Χάρης Μελιτάς
Απόσπασμα από τον
"Μονόλογο του Συγγραφέα"
".....άρχισα να οραματίζομαι τη δημιουργία ποιημάτων ελάσσονος μεγέθους και πλοκής μελετώντας μετά μανίας κάθε είδος βραχείας ποιήσεως προκειμένου να επιλέξω το κατάλληλο για την αναδιάρθρωση του λυρικού μου μέλλοντος.
Τοιουτοτρόπως ανέγνωσα σε χρόνο ρεκόρ μυριάδες επιγράμματα, γνωμικά, παροιμίες, μαντινάδες, μέχρι τετράστιχα προπολεμικών ημερολογίων και Καζαμιών, αλλά -φευ- εις μάτην .
Τα πάντα είχαν προ πολλού διατυπωθεί, αναλυθεί και παρουσιασθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από σπουδαίους δημιουργούς και συνεπώς η πένα μου το μόνο που θα μπορούσε να κάνει, ήταν μια ανυπέρβλητη τρύπα στο νερό.
Ήμουν σχεδόν έτοιμος να παρατήσω οριστικά την άκρως προσοδοφόρο ποιητική μου καριέρα και να επιστρέψω στις κατόψεις μεζονετών με πισίνα και τα τοιαύτα, όταν ανακάλυψα επιτέλους τα Χαϊκού.
Και μην τολμήσει κανείς να ισχυριστεί ότι τα Χαϊκού περνούν χειροπέδες στην πένα "μάθε πρώτα τους κανόνες και μετά ξέχνα τους" έλεγε ο πρωτομάστορας Μπασό.
".....Άδικα χάνω τον καιρό μου" είπα κατηφής στον επιπόλαιο καθρέφτη μου. "Με την πρώτη καταιγίδα θα τα ρίξω στον Κηφισό να ταξιδέψουν ανώνυμα ως το Φάληρο".
"Ανώνυμα είπες;¨ούρλιαξε εμβρόντητος ο καθρέφτης, "μόλις ανακάλυψες, τον χρωστήρα που θα βάλει μια προσωπική πινελιά στα Χαϊκού σου -φτάνει να τους προσθέσεις ένα τίτλο σε ρόλο πλοηγού 'η οικοδεσπότη'. Απόσπασμα από τον "Μονόλογο του Συγγραφέα"
Αιθρία
λέω να βγάλω
το κάπα απ' τα κάστρα.
Να ξαστερώσει.
Intermezzo
κλείδωσα έξω
το χτες και το αύριο.
Αγκάλιασέ με.
Παραμοφωτικοί Φακοί
βλέπω τον κόσμο
λες και είμαι ποιητής.
Όπως τον θέλω.
Εν πλω
πικρό ταξίδι
μα δεν βιάζεται κανείς
να ξεμπαρκάρει.
Δίλημμα
βρήκα μια πόρτα
στο τέρμα της λογικής.
Να την ανοίξω;
Ηθικός αυτουργός
για το χαμό σου
μην ψέγεις το θάνατο
μα τη ζωή.
Η Πορεία
χαμένα χρόνια
στους δρόμους της ψυχής μου
διαδηλώνουν.
Ο άλλος
γύρισα σπίτι
να βρω τον εαυτό μου.
Δεν με γνώρισε.
Η Εκποίηση Του Ενεστώτος
πωλείται χρόνος
πλήρους απαξίωσης.
Κάτω του κόστους.
Εκτός Χρόνου
αύριο φεύγω
και δεν πρόλαβα ούτε
να μεγαλώσω.
Πλαστικό Δίκαιο
οι καλές πράξεις
πρέπει να τιμωρούνται.
Πλάθουν δραπέτες.
Κομμάτια
μην κουβεντιάζεις
με σπασμένους καθρέφτες.
Λένε αλήθεια.
Δούρειος Πόθος
με σάπιους κάβους
δέθηκα σειρήνα μου.
Τραγούδησέ με.
Living Theater
άλλαξε ρόλο
η Ελπίδα στη σκηνή.
Πεθαίνει πρώτη.
Τα Σκέλεθρα
μας δυναστεύουν
εκείνοι που ξεχνάνε
πως θα πεθάνουν.
Αντίο
στο Γιώργο
άναψε τ' άστρα.
Αγκάλιασε τη νύχτα.
Αυτομόλησε.
Χορογραφία
όρτσα στο κύμα
κομμάτια η σελήνη
στροβιλίζεται.
Ισόβια Δεσμά
πώς ν' ανταμώσω
τον ελεύθερο στίχο
φυλακισμένος;
Αλτσχάιμερ
ευτυχισμένος.
Η μνήμη απέπλευσε
πριν απ' το σώμα.
Κόκκινη Κλωστή
ράβω στο νου μου
μια φορεσιά του κόσμου.
Να τον αλλάξω.
Η Διαθήκη
με την παρούσα
αφήνω στην πατρίδα
όσα μου πήρε.
Θητεία
σήμερα πάλι
θα σκοτώσω μια μέρα.
Πόσες μου μένουν;
Αντιφάσεις
χάνω νικώντας
πετώντας συντρίβομαι
γράφοντας σβήνω.
Αυτογνωσία
πριν ακουμπήσω
μιαν αλήθεια στο χαρτί
φοράω γάντια.
Ευσεβείς πόθοι
θέλω να παίξω
με τα "πρέπει" μου κρυφτό
μήπως τα φτύσω.
Το χάδι
ένα βότσαλο
προσμένει τη θάλασσα.
Δεν θα φυσήξει;
Σχήμα Πρωθύστερο
έλεγε πάντα
αύριο τα σπουδαία
μα χάθηκε χτες.
Εθνική Επέτειος
γνωστές γραβάτες
άγνωστος στρατιώτης.
Καλά στέφανα.
Σημεία Στίξεως
παρελθόν - κόμμα
παρόν - σε παρένθεση
μέλλον - τελεία.
Λαβύρινθος
περιπλανιόταν
σε χαμένες αξίες
ώσπου χάθηκε.
Casus Belli
είχα δυο φίλους.
Τους είπα την αλήθεια.
Έχω δυο εχθρούς.
Απολογισμός
κάλεσα όλους
τους παλιούς μου εαυτούς
να μετρηθούμε.
Εκ προμελέτης
βρήκα μια λέξη
νεκρή στο λεξικό μου:
Δικαιοσύνη.
Σύνοδος Κορυφής
βρήκαν τη λύση
για την οργή του κόσμου.
Ωτοασπίδες.
Χάρης Μελιτάς από τις συλλογές: "Πατέ Στρουθοκαμήλου",
"Μαύρη Σοκολάτα",
"Ποτάμι κόκκινο"
"Ποτάμι κόκκινο"
Scholeio.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου