Το ''ΌΧΙ'' το ''ΜΗΝ''
και το ''ΔΕΝ''...
και το ''ΔΕΝ''...
Είναι γνωστό πια, ότι με τις Σκεπτομορφές που γεννούμε μέσω του Συναισθηματικο-νοητικού μας μηχανισμού, δημιουργούμε τα παρόντα και τα μέλλοντα, καθώς το Σύμπαν ακούει κάθε Δήλωση κι Ευχή που κάνουμε, αφού αυτό δέχεται τις σκεπτομορφικές αντανακλάσεις που του στέλνουμε και συνεργάζεται μορφογενετικά με το Συμπαντικό Νόμο της Έλξης, ώστε να παράγεται πάντοτε ένα αποτέλεσμα.
Ό,τι σπέρνουμε, στα σίγουρα θερίζουμε κι όχι μόνο τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας προς κάποια κατεύθυνση, αλλά και τις πράξεις μας ως γνωστό.
Οι μεγαλύτερες προκλήσεις που δοκιμάζουμε εμείς οι ψυχές ντυμένες άνθρωποι, είναι αυτές που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε.
Εάν δηλαδή επιθυμώ κάτι.. Και μου έρχεται κάτι άλλο!
Εάν ξορκίζω κάτι.. Και μου έρχεται αυτό που ξορκίζω!
Εάν φοβάμαι κάτι.. Και μου έρχεται αυτό που φοβάμαι!
Γιατί λειτουργεί έτσι η Ζωή;! Τι κάνω λάθος, τι σωστά;! Λένε, ότι το Σύμπαν ακούει σε ένα συγκεκριμένο κώδικα. Λένε οι ειδικοί θεραπευτές κι εσωτεριστές, ότι το Σύμπαν, δεν ακούει το «ΜΗΝ» και το «ΔΕΝ».
Εάν δηλαδή προσευχηθώ και χρησιμοποιήσω τη λέξη «ΔΕΝ», όπως: «ΔΕ ΘΕΛΩ», τότε αυτό ακούει: «ΘΕΛΩ»! Το ίδιο ισχύει για το «ΟΧΙ», όπως: «ΟΧΙ ΑΥΤΟ = ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΩ». Με αυτή τη μαθηματική συμπαντική λογισμική, ό,τι δε θέλουμε να μας συμβεί, αυτό και μας συμβαίνει ως μάθημα! Ας το προχωρήσουμε λίγο πιο πέρα.
Το σύμπαν είναι νοητικο-πνευματικό. Είναι νοητικο-συναισθηματικό. Αυτό το
αποδεικνύει ακόμα και η φύση του ζωντανού πλανήτη μας, με απόδειξη ένα από τα πιο λεπτοφυή στοιχεία δομής του, που είναι το Στοιχείο Νερό, το οποίο καλύπτει μεγάλο μέρος της επιφάνειας του.
Το Νερό δονείται ανάλογα με τις διαθέσεις, τις Ενεργειακές Δονήσεις της Γης, η οποία είναι ζωντανή, αλλά και σε συνάρτηση με τις ακτινοβολίες που δέχεται από το Σταθερό Αστέρα Ήλιο και τις Κοσμικές Δονήσεις - Ακτίνες κλπ. [Παρεμφερής σχέση είναι αυτή του στοιχείου του Αέρα[*] επίσης σε διάδραση με τον πλανήτη και τα όντα του].
Ηρεμία, μπουνάτσα, τρικυμία, μελτέμια[*]…
Ακόμη και η αλλαγή των εποχών αλλάζει τις διαθέσεις, το χρώμα της θάλασσας,
αναλογικά με την απομάκρυνση ή πλησίασμα του Ήλιου σε σχέση με τη Γη.
Οι δονήσεις της Γης και του Σύμπαντος «υλοποιούνται», «εμφανίζονται» μέσα και στην επιφάνεια του Νερού. Όπως συμβαίνει και με το ένα από τα 5 στοιχεία του Πάκουα [χάρτης κινεζικής ιατρικής - Τάο], το οποίο Νερό εκπροσωπεί τα συναισθήματα και την υγεία, άρα και τις παθήσεις ή την υγεία των οργάνων του Νερού, όπως η ουροδόχος κύστη, τα νεφρά, τα όργανα του φύλου. Τα όργανα αυτά βάλλονται ή ευφραίνονται
μέσα από συγκεκριμένα συναισθήματα, όπως είναι αυτά της ταραχής, του φόβου ή της γαλήνης και της ευγένειας ανάλογα.
Εάν το Νερό αντικατοπτρίζει το συναισθηματικό μας κόσμο μέσα μας, όπως η θάλασσα αντικατοπτρίζει τα συναισθήματα του πλανήτη μας - ίσως ακόμη και το συλλογικό συναισθηματικό σώμα της ανθρωπότητας - πως το Σύμπαν να μη διακρίνει τα συναισθήματα πίσω από τις λέξεις και τις πράξεις μας;!
Ποιο έχει τη μεγαλύτερη δύναμη υλοποίησης;! Το Συναίσθημα ή οι λέξεις;!
Πότε οι λέξεις εκστομίζονται χωρίς να χρωματίζονται από ένα συναίσθημα;!
Η απάντηση είναι: Σπάνια…
Άρα, ιδίως όταν άλλα λέμε κι άλλα νιώθουμε, τι εκλαμβάνει το Σύμπαν από εμάς;!
Το Συναίσθημα είναι μία μεγάλη κινητήριος δύναμη υλοποίησης.
Δε λειτουργεί από μόνο του πάραυτα, καθώς οι Δηλώσεις που κάνουμε ζητώντας,
οριοθετώντας - προσευχόμενοι ή απλά μιλώντας ανυποψίαστοι - είναι εκείνα τα
«πακέτα» που στέλνουμε προς πάσα κατεύθυνση, αγνοώντας στο πλείστον η ανθρωπότητα, ότι με αυτά τα «πακέτα» μορφογεννά την ίδια την πραγματικότητα.
Το Σύμπαν ή αν θέλετε ο Θεός, «βλέπει, διαβάζει» την Ενέργεια που αποστέλλεται.
Η ίδια η αύρα μας, το ενεργειακό μας σώμα, χρωματίζεται από τα συναισθήματά μας.
Στο αυρικό μας πεδίο είναι ορατό το φυσικο-ψυχικο-πνευματικό ποιόν μας, η υγεία ή
η ασθένεια όλων των μορφών.
Το Πνεύμα, δύναται να Βλέπει αυτό που πραγματικά είμαστε, άσχετα αν ο άνθρωπος με την περιορισμένη λογική του πιστεύει ότι αυτό που καταφέρνει να κρύψει από τον Εαυτό του, τους συνανθρώπους, είναι κρυφό κι από το Σύμπαν, το Πνεύμα, το Θεό αν το θέλετε.
«ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΣΥΜΒΕΙ ΑΥΤΟ!» Το Σύμπαν ακούει:
Γιατί λειτουργεί έτσι η Ζωή;! Τι κάνω λάθος, τι σωστά;! Λένε, ότι το Σύμπαν ακούει σε ένα συγκεκριμένο κώδικα. Λένε οι ειδικοί θεραπευτές κι εσωτεριστές, ότι το Σύμπαν, δεν ακούει το «ΜΗΝ» και το «ΔΕΝ».
Εάν δηλαδή προσευχηθώ και χρησιμοποιήσω τη λέξη «ΔΕΝ», όπως: «ΔΕ ΘΕΛΩ», τότε αυτό ακούει: «ΘΕΛΩ»! Το ίδιο ισχύει για το «ΟΧΙ», όπως: «ΟΧΙ ΑΥΤΟ = ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΩ». Με αυτή τη μαθηματική συμπαντική λογισμική, ό,τι δε θέλουμε να μας συμβεί, αυτό και μας συμβαίνει ως μάθημα! Ας το προχωρήσουμε λίγο πιο πέρα.
Το σύμπαν είναι νοητικο-πνευματικό. Είναι νοητικο-συναισθηματικό. Αυτό το
αποδεικνύει ακόμα και η φύση του ζωντανού πλανήτη μας, με απόδειξη ένα από τα πιο λεπτοφυή στοιχεία δομής του, που είναι το Στοιχείο Νερό, το οποίο καλύπτει μεγάλο μέρος της επιφάνειας του.
Το Νερό δονείται ανάλογα με τις διαθέσεις, τις Ενεργειακές Δονήσεις της Γης, η οποία είναι ζωντανή, αλλά και σε συνάρτηση με τις ακτινοβολίες που δέχεται από το Σταθερό Αστέρα Ήλιο και τις Κοσμικές Δονήσεις - Ακτίνες κλπ. [Παρεμφερής σχέση είναι αυτή του στοιχείου του Αέρα[*] επίσης σε διάδραση με τον πλανήτη και τα όντα του].
Ηρεμία, μπουνάτσα, τρικυμία, μελτέμια[*]…
Ακόμη και η αλλαγή των εποχών αλλάζει τις διαθέσεις, το χρώμα της θάλασσας,
αναλογικά με την απομάκρυνση ή πλησίασμα του Ήλιου σε σχέση με τη Γη.
Οι δονήσεις της Γης και του Σύμπαντος «υλοποιούνται», «εμφανίζονται» μέσα και στην επιφάνεια του Νερού. Όπως συμβαίνει και με το ένα από τα 5 στοιχεία του Πάκουα [χάρτης κινεζικής ιατρικής - Τάο], το οποίο Νερό εκπροσωπεί τα συναισθήματα και την υγεία, άρα και τις παθήσεις ή την υγεία των οργάνων του Νερού, όπως η ουροδόχος κύστη, τα νεφρά, τα όργανα του φύλου. Τα όργανα αυτά βάλλονται ή ευφραίνονται
μέσα από συγκεκριμένα συναισθήματα, όπως είναι αυτά της ταραχής, του φόβου ή της γαλήνης και της ευγένειας ανάλογα.
Εάν το Νερό αντικατοπτρίζει το συναισθηματικό μας κόσμο μέσα μας, όπως η θάλασσα αντικατοπτρίζει τα συναισθήματα του πλανήτη μας - ίσως ακόμη και το συλλογικό συναισθηματικό σώμα της ανθρωπότητας - πως το Σύμπαν να μη διακρίνει τα συναισθήματα πίσω από τις λέξεις και τις πράξεις μας;!
Ποιο έχει τη μεγαλύτερη δύναμη υλοποίησης;! Το Συναίσθημα ή οι λέξεις;!
Πότε οι λέξεις εκστομίζονται χωρίς να χρωματίζονται από ένα συναίσθημα;!
Η απάντηση είναι: Σπάνια…
Άρα, ιδίως όταν άλλα λέμε κι άλλα νιώθουμε, τι εκλαμβάνει το Σύμπαν από εμάς;!
Το Συναίσθημα είναι μία μεγάλη κινητήριος δύναμη υλοποίησης.
Δε λειτουργεί από μόνο του πάραυτα, καθώς οι Δηλώσεις που κάνουμε ζητώντας,
οριοθετώντας - προσευχόμενοι ή απλά μιλώντας ανυποψίαστοι - είναι εκείνα τα
«πακέτα» που στέλνουμε προς πάσα κατεύθυνση, αγνοώντας στο πλείστον η ανθρωπότητα, ότι με αυτά τα «πακέτα» μορφογεννά την ίδια την πραγματικότητα.
Το Σύμπαν ή αν θέλετε ο Θεός, «βλέπει, διαβάζει» την Ενέργεια που αποστέλλεται.
Η ίδια η αύρα μας, το ενεργειακό μας σώμα, χρωματίζεται από τα συναισθήματά μας.
Στο αυρικό μας πεδίο είναι ορατό το φυσικο-ψυχικο-πνευματικό ποιόν μας, η υγεία ή
η ασθένεια όλων των μορφών.
Το Πνεύμα, δύναται να Βλέπει αυτό που πραγματικά είμαστε, άσχετα αν ο άνθρωπος με την περιορισμένη λογική του πιστεύει ότι αυτό που καταφέρνει να κρύψει από τον Εαυτό του, τους συνανθρώπους, είναι κρυφό κι από το Σύμπαν, το Πνεύμα, το Θεό αν το θέλετε.
«ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΣΥΜΒΕΙ ΑΥΤΟ!» Το Σύμπαν ακούει:
«ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΣΥΜΒΕΙ ΑΥΤΟ!»
Γιατί;! Επειδή η φράση χρωματίζεται από το [συγκαλυμμένο] ΦΟΒΟ…
Άρα, όταν μία κατάσταση δύναται να με αγγίζει, σημαίνει ότι δεν έχω ξεκαθαρίσει μαζί της και ιδίως όταν τη φοβάμαι, τη δυναμοποιώ, άρα την καλώ να διαδραματιστεί ξανά ίσως με προσαυξημένη δύναμη, ώστε να διδαχθώ ξανά το ίδιο μάθημα ή να διδαχθώ το ποσοστό τις εκατό που λείπει για την ολοκλήρωση του συγκεκριμένου μαθήματος.
Το «ΌΧΙ» το «ΜΗΝ» και το «ΔΕΝ»;! Αυτά είναι που ΔΕΝ ακούει το Σύμπαν;! Ή μήπως αυτά δηλώνουν χρωματισμένα από το ανάλογο φοβικό συναίσθημα, ότι παθαίνει κανείς αυτό που φοβάται και ξορκίζει;!
α] γιατί το προκαλεί, το μαγνητίζει δια του φόβου [ως νέο ή παλιό σενάριο]
β] επειδή δεν το έχει ξεπεράσει - απομυθοποιήσει [άρα του δίνει ξανά δύναμη
υλοποίησης επειδή δεν έχει τελειώσει το μάθημα]
Γιατί;! Επειδή η φράση χρωματίζεται από το [συγκαλυμμένο] ΦΟΒΟ…
Άρα, όταν μία κατάσταση δύναται να με αγγίζει, σημαίνει ότι δεν έχω ξεκαθαρίσει μαζί της και ιδίως όταν τη φοβάμαι, τη δυναμοποιώ, άρα την καλώ να διαδραματιστεί ξανά ίσως με προσαυξημένη δύναμη, ώστε να διδαχθώ ξανά το ίδιο μάθημα ή να διδαχθώ το ποσοστό τις εκατό που λείπει για την ολοκλήρωση του συγκεκριμένου μαθήματος.
Το «ΌΧΙ» το «ΜΗΝ» και το «ΔΕΝ»;! Αυτά είναι που ΔΕΝ ακούει το Σύμπαν;! Ή μήπως αυτά δηλώνουν χρωματισμένα από το ανάλογο φοβικό συναίσθημα, ότι παθαίνει κανείς αυτό που φοβάται και ξορκίζει;!
α] γιατί το προκαλεί, το μαγνητίζει δια του φόβου [ως νέο ή παλιό σενάριο]
β] επειδή δεν το έχει ξεπεράσει - απομυθοποιήσει [άρα του δίνει ξανά δύναμη
υλοποίησης επειδή δεν έχει τελειώσει το μάθημα]
* Οι άνθρωποι που μιλούν για τη βασκανία ή τη γρουσουζιά, μαστίζονται από ατυχή περιστατικά καθημερινά. Αυτό σημαίνει, πως ο Φόβος βρίσκεται ακριβώς στην «αντίπερα όχθη» με αυτό που λέμε Θεία Συγχρονικότητα καλοτυχίας – γιατί το Σύμπαν λειτουργεί μόνο με την Αγάπη και την Πίστη, Εμπιστοσύνη σε αυτό, στο Πνεύμα.
*Οι άνθρωποι που μιλούν για αυτά που ποτέ δε θέλουν να ξαναζήσουν, ξεχνούν ότι δεν υπάρχει πουθενά το «ΠΟΤΕ» και το «ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ», σε ένα κόσμο όπου τα πάντα κινούνται, όπου «ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ»…
Άρα... Όταν δηλώσεις το «ΠΟΤΕ»… Θα σου ξανασυμβεί. Όταν δηλώσεις το «ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ»… Θα το χάσεις. Όταν ζητιανεύεις την ευτυχία... Θα τρέχει μακριά.
Με μία μαθηματική αναλογική, συνοπτικά, έχουμε:
«ΟΧΙ – ΜΗΝ – ΔΕΝ – ΠΟΤΕ – ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ» Άρα:
ΟΧΙ ≠ ΝΑΙ
ΜΗΝ ≠ ΝΑΙ
ΔΕΝ ≠ ΝΑΙ
ΠΟΤΕ ≠ ΠΑΝΤΑ
ΠΑΝΤΑ ≠ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ
Με μία ποιητική συλλογιστική, αποκωδικοποιούμε: Σε ένα κόσμο όπου ήρθαμε να διδαχθούμε και να ανυψωθούμε πάνω από τα μαθήματά μας - που είναι οι εμπειρίες μας, ανυψωνόμαστε μόνο όταν η διδακτική εμπειρία - που είναι ένα πικρό μάθημα, έχει προσπεραστεί.
- Οι Φόβοι γύρω από ένα θέμα που μας πόνεσε, σημαίνουν την επανάληψή του!
- Η "ζητιανιά" της αγάπης και της ευτυχίας σημαίνουν την απομάκρυνση του
ποθούμενου!
Και οι δύο παραπάνω περιπτώσεις, χρωματίζονται από το Φόβο - Έλλειψη -"ζητιανιά", όχι από την "αρχοντιά" του αισθήματος της αφθονίας σε κάθε επίπεδο, ώστε όταν κάτι δεν το αποζητά ο άνθρωπος, τότε αυτό μόνο πλησιάζει συγχρονικά...
Οι «Δηλώσεις» που κάνουμε και οι συναισθηματικές εντάσεις και εξάρσεις γύρω από αυτές, σημαίνουν την Παρουσία στο παρόν μας αυτών που ξορκίζουμε ή που μας απασχολούν ακόμη.
Η Εσωτερική Σιωπή και νηνεμία, σημαίνει ότι έχουμε ανυψωθεί πάνω από τις εμπειρίες μας. Τότε μόνο το Σύμπαν στέλνει ανώτερες εμπειρίες, γιατί πια δε φοβόμαστε, αλλά εμπιστευόμαστε τη Θεϊκή Συμπαντική Συγχρονικότητα που φέρνει πλέον Δώρα.
Όσο πιο πολλά λέμε, τόσο δεν τα έχουμε ξεπεράσει. Όσο υπάρχουν εκκλησίες και θρησκείες, τόσο ο Θεός βρίσκεται έξω από τον άνθρωπο, τόσο ο άνθρωπος δεν έχει ανάψει μέσα του το Σπινθήρα του Θεού.
Όσο πιο πολύ συζητάμε για πράγματα δύσκολα, τόσο ακόμα μας ταλανίζουν.
Όσο δεν αφηνόμαστε στη Σοφή Συμπαντική Μαθησιακή ροή εμπιστευόμενοι ότι για κάποιο σοφό λόγο συμβαίνουν όλα, τόσο αυτά θα επαναλαμβάνονται.
Όσο αντιστεκόμαστε αντί να εγκολπονόμαστε στις εμπειρίες μας και να εξάγουμε
ένα δίδαγμα από αυτές, τόσο θα μένουμε σε μία χαμηλή υπαρξιακή σφαίρα επανάληψης του δράματος.
Σημασία έχει η Στωικότητα απέναντι στο μάθημα, η Εκλέπτυνση μέσα από τη Θυσία - που τη διαλέξαμε σε ψυχικό πεδίο πριν την ενσάρκωσή μας ως δίδαγμα - ώστε να ανυψωθούμε και να αποφοιτήσουμε Νικητές από τη δυαδικότητα, από το σχίσμα της Αγάπης στο οποίο ήρθαμε να διδαχθούμε την επανένωση αυτής μέσα μας.
Η Συμπαντική Αγάπη είναι το ποιόν από το οποίο οικοδομήθηκαν τα Σύμπαντα και τα πλάσματα. Όχι ο Φόβος…
Αγάπη & Φως ή σκοτάδι;! Η επιλογή είναι μόνο δική μας. Φίλις Χρυσού
Scholeio.com
*Οι άνθρωποι που μιλούν για αυτά που ποτέ δε θέλουν να ξαναζήσουν, ξεχνούν ότι δεν υπάρχει πουθενά το «ΠΟΤΕ» και το «ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ», σε ένα κόσμο όπου τα πάντα κινούνται, όπου «ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ»…
Άρα... Όταν δηλώσεις το «ΠΟΤΕ»… Θα σου ξανασυμβεί. Όταν δηλώσεις το «ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ»… Θα το χάσεις. Όταν ζητιανεύεις την ευτυχία... Θα τρέχει μακριά.
Με μία μαθηματική αναλογική, συνοπτικά, έχουμε:
«ΟΧΙ – ΜΗΝ – ΔΕΝ – ΠΟΤΕ – ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ» Άρα:
ΟΧΙ ≠ ΝΑΙ
ΜΗΝ ≠ ΝΑΙ
ΔΕΝ ≠ ΝΑΙ
ΠΟΤΕ ≠ ΠΑΝΤΑ
ΠΑΝΤΑ ≠ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ
Με μία ποιητική συλλογιστική, αποκωδικοποιούμε: Σε ένα κόσμο όπου ήρθαμε να διδαχθούμε και να ανυψωθούμε πάνω από τα μαθήματά μας - που είναι οι εμπειρίες μας, ανυψωνόμαστε μόνο όταν η διδακτική εμπειρία - που είναι ένα πικρό μάθημα, έχει προσπεραστεί.
- Οι Φόβοι γύρω από ένα θέμα που μας πόνεσε, σημαίνουν την επανάληψή του!
- Η "ζητιανιά" της αγάπης και της ευτυχίας σημαίνουν την απομάκρυνση του
ποθούμενου!
Και οι δύο παραπάνω περιπτώσεις, χρωματίζονται από το Φόβο - Έλλειψη -"ζητιανιά", όχι από την "αρχοντιά" του αισθήματος της αφθονίας σε κάθε επίπεδο, ώστε όταν κάτι δεν το αποζητά ο άνθρωπος, τότε αυτό μόνο πλησιάζει συγχρονικά...
Οι «Δηλώσεις» που κάνουμε και οι συναισθηματικές εντάσεις και εξάρσεις γύρω από αυτές, σημαίνουν την Παρουσία στο παρόν μας αυτών που ξορκίζουμε ή που μας απασχολούν ακόμη.
Η Εσωτερική Σιωπή και νηνεμία, σημαίνει ότι έχουμε ανυψωθεί πάνω από τις εμπειρίες μας. Τότε μόνο το Σύμπαν στέλνει ανώτερες εμπειρίες, γιατί πια δε φοβόμαστε, αλλά εμπιστευόμαστε τη Θεϊκή Συμπαντική Συγχρονικότητα που φέρνει πλέον Δώρα.
Όσο πιο πολλά λέμε, τόσο δεν τα έχουμε ξεπεράσει. Όσο υπάρχουν εκκλησίες και θρησκείες, τόσο ο Θεός βρίσκεται έξω από τον άνθρωπο, τόσο ο άνθρωπος δεν έχει ανάψει μέσα του το Σπινθήρα του Θεού.
Όσο πιο πολύ συζητάμε για πράγματα δύσκολα, τόσο ακόμα μας ταλανίζουν.
Όσο δεν αφηνόμαστε στη Σοφή Συμπαντική Μαθησιακή ροή εμπιστευόμενοι ότι για κάποιο σοφό λόγο συμβαίνουν όλα, τόσο αυτά θα επαναλαμβάνονται.
Όσο αντιστεκόμαστε αντί να εγκολπονόμαστε στις εμπειρίες μας και να εξάγουμε
ένα δίδαγμα από αυτές, τόσο θα μένουμε σε μία χαμηλή υπαρξιακή σφαίρα επανάληψης του δράματος.
Σημασία έχει η Στωικότητα απέναντι στο μάθημα, η Εκλέπτυνση μέσα από τη Θυσία - που τη διαλέξαμε σε ψυχικό πεδίο πριν την ενσάρκωσή μας ως δίδαγμα - ώστε να ανυψωθούμε και να αποφοιτήσουμε Νικητές από τη δυαδικότητα, από το σχίσμα της Αγάπης στο οποίο ήρθαμε να διδαχθούμε την επανένωση αυτής μέσα μας.
Η Συμπαντική Αγάπη είναι το ποιόν από το οποίο οικοδομήθηκαν τα Σύμπαντα και τα πλάσματα. Όχι ο Φόβος…
Αγάπη & Φως ή σκοτάδι;! Η επιλογή είναι μόνο δική μας. Φίλις Χρυσού
Scholeio.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου