research. For example, you will be invited to consider why a Kentucky Long rifle is associated with a pastoral 19th-century drawing by Rosa Bonheur, to explore what Ethiopian painting and manuscript illustration have to do with colorful minerals on display, and to ponder how silver preservation could be revolutionized by recent advances in nanotechnology.

   This exhibition has been generously supported by an anonymous donor and by leadership gifts from the Selz Foundation and the Stockman Family Foundation.
   The Archimedes Palimpsest is a manuscript of extraordinary importance to the history of science. This thirteenth century prayer book contains erased texts that were written several centuries earlier. These erased texts include two treatises by Archimedes that can be found nowhere else, The Method and Stomachion.

   On 29th October 2008, we celebrated the ten year anniversary of the project. What was erased text, in terrible condition, impossible to access, and yet foundational to the history and science of the West, is now legible, and instantly available.

  * Archimedes, The Greek mathematician was born in the Greek colony of Syracuse on the island of Sicily in 287 BC. He was the son of an astronomer and mathematician named Phidias.

πηγή

Perasma

Beneath the World as we Know it

   If you are from the Midwest or upper East coast and middle aged, chances are you spent your summer vacation on the Gulf Coast of Florida back in the 70s like myself. You also probably forgot about being dragged to this place by your parents as I did. 
   Now as a adult, I have been to Greece with visits to many of its small islands and in seeing both, this would be a copy of copy of a copy but the slight atmosphere is still here nonetheless. You have two important contributing factors, the people and the shops as it seems both have been here since before you or I were born yet they retain their colorful charm.
   For those of you not familiar with Tarpon Springs, this was one of those common kitschy tourist towns before the Interstate Highway system was built but somehow manages to hang in there as a extreme rarity. 
   This is one of three distinct sites of similar but rare enjoyment in Florida, the other two being "Johns Pass Village" in Madeira Beach (just South of Tarpon Springs) and "Old Town" in Kissimmee (just outside Walt Disney World). I strongly encourage people to take their families to these three places in Florida as it is that "kitschy" retro feeling of these places that your family will remember more than the common Florida tourist attractions.

Tarpon Springs, Florida

   Tarpon Springs is a city in Pinellas County, Florida, United States. The population was 23,484 at the 2010 census. Tarpon Springs has the highest percentage of Greek Americans of any city in the US. 
 
   The region, with a series of bayous feeding into the Gulf of Mexico, was first settled by white and black farmers and fishermen around 1876. Some of the newly arrived visitors spotted tarpon jumping out of the waters and so named the location Tarpon Springs.

   A few Greek immigrants arrived in this city during the 1890s to work in the sponge industry.
   In 1905, John Cocoris introduced the technique of sponge diving to Tarpon Springs and recruited divers and crew members from Greece. 
   
   The first divers came from the Saronic Gulf islands of Aegina and Hydra, but they were soon outnumbered by those from the Dodecanese islands of Kalymnos, Symi and Halki. 
   The sponge industry soon became one of the leading maritime industries in Florida and the most important business in Tarpon Springs, generating millions of dollars a year. 
 
   When a red tide algae bloom occurred in 1947, wiping out the sponge fields in the Gulf of Mexico, many of the sponge boats and divers switched to fishing and shrimping for a livelihood and others left the business. 
   However, the sponges eventually recovered and there has remained a consistent but smaller sponge industry. 

   In the 1980s, the sponge business experienced a boom due to a sponge disease that killed the Mediterranean sponges. Today there is still a small active sponge industry. 
   Visitors can often view sponge fishermen working at the Sponge Docks on Dodecanese Boulevard. 
   In addition, visitors can enjoy shops, restaurants, and museum exhibits that detail Tarpon Springs' Greek heritage.

   In 2007 and 2008, the City of Tarpon Springs established Sister City relationships with Kalymnos, Halki, Symi, and Cyprus, honoring the close historical link with these Greek islands.
                               

The 1953 film Beneath the 12-Mile Reef, depicting the sponge industry, takes place and was filmed in Tarpon Springs.

Scholeio.com