...Θα Σταματούσε
Μας δηλώνει ο Φερνάντο Πεσσόα με πεποίθηση. Fernando António Nogueira de Seabra Pessôa, Πορτογάλος ποιητής και συγγραφέας.
- Έχουμε πεποιθήσεις είναι είμαστε πουλημένοι στους εαυτούς μας. Δεν έχουμε
πεποιθήσεις είναι υπάρχουμε. Έχουμε όλες τις πεποιθήσεις είναι είμαστε ποιητές.
- Έχω ανάγκη να εξουσιάζω τους άλλους είναι έχω ανάγκη τους άλλους. Ο αρχηγός
είναι ένας εξαρτημένος.
- Δεν θέλω να κατανοήσω, ούτε να αναλύσω...
Να με κοιτάζω σαν να κοιτάζω τη φύση, να κοιτάζω τις εντυπώσεις μου σαν να
κοιτάζω την εξοχή. Αυτή είναι η σοφία.
- Με τον ίδιο τρόπο που πλένουμε το κορμί μας, θα έπρεπε να πλένουμε και το
πεποιθήσεις είναι υπάρχουμε. Έχουμε όλες τις πεποιθήσεις είναι είμαστε ποιητές.
- Έχω ανάγκη να εξουσιάζω τους άλλους είναι έχω ανάγκη τους άλλους. Ο αρχηγός
είναι ένας εξαρτημένος.
- Δεν θέλω να κατανοήσω, ούτε να αναλύσω...
Να με κοιτάζω σαν να κοιτάζω τη φύση, να κοιτάζω τις εντυπώσεις μου σαν να
κοιτάζω την εξοχή. Αυτή είναι η σοφία.
- Με τον ίδιο τρόπο που πλένουμε το κορμί μας, θα έπρεπε να πλένουμε και το
πεπρωμένο μας... Να αλλάζουμε ζωή, όπως αλλάζουμε ρούχα...
Όχι για λόγους επιβίωσης, όπως κάνουμε όταν τρώμε ή κοιμόμαστε, μα με σεβασμό.
Με εκείνο το σεβασμό που θα είχαμε σαν τρίτοι απέναντι στον εαυτό μας.
- Ζωή είναι να είσαι άλλος.
- Αυτό θα μπορούσε να μοιάζει παράδοξο σε όποιον πιστεύει ακόμη, αφελώς, ότι
- Ζωή είναι να είσαι άλλος.
- Αυτό θα μπορούσε να μοιάζει παράδοξο σε όποιον πιστεύει ακόμη, αφελώς, ότι
υπάρχουν παράδοξα σε τούτο τον κόσμο.
Τι μπορεί δηλαδή να εξομολογηθεί κανείς που να αξίζει τον κόπο ή που να είναι
χρήσιμο;
Αυτό που μας έχει συμβεί, είτε συνέβη σ' όλον τον κόσμο είτε μόνο σ' εμάς.
Στην πρώτη περίπτωση δεν έχουμε τίποτα το καινούριο να πούμε, στη δεύτερη κανείς
δεν μπορεί να το καταλάβει.
- Εγώ, τη μέρα, είμαι ένα τίποτα και τη νύχτα είμαι εγώ
- Η συνείδηση της μη συνείδησης της ζωής είναι ο αρχαιότερος φόρος της διάνοιας.
- Είμαι ένας άνθρωπος ανίκανος για δράση, αμήχανος μπροστά σε κάθε πρωτοβουλία
- Εγώ, τη μέρα, είμαι ένα τίποτα και τη νύχτα είμαι εγώ
- Η συνείδηση της μη συνείδησης της ζωής είναι ο αρχαιότερος φόρος της διάνοιας.
- Είμαι ένας άνθρωπος ανίκανος για δράση, αμήχανος μπροστά σε κάθε πρωτοβουλία
ή κίνηση, αδέξιος στις κουβέντες μου με τους άλλους'
- Η πραγματικότητα με αναστατώνει. Τα λόγια των άλλων με βυθίζουν σ' ένα τεράστιο
- Η πραγματικότητα με αναστατώνει. Τα λόγια των άλλων με βυθίζουν σ' ένα τεράστιο
άγχος.
- Αν η καρδιά μπορούσε να σκεφτεί, θα σταματούσε.
- Πίστη δεν αποκτάς με το νου.
- Η ζωή για μένα είναι ένα πανδοχείο όπου πρέπει να σταθώ ότου έρθει η ταχυδρομική
- Αν η καρδιά μπορούσε να σκεφτεί, θα σταματούσε.
- Πίστη δεν αποκτάς με το νου.
- Η ζωή για μένα είναι ένα πανδοχείο όπου πρέπει να σταθώ ότου έρθει η ταχυδρομική
άμαξα για την άβυσσο. Δεν ξέρω που θα με πάει γιατί δεν ξέρω τίποτα.
Θα μπορούσα να δω αυτό το πανδοχείο σαν μια φυλακή, γιατί είμαι υποχρεωμένος
να περιμένω εκεί μέσα, ή... Θα μπορούσα και να το θεωρήσω σαν ένα χώρο ευχάριστης κοινωνικής συναναστροφής γιατί εκεί συναντιέμαι με άλλους ανθρώπους.
- Η πρόστυχή μου ύπαρξη υποκρίνεται μπρος στη ζωή.
- Δεν παραπονιέμαι για τη φρίκη της ζωής. Παραπονιέμαι για τη φρίκη της δικής μου
ζωής.
- Η λαμπρότητα ενός ωραίου ηλιοβασιλέματος, με καταθλίβει μ' όλη του την ομορφιά.
- Η λαμπρότητα ενός ωραίου ηλιοβασιλέματος, με καταθλίβει μ' όλη του την ομορφιά.
Μπροστά σ' ένα τέτοιο θέαμα πάντα λέω: πόσο ευχαριστημένος πρέπει να νιώθει ένας
ευτυχισμένος άνθρωπος αντικρίζοντας αυτόν τον ήλιο
- 'Ότι είναι αγωνία το βλέπω. Κι ότι είναι χαρά δεν το νιώθω.
- Ζω πάντα στο παρόν. Το μέλλον δε το γνωρίζω. Το παρελθόν δεν το έχω πια.
- Ποτέ δεν αγαπάμε κανέναν. Αγαπάμε αποκλειστικά την εικόνα που διαμορφώνουμε
- 'Ότι είναι αγωνία το βλέπω. Κι ότι είναι χαρά δεν το νιώθω.
- Ζω πάντα στο παρόν. Το μέλλον δε το γνωρίζω. Το παρελθόν δεν το έχω πια.
- Ποτέ δεν αγαπάμε κανέναν. Αγαπάμε αποκλειστικά την εικόνα που διαμορφώνουμε
για κάποιον. Αυτό που αγαπάμε είναι μια δική μας κατασκευή, στην ουσία δεν
αγαπάμε παρά τον εαυτό μας.
- Οι περισσότεροι άνθρωποι υποφέρουν από την ασθένεια του να μην ξέρουν να πουν
- Οι περισσότεροι άνθρωποι υποφέρουν από την ασθένεια του να μην ξέρουν να πουν
αυτό που βλέπουν ή αυτό που σκέφτονται.
- Πλήξη είναι, να σε βαραίνει η ανία του κόσμου, η στεναχώρια του να ζεις, η κούραση
- Πλήξη είναι, να σε βαραίνει η ανία του κόσμου, η στεναχώρια του να ζεις, η κούραση
του να έχεις ζήσει. Η πλήξη είναι, στην ουσία, η σαρκική συνείδηση της εκτεταμένης
κενότητας των πραγμάτων. Αυτός όμως που βρίσκεται στο έλεος της πλήξης είναι
καταδικασμένος σ ένα κελί δίχως όρια.
- Είναι εύκολο να απομακρύνεις τους ανθρώπους. Αρκεί να μην τους πλησιάζεις
- Απαλλαγείτε από το παιδαριώδες σφάλμα της αναζήτησης του νοήματος των
- Είναι εύκολο να απομακρύνεις τους ανθρώπους. Αρκεί να μην τους πλησιάζεις
- Απαλλαγείτε από το παιδαριώδες σφάλμα της αναζήτησης του νοήματος των
πραγμάτων και των λέξεων. Τίποτα δεν έχει νόημα.
- Η ζωή μου φέρνει μια ακαθόριστη ναυτία κι η μετακίνηση μου την επιδεινώνει.
- Η μοναδική τραγωδία είναι η αδυναμία μας να συλλάβουμε τον εαυτό μας στην
- Η ζωή μου φέρνει μια ακαθόριστη ναυτία κι η μετακίνηση μου την επιδεινώνει.
- Η μοναδική τραγωδία είναι η αδυναμία μας να συλλάβουμε τον εαυτό μας στην
τραγικότητά του'
- I Know not what tomorrow will bring
- Δεν υπάρχουν κανόνες, όλοι οι άνθρωποι είναι εξαιρέσεις σε έναν κανόνα που δεν
- I Know not what tomorrow will bring
- Δεν υπάρχουν κανόνες, όλοι οι άνθρωποι είναι εξαιρέσεις σε έναν κανόνα που δεν
υπάρχει.
- Οι ψυχίατροι γνωρίζουν (ενιότε) πώς δουλεύει το άρρωστο πνεύμα, αλλά όχι πως
- Οι ψυχίατροι γνωρίζουν (ενιότε) πώς δουλεύει το άρρωστο πνεύμα, αλλά όχι πως
δουλεύει το υγιές πνεύμα.
________________________________ Φ. Πεσσόα
- «Γράμματα στην Οφέλια» Το πάθος της τέχνης θα κυριαρχήσει και στην αλληλογραφία του Πεσσόα με την Οφέλια Κεϊρός, μια κοπέλα που μιλάει «με άνεση τα εμπορικά γαλλικά» και ξέρει να γράφει «σε όλες τις γραφομηχανές». (μετάφραση από τα πορτογαλικά Μαρία Παπαδήμα)
Γεννιέται στη Λισαβώνα το 1888. Χάνει νωρίς τον πατέρα του. Γρήγορα η μητέρα του ξαναπαντρεύεται με έναν διπλωμάτη που διορίζεται στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής .
Η οικογένεια τον ακολουθεί και έτσι ο Πεσσόα θα αρχίσει και θα ολοκληρώσει τις σπουδές του στην αγγλική γλώσσα και θα αποκτήσει μια στέρεη αγγλική λογοτεχνική παιδεία.
Μέχρι σήμερα, οι μελετητές του έργου του Φερνάντο Πεσσόα έχουν ανακαλύψει είκοσι επτά διαφορετικές προσωπικότητες που υπογράφουν γραπτά του. Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν ο αγγλόφωνος Αλεξάντερ Σερτς, από την εποχή της Νοτίου Αφρικής, ο Αλμπέρτο Καέιρο, ένας σοφός που συνθέτει τα ποιήματά του αποτραβηγμένος στην εξοχή, ο Ρικάρντο Ρέις, φιλόλογος, που προσπαθεί να αναμετρηθεί με τους αρχαίους κλασικούς και ο Άλβαρο ντε Κάμπος, μηχανικός, με παιδεία αγγλοσαξονική, που στο έργο του υμνεί την τεχνολογία και την έλευση των μοντέρνων καιρών.
Σκέψεις και φράσεις από τα Βιβλία του Φερνάντο Πεσσόα:
- «Ένα πολύ πρωτότυπο δείπνο» Ο Πεσσόα το γράφει σε νεανική ηλικία και το υπογράφει ως Αλεξάντερ Σερτς,
- Ο «Ηρόστρατος, Η αναζήτηση της αθανασίας» αποτυπώνει την αφοσίωσή του στην τέχνη του υψηλού, όπως και την αγωνία του για το πώς μπορεί να διασωθεί αυτή η τέχνη ανά τους αιώνες. Σε μετάφραση από τα αγγλικά Κωνσταντίνου Αρμάου.
- «Γράμματα στην Οφέλια» Το πάθος της τέχνης θα κυριαρχήσει και στην αλληλογραφία του Πεσσόα με την Οφέλια Κεϊρός, μια κοπέλα που μιλάει «με άνεση τα εμπορικά γαλλικά» και ξέρει να γράφει «σε όλες τις γραφομηχανές». (μετάφραση από τα πορτογαλικά Μαρία Παπαδήμα)
- «Το βιβλίο της ανησυχίας» Τόμος Α, Β. Το βιβλίο είναι ο απολογισμός της καθημερινότητας, η καταγραφή των αισθήσεων, η οξύτητα της ειρωνικής σκέψης, η ανεπανάληπτη γραφή ενός από τους σημαντικότερους συγγραφείς του 20ού αιώνα.
Ένα βιβλίο που γράφεται σε όλη την ενήλικη ζωή του, με κάποιες διακοπές αλλά χωρίς να το εγκαταλείψει ποτέ. Σχεδιάζει να το εκδώσει με την υπογραφή Μπερνάρντο Σοάρες.
Αν ο Άλβαρο ντε Κάμπος είναι η εκκεντρική, παροξυσμική, ερωτική πλευρά του ποιητή, ο ημι-ετερώνυμός του Μπερνάρντο Σοάρες είναι, υπό την ταπεινή μορφή και ιδιότητα του βοηθού λογιστή, η ενσάρκωση της σκέψης του, το δημιούργημα το πιο κοντινό στο δημιουργό του, ο δίδυμος ίσκιος του, το ανήσυχο είδωλό του στον καθρέφτη.
Ημερολόγιο του Μπερνάρντο Σοάρες ή μυθιστόρημα του Φερνάντρο Πεσσόα με πρωταγωνιστή αυτό τον ακαταπόνητο διαβάτη της Λισαβόνας, work in progress αλλά ταυτόχρονα obraprima.
«Γράφω, λυπημένος, στο ήσυχο δωμάτιό μου, μόνος όπως υπήρξα πάντα, μόνος όπως θα υπάρχω πάντα. Κι αναρωτιέμαι αν η φωνή μου, φαινομενικά τόσο ασήμαντη, δεν ενσαρκώνει την ουσία χιλιάδων φωνών, τη δίψα να μιλήσουν χιλιάδων ζωών, την υπομονή εκατομμυρίων ψυχών υποταγμένων σαν την δική μου στο καθημερινό πεπρωμένο, στο ανώφελο όνειρο, στην ελπίδα που δεν αφήνει ίχνη. Αυτές τις στιγμές η καρδιά μου χτυπά πιο δυνατά γιατί έχω συνείδηση πως υπάρχει.»
_________________________ Μπερνάντο
Ένα βιβλίο που γράφεται σε όλη την ενήλικη ζωή του, με κάποιες διακοπές αλλά χωρίς να το εγκαταλείψει ποτέ. Σχεδιάζει να το εκδώσει με την υπογραφή Μπερνάρντο Σοάρες.
Αν ο Άλβαρο ντε Κάμπος είναι η εκκεντρική, παροξυσμική, ερωτική πλευρά του ποιητή, ο ημι-ετερώνυμός του Μπερνάρντο Σοάρες είναι, υπό την ταπεινή μορφή και ιδιότητα του βοηθού λογιστή, η ενσάρκωση της σκέψης του, το δημιούργημα το πιο κοντινό στο δημιουργό του, ο δίδυμος ίσκιος του, το ανήσυχο είδωλό του στον καθρέφτη.
Ημερολόγιο του Μπερνάρντο Σοάρες ή μυθιστόρημα του Φερνάντρο Πεσσόα με πρωταγωνιστή αυτό τον ακαταπόνητο διαβάτη της Λισαβόνας, work in progress αλλά ταυτόχρονα obraprima.
«Γράφω, λυπημένος, στο ήσυχο δωμάτιό μου, μόνος όπως υπήρξα πάντα, μόνος όπως θα υπάρχω πάντα. Κι αναρωτιέμαι αν η φωνή μου, φαινομενικά τόσο ασήμαντη, δεν ενσαρκώνει την ουσία χιλιάδων φωνών, τη δίψα να μιλήσουν χιλιάδων ζωών, την υπομονή εκατομμυρίων ψυχών υποταγμένων σαν την δική μου στο καθημερινό πεπρωμένο, στο ανώφελο όνειρο, στην ελπίδα που δεν αφήνει ίχνη. Αυτές τις στιγμές η καρδιά μου χτυπά πιο δυνατά γιατί έχω συνείδηση πως υπάρχει.»
_________________________ Μπερνάντο
Fernando António Nogueira de Seabra Pessôa
Γεννιέται στη Λισαβώνα το 1888. Χάνει νωρίς τον πατέρα του. Γρήγορα η μητέρα του ξαναπαντρεύεται με έναν διπλωμάτη που διορίζεται στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής . Η οικογένεια τον ακολουθεί και έτσι ο Πεσσόα θα αρχίσει και θα ολοκληρώσει τις σπουδές του στην αγγλική γλώσσα και θα αποκτήσει μια στέρεη αγγλική λογοτεχνική παιδεία.
Μέχρι σήμερα, οι μελετητές του έργου του Φερνάντο Πεσσόα έχουν ανακαλύψει είκοσι επτά διαφορετικές προσωπικότητες που υπογράφουν γραπτά του. Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν ο αγγλόφωνος Αλεξάντερ Σερτς, από την εποχή της Νοτίου Αφρικής, ο Αλμπέρτο Καέιρο, ένας σοφός που συνθέτει τα ποιήματά του αποτραβηγμένος στην εξοχή, ο Ρικάρντο Ρέις, φιλόλογος, που προσπαθεί να αναμετρηθεί με τους αρχαίους κλασικούς και ο Άλβαρο ντε Κάμπος, μηχανικός, με παιδεία αγγλοσαξονική, που στο έργο του υμνεί την τεχνολογία και την έλευση των μοντέρνων καιρών.
Δεκαετίες χρειάστηκαν για να μπορέσει όλη αυτή η παραγωγή να συγκεντρωθεί και να μελετηθεί ως έργο του Πεσσόα.
Scholeio.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου